bullying(σχολικός εκφοβισμός). :( :(

Καλησπέρα σε όλους.Είμαι 17 ετών και μαθήτρια Β'Λυκείου. Από την πρώτη μόλις τάξη του δημοτικού είμαι θύμα bullying από πολλούς μαθητές το οποίο συνεχίζεται ως φέτος.Στο δημοτικό αντιμετώπιζα σωματική βία(κλωτσιές,σπρωξίματα κτλπ) όσο και συναισθηματική κακομεταχείρηση με απειλές,ενώ από το γυμνάσιο και έκτοτε μόνο συναισθηματική κακομεταχείρηση(απόρριψη,κ οινωνικός αποκλεισμός, διάδοση άσχημων φημών,κοροιδία στο φουλ,απομόνωση από ομάδες-εκδρομές,προσβολές,πειράγμ ατα από αγόρια).Μάλιστα κάποιες φορές(τώρα εδώ και κανένα χρόνο έχει σταματήσει) αντιμετωπίζω και ηλεκτρονικό bullying με τηλεφωνήματα.Δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες για να μη σας κουράσω.Το θέμα είναι πως ούτε αλλοδαπή είμαι και πως ούτε εγώ νομίζω να στερώ σε κάτι.Δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με την εμφάνισή μου(ψηλή κι αδύνατη)ούτε με το ντυσιμό μου αφού είμαι πάντα στη μόδα και δεν έχω οικονομικές δυσχέρειες.Ούτε διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό έχω ούτε χρήστης είμαι.Όσο για την επίδοσή μου στο σχολείο είναι αρκέτα καλή σε σχέση με το γενικό σύνολο και οι καθηγητές λένε στους δικούς μου πως είμαι πολύ έξυπνη και με ταλέντο στο γραπτό λόγο.Έχω πολύ ελάχιστους φίλους κι αυτοί είναι επιφανειακοί.Από ψυχική υγεία δεν τα πάω και τόσο καλά εφ'όσον έχω παρουσιάσει καταθλιπτικά συμπτώματα για το λόγο αυτό και κάτι άσχετο που δεν έχει να κάνει με αυτό,ιδεοληψίες και εμμονές.Νιώθω κατωτερότητα και άχρηστη.Έχω κουραστεί να αντιμετωπίζω αυτή την κατάσταση 12 χρόνια.Και επιπλέον δεν θέλω να πω και πολλά στους δικούς μου γιατί έχει πεθάνει και η μητέρα μου πριν 4 χρόνια και έχουν τα δικά τους προβλήματα.Ντρέπομαι επίσης να το πω και στους καθηγητές.Δεν θέλω να με βλέπουν έτσι.Κάθε μέρα που σηκώνομαι για το σχολείο είμαι ψόφια..Τι άλλο να κάνω? που μπορώ να απευθυνθώ?

Νομίζω ότι αυτα που σου συμβαίνουν ειναι γιατι εισαι πολυ ποιο ώριμη απο τους υπόλοιπους της ηλικίας σου και γιατι δείχνεις στους άλλους ότι σε ενοχλούν τα όσα σου κάνουν .
Μηπως θα μπορούσες απλα να τους αγνόησεις ? συγουρα για την ηλικία σου εισαι πολυ πολυ συγκροτημένη ώριμη και κοινωνικοποίημενη απο τους άλλους μαθητές .

Το να τους αγνοησω ειναι μια κουβεντα.Οσο και να τους αγνοω δεν παυει η κατασταση να με ενοχλει αφανταστα και να με στενοχωρει.Γιατι να ειμαι εγω η κατωτερη? τι νοημα εχει να κοιμαμαι και να ξυπναω σε ενα περιβαλλον που δεν με θελει????? :(

Δεν εισαι κατώτερη σίγουρα , όπως είπα εισαι ανώτερη , μεγαλύτερη για την ηλικία σου σε σχέση με τους άλλους μαθητές .
Και σε αλλα παιδιά της ηλικίας σου συμβαίνει .
Με τους δικους σου την οικογένεια σου να μιλήσεις , ναι ο θάνατος της μαμα σου είναι κάτι που στενοχώρει πολυ την οικογένεια σου και εσένα αλλα αυτη τη στιγμη ανάγκη απο βοήθεια έχεις εσυ και οι μεγαλύτεροι στην οικογένεια σου οφείλουν να σε βοηθησουν στα προβλήματα σου .
Δοκίμασε να μην δίνεις σημασία , ή να μην δείχνεις ότι σε ενοχλεί η στάση τους .
Όσο βλέπουν ότι ´ πονάει ´ θα σε χτυπάνε .

