Πρόβλημα.......

Είχα πολύ καιρό να βάλω θέμα και ακόμη περισσότερο να με απασχολήσει κάτι τόσο πολύ....
Τα τελευταία χρόνια έκανα παρέα με άλλες δυο κοπέλες, ( ο Θεός να μας κάνει κοπέλες γιατί στις ηλικίες μας είναι λίγο αστείο:Ρ).
Σε αυτη την παρέα ήμασταν η Α (εγώ) η Β και η Γ. Η Βου ήταν η μεγαλύτερη μας, η πιο σοφή, είχε πάντα άποψη και μας καθοδηγούσε κατά κάποιο τρόπο στο πως θα λειτουργούμε στη σχέση μας, ποια είναι η πιο έξυπνη μέθοδος για να προσεγγίσουμε τον άλλο, πως δεν πρέπει να συμβιβαζόμαστε με σχέσεις του @@ κλπ.
Με λίγα λόγια αυτή η γυναίκα ήταν το πρότυπο μας. Για να πω την αλήθεια, θαύμαζα τον τρόπο που σκεφτόταν, έβρισκε λύσεις από το πουθενά, έλεγε πράγματα που είχα στο μυαλό μου πριν τα πω εγώ καν και γενικότερα ήταν ένας άνθρωπος που θαύμαζα και εμπιστεύομουν.
Η Γου, δεν ήταν ακριβώς φίλη μας. Ήταν μια κοπέλα που εμφανιζόταν σπάνια στην παρέα, συζητούσαμε τις σχέσεις της ζητούσε τη γνώμη μας και συνήθως εγώ και η Βου είμασταν πολύ επιθετικές μαζί της γιατί ήταν υπερβολικά υπομονετική στα συναισθήματικά της, δικαιολογούσε τα αδικαιολόγητα, έβρισκε άλλοθι στα πάντα και τους πάντες με αποτέλεσμα να ακούει κάθε φορά τα απίστευτα, όχι τόσο από μένα όσο από τη Βου.
Να σημειώσω εδώ πως κάθε φορά που η Βου την έλεγε στη Γου, έβαζε ως παράδειγμα τη δική της τέλεια σχέση κάτι που έκανε και με μένα αλλά σε πιο χαλαρούς ρυθμούς γιατί υποτίθεται πως εγώ ήμουν φίλη της.
Ένα βράδυ λοιπόν και ενώ έχουμε μαζευτεί και οι τρεις, η Βου κάνει διάφορα σχόλια για τις σχέσεις τις δικές μας, χωρίς να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος, απλά προφανώς ήθελε να μας την πει για άλλη μια φορά.
Εκεί λοιπόν τσακώθηκα μαζί της, (θα σας φανεί περίεργο καθως είμαι πολύ φιλειρινεικό άτομο :Ρ).
Διαλύεται η παρέα και δεν περνάει κάποια ώρα που η Γου επικοινωνεί μαζί μου.
Με λίγα λόγια μου εκμυστυρευεται πως τους τελευταίους μήνες έχει σχέση με τον φίλο της Βου!
Και όχι μόνο έχει σχέση, αλλά ζουν ο ένας στο σπίτι του άλλου, μιλάνε άπειρες ώρες στο τηλ στο μσν στο φεις παντού. Μου δείχνει φώτο, προσωπικά σημειώματα, ώρες ατελείωτες συζητήσεων στο διαδίκτυο......................και κάπου εκεί νομίζω πως έρχεται το πρώτο εγκεφαλικό...:ρ...(όχι λόγω ηλικίας, αλλά από το σοκ).
Σκέφτομαι λοιπόν εγώ και φρικάρω, ψάχνω μια λύση, το συζητάω με φίλες και γνωστές αλλά απάντηση δεν παίρνω:
ΤΙ ΚΑΝΩ ΤΩΡΑ?

να πω πως μπερδευτηκα ρε φιλε....
αυτο του βου κ γου με τρελανε κιολας....
για ριξ΄το παλι συνοπτικα....

