Ανησυχώ

Printable View

19-01-2005, 00:15
aporia

Ανησυχώ

Γειά σας
Καλή χρονιά
Μετά από πολύ ώρα στο νετ κατάφερα να βρω αυτό το φόρουμ
Ελπίζω να βοηθηθώ από την απάντησή σας
Είμαι 30 χρονών αγόρι ( θα μου πείτε γιατί δεν λέω \"άντρας\" ) θέλω να νιώθω μικρός :)
Πέρασα πολλές καταστάσεις στη ζωή μου
Πάντα ήθελα να πιστεύω πως είμαι ευαίσθητος μεν αλλά δυνατός
Δεν περίμενα ποτέ πως τόσο \"αθόρυβα\" και \"μυστικά\" καταστρέφουν οι δυσάρεστες εμπειρίες την ψυχική μας και σωματική μας ισοροπία.
Θα είναι πολύ σημαντική η βοήθειά σας αν μου λέγατε τη γνώμη σας για το αν θέλω ψυχολογική υποστήριξη ή ψυχιατρική ή νευρολογική.
Γενικά σαν άνθρωπος είμαι πάντα η ψυχή της παρέας , πάντα στο επίκεντρο και μου αρέσει πάρα πολύ να δίνω στους άλλους χαρά και να τους κάνω να γελάνε , να τους αγαπώ και να μ\'αγαπούν.
Πρόπερσυ το καλοκαίρι , μετά από πάρα πολύ μεγάλη φόρτιση και πολύ άσχημες καταστάσεις , θανάτους αρρώστειες κτλπ έπαθα μια νευρική κρίση.
Είχα πέσει κάτω χτυπιόμουν φώναζα και άλλα τέτοια όμορφα.
Μετά από αυτή τη νευρική κρίση νόμιζα πως όλα ήταν όπως πριν αλλά άρχισα να αντιμετωπίζω το εξής κλασικό \"όταν πάω να με πάρει ο ύπνος τραντάζομαι και ξυπνάω\"
Εκεί που νόμιζα πως ήταν απλά κούραση ή άγχος έτσι όπως το λέμε συνήθως , χωρίς να του δώσουμε ιδιαίτερη σημασία , είδα πως πλέον όχι απλά τρανταζόμουν αλλά άρχισα να τραντάζομαι ακόμα πιο πολύ και μάλιστα πριν ακόμα κοιμηθώ.
Δεν έδωσα σημασία και έφτασα σε ένα σημείο να τραντάζομαι κάθε φορά που ηρεμώ.Δηλαδή καθιστός πχ εκεί που πάω να ηρεμήσω αμέσως τινάζονται τα νεύρα των ποδιών μου συνήθως αλλά και άλλων περιοχών όπως στήθους κοιλιακής περιοχής αυχένα κτλπ.
Το τελευταίο δε , είναι ότι τραντάζομαι πλέον ΑΚΟΜΑ και ΟΡΘΙΟΣ !!!!!
Χωρίς καν να χαλαρώσω.
Εχω ανησυχήσει πάρα πολύ μην είναι τίποτα και μείνω πχ παράλυτος
ή μην είναι νευρολογικό πρόβλημα σοβαρό.
Δεν ξέρω αν πρέπει να πάω σε νευρολόγο ή ψυχολόγο.
Φοβάμαι τους νευρολόγους γιατί ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να πάρω κανένα χάπι αν μου γράψει επειδή δεν θα ήθελα από 30 χρονών να μπω σε τέτοια διαδικασία.
Το τίναγμα είναι ακούσιο , αν είμαι ανάσκελα τινάζονται τα πόδια πάνω σαν να λυγίζουν αν είμαι καθιστός τραντάζομαι ολόκληρος.
Τι μπορεί να είναι ?
υπερκόπωση ?
κατάθλιψη ?
άγχος στρεςς ?
Ανησυχώ .........
Ευχαριστώ
19-01-2005, 14:27
NikosD.