Ευα υπομονη,σε λιγο δινεις πανελληνιες και θα περασεις πανεπιστημιο και δεν θα ξαναδεις ποτε αυτους τους μ.....ς.
Ειχα και εγω ενα θεμα bullying στο γυμνασιο και στο λυκειο απο ενα ατομο,και θυμαμαι πως πιστευα οτι ολα τα ατομα στο σχολειο ειχαν την ιδια αποψη με αυτον για εμενα.Φιλη ειχα μια στο σχολειο απο την πρωτη λυκειου και μετα.

Αυτο που μπορεις να κανεις ειναι ειναι να συγκεντρωθεις στα μαθηματα σου ωστε να πετυχεις εκει που θες και απλα να μην δινεις ευκαιρια στα ατομα που σε ενοχλουν να σου μιλανε.Αποφυγε τους στα διαλειματα και εκτος σχολειου και μην σηκωνεις το τηλεφωνο σου ή αλλαξε αριθμο.
Αν τα πραγματα ειναι πραγματικα πολυ ζορικα μιλα στους καθηγητες σου.
Οσο για τις ιδεοληψιες και τα λοιπα τα εχουμε ξαναπει.Ειναι απλως η αντιδραση που εχεις στο αγχος,δεν χρειαζεται να το αναλυεις πολυ.Οσο περναει ο καιρος θα δεις οτι τελικα θα το αποδεχτεις και σιγα σιγα θα μαθεις να ζεις με αυτο χωρις να σου επιρρεαζει την ζωη.Μπορεις να αρχισεις να πηγαινεις και σε εναν ψυχολογο για να μιλας που και που.

betelgeuse πηγαίνω ήδη.όσο για το να μην τους μιλάω ε δεν μπορώ να μένω και στήλη άλατος.Να,πχ τώρα προέκυψε ένα θέμα με τα δωμάτια στην 3ήμερη εκδρομή και έγινε κλήρωση και μόλις σε μία συμμαθήτριά μου(δυστυχώς τη νόμιζα φίλη)έτυχε να είμαι εγώ εκείνη που θα μοιραστούμε το δωμάτιο άρχισε να τσιρίζει και μια άλλη της είπε "αχ κακομοίρα"!! Δεν μίλησα εγώ.Μερικά πράγματα έρχονται χωρίς καν να κάνω κίνηση.Ότι πω θα γελάσουν.Είπα το "καίω" "κάβω"και άρχιζαν να με κοιτάνε παράξενα.(παραδείγματα δίνω τώρα έχουν γίνει και χειρότερα)Και όπως είπα ντρέπομαι να απευθυνθώ στους καθηγητές μου γιατί δεν θέλω να με βλέπουν ως η διαφορετική και να με λυπούνται.Δεν το θέλω με τίποτα...

Εύα μου, δυστυχώς παρα μα πάρα πολλά παιδιά αντιμετωπίζουν και αντιμετώπισαν τέτοια ζητήματα στο σχολείο.
Μεταξύ αυτών κι εγώ αλλά και πολλά παιδιά του φόρουμ από όσο θυμάμαι σε άλλες συζητήσεις.
έχεις κάτι που προφανώς δεν αρέσει στη μάζα..αλλά μάλλο θα είναι κάτι καλό!
Ακριβώς λόγω του ότι ήρθες αντιμέτωπη με το θάνατο της μητέρας σου αυτό σε έκανε πολύ πιο ώριμη και πολύ πιθανόν να μην ταιριάζεις με την πλειοψηφία των ατόμων στο σχολείο σου.
Σίγουρα όμως θα υπάρχουν και άτομα στο δικό σου στυλ..και σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλα παιδιά που θα τρώνε καζούρα.
Γιατί δεν κάνεις με αυτούς παρέα? τουλάχιστον αυτό θα σε ενδυναμώσει εφόσον θα αισθάνεσαι ότι ανήκεις σε μια ομάδα!
Εγώ θυμάμαι πάντως έριχνα πολύ κλάμμα με όλα αυτά και επισης δεν το έλεγα σε κανέναν.
Αλλά δεν είναι καλό αυτό. Γιατί αυτή η περιθωριοποίηση που νιώθεις τώρα , αν δεν την καταπολεμήσεις στη ρίζα θα σε κηνυγάει μετά..
Ο πατέρας σου τι άνθρωπος είναι? αδέρφια έχεις?

