χτες εβλεπα μερικα βιντεο. αληθινα βιντεο σε περιπτωση που αναρωτιεστε. ειχε να κανει με βιαιοτητες απεναντι σε ανθρωπινα οντα, βασανισμους και θανατωσεις. απο παντα μπορουσα να δω ολοκλιρα τα βιντεο και να ακουω κ τους ηχους και να μην μου προκαλεσουν συναισθηματα. προσπαθισα να δω ενα βιντεο με θανατωση ζωου.... και δεν αντεξα να το δω. εκει αμεσως με επιασαν συναισθηματα.
ζωου ιδιαιτερα κατοικιδιου. με τα αγρια δεν εχω και τοσο προβλημα εκτος αν ειναι ακακα φυτοφαγα.
Με θλίβει περισσότερο η θέα ενός νεκρού ζώου, γιατί πάλεψε γενναία για την επιβίωση, έχοντας λιγότερα εφόδια απ' ό,τι ο άνθρωπος.
Όλα είναι σχετικά.
π.χ. η θέα ενός ζώου βασανισμένου, μέσα στα αίματα θα με θλίψει πιο πολύ από τη θέα ενός ανθρώπου που πέθανε στα βαθιά γεράματά του και φαίνεται γαλήνιος.
Αλλά η θέα μιας γυναίκας βιασμένης, ξυλοκοπημένης και νεκρής θα με έθλιβε σαφώς περισσότερο από τη θέα ενός ζώου που το έχει πατήσει αμάξι...δεν είναι το ίδιο τα βασανιστήρια που υπέστησαν ούτε οι πληγές που μένουν πίσω...
Τώρα όσον αφορά ένα ζώο ας πούμε που το έχει σκοτώσει ένα μεγαλύτερο ζώο, εντάξει σκληρό είναι αλλά δε με θλίβει κιόλας διότι είναι ο νόμος της φύσης..
Αντιθέτως, ένα ζώο θανατωμένο από έναν άνθρωπο που θέλει π.χ. να αξιοποιήσει τη γούνα του, το βρίσκω αποτρόπαιο και με θλίβει όχι όμως πιο πολύ από ότι θα με έθλιβε να δω ένα παιδάκι κοκκαλιασμένο από την πέινα να το τρώνε τα όρνια (γνωστή φωτό).
void εχεις ενα δικιο, οποτε θα το ξεκαθαρισω. η θεα ενος ανθρωπου ξεσκισμενου και βασανισμενου και διπλα ενος ζωου ξεσκισμενου και βασανισμενου. καποιος το κανε και στους 2, αλλα δεν ξερεις ποιος.Quote:
Originally Posted by void
Δεν θα σου κανω το κεφι και να πω πως το ζωο με ευαισθητοποιει περισσοτερο. Αλλα αυτα που μπορω να κανω σε ανθρωπο δεν μπορω να τα κανω σε ζωο...
στην ουσια ολοι συμφωνουμε πως μπορουμε να σφαξουμε ευκολοτερα ανθρωπο παρα ζωοQuote:
Originally Posted by axl100
αφου οι ανθρωποι ειναι για τα γελια, καταντια δικια τους οτι τους συμβει. ετσι το βλεπω εγω τουλαχιστον και δεν νιωθω. εξαιρουνται οσοι ανηκουν στο κοπαδι μου, που οκ αμα παθουν κατι νευριαζω και λειτουργω προστατευτικα.
γειά σου μπρόκεν,
ειλικρινά μου είναι το ίδιο δύσκολο και το ένα και το άλλο! Μακάρι δηλ. να μην χρειαζόταν να μπω στην διαδικασία
να παρακολουθήσω ποτέ τον θάνατο ούτε ανθρώπου, αλλά ούτε και το θάνατο από κάποιο ζωάκι. Θανατώσεις δεν
μπορώ να βλέπω ούτε καν σε ταινίες. Μήπως έχω πρόβλημα?
οχι, μονο την καταλληλη εμπειρια χαχαχαχαQuote:
Originally Posted by μαρκελα
Ένας λογικός άνθρωπος προφανώς ρε συ θα εκνευριστεί και θα νιώσει επιθετικότητα απέναντι σε έναν άνθρωπο παρά σε ένα ζώο...Quote:
Originally Posted by Broken_DoLL
Ο μόνος λόγος για να θυμώσεις με ένα ζώο είναι να πάει να σου χέσει τον καναπέ ή κάτι τέτοιο.
Ενώ με τον άνθρωπο είναι αλλιώς, δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης εφόσον μπορεί να σου δώσει χίλιους δυο λόγους για να τον αντιπαθήσεις και να φτάσεις και στο σημείο, σε εξτρήμ καταστάσεις να θες να τον σκοτώσεις!!
Η ένταση των συναισθημάτων που σου δημιουργεί ένας άνθρωπος πεθαμένος με ένα ζώο, εφόσον είναι άγνωστοι σε σένα , είναι η ίδια. Θλίψη και σοκ.
Αλλά νομίζω ότι έχει να κάνει πολύ και με το έγκλημα, πόσο στυγερό είναι δηλαδή.
Α δεν ξέρω...νομίζω σε πολύ στυγερά εκλήματα, που εμπεριέχουν και σεξουαλική κακοποίηση ή παιδιά και γενικότερα αδύναμους ανθρώπους, θα με έθλιβε πιο πολύ η θέα ενός τέτοιου ανθρώπου παρά ενός ζώου.
Απο την αλλη να βλεπω δολοφονημενους στην Μ. Ανατολη με αφηνει εντελως αδιαφορο, λυπαμαι αν σας σοκαρω...
Όχι (απαραίτητα)Quote:
στην ουσια ολοι συμφωνουμε πως μπορουμε να σφαξουμε ευκολοτερα ανθρωπο παρα ζωο
(κατά βάση) η θέα ενός ανθρώπου.Quote:
η θεα ενος ανθρωπου ξεσκισμενου και βασανισμενου και διπλα ενος ζωου ξεσκισμενου και βασανισμενου.
Πλην όμως υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που προκαλούν “συναισθηματικά” αντανακλαστικά σε μία δοσμένη εικόνα. Tο όλο στήσιμο, παρουσίαση, "σκηνοθεσία", καθοδηγούν το μυαλό του θεατή. Γι' αυτό υπάρχουν εικόνες που μπορούν να μας αφήσουν σχετικά αδιάφορους και άλλες όχι.
Τρεις απορίες-διευκρινίσεις:
1) η θέα αφορά αποκλειστικά video/φωτογραφία ή και live;
2) στη θέα του πεθαμένου ανθρώπου δεν υπάρχουν περιορισμοί δηλ πολύ προσφιλές πρόσωπο της οικογένειας
ή μικρό παιδί;
3) οι συνθήκες;
Όποιον δεν τον πειράζει να βλέπει ανθρώπους τέζα -όχι απαραίτητα πεθαμένους- είναι ευτυχής
γιατί δεν τον επηρεάζει να περπατάει στην Ομόνοια, στο κέντρο και να βλέπει ανθρώπους χαμένους (ζωντανούς-νεκρούς).
Προσωπικά φρικάρω και με τα δύο θεάματα, αλλά ναι, δεν είμαι τόσο απενοχοποιημένη, φρικάρω πιο πολύ με τους νεκρούς ανθρώπους.
Ενός νεκρού ζώου που σίγουρα πέθανε μόνο του σε ένα περιβάλλον που δεν επέλεξε να ζει .