Printable View
Βοηθειστε με....εχω μια βδομαδα που εχω χωρισει! δεν το αντεχω κλαιω συνεχεια και εχω εναν απιστευτο πονο!βοηθηστε με να το βγαλω απο μεσα μου...δεν παλευεται. τον αγαπαω τον απαγαω πολυ....ειμαι κλινικα νεκρη απο τοτε....χρειαζομαι κατι....πρεπει να τον βγαλω απο την καρδια μου...δεν αντεχω να ποναω αλλο....φαινομαι απελπισμενη αλλα αν καποιοσ απο εσας εχει περασει κατι αναλογο θα με καταλαβει....εφυγε και πηρε ενα κομματι μου μαζι του....δεν ζω...επιβιωνω....τι να κανω?πειτε μου
οσο κ κουτο να σου ακουγεται τωρα αυτο να ξερεις πως ολα ξεπερνιουνται με τον καιρο.δν τα ξεχναμε αλλα ο πονος σιγα σιγα φευγει.μπορει να σου παρει αρκετο καιρο.ομως θα συμβει.εχω περασει ακριβως το ιδιο.ειχα παθει καταθλιψη σε μεγαλο βαθμο.τωρα ομως ειμαι εδω κ σου μιλαω.συζω με καποιον κ ειμαι πολυ καλα.ελεγα οτι δν θα βρω κανεναν αλλον.δν ισχυει κατι τετοιο.βιωσε τν πονο σου πρεπει να πονεσεις για να γιατρευτεις.μολις συνελθεις θα δεις ποσο δυνατη θα νοιωσεις.δν ειναι λογια παρηγοριας.ειναι η αληθεια.οσο δυσκολο κ αν σου φαινετε τωρα.ειμαι 34.εμπιστεψουμε...
σ ευχαριστω το ελπιζω και το περιμενω αλλα με τι δυναμη οταν αυτος θελει να μιλαμε και να "μεινουμε φιλοι"? μου το κανει συνεχως ακομα πιο δυσκολο....
ελενακι καλα σου τα λεει η συλβυ..κοριτσακι μου ο χρονος μονο ειναι που θα γιατρεψει τις πληγες,τιποτε αλλο
θελει υπομονη,ενδιαφεροντα και θαρος
κοιτα εχω περασει ακριβως την ιδια φαση με εσενα...απο τα 15 ως τα 17 μου κι επαθα νευρικη ανορεξια...χανοντας καμια δεκαρια κιλα σερι
ο κυριος τωρα ειναι κ ο αντρας μου
αλλα επειδη κ εκεινος ηθελε να μεινουμε φιλοι...καποια στιγμη που συνηλθα καπως ακου τι εκανα..
εσκαγα για καφε οταν με επαιρνε τηλ για να παω,δεν τσακιζομουν ομως αμεσως...δηλαδη του ελεγα αυριο μωρε
εσκαγα λοιπον για καφε με το μινακι μου,σενιε-γκρανιε και το επαιζα ανετη και μαντεψε....δεν του καθεσαι εισαστε φιλοι
ασε που πρεπει να σε παει σπιτι σου γιατι εχεις ραντεβου...με μια φιλη μωρε
κουκλα οι αντρες τρεφονται απο τις αδυναμιες μας,μην του δειχνεις οτι λυγιζεις,ειναι οτι χειροτερο
αν και σε μια περιπτωση υπαρχει η πιθανοτητα να γυρισει δεν θα γινει με παρακαλετο αλλα αν κι εφοσον νιωσει οτι σε χανει
αφου θελει να ειστε φιλοι εχεις ενα ατου να του περασεις μυνηματακια που θα τον ξυπνησουν,
δειχνει οτι δεν θελει να σε χασει εντελως απο την ζωη του
οσο σκληρο κι αν θα ειναι για εσενα,προσπαθησε..εγω πηγαινα στο σπιτι μου κι εκλαιγα αλλα την χαρη δεν του την εκανα
καντον να σκασει κοπελια,παιξτον εσυ,οσο σε νιωθει δεδομενη θα περασεις κι αλλα
να σαι καλα. σε καμια περιπτωση δεν περιμενω να γυρισει πισω απλα θελω να τον ξεπερασω γτ να τον ξεχασω δεν γινεται. δεν του εχω δωσει να καταλαβει πως ειμαι...γι αυτον ειμαι οκ απλα...δεν θα τον παρακαλουσα οσο χαλια και να ειμαι....ειναι ομωσ καποια πραγματα που δεν μπορεισ να τα πεισ καπου. ειδικα οταν στο περιβαλλον σου υπαρχουν ζευγαρακια... ελπιζω να μου περασει συντομα και ο χρονος να αποδειχτει καλοσ μου φιλοσ :)
ξερω ακριβως ποσο πολυ πονας...παντως μεσα απο αυτο,μπραβο σε βλεπω αποφασισμενη..