Quote:

---

Originally Posted by void

Εύα μου, δυστυχώς παρα μα πάρα πολλά παιδιά αντιμετωπίζουν και αντιμετώπισαν τέτοια ζητήματα στο σχολείο.
Μεταξύ αυτών κι εγώ αλλά και πολλά παιδιά του φόρουμ από όσο θυμάμαι σε άλλες συζητήσεις.
έχεις κάτι που προφανώς δεν αρέσει στη μάζα..αλλά μάλλο θα είναι κάτι καλό!
Ακριβώς λόγω του ότι ήρθες αντιμέτωπη με το θάνατο της μητέρας σου αυτό σε έκανε πολύ πιο ώριμη και πολύ πιθανόν να μην ταιριάζεις με την πλειοψηφία των ατόμων στο σχολείο σου.
Σίγουρα όμως θα υπάρχουν και άτομα στο δικό σου στυλ..και σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλα παιδιά που θα τρώνε καζούρα.
Γιατί δεν κάνεις με αυτούς παρέα? τουλάχιστον αυτό θα σε ενδυναμώσει εφόσον θα αισθάνεσαι ότι ανήκεις σε μια ομάδα!
Εγώ θυμάμαι πάντως έριχνα πολύ κλάμμα με όλα αυτά και επέισης δεν το έλεγα σε κανέναν.
Αλλά δεν είναι καλό αυτό. Γιατί αυτή η περιθωριοποίηση που νιώθεις τώρα , αν δεν την καταπολεμήσεις στη ρίζα θα σε κηνυγάει μετά..
Ο πατέρας σου τι άνθρωπος είναι? αδέρφια έχεις?

---

Ευχαριστώ μα απ΄ότι ξέρω δεν υπάρχει κάποιος στο σχολείο μου που να τρώει αυτή την καζούρα.όλοι-ες με τις παρέες τους είναι.Ζω βλέπεις και σε επαρχία και δεν είναι τόσα πολλά τα παιδιά ώστε να βρω κάποιον.όσο για τον πατέρα μου δεν το σχολιάζω.Δεν αξίζει καν να ονομαστεί άνθρωπος άρα δεν μένει μαζί μας και δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες.Η γιαγιά και ο παππούς μου με μεγάλωσαν και τους έχω πει κάποια πράγματα αλλά ειδικά ο παππούς μου στενοχωριέται και λέει φράσεις τύπου "όλα ο Θεός τα έδωσε σε μας"και δεν μπορώ να τον ακούω...Δυστυχώς άλλα αδέρφια δεν έχω.

Καλά κάνεις και δε μπορείς να ακούς την αντίδραση του παπού σου..η ηττοπάθεια είναι ότι χειρότερο σε αυτές τις περιπτώσεις.
Είναι δύσκολο αυτό που περνάς αλλά η ζωή τις περισσότερες φορές είναι άδικη και σκληρή.
Παρολαυτά, έχεις μπροστά σου όλη σου τη ζωή ώστε να ανατρέψεις το παιχνίδι υπέρ σου και να απαλλαγείς από όσα σε βασανίζουν.
Εγώ θυμάμαι πάντως, είχα βρει διέξοδο στο διάβασμα, ενδοσχολικό και εξωσχολικό.
Δε θα σου πρότεινα να γίνεις επιθετική μαζί τους γιατί θα σου κάνουν τη ζωή χειρότερη.
Το καλύτερο που θα μπορούσες να κάνεις είναι να συνεχίζεις να είσια αυτή που είσαι και να πουλάς τρελλίτσα, έτσι για σπάσιμο.
Στην τριήμερη μπορεί και να μην έχει νόημα να πας με την έννοια ότι ενδεχομένως να εισπράξεις τόση απόρριψη που να θες να φύγεις και να μην μπορείς.
Αλλά να ξέρεις ότι δε θα είναι έτσι πάντα. Θα γυρίσει ο τροχός. εσύ κοίτα μόνο τον εαυτό σου, περιφρόνησέ τους και απαξίωσέ τους κιόλας. Αυτοί έχουν το πρόβλημα, όχι εσύ.
προστάτευσε τον εαυτό σου όσο μπορείς, μπες μόνη σου στο περιθώριο διότι έτσι τουλάχιστον δε θα λαμβάνεις τα πυρά τους.
και προπάντων κάνε λίγη υπομονή ακόμα μέχρι να δώσεις εξετάσεις και να φύγεις.
Μη δείχνεις πάντως αδυναμία..θα την εκμεταλλευτούν στο έπακρο.
Έχεις σκεφτεί να ξεκινήσεις κάποια πολεμική τέχνη ή γενικά κάτι που θα σε ανεβάσει πολύ από άποψη αυτοπεποίθησης?