αυτη που ηταν η σοφη κ καλα εχασε τον γκομενο απο την αλλη που δικαιολογουσε τα παντα/
ε?

Quote:

---

Originally Posted by arktos

να πω πως μπερδευτηκα ρε φιλε....
αυτο του βου κ γου με τρελανε κιολας....
για ριξ΄το παλι συνοπτικα....

αυτη που ηταν η σοφη κ καλα εχασε τον γκομενο απο την αλλη που δικαιολογουσε τα παντα/
ε?

---

..η σοφή ήταν αυτή που είχε την "τελεια" σχέση και πάνω σε αυτό έδινε συμβουλες σε μένα και στη γου, η οποια γου ήταν πάντα η πιο "αφελής" στις σχέσεις της.
Γενικότερα η Βου ήταν αυτή που τα έκανε όλα σωστά. Μετά τον τσακωμό, έμαθα πως η Γου τα έχει με τον φίλο της Βου έξι μήνες......(ξέρω πως είναι δύσκολο, ακόμη ούτε εγώ δεν το έχω πιστέψει καλα-καλα).

εχμ... το δίλημμα ποιο ακριβώς είναι? Δηλαδή εσύ, τι πιστεύεις ότι θα έπρεπε / θα ήθελες να κάνεις?
Κατα τ' άλλα, οκ δύο άνθρωποι έχουν μια σχέση στην οποία είναι μάλλον... τρεις άνθρωποι. Νομίζω ότι το θέμα είναι καταρχήν όλοι αυτοί τι σκοπεύουν να κάνουν (ο καθένας ξεχωριστά).

Quote:

---

Originally Posted by marina38

εχμ... το δίλημμα ποιο ακριβώς είναι? Δηλαδή εσύ, τι πιστεύεις ότι θα έπρεπε / θα ήθελες να κάνεις?
Κατα τ' άλλα, οκ δύο άνθρωποι έχουν μια σχέση στην οποία είναι μάλλον... τρεις άνθρωποι. Νομίζω ότι το θέμα είναι καταρχήν όλοι αυτοί τι σκοπεύουν να κάνουν (ο καθένας ξεχωριστά).

---

...το θέμα μου είναι πως τόσο καιρό (χρόνια), η Βου (την οποία και πιστεύαμε), έδινε πάντα ως παράδειγμα την "τελεια" σχέση της για μας βάλει στο σωστό δρόμο και να λειτουργούμε και εμεις έτσι στη σχέση μας ώστε να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Εγώ προσωπικά, σκεφτόμουν πως για να το έχει πετύχει εκείνη και μάλιστα υπό αντίξοες συνθηκες, μπορεί να το πετύχουμε όλες.
Μετά τις αποκαλύψεις, εκτός του ότι κατερευσαν όλα αυτά που πίστευα (και ήλπιζα), τώρα έχω να κάνω και με το δίλημμα αν πρέπει να αποκαλύψω κάτι τέτοιο.
Στην άκρη του μυαλού μου όμως, σκέφτομαι αν όλα αυτά τα πίστευε ή.....τα ήξερε και απλά ήθελε να το παίξει σε μας τρισευτυχισμένη και επιτυχημένη συναισθηματικά ενώ κατά βάθος ή κατά ύψος ήξερε πολύ καλά τι της γινόταν.
Αν όμως δεν ήξερε?
Πως θα πάρω το βάρος μιας τέτοιας αποκάλυψης?

θεοφανια το προβλημα σου ποιο ειναι?

ουπς τωρα ειδα τι εγραψες....

δλδ ποια ξερει την αληθεια?
ή δν γνωριζουμε ποια ειναι η αληθεια?

Quote:

---

Originally Posted by arktos

θεοφανια το προβλημα σου ποιο ειναι?

---

...αν θα πρέπει να αποκαλυψω στη Βου πως η Γου έχει παράλληλη σχέση με τον φίλο της εξι μηνες....

