Η υπερπληθωρα πληροφοριων
Γεια σε ολους
εστειλα e-mail σε μια ψυχολογο που εχει στηλη στα "Νεα" του Σαββατου. Η ψυχολογος λεγεται Μυρσινη Κωστοπουλου και η στηλη λεγεται "αποριες". Το γραμμα μου δημοσιευτηκε στα "Νεα" του Σαββατου, χθες 18 Φεβρουαριου.
Αντιγραφω επακριβως την ερωτηση που της εθεσα και την απαντηση που ελαβα οπως δημοσιευτηκε στην εφημεριδα. Δεν υπαρχει στο σαιτ της εφημεριδας. Για να δειτε την εντυπη εκδοση στο σαιτ πρεπει να ειστε μελος.
Η υπερπληθωρα πληροφοριων
Ειμαι 24 χρονων, φοιτητης Δημοσιογραφιας. Αναρωτιεμαι αν κανει κακο στον εγκεφαλο να καταλαμβανει πληθωρα πληροφοριων καθημερινα. Διαβαζω συνεχως, βλεπω πολλη τηλεοραση, ασχολουμαι με τα κοινωνικα μιντια. Μεχρι ποσες πληροφοριες μπορει να αντεξει ο εγκεφαλος; Μηπως να κανω ενα διαλειμμα;
Απαντηση :
Η δρωσα μνημη του ανθρωπου (working memory) ειναι η ικανοτητα του να επεξεργαζεται και να αποθηκευει τις τρεχουσες πληροφοριες που τον περιβαλλουν. Αν και εχει ενα ποσοτικο οριο, μπορει με μικρες αποκλισεις να διαφερει απο ανθρωπο σε ανθρωπο. Υστερα απο ενα σημειο, αφου ο εγκεφαλος εχει εμφυτα "ξεσκαρταρει" τις περιττες πληροφοριες και εχει συγκρατησει τις απαραιτητες, αδυνατει να επεξεργαστει εναν επιπλεον ογκο πληροφοριων. Σε μεγαλο βαθος χρονου και εφοσον υπαρχει αισθητηριακη αποστερηση, μπορει κανεις να μιλησει για μια ατονια εγκεφαλικη και για εκφυλισμο εγκεφαλικων κυτταρων. Στην αντιθετη περιπτωση που περιγραφετε, δηλαδη στην υπερπαρουσια ερεθισματων, ο εγκεφαλος επειτα απο ενα οριο δεν μπορει να ανταποκριθει. Φανταστειτε την αναλογια του υπολογιστη, οπου ανοιγεις 10 παραθυρα στα Windows και του δινεις 10 διαφορετικες εντολες. Πιθανως ο εγκεφαλος του να "κρασαρει". Στον ανθρωπο, η υπερπληθωρα πληροφοριων ταυτοχρονα με ενδομυχες εσωτερικες υψηλες προσδοκιες απο τον εαυτο του ("να τα καταφερω") μπορουν να τον οδηγησουν σε κλινικες εκδηλωσεις στρες, εργασιακης κοπωσης, αγχους και καταθλιψης.
Ποια ειναι η δικη σας αποψη; Πως σας φαινεται η απαντηση που μου εδωσε η ψυχολογος; Ειναι κανεις σε παρομοια φαση; Σας προβληματιζει και εσας αυτο;
Ποσες ωρες πρεπει να βλεπει κανεις τηλεοραση; Σε ποσα φορουμ να συμμετεχει; Ποσα μπλογκ να διαβαζει; Ποσα περιοδικα; Γινεται να διαβαζει και περιοδικα και εφημεριδες και φορουμ και μπλογκ και σαιτ; Πρεπει να απορριψει κατι απο αυτα;
Με πιανει αγχος γιατι θελω να διαβαζω οσο το δυνατον περισσοτερο διαφορα πραγματα, να συμμετεχω στα σοσιαλ μιντια οπου γινεται ενας χαμος, ειδικα στο twitter, και δεν προλαβαινω. Δεν το παθαινω συνεχεια βεβαια. Παντως ειναι κομματι της δουλειας του δημοσιογραφου ολο αυτο, σωστα; Γι' αυτο δε λενε οτι το επαγγελμα του δημοσιογραφου εχει πολυ αγχος και στρες; Ολα αυτα τα κανω βεβαια επειδη μου αρεσουν αλλα καμια φορα με πιανει ενα ειδος ψυχαναγκασμου. Ας πουμε αν κανω σε ενα φορουμ ενα ποστ, θεωρω οτι ειναι σωστο και πρεπον να διαβασω και αλλα ποστ. Αν ανεβασω ενα βιντεο στο facebook και καποιος μου κανει like, θεωρω οτι πρεπει να παω και στο δικο του προφιλ να δω τι εχει ανεβασει. Αν καποιος σχολιασει ενα ποστ μου στο μπλογκ μου, θεωρω οτι καλο ειναι και πρεπει να παω να δω και το δικο του μπλογκ. Και μπορει να μην ειναι ενα το σχολιο αλλα πολλα. Και ολα αυτα φυσικα απαιτουν χρονο.
Αυτα. Περιμενω τις αποψεις σας.