Φίλε μου, καταρχάς να σε καλωσορίσω στο e-psychology.gr
Δεν είναι δυνατόν να γίνει διάγνωση μέσω ίντερνετ, αυτό φαντάζομαι ότι το κατανοείς. Ωστόσο, έτσι όπως περιγράφεις την κατάσταση (μιλάς για ακούσιες κινήσεις) φαίνεται ότι το \"πρόβλημα\" είναι νευρολογικής φύσεως. Από την άλλη μεριά, δεν μπορεί τίποτα να αποκλειστεί. Ένα χρόνιο στρεσσάρισμα, μια αγχώδης διαταραχή είναι δυνατόν να \"εκφραστούν\" στο σώμα (σωματοποίηση) με διάφορους έως και απίθανους τρόπους (δερματικές παθήσεις, έλκος στομάχου, πονοκέφαλοι κτλ).

Θα σου σινιστούσα να επισκεφθείς κάποιον ειδικό στην περιοχή σου, να ακούσεις τι έχει να σου προτείνει (ενδεχομένως εξετάσεις ή ψυχοθεραπεία ή ότι άλλο) και αν θέλεις μετά, ξανασυζητούμε εδώ ώστε να δούμε αν και πως μπορούμε να βοηθήσουμε.

Συχνά λυπάμαι όταν το μόνο που μπορώ να κάνω μέσω αυτής της σελίδας είναι ΜΟΝΟ να προτείνω μια επίσκεψη σε κάποιον ειδικό. Όμως, θα ήταν αντιεπαγγελματικό ή αντιδεοντολογικό ή και μη ηθικό να προσπαθήσω να βοηθήσω (εγώ ή οποιαδήποτε άλλα μέλη της ιστοσελίδας) τη στιγμή που το \"πρόβλημα\" φαίνεται μη ξεκάθαρο στα δικά μου μάτια. Λέγοντας \"μη ξεκάθαρο\" δεν υπονοώ κάτι ούτε έχω πρόθεση να σε φοβήσω. Το \" μη ξεκάθαρο\" έχει να κάνει με την αδυναμία μιας διάγνωσης μέσω ιντερνετ.

Να είσαι φίλε μου πολύ π[ροσεκτικός όταν ακούς ανθρώπους μέσω διαδικτύου να μοιράζουν απλόχερα... διαγνώσεις.
19-01-2005, 14:46
aporia

Εχετε πάρα πολύ δίκιο και το ξέρω
Απλά φοβάμαι να πάω σε νευρολόγο
Εψαξα στο νετ και βρήκα ένα σωρό πράγματα που μπορεί να συμβαίνουν
Από το πιο εύκολο και κουφό μέχρι το πιο τρελλό και τρομαχτικό
Διάβασα ότι μπορεί να είναι απλά από υπερένταση των μυών μέχρι και για παραπληγία διάβασα , μέχρι και για έλειψη βιταμινών ,μέχρι και για πρόβλημα στον εγκέφαλο.
Διάβασα τόσα πολλά που χτες με πιάσανε τα κλάμματα φοβούμενος ότι θα μου συμβαίνει κάτι πολύ άσχημο.
Δεν θέλω δε να πάω σε νευρολόγο για τον εξής λόγο
Μπορεί να φανεί αστείος αλλά σε γιατρούς του ΙΚΑ και σε Δημόσιο Νοσοκομείο Δεν θέλω να πάω για τέτοιο θέμα που είναι τόσο λεπτό αν είναι ψυχολογικό ή νευρολογικό.
Δεν έχω όρεξη να με πλακώσουν σε χάπια χωρίς να μου κάνουν μια ωραία ανθρώπινη ζεστή εξέταση με ερωτήσεις και με εξετάσεις.
Ξέρω πως μόνο στον ιδιωτικό τομέα συμβαίνει αυτό
Στον ιδιωτικό τομέα όμως που να απευθυνθώ ?
Κιαν δεν θέλω νευρολόγο αλλά θέλω ψυχολόγο ?
Σε ποιόν να πάω δηλαδή πρώτα ?
Εχω τρομοκρατηθεί και λίγο ότι θα είναι κάτι σοβαρό και δεν ξέρω πως να αντιδράσω
Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση :)
09-06-2005, 12:00
aporia

