Καλησπέρα στη μεγάλη παρέα! Πως περνάτε; Από σχιζοφρένειες πως πάμε; Δεν βλέπω και πολύ κίνηση. Λοιπόν σας έχω πει για τις εμπειρίες μου. Κατά κύριο λόγο μοναξιά, παρθενιά, φτώχεια:p:eek:. Κάτι αντίστοιχο με αυτά που πειργράφει ο συγγραφέας ως αίτια της τρέλας. Από μοναξιά και φτώχεια δεν το συζητώ από παρθενιά δεν θα το λεγά ίσως από έλλειψη ερωτικής σχέσης. Πως... όταν έχω δει απαίσιους και κακάσχημους ανθρώπους να αγοράζουν αγάπη, όταν ζω σε μια κατεστραμένη ηθικά και κοινωνικά χώρα, όταν με κάθε μοναχική έξοδο θα ανταμωθώ με κλέφτες και ζητιάνους, όταν δεν απέχω πολύ από το να φουντάρω η να κάνω και γω κάτι άσχημο. το περίεργο είναι οτί δεν ζηλεύω αλλά η επιθυμία υπάρχει αρκετές φορές.
Μου έλεγε χθες ένας ταξιτζής που με λήστεψε για μια κοντινή απόσταση ότι πρέπει να πάρουμε όλοι τα τουφέκια και να αρχίσουμε να σκοτώνουμε. Πιο γρήγορο βέβαια θα ήταν για τον ανύπαρκτο αν ο επιβάτης είχε μαζί του μαχαίρι και τον τεμάχιζε. Η ο νονός μας, και οι άλλοι που όλοι τους βρίζουν αλλά οι κλέφτες το μόνο που θέλουν είναι να μοιάξουν με αυτούς, να βρεθούν στην διοίκηση της κολάσεως. Η θρησκεία μας λέει πως το να σκοτώσεις άλλο άνθρωπο η να αυτοκτονήσεις είναι η μεγαλύτερη αμαρτία και ότι πας στη κόλαση για το λόγο αυτό. Τουφέκι και χέρια... Να κάνεις ότι σου λένε, αν δεν το κάνεις υπάρχουν λύσεις αλλά κοστίζουν. Και να το κάνεις με πάθος, να έχεις καρδιά.
Η θρησκεία είναι κάτι το οποίο μπορεί να δώσει μια παρηγοριά στον άνθρωπο. Είναι βέβαια σύμφωνα με τους φιλόσοφους το όποιο του λαού και ένα ακόμα χαρτί στα χέρια της εξουσίας για να κυβερνάει τον κόσμο. Είναι όμως και ένα ατομικό δικαίωμα, ένα ατομικό δικαίωμα που σου προσφέρει δαίμονες, αγίους, σατανάδες που γελάνε σαν σε ένα καρναβάλι και αγίους που κλαίνε κάθε φορά που πεθαίνει κάποιος. Θρησκεία είναι να έρχεσαι κοντά με τη θεική σου φύση, με τον Χριστό, η με τον Αλλάχ, η με τον Δία, και να είσαι καλύτερος άνθρωπος από αυτούς που δεν έχουν κανένα ανώτερο τους στην ιδεολογία τους. Να ξέρεις δηλαδή πως υπάρχουν άγιοι, πως υπάρχουν δαίμονες, πως αυτοί σε ανταμώνουν κάποιες στιγμές, πως μια προσευχή πριν κοιμηθείς μπορεί να σε στείλει για λίγο στον θάνατο.