πι ες! ελεος αρκος, αποκλείεται να ειμαι τοσο δυσνοητη!

Θεοφανία μου....προφανώς η Βού (καλά...θεικά τα ψευδωνυμα:)
δεν ειχε την τοσο τελεια σχεση που ελεγε και απορω γιατι ενω δεν υπαρχουν τελειες σχεσεις, σας ετριβε στα μουτρα τη σχεσάρα της....γιατι αγωνα δρομου κανουμε ποια εχει την καλυτερη σχεση? δεν ειμαστε καλα....
εχω μια κακια στην ακρη της γλωσσας μου....θα την πω προτου τοποθετηθω "επιστημονικα":
εεεεε η Βου τιμωρηθηκε εκ του σύμπαντος! καταρριφθηκαν οι θεωριες τελειότητος, τα δασκαλέματα και όλα όσα περνούσε απο κόσκινο για σας και προφανώς τα ετρωγε η ίδια αμάσητα στη δική της σχεση.
μετα λοιπον απαυτο το συντομο διάλειμμα κακιουλίνας που εβγαλα, τοποθετούμαι: εγω στη θεση σου (γιατι δεν μπορω να σου πω τι να κανεις παρα μονο τι θα εκανα εγω αν υποθεσουμε οτι μπορω να μπω στο πετσι του ρολου) θα μιλουσα με τη Γου και θα εθετα το ηθικο κομματι του θεματος. σε καμια περιπτωση δεν θα αποκαλυπτα στην αλλη κοπελα το τι συμβαινει γιατι πολύ απλά δεν θα με αφορούσε. τόσο απλά και τόσο ξεκάθαρα.
αυτό τουλάχιστον προστάζει το δικό μου σύστημα αξιών και συμπεριφορών. :)

θελω να πω κατι σχετικα με τη σχεση που ειχατε μεταξυ σας οι 3 κοπελες: γιατι αυτος ο καταμερισμος ρολων? δηλαδη: γιατί η μια ηταν ο αυστηρος κριτης με την τελεια σχεση που κατεκρινε τις αλλες δυο για το τι καταπιναν και τι οχι? πώς προσδιορίζεται αυτό όταν μιλας για τη σχεση του αλλου ακόμα και αν προκειται για την κολλητη σου?
και γιατι εσυ και η Βου ήσασταν αντίστοιχα επικριτικές στη Γου για το πώς διαχειριζόταν εκείνη τη σχεση της? ειναι πολυ αγχωτικό να πρεπει να καλουπώνεις τη συμπεριφορά σου απέναντι στο σύντροφό σου προκειμένου να μη σε πει "ανεκτική" "εύκολη" "θύμα" η κολλητή σου.
εμενα πιο πολυ μου κανει εντυπωση αυτο το "ρινγκ" που κινείτο η σχέση σας παρά το οτι η μια ροκάνισε τον αντρα της άλλης (αρρωστημένος ανταγωνισμός τύπου: "τι ειπες κοπελια? εχεις την τέλεια σχέση? κατσε να στον βουτηξω εγω να δουμε πόση τελειότητα αντέχεις")

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

...το θέμα μου είναι πως τόσο καιρό (χρόνια), η Βου (την οποία και πιστεύαμε), έδινε πάντα ως παράδειγμα την "τελεια" σχέση της για μας βάλει στο σωστό δρόμο και να λειτουργούμε και εμεις έτσι στη σχέση μας ώστε να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Εγώ προσωπικά, σκεφτόμουν πως για να το έχει πετύχει εκείνη και μάλιστα υπό αντίξοες συνθηκες, μπορεί να το πετύχουμε όλες.
Μετά τις αποκαλύψεις, εκτός του ότι κατερευσαν όλα αυτά που πίστευα (και ήλπιζα), τώρα έχω να κάνω και με το δίλημμα αν πρέπει να αποκαλύψω κάτι τέτοιο.
Στην άκρη του μυαλού μου όμως, σκέφτομαι αν όλα αυτά τα πίστευε ή.....τα ήξερε και απλά ήθελε να το παίξει σε μας τρισευτυχισμένη και επιτυχημένη συναισθηματικά ενώ κατά βάθος ή κατά ύψος ήξερε πολύ καλά τι της γινόταν.
Αν όμως δεν ήξερε?
Πως θα πάρω το βάρος μιας τέτοιας αποκάλυψης?