Παιδιά γειά μετά από τόσο καιρό
Τι κάνετε ? .......... εγώ ακόμα χάλια
Εδώ και δύο εβδομάδες τραντάζομαι ακόμα πιο πολύ και νιώθω τους μυς των ποδιών μου κυρίως πιασμένους.Σαν να έχω την ανάγκη να τεντώσω χέρια να σφύξω ώμους κτλπ.
Πως είναι όταν νιώθεις ότι πας να αρρωστήσεις που είναι κάπως περίεργοι οι μυες ? κάπως έτσι .
Ξυπνάω ευδιάθετος αλλά στη πορεία της μέρας πέφτω με αποκορύφωμα το βραδάκι που νιώθω πολύ στεναχωρημένος.Μη με ρωτήσετε γιατί
Εχω βρει μια δύο αιτίας αλλά δεν γίνετε να αλλάξουν
Θα το ρίξω στα χαμομήλια καλοκαιριάτικα :)
09-06-2005, 12:43
pops

Με κάθε καλή διάθεση και ενδιαφέρον, γιατί αποφεύγεις να επισκεφτείς έναν ειδικό;
Αξίζεις κάτι περισσότερο από το να περιμένεις να περάσει κάτι μόνο του, και στο μεσοδιάστημα να ταλαιπωρείσαι τόσο και ίσως και να το αφήνεις να επιδεινώνεται.

Όταν λες έχεις βρει μια δυο αιτίες, τι εννοείς;
09-06-2005, 17:41
aporia

Quote:

Originally posted by pops

Όταν λες έχεις βρει μια δυο αιτίες, τι εννοείς;

Εχω βρει μάλλον έχω υποψιαστεί τι μπορεί να φταίει που έχω στεναχώρια μέσα μου
Αυτό εννοώ
Δεν θέλω να πάω σε ψυχολόγο ή νευρολόγο γιατί δεν θέλω να μπω σε έναν τέτοιο κύκλο που θεωρώ φαύλο μετά έτσι και κάνεις την αρχή
Ελπίζω να περάσει μόνο του , ότι θα πάψω να τραντάζομαι όταν πάω να κοιμηθώ ή όταν είμαι αγχωμένος ή στεναχωρημένος
10-06-2005, 12:45
kathy

Θα συμφωνήσω με την pops πως ίσως έτσι αφήνεις να περνάει πολύτιμος χρόνος. Δε θέλω να σε αγχώσω, αλλά έχε υπόψιν σου πως τα και ψυχοσωματικά προβλήματα, που δεν έχουν οργανική αιτία, αλλά οφείλονται αποκλειστικά σε άγχος ή στενοχώρια, χρειάζονται ιατρική αντιμετώπιση. Για παράδειγμα, εγώ έχω πονοκεφάλους όταν είμαι πιεσμένη, ακόμα κι αν καταλάβαινω πως είναι ψυχολογικό, οι πονοκέφαλοι δε σταματάνε.
Σκέψου το κι έτσι, κάποιος που έχει έλκος, λόγω άγχους, δεν πρέπει να πάει στο γιατρό, να πάρει φάρμακα, να ακολουθήσει κάποια δίαιτα;

ʼσε που το να τρέμεις και να τραντάζεσαι κάθε βράδυ, επιφέρει επιπλέον άγχος και ανησυχία και φόβους και δε σε αφήνει να αντιμετωπίσεις τα όποια προβλήματα σε στενοχωρούν. Οπότε, μήπως αυτό είναι φαύλος κύκλος και όχι η επίσκεψη σε κάποιον ειδικό?

Μην το αφήνεις έτσι, είναι κρίμα να υποφέρεις και να μην ξέρεις καν τις δυνατές λύσεις.