για μενα παντως καλο θα ηταν αν θελεις να τον ξεπερασεις πραγματικα να αποφυγεις τις πολλες επαφες μαζι του..ισως να μην βοηθησει
πιστευω να βοηθησει...αλλα ξερεισ κατι???οταν αγαπας καποιον τοσο πολυ ακομα και η φιλια μαζι του σου φαινεται πολυ καλο....μονο και μονο γιατι μπορει να εχεις μια στοιχιωδη επικοινωνια....σε μια βδομαδα θα φυγω κιολασ επειδη σπουδαζω σε αλλη πολη και ελπιζω μετα απο 3 δβομαδεσ που θα επιστρεψω εδω να ειμαι καλυτερα.....
επειδη εισαι στις αρχες του χωρισμου γι αυτο νοιωθεις τοσο χαλια, όλοι περνανε τετοια φαση αμα χωρισουν. Μια μεθοδος για να το ξεπερασεις ειναι να σκεφτεσαι τις ασχημες στιγμες που περασες μαζι του και ότι σε περιμενει κατι καλυτερο απ αυτον. Γιατι χωρισατε?
Ρε Ιωαννη τι ειδος μεθοδου προτεινεις!!!Quote:
Originally Posted by ioannis2
elenakimarialenaki Θα περασει και ο πονος και τα παντα. Ειναι νωρις και ειναι φυσικο να πονας. Θα περασει ομως :)
Tο δοκίμασα και πιάνει γι αυτο το προτείνω. Δεν έχω κατι άλλο υπόψη. Βεβαια της ειπα ότι ειναι δυσκολα πολυ τα πραγματα επειδη ειναι αρχη. Καλή μας μέρα :)Quote:
Originally Posted by tzina
gianni....euxaristw gia thn sumbouli sou...alla ti kaneis otan den uphrxan kakies stigmes???otan oti exeis na thumhtheis einai mono kalo???tote? ti kanw? kai xwrisame gt spoudazw se allh polh kai ekane na me dei 2 bdomades to polu...gt erxomoun suxna! kai pisteuw pws den einai autos o logos alla ok....to dextika...den mporousa na kanw kati allo!
Να το γράψεις σε γράμμα και να το κάψεις και ποτέ ξανά να μην το δημοσιεύσεις. Σου ακούγεται περίεργο; αντιφατικό θα έλεγα...Quote:
Originally Posted by elenakimarialenaki
ο χρονος θα κανει τη δουλεια του ;)Quote:
Originally Posted by elenakimarialenaki
μην ανυσηχεις περαστικα ειναι αυτα
ποτε δεν ξερεις τι σου ξημερωνει η μερα
οποτε πληγωνομαι απο οτιδηποτε λεω στον εαυτο μου το ταδε σε πληγωσε επειτηδες η καταλαθος εγινε σε πληγωσε κατερινα δεν αξιζει να το σκεφτεσαι παραπανω τα καλυτερα ερχονται!
προσπαθησε να μην στεναχωριεσαι τοσο.. Ειναι δυσκολο, το ξέρω, αλλα απεφευγε βαριες λεξεις, μην τις επαναλαμβανεις, ειναι μεγαλη η δυναμη της ανθυποβολης.. Συμφωνω παρα πολυ στο να απομακρυνθεις. Μια τετοια "φιλια" (που δεν υπαρχει φυσικα σε τοσο αρχικο σταδιο), μονο θα σε κρατησει πισω και θα σε εγκλωβισει περισσοτερο καιρο στην ασχημη φαση που εισαι.. Ολα ξεπερνιουνται Καποια δυστυχως πιο δυσκολα απο αλλα, αλλα ολα φευγουν!! Προσεξε τα ψυχοσωματικα σου! Βγες εξω, περπατα, κινησου, θα σε βοηθησει!
συμφωνω κι εγω απολυτωςQuote:
Originally Posted by i am here