Εύα κάτι που ξέχασα να σε ρωτήσω αλλά είναι πολύ βασικό..έχεις σκεφτεί μήπως κάνεις εσύ κάτι λάθος?

Quote:

---

Originally Posted by Eva1995

Ευχαριστώ μα απ΄ότι ξέρω δεν υπάρχει κάποιος στο σχολείο μου που να τρώει αυτή την καζούρα.όλοι-ες με τις παρέες τους είναι.Ζω βλέπεις και σε επαρχία και δεν είναι τόσα πολλά τα παιδιά ώστε να βρω κάποιον.όσο για τον πατέρα μου δεν το σχολιάζω.Δεν αξίζει καν να ονομαστεί άνθρωπος άρα δεν μένει μαζί μας και δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες.Η γιαγιά και ο παππούς μου με μεγάλωσαν και τους έχω πει κάποια πράγματα αλλά ειδικά ο παππούς μου στενοχωριέται και λέει φράσεις τύπου "όλα ο Θεός τα έδωσε σε μας"και δεν μπορώ να τον ακούω...Δυστυχώς άλλα αδέρφια δεν έχω.

---

Κανε κουραγιο και προσπάθησε όσο μπορείς Εύα , ειναι δύσκολο αλλα κανε τον αγώνα σου , το περιβάλλον που ζεις προκαλεί κατάθλιψη απο μόνο του .
Προσπάθησε να βρεις κάποια φίλη σου που να μπορείς εκει να ξεχνιέσαι .
Ξέρω θα μου πεις ειναι δύσκολο , πίστεψε με το γνωρίζω .
Σου εύχομαι ότι καλύτερο στην ζωη σου απο εδω και πέρα .

Quote:

---

Originally Posted by void

Εύα κάτι που ξέχασα να σε ρωτήσω αλλά είναι πολύ βασικό..έχεις σκεφτεί μήπως κάνεις εσύ κάτι λάθος?

---

Τι λάθος να κάνει η κοπέλα , και να θέλει δεν μπορει .

Quote:

---

Originally Posted by Eva1995

betelgeuse πηγαίνω ήδη.όσο για το να μην τους μιλάω ε δεν μπορώ να μένω και στήλη άλατος.Να,πχ τώρα προέκυψε ένα θέμα με τα δωμάτια στην 3ήμερη εκδρομή και έγινε κλήρωση και μόλις σε μία συμμαθήτριά μου(δυστυχώς τη νόμιζα φίλη)έτυχε να είμαι εγώ εκείνη που θα μοιραστούμε το δωμάτιο άρχισε να τσιρίζει και μια άλλη της είπε "αχ κακομοίρα"!! Δεν μίλησα εγώ.Μερικά πράγματα έρχονται χωρίς καν να κάνω κίνηση.Ότι πω θα γελάσουν.Είπα το "καίω" "κάβω"και άρχιζαν να με κοιτάνε παράξενα.(παραδείγματα δίνω τώρα έχουν γίνει και χειρότερα)Και όπως είπα ντρέπομαι να απευθυνθώ στους καθηγητές μου γιατί δεν θέλω να με βλέπουν ως η διαφορετική και να με λυπούνται.Δεν το θέλω με τίποτα...

---

Αυτο που λες το καταλαβαινω,αλλα δεν εχω κατι αλλο να σου προτεινω.Πρεπει εσυ μονη σου να αναπτυξεις αμυνες ωστε να μην σε ενοχλουν αυτα που ακους.
Το οτι μενεις σε νησι φανταζομαι κανει τα πραγματα ακομα πιο δυσκολα.Σκεφτηκα επισης το να ζητουσες να αλλαξεις σχολειο αλλα δεν ξερω κατα ποσο ειναι δυνατον.
Δεν ξερω αλλα πιστευω οτι αν μιλουσες στους καθηγητες σου ισως να βοηθουσε.


