Originally Posted by
Broken_DoLL
εχω μια απορια. απο 10 χρονων μεχρι και τωρα εχω την ασθενεια της διπολικης εντελως καθαρα χωρις να αλλαζει. απο 13 αρχισαν τα συμπτωματα της σχιζοφρενικομορφης τα οποια μετα απο αγωγη εξαφανιστικαν ως δια μαγειας να για 2 χρονια μεχρι που χτυπησε ξανα με αλλη μορφη οπως διαφορετικων εμμονων και σκεψεων και ηχων κλπ κλπ. το τελευταιο μου ψυχωσικο επεισοδειο οσο αναφορα την σχιζ εχει να εμφανιστει αν δεν απατωμαι 2,5 χρονακια. απο τοτε μεχρι τωρα βαραει αλυπητα η διπολικη, οταν δεν φροντιζω τον εαυτο μου. α ξεχασα να αναφερω την διατροφικη διαταραχη που με βασανιζει απο μικρη ηλικια και η οποια ηταν σε εξαρση μεχρι πριν 3 χρονια αλλα τωρα ειναι καπως καταλλαγιασμενη.
εν τελει, οταν ο γιατρος πχ σε ρωταει το ιστορικο σου σαν μια επαναληψη, η εαν θελεις εσυ να το γραψεις σε μια σελιδα ως μια βιογραφια σου, πως ονοματιζεις τον εαυτο σου? ποια ασθενεια υπερισχυει απο αυτες? εχω ρωτησει τον γιατρο αλλα δεν πηρα ξεκαθαρη απαντηση. δλδ τι φταιει απ ολα, η διπολικη μ δημιουργησε την σχιζ και αυτη με την συνεχεια της την βουλιμια? η βουλιμια μ δημιουργησε την διπολικη κ αυτη με τν συνεχεια της γεννησε την σχιζ? η σχιζ μ εκανε να εχω διπολικες τασεις και βουλιμικες κρισεις? τελικα τι ειμαι? πως οριζομαι?
επισης να ρωτησω και κατι αλλο.τα κυταρα μου ειναι μαζεμενα σε ενα σωμα τωρα, ομως οταν πιανω και αγγιζω πραγματα και αλλους ανθρωπους, δεν αφηνω πανω τους σημεια του οργανισμου μου? ετσι σιγα σιγα δεν αρχιζω να εξαφανιζομαι και να διωχνω τα κυταρα μου ωστε ο αλλος να τα χει μαζι του μεχρι να κανει μπανιο και να φυγουν στον νιπτηρα η μεχρι να τα εισπνευσει και να μπουν μεσα στον δικο του οργανισμο>? εγω κουβαλαω τους μικροοργανισμους καθε ανθρωπου που συναντω και ερχομαι σε επαφη? ειναι ολος ο κοσμος και η γη ενα μεγαλο νεκροταφειο με νεκρα κυταρα ατομων? απο κει κολλαει ο ενας τον αλλον αρρωστιες και σιχαμενες καταστασεις? δεν ειναι πολλα ολα αυτα ωστε οταν τα σκεφτεσαι να σε τρελαινουνε?