Θυμάστε κάποιοι για τον κυκλοθυμικό και εγωιστή πατέρα που είχα περιγράψει σε προηγούμενο ποστ... Για το ότι παντρεύεται η αδερφή μου κ τα μούτρα έχουν φτάσει μέχρι πάτωμα κτλ...
Λοιπόν, σήμερα -συγκεκριμένα πριν από λίγα λεπτά- μάθαμε ότι η αδερφή μου η οποία είναι έγκυος, θα κάνει αγόρι... Μόλις το μάθαμε χαρήκαμε πάρα πολύ! Εγώ κ η μαμά μου... Γιατί ο μπαμπάς μόλις του είπα να έρθει να μιλήσει λίγο με τη κόρη του να της πει ένα λόγο, ένα "συγχαρητήρια", άρχισε τις αντιδράσεις του στυλ "κ τι να της πω, αρκεί που είναι υγιές, εγώ δε ξέρω απ' αυτά" κτλ... Κ όλα αυτά φυσικά ανέκφραστα... Ούτε ένα χαμόγελο, τίποτα!
Πόσο τραγικός μπορεί να είναι δηλαδή, πείτε μου?
Εγώ δεν αντέδρασα γιατί αν αντιδράσω θα γίνει καβγάς τρικούβερτος εδώ μέσα κ δε θέλω μέρες που 'ναι... Αρκετά νεύρα έχω...