Εσυ τι λυσεις εχεις σκεφτει για να λυσεις το προβλημα σου?

Κατ'αρχάς Void ναι έχω σκεφτεί μήπως υπάρχει κάτι στη συμπεριφορά μου που τους κάνει να είναι έτσι απέναντί μου αλλά δεν έχω βρει ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟ ΛΟΓΟ.όλοι έχουμε τα + και τα - μας...δεν έχω πραγματικά ιδέα για το τι μπορεί να συμβαίνει.Δλδ σαν τι ακριβώς να κάνω λάθος εννοείς? Γιατί με τους περισσότερους δεν είχα κάποια σχέση.Απλά με ξέρουν σαν συμμαθήτρια.Τίποτ'άλλο.
Ούτε ασχολούμαι μαζί τους ούτε θα ήθελα κι'όλας.Και betelgeuse μπα δεν υπάρχει δυνατότητα να αλλάξω σχολείο μόνο ένα λύκειο έχει εδώ,και τι να κάνω να το σταματήσω και να καταστρέψω την καριέρα μου? δεν γίνεται.
Εν τω μεταξύ δεν έχω σκεφτεί άλλες λύσεις.Δεν ξέρω τι να κάνω γι'αυτό και έγραψα εδώ.Και μη νομίζεται πως δεν αντιμιλάω αλλά το να γίνομαι επιθετική μαζί τους χειρότερα κάνει τα πράγματα.Έχω βρίσει/προσβάλλει πάρα πολλές φορές μεσα στα νεύρα μου και το μόνο που κατάφερα ήταν να προκαλέσω περισσότερο γέλιο.Το μόνο μάλλον που μπορώ να κάνω είναι να μη δίνω σημασία αλλά μια κουβέντα είναι.Πώς να μη στενοχωριέμαι να βλέπω τις άλλες να είναι τόσο χαρούμενες με τις κολλητές τους κι εγώ να μην λαμβάνω τίποτα??

Quote:

---

Originally Posted by Eva1995

Κατ'αρχάς Void ναι έχω σκεφτεί μήπως υπάρχει κάτι στη συμπεριφορά μου που τους κάνει να είναι έτσι απέναντί μου αλλά δεν έχω βρει ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟ ΛΟΓΟ.όλοι έχουμε τα + και τα - μας...δεν έχω πραγματικά ιδέα για το τι μπορεί να συμβαίνει.Δλδ σαν τι ακριβώς να κάνω λάθος εννοείς? Γιατί με τους περισσότερους δεν είχα κάποια σχέση.Απλά με ξέρουν σαν συμμαθήτρια.Τίποτ'άλλο.Ούτ� � ασχολούμαι μαζί τους ούτε θα ήθελα κι'όλας.Και betelgeuse μπα δεν υπάρχει δυνατότητα να αλλάξω σχολείο μόνο ένα λύκειο έχει εδώ,και τι να κάνω να το σταματήσω και να καταστρέψω την καριέρα μου? δεν γίνεται.
Εν τω μεταξύ δεν έχω σκεφτεί άλλες λύσεις.Δεν ξέρω τι να κάνω γι'αυτό και έγραψα εδώ.Και μη νομίζεται πως δεν αντιμιλάω αλλά το να γίνομαι επιθετική μαζί τους χειρότερα κάνει τα πράγματα.Έχω βρίσει/προσβάλλει πάρα πολλές φορές μεσα στα νεύρα μου και το μόνο που κατάφερα ήταν να προκαλέσω περισσότερο γέλιο.Το μόνο μάλλον που μπορώ να κάνω είναι να μη δίνω σημασία αλλά μια κουβέντα είναι.Πώς να μη στενοχωριέμαι να βλέπω τις άλλες να είναι τόσο χαρούμενες με τις κολλητές τους κι εγώ να μην λαμβάνω τίποτα??

---

Εχεις δίκιο , προσπάθησε για αρχη να εισαι απαθείς απέναντι σε αυτους που σε προκαλούν , ειναι δύσκολο εγω στη θέση σου δεν θα μπορούσα να το κάνω αλλα κανε μια δοκιμή , βέβαια θα σε προκαλέσουν θα σε πιέσουν περισσότερο για να συγουρευουν ότι εσυ δεν δίνεις σημασία αλλα απλα αγνόησε τους .