Έλλειψη εμπιστοσύνης ή χαμηλή αυτοεκτίμηση? ή και τα 2?
Καλησπέρα σας,
το πρόβλημά μου είναι ίσως λίγο χαζό και μικρό αλλά δεν το βρίσκω αρκετό για να αρχίσω τις θεραπείες πάλι.
Πήγαινα πριν 1-2 χρόνια σε ψυχίατρο γιατί υπέφερα από άγχος,πανικούς,διαταραχές πανικών είχα ψυχοσωματικά συμπτώματα ,αγοραφοβία κτλπ.
Είμαι πάρα πολύ καλά τώρα δεν έχω πανικούς έχω βάλει τη ζωή μου σε μια σειρά έχω θέσει στόχους και γενικά θεωρώ ότι τουλάχιστον δεν είναι δυστυχισμένος.
Γνώρισα πριν λίγους μήνες μια κοπέλα που μου άρεσε πολύ και ήμασταν 1 μήνα μαζί και ήταν πολύ ωραία.
Αλλά το διαλύσαμε γιατί όπως είπε ήθελε να είναι μόνη γιατί τα φτιάξαμε 3 μέρες αφού χώρισε μετά από 2 χρόνια σχέση.
Η κοπέλα μου άρεσε και ήξερα ότι ήθελε και αυτή και για 3-4 μήνες την κυνηγούσα και επιτέλους έχει λίγες μέρες αφού έγιναν διάφορα να τα ξαναβρούμε.
Μου είπε ότι με θέλει περνάει πολύ ωραία μαζί μου απλά θέλει αργά αργά πάλι να προσπαθήσουμε γιατί η ιδέα της δέσμευσης την τρελαίνει ακόμα και μου είπε ότι όταν ήμασταν μαζί ότι της τελευταίες μέρες πιέστηκε λιγάκι.Την είπα όποτε νιώθει πίεση η οτιδήποτε ας το λέει ή ας κάνει και φασαρία δεν χρειάζεται να τα διαλύει όλα και όντως μου έχει ήδη ζητήσει σε διάφορα θέματα διακριτικότητα και εγώ το σέβομαι και φαίνεται να το εκτιμάει και φαίνεται να λειτουργεί καλύτερα.
Που είναι το πρόβλημα;
Όταν ήμασταν 1 μήνα μαζί ήμουν συνεχώς καχύποπτος είτε όταν είχαμε λίγη ώρα να τα πούμε είτε επειδή υπήρχε όλη η ιδέα ότι είμαστε μαζί χαλαρά είτε επειδή δεν την ένιωθα τελείως δικιά μου είτε δεν ξέρω και εγώ τι.Είχα τάσεις να αναρωτιέμαι που είναι συνέχεια η με ποιον μιλάει στο κινητό και με έπιαναν άγχη.Εννοείται για να μην την διώξω και την πιέσω δεν τις έδειξα τίποτα από όλα αυτά και φρόντιζα να είμαι χαρoύμενος και να την κάνω να περνάει καλά.
Τώρα έχει 2-3 μέρες που είμαστε πάλι μαζί και πάλι τα ίδια συναισθήματα.Πάλι θέλει σιγά σιγά να το πάμε .Μου περνάνε ιδέες με ποιον να μιλάει και ποιος της μιλάει και ποιος την πήρε και ποιος την έστειλε.
Και αναρωτιέμαι εγώ τώρα.Δεν την εμπιστεύομαι ; Η δεν έχω ακόμα υψηλή αυτοεκτίμηση έτσι ώστε να μην έχω ανάγκη την παρουσία της συνεχώς με το φόβο μην την χάσω και να θέλω να "ελέγχω" την κατάσταση;
Από την μία έχω μάθει πλέον να λέω και να κάνω ότι νιώθω αλλά, αν φταίω εγώ δεν θέλω να αρχίζω να εκφράζω ζήλιες και πράματα της φαντασίας μου γιατί έχω δει πως με κοιτάει και έχω νιώσει οτι περνάει πολύ ωραία κτλπ.
Από την άλλη το να μήν κάνω τίποτα και να μην λέω τίποτα μου φέρνει άγχος και πανικό και ας είμαι την επόμενη μέρα καλά.
Εμένα τι θα μου συμβουλεύατε να κάνω όσον αφορά το καλό μου πρώτα, ώστε να μπορώ στο μέλλον να κάνω υγιείς σχέσεις, και μετά το καλό της σχέσης? Να αφεθώ και να εκφράσω ότι παραμικρό με ενοχλεί ή να υπομείνω μέχρι να μάθει ο εαυτός μου να εμπιστεύεται και να περάσω διαδικασία πανικών και άγχους? (Είμαι διατεθειμένος να κάνω το 2ο αν είναι αυτή η λύση, φτάνει να γίνω καλά και να κάνω καλό στην σχέση μου)
Ελπίζω να μην σας κούρασα και προσπάθησα να μην μπω σε πολλές λεπτομέρειες.
Γιώργος
Υ.Γ. Πριν την συγκεκριμένη κοπέλα ήμουν με άλλη κοπέλα που και σε εκείνη την περίπτωση ήθελε λίγα πράματα και αργά και το παλεύαμε. Εκεί αφέθηκα και έλεγα ότι με ενοχλούσε ως που έφερα την καταστροφή της σχέσης.Μπορεί ακόμα να αγχώνομαι στην τωρινή μου σχέση αλλά κάποια λάθη που έκανα με την προηγούμενη κοπέλα τα έμαθα και δεν τα ξανά έκανα ούτε καν περνάνε από το μυαλό μου να τα κάνω.αλλά ακόμα νιώθω ανασφαλής καχύποπτος και φοβάμαι μην την χάσω όπως την προηγούμενη.