Εύχομαι δύναμη και κουράγιο!
10-06-2005, 15:27
agnosti

ομοιοπαθής

Αγαπητέ φίλε,
ίσως σου φανούν περίεργα αυτά που ακολουθούν.
Δεν είσαι ο μόνος άνθρωπος που έχει τέτοιου είδους \"εμπειρίες\".Κι εγώ απέκτησα ψυχοσωματικά μετά από ένα γεγονός που συνέβει , σοκαρίστηκα και πληγώθηκα.Νόμιζα ότι ήμουν \"σκυλί\", δυνατή και δεν με άγγιζε τίποτα(έτσι είχα πείσει τον εαυτό μου να πιστεύει).Εκτός από τον πόνο μου είχα να αντιμετωπίσω και τον ίδιο τον εαυτό μου.Είμαι πεπεισμένη ότι αυτά που περνάς και περνάω είναι από εμάς τους ίδιους.Κι εγώ είμαι ευαίσθητη και δεν μου αρέσει καθόλου, προσπαθώ δεδομένης της ευαισθησίας μου να αγωνιστώ για την ψυχική και σωματική ηρεμία.Από το μήνυμά σου συμπεραίνω ότι δεν υπάρχει σωματικό πρόβλημα, ίσως να είσαι αγχωμένος, φοβισμένος και γι αυτό τρέμεις, η συνέχεια στο επεισόδιο ήρθε επειδή του έδωσες σημασία.Ξέρεις πόσες φορές σκέτηκα ότι θα πεθάνω με αυτό που μου συμβαίνει?Εφτασα στα όριά μου και μου έκανε καλό.Ήμουν τόσο χάλια που έλεγα ότι κακό μου συμβεί θα μου φανεί υπέροχο!\"Ξύπνησα\" είδα το κακό που κάνω στον εαυτό μου και άρχισα τον αγώνα μου.Αγχώνομαι ,τρέμω αλλά ο Θεός με κρατάει και μου δίνει δύναμη...δεν το βάζω κάτω ,στο χέρι μου είναι να αλλάξω αυτά που με ενοχλούν.Στο χέρι σου είναι να απαλλαγείς από αυτό...ίσως τα παραπάνω σου φαίνονται άσχετα ίσως και να είναι, υπό διαφορετικές συνθήκες δεν θα έλεγα συμβουλή αλλά...

1.Πρώτα ζήτα τη βοήθεια Του Θεού
2.Σταμάτα να σκέφτεσαι αυτό που σου συμβαίνει, δεν είναι πρόβλημα είναι μια άσχημη φάση
3.Μην τα παρατήσεις !Αν σου ξανασυμβεί δεν σημαίνει ότι απέτυχες αλλά ότι χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια

Είναι προτιμότερο από το να πας σε γιατρό και να αρχίσεις τα χάπια, αν δεν ικανοποιηθείς από το αποτέλεσμα τότε πήγαινε σε ψυχολόγο.

Σου εύχομαι ολόψυχα να πάνε όλα καλά, ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ :D
10-06-2005, 16:12
kosmiki

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα με τις γνωστές μας άμυνες. Είτε συνέβη κάτι σοβαρό στις σχέσεις με τους αγαπημένους μας, στη δουλειά κτλ. που κλόνισε την ισορροπία μας, είτε οι αιτίες είναι λιγότερο εμφανείς (ασυνείδητες) αλλά αρκετά σημαντικές ώστε ο οργανισμός μας να \'χτυπά καμπανάκι\' κινδύνου. Συχνά η στήριξη των φίλων, της οικογένειας, η δική μας προσπάθεια αρκεί για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες. ʼλλοτε δε φτάνουν, κι εκεί είναι κρίσιμη η πααρέμβαση του ειδικού.

Το να ζητήσουμε βοήθεια δε σημαίνει ότι είμαστε αδύναμοι, σημαίνει ότι αποδεχόμαστε την ανθρώπινη φύση μας που, έτσι κι αλλιώς δεν είναι τέλεια. Το ιδανικό του απόλυτα υγειούς μπορεί να είναι επικίνδυνο, όσο και οτιδήποτε απόλυτο.