---

Κοίτα, το πρώτο σκέλος το κατανοώ. Τα πράγματα συχνά δεν είναι όπως παρουσιάζονται και αυτό ισχύει για όλους μας. Γι' αυτό αφενός οι 'συνταγές' και οι 'στρατηγικές' δεν αποδίδουν, αφετέρου δεν έχει νόημα να συγκρίνουμε τις σχέσεις μας με αυτές των άλλων. Φυσικά εννοείται πως μπορούμε να μάθουμε και μέσα από την ανταλλαγή απόψεων κι εμπειριών, αλλά η 'επιτυχία' στη δική μας σχέση εξαρτάται από το τι είναι σημαντικό για εμάς, τι θέλουμε, πώς νιώθουμε.

Στο δεύτερο, το θέμα της 'αποκάλυψης', νομίζω πως δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν η Βου το ήξερε μέσα της ή δεν το ήξερε. Νομίζω γενικά πως καλό είναι να μην πάμε να βγάλουμε τα κάστανα από τη φωτιά και να αφήσουμε τους 3 εμπλεκόμενους να αποφασίσουν το ποιος θα αποκαλύψει τι και σε ποιον. Η Γου μίλησε σε μια φίλη. Αν ήθελε θα μπορούσε να κάνει η ίδια τα 'αποκαλυπτήρια' έτσι δεν είναι? Ως φίλη, ο ρόλος σου είναι η ακρόαση και η άποψη σου. Η 'αποκάλυψη' δεν είναι ούτε δική της ούτε δική σου πιστεύω υπόθεση. Ο φίλος της Βου τι σκοπεύει να κάνει και γενικά σαν ζευγάρι τι έχουν αποφασίσει?

Quote:

---

Originally Posted by melina_

Θεοφανία μου....προφανώς η Βού (καλά...θεικά τα ψευδωνυμα:)
δεν ειχε την τοσο τελεια σχεση που ελεγε και απορω γιατι ενω δεν υπαρχουν τελειες σχεσεις, σας ετριβε στα μουτρα τη σχεσάρα της....γιατι αγωνα δρομου κανουμε ποια εχει την καλυτερη σχεση? δεν ειμαστε καλα....
εχω μια κακια στην ακρη της γλωσσας μου....θα την πω προτου τοποθετηθω "επιστημονικα":
εεεεε η Βου τιμωρηθηκε εκ του σύμπαντος! καταρριφθηκαν οι θεωριες τελειότητος, τα δασκαλέματα και όλα όσα περνούσε απο κόσκινο για σας και προφανώς τα ετρωγε η ίδια αμάσητα στη δική της σχεση.
μετα λοιπον απαυτο το συντομο διάλειμμα κακιουλίνας που εβγαλα, τοποθετούμαι: εγω στη θεση σου (γιατι δεν μπορω να σου πω τι να κανεις παρα μονο τι θα εκανα εγω αν υποθεσουμε οτι μπορω να μπω στο πετσι του ρολου) θα μιλουσα με τη Γου και θα εθετα το ηθικο κομματι του θεματος. σε καμια περιπτωση δεν θα αποκαλυπτα στην αλλη κοπελα το τι συμβαινει γιατι πολύ απλά δεν θα με αφορούσε. τόσο απλά και τόσο ξεκάθαρα.
αυτό τουλάχιστον προστάζει το δικό μου σύστημα αξιών και συμπεριφορών. :)

---

...λολ...με καλύπτεις σε όλα......:)
Τα έχω σκεφτεί όλα αυτά, (πως επί χρονια ακούγαμε για την καταπληκτική της σχέση κλπ κλπ).
Το πρώτο σοκ το έπαθα όταν ανακάλυψα πως ένας άνθρωπος που θεωρούσα φίλο μου, μου έλεγε ψέμματα. Το δεύτερο, όταν επιβεβαίωσα πως δεν πρέπει να πιστεύω σε θαύματα. το τρίτο και γι αυτό έβαλα το θέμα: τι να κάνω? Να της το πω? (Της βου εννοω).