Όλοι αυτοί οι εξαγριωμένοι εκεί έξω βρίζουν τους κυβερνώντες από ζήλο επειδή έχουν Χπερισσότερα χρήματαΧ, η επειδή είναι καλύτεροι από αυτούς; Δεν νομίζω... Η μήπως επειδή δεν έχουν την ίδια ευκαιρία να δείξουν την ικανότητα τους στην κλεψιά η μήπως επειδή ξεχνάνε ποιός αφέθηκε ελεύθερος και πιος κρεμάστηκε; Ο κλέφτης και ο τίμιος, η μήπως οι κλέφτες και ο τίμιος. Ο τίμιος ο τρελός, αυτός που κουβαλάει δαίμονες και αγίους μέσα του, σε τυχαίες στιγμές και με τυχαίες αντιδράσεις είναι λίγο πιο μακρυά από τα τετραγωνάκια, είναι μια πηγή όπως όλοι οι περιπλανώμενοι του χώματος της μητέρας φύσης και της ενέργιας. Δίνε χρήμα σε όσους το έχουν ανάγκη και μην το κάνεις από λογική αλλά από ευσπλαχνία, θα έρθεις πιο κοντά στο καλό.
Τι ωραία που μπορεί να γίνει η μουσική. Απαλή σαν μια γλυκιά νότα, να ξεκουράσει το κέντρο υποδοχής των ερεθισμάτων σου που λέγεται νους, να ηρεμήσει το τέρας που είναι η καρδιά σου, που στάζει σκοτεινή ενέργεια. Γιατί το να μην ακούς μουσική σε στέλνει στο έδαφος και εκεί δεν έχει πολύ μουσική. Η τα πουλιά που κελαηδάνε, οι γατούλες που θέλουν χάιδεμα, τα σκυλάκια που έχουν πάθει κατάθλιψη και από τις πολλές φωνές ακούγονται η τους ανθρώπους, όλους αυτούς που δεν είναι πουλιά, η γάτες, η σκύλοι, η δελφίνια, να είναι προοικησμένα και να μπορούν να ανακαλύψουν τον κόσμο καλύτερα. Τα πουλιά που τραγουδάνε πιο όμορφα ακόμα και από την πιο φαντασμένη μαντόνα εκεί έξω, η οι γατούλες που βλέπουν καλύτερα στο σκοτάδι από την πιο σύγχρονη κάμερα, η τα δελφίνια που βλέπουν με τον ήχο.
Ύπαρξη είναι να κουνιέσαι, να βλέπεις, να ακούς... και εμείς το κάνουμε αυτό κατά το ήμισι.
Λοιπόν, πολλές φορές συνειδητοποιώ πως δεν είμαι ποτέ εντελώς μόνος, κάποιος θα είναι κοντά, η κάτι ακόμα και σε πλήρης, μείνννεεεε στοοο σκοοοτττάδδιιιι (όπως θα έλεγε και ο υποχθόνιος), σε πλήρης σκοτάδι υπάρχει κάποιο ερέθισμα, μπορεί να νομίζεις πως όλα έχουν εξήγηση λογική, η λογική είναι η σκλαβιά μας... Αν λοιπόν έφευγε αυτή η λογική για λίγο, η σκλαβεία μας, ίσως να τελείωναν όλα τόσο γρήγορα. Από την άλλη σαν γίνεσαι ολοένα και περισσότερο σκλάβος της λογικής παύεις να βλέπεις, να ακούς, να ζεις, αλλά όπως κατέλληξα και προηγουμένως το καλύτερο, με τα κριτήρια της λογικής, είναι να φτάσεις στο ήμισι, αφού η τεχνολογία δεν είναι ένα με σένα, ούτε η γατούλες, ούτε τα υπόλοιπα. Το να σε βγάλουν σχιζοφρενή σημαίνει αυτός ζει περισσότερο από όσο πρέπει. Μην πέσεις στην παγίδα και εσύ.
Και να νιώσεις τον θάνατο όπως τον νιώθω παρομοίως κάποιες φορές να δου δίνει κάποιο σημάδι, ξέρεις πως θα κάνεις πίσω αφού θα τρομάξεις σε κάθε πιθανό ενδεχόμενο.
Δεν υπάρχετε.