Ο φόβος του να ανακαλύψουμε τι δεν πάει καλά μπορεί μερικές φορές να είναι μεγαλύτερος από αυτό που μας βασανίζει, η φαντασίωση μπορεί να είναι πολύ πιο ισχυρή από την πραγματικότητα - το καινούργιο, το άγνωστο τρομάζει. Ωστόσο είναι μονόδρομος.

Aporia, συμφωνώ με όσα σου είπαν ήδη - ψάξε κάποιον γνωστό σου γιατρό που να εμπιστεύεσαι, κάνε τις όποιες εξετάσεις σου προτείνει κι αν δε βρεθεί τίποτα οργανικό, μπαίνεις στη διαδικασία αναζήτησης ψυχολογικών αιτιών. Αυτογνωσία και αυτοανάλυση δε γίνονται, ένας ουδέτερος άλλος μπορεί να βοηθήσει να δεις τα πράγματα από άλλη σκοπιά. Διαφορετικά, είναι σαν το γαϊτανάκι, που γυρνάς γύρω - γύρω από το πρόβλημα, σε ένα χώρο που με τον καιρό βαθαίνει.

Agnosti, καλή η πίστη μα νομίζω πως δε φτάνει. Η πίστη είναι δύναμη, αλλά και η γνώση είναι δύναμη. Και η γνώση του εαυτού μας, των ορίων μας είναι η πιο δύσκολη και επίπονη κατάκτηση.
10-06-2005, 16:55
aporia

Quote:

Originally posted by agnosti
1.Πρώτα ζήτα τη βοήθεια Του Θεού
2.Σταμάτα να σκέφτεσαι αυτό που σου συμβαίνει, δεν είναι πρόβλημα είναι μια άσχημη φάση
3.Μην τα παρατήσεις !Αν σου ξανασυμβεί δεν σημαίνει ότι απέτυχες αλλά ότι χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια

Είναι προτιμότερο από το να πας σε γιατρό και να αρχίσεις τα χάπια, αν δεν ικανοποιηθείς από το αποτέλεσμα τότε πήγαινε σε ψυχολόγο.

Σου εύχομαι ολόψυχα να πάνε όλα καλά, ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ :D

Αγαπητή άγνωστή μου φίλη
Πιστεύω πολύ στο Θεό και είναι και θέλω να είναι κέντρο αναφοράς στη ζωή μου
Δεν έχω όπως προείπα μεταφυσικές ανησυχίες
Ολη μου η ανησυχία είναι ο ίδιος ο αγώνας για αγνή ζωή
Το τράνταγμα ήρθε προφανώς από συσωρευμένη στεναχώρια
Είχα πάθει και μια νευρική κρίση για πρώτη φορά πριν 2 χρόνια που τελικά από τότε με επιρρέασε
Δεν ξέρω πως είναι οι νευρικές κρίσεις κανονικά αλλά θυμάμαι ότι χτυπιόμουν στο χώμα και μάλιστα στράβωσε και το δαχτυλίδι μου από τα χτυπήματα
10-06-2005, 17:00
aporia

Quote:

Originally posted by kosmiki

Agnosti, καλή η πίστη μα νομίζω πως δε φτάνει. Η πίστη είναι δύναμη, αλλά και η γνώση είναι δύναμη. Και η γνώση του εαυτού μας, των ορίων μας είναι η πιο δύσκολη και επίπονη κατάκτηση.

\"Agnosti, καλή η πίστη μα νομίζω πως δε φτάνει\"