θεοφανια επειδη στο παρελθον εκανα το λαθος ( πιστευω ) να μν μιλησω σε φιλη για τα ξενοκοιταγματα του δικου της
τον οποιο κ παντρευτηκε τελικα, θεωρω πως πρεπει να μιλησεις.
ειναι αδικο για αυτην...
η φιλη μου εκανε ενα παιδι μαζι του κ ο τυπος αδιαφορει για τ παιδι του.
ασε που εκανε παιδι κ με αλλη.
εγω θα ειχα χασει τη γη κατω απο τα ποδια μου.

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Κοίτα, το πρώτο σκέλος το κατανοώ. Τα πράγματα συχνά δεν είναι όπως παρουσιάζονται και αυτό ισχύει για όλους μας. Γι' αυτό αφενός οι 'συνταγές' και οι 'στρατηγικές' δεν αποδίδουν, αφετέρου δεν έχει νόημα να συγκρίνουμε τις σχέσεις μας με αυτές των άλλων. Φυσικά εννοείται πως μπορούμε να μάθουμε και μέσα από την ανταλλαγή απόψεων κι εμπειριών, αλλά η 'επιτυχία' στη δική μας σχέση εξαρτάται από το τι είναι σημαντικό για εμάς, τι θέλουμε, πώς νιώθουμε.



Όχι μαρίνα, κάνεις λάθος. Στους φίλους μας, αν είναι πραγμαγτικοί φίλοι, δεν παρουσιάζουμε τα πράγματα έτσι ΟΠΩΣ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ. Γιατί με το ίδιο σκεπτικό, εγώ και η Γου θα παρουσιάζαμε τις σχέσεις μας διαφορετικά και όχι στην πραγματική ανθρώπινη διάσταση τους. Φυσικά και δεν αποδίδουν οι στρατηγικές, αλλά όταν έχεις μια "φιλη" που την εμπιστευεσαι και σου λέει πως στ δική της περιπτωση απέδωσαν τι κάνεις?

Στο δεύτερο, το θέμα της 'αποκάλυψης', νομίζω πως δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν η Βου το ήξερε μέσα της ή δεν το ήξερε. Νομίζω γενικά πως καλό είναι να μην πάμε να βγάλουμε τα κάστανα από τη φωτιά και να αφήσουμε τους 3 εμπλεκόμενους να αποφασίσουν το ποιος θα αποκαλύψει τι και σε ποιον. Η Γου μίλησε σε μια φίλη. Αν ήθελε θα μπορούσε να κάνει η ίδια τα 'αποκαλυπτήρια' έτσι δεν είναι? Ως φίλη, ο ρόλος σου είναι η ακρόαση και η άποψη σου. Η 'αποκάλυψη' δεν είναι ούτε δική της ούτε δική σου πιστεύω υπόθεση. Ο φίλος της Βου τι σκοπεύει να κάνει και γενικά σαν ζευγάρι τι έχουν αποφασίσει?

Εδώ μπαίνει και το εγωιστικό και το ανθρώπινο: από τη μία καίγεσαι να την πεις σε αυτήν που τόσο καιρό διαφήμιζε και βαυκαλιζόταν για την επιτυχία στη σχέση της και από την άλλη σκέφτεσαι έναν άνθρωπο που παραμυθιάζεται θέλοντας η αγκοώντας το...

---

εκεί κολλάει και η πρώτη μου ερώτηση: ΤΙ ΚΑΝΩ?