Εγώ πιστεύω πως φτάνει και παραφτάνει αλλά μιλάμε όχι απλά για πίστη αλλά αν ζεις αληθινή και μόνιμη την αίσθηση της παρουσίας Του Θεού στη ζωή σου και ΚΥΡΙΩΣ όταν δεν ζεις μες στον κόσμο να σε ταράζουν οι καταστάσεις τότε ναι
Αλλά μες στη πόλη με τα προβλήματα τους συγγενείς τις χίλιες δυό καταστάσεις και να πιστεύεις σε ταράζουν
Ας πούμε εγώ πιστεύω . Πχ ξέρω ότι η μητέρα μου είναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ τώρα που έχει φύγει από αυτή τη ζωή και πολύ πιο ευτυχισμένη αλλά το γεγονός ότι εμένα μου λείπει δεν σημαίνει ότι δεν πιστεύω
Σημαίνει απλά ότι μου λείπει
Το κακό είναι ότι είμαι υπερβολικά ευαίσθητος
Ασχημο πράγμα τόση ευαισθησία γιατί η μεγάλη ευαίσθησία μπορεί εύκολα να γίνει ευθιξία που τη μεταφράζεις σε εγωισμό και τρέχα γύρευε
Μυστήριο οι χαρακτήρες των ανθρώπων :)
10-06-2005, 20:45
pops

Quote:

Originally posted by aporia
Δεν θέλω να πάω σε ψυχολόγο ή νευρολόγο γιατί δεν θέλω να μπω σε έναν τέτοιο κύκλο που θεωρώ φαύλο μετά έτσι και κάνεις την αρχή
Ελπίζω να περάσει μόνο του

Συγγνώμη κιόλας, αλλά φαίνεται ότι ήδη είσαι σε έναν φαύλο κύκλο ελπίζοντας ότι θα σου περάσει, μέχρι που σου ξανασυμβαίνει.

Λυπάμαι που έχεις αυτή τη γνώμη για τους ψυχολόγους- γιατί όμως επέλεξες ένα ψυχολογικό σάιτ παραταύτα;
11-06-2005, 02:05
perimpanoy

Αγαπητέ φίλε \"aporia\",

η πίστη έινια ένας σημαντικός παράγοντας στη ζωή ένός ανθρώπου, αλλά:
-μήπως δεν είναι η πανάκεια για όλα τα προβλήματα;
-αν είναι, γιατί τόσα χρόνια δεν έχουν βελτιωθεί τα συμπτώματα που αναφέρεις;
-κι αν η απάντησή σου είναι ότι δεν είσα αρκετά καλός χριστιανός, αυτό δε σε βάζει σε διαδικασία ενοχής; Κι όμως, ο Θεός, λένε, είναι αγάπη, όχι εκδίκηση...

(Σου κάνω αυτές τις ερωτήσεις όχι για να αμφισβητήσω την πίστη σου, αλλά απλώς τις θέτω ως ερεθίσματα για σκέψη, διότι βλέπω πως χρησιμοποιείς αρκετά τη λογική σου.)

Όσο για το θέμα των μεγαλουπόλεων, σίγουρα στις μεγαλουπόλεις η ζωή είναι δύσκολη, και σίγουρα είναι επιλογή μας το πού μένουμε, ωστόσο, από όσο ξέρω, δε λείπουν και από την επαρχία οι άνθρωποι με προβλήματα είτε ιατρικά, είτε ψυχολογικά, είτε ψυχοσωματικά. Δεν παίζει ρόλο μόνο το περιβάλλον...
Το ότι ανανγωρίζεις ότι είσαι ένας εύαίσθητος άνθρωπος -μήπως εννοείς και \"ευάλωτος\";- είναι ένα καλό σημάδι, μια καλή αρχή που μπορεί να σε κάνει να σκεφτείς γιατί μπορεί να σου συμβαίνει αυτό και μήπως σχετίζεται με τα \"προβλήματα\" που αναφέρεις.

Το ότι η υπερβολική ευαισθησία μπορεί να συνυπάρχει με ευθιξία, με \"άμυνα\" και εγωισμό, με βρίσκει σύμφωνη, αλλά δεν κατάλαβα πού σε βοηθάει μια τέτοια διαπίστωση... Μήπως η αναφόρά στον \"εγωισμό\" είναι και πάλι ενοχικού τύπου παραδοχή;

Κατά τα άλλα, νομίζω η απάντηση για το τι είναι καλύτερο να κάνεις, είναι μέσα σου... Δεν είναι τυχαίο ότι απευθύνεσαι σε ένα τέτοιο site.

Καλή δύναμη!