ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ

Προσφατα μιλησα με μια ξαδερφη μου που αντιμετωπισε καποιες καταστασεις αγχους κτλ παλιοτερα. Επισκεφτηκε καποιον και της ειπε για διαταραχη προσωπικοτητας. Επειδη το εχω ακουσει και απο ατομα εδω μεσα, τι γνωριζετε για αυτα? Γιατι για τη συγκεκριμενη διαταραχη προσωπικοτητας στην οποια μου ιπε την "συμπτωματολογια" η ξαδερφη μου (δε θυμαμαι πως μου την ειπε) αναγνωριζω πολλα στον εαυτο μου. Τωρα δε ξερω αν και αυτα ειναι του στυλ οπως με ολα, που οσο ακους και διαβαζεις νομζιεις οτι τα εχεις κ εσυ αλλα αυτη τη φορα πιστευω οτι πραγματικα ειναι ετσι. Το λογο θα τον εχει ο ψυχολογος τον οποιο θα επισκεφτω συντομα μιας και σταματησα απο τη δουλεια επιτελους και εχω χρονο. Ειμαι 99% σιγουρος οτι αν εξαιρεσω τα εντονα π εχω απο Ιουλιο (αγχος,ηπια καταθλιψη) γενικα εδω και πολυ καιρο και λογο συμπεριφορας του πατερα μου σιγουρα, πιθανον εχω διαταραχη προσωπικοτητας. Τωρα ποια,τι κτλ . δε ξερω αλλα θα δειτε οτι μαλλον ετσι ειναι π εκατσα και τα σκεφτηκα. Ξεφυγα λιγο, τι γνωριζετε εσεις? Γενικα,θεραπειες κτλ.

Aπλα και για μενα πιστευω οτι ειναι κατι τετοιο γιατι:

Ζηλευω καποιες φορες τα επιτευματα αλλων χωρις να το θελω και ειδικα οταν ειναι φιλων νιωθω πολυ ασχημα που νιωθω αυτη τη ζηλια. Και συνηθως οι καποιες φορες ειναι οταν δεν εχω και εγω καταφερει κατι.
Νιωθω αδυναμος σαν χαρακτηρας χωρις αυτοπεποιθηση αρκετα συχνα και η διαθεση μου κρινεται πραγματικα στο πως θα με αντιμετωπισουν και τι θα μου πουν οι αλλοι,φιλοι κτλ.
Σε σχεσεις μου, δε μπορω και ποτε δεν εχω χωρισει κοπελα για οποιαδηποτε λαθος συμπεριφορα,δλδ. οτι και να κανει θα το συγχωρησω και οχι τοσο απο μεγαλοψυχια (αν και το εχω να μη κρατω ποτε κακια) αλλα γιατι δε θελω να τη χασω.
Ακομα και με μια γνωριμια με καποια λιγων ημερων εγω κολλαω και δε το βλεπω σαν τι ειχα τι εχασα.
Πολλες φορες αν τυχουν αρκετες αποτυχιες σε διαφορους τομεις μαζι, νιωθω οτι δεν αξιζω για τπτ.
Νιωθω καποιες φορες οτι ολοι οι αλλοι καταφερνουν καλυτερα πραγματα εκτος απο μενα.
Πολλες φορες νομιζω οτι οι αλλοι μπορει να λενε κατι αρνητικο για μενα,οτι δε τους νοιαζω και τοσο πολυ σαν φιλος τους και οτι αλλα ατομα τους θελουν πιο πολυ για παρεα απο οτι εμενα.
Εχω περισσοτερα κομπλεξ του στυλ αν καποιος \"δικος μου\" (φιλος οτιδηποτε) δινει σημασια σε ενα αλλο ατομο περισσοτερο απο μενα ενω ξερω με τη λογικη οτι εμενα ναι με γνωριζει καλα και θελει να κανει και καλη εντυπωση στον αλλο, εγω ομως μεσα μου θα νιωθω καπως περιεργα προς ασχημα..
Ζηλευω πολυ με κοπελα μου πχ. οταν ειμαι με καποια δλδ. παρα πολυ ζηλια με τριτο ατομο... Ευτυχως δε τη δειχνω, ακομα και εγω που το σκεφτομαι λεω ειναι ανεξηγητη τετοια ζηλια.
Τι αλλα, ολα αυτα δε δειχνουν μια προσωπικοτητα μη ολοκληρωμενη σωστα ρε παιδια? Τι κομπλεξ ειναι αυτα? Και το κυριοτερο τη πληρωνω νιωθωντας πολυ ασχημα μεσα μου με αυτα. Δλδ. οπως καταλαβατε η διαθεση της μερας μου θα εξαρτηθει αναλογα με τη μερα και πως θα ειναι. Απο τους αλλους, απο τα γεγονοτα κτλ. Ξεπερνιουνται ρε παιδια ολα αυτα τα κομπλεξ? Δεν θελω να ειμαι τετοιος ανθρωπος. Δε πιστευω οτι ημουν ετσι παντα, αλλα τωρα τελευταια το σκεφτομαι συνεχεια οτι τελικα ετσι ημουν.

Σπύρο μου όλα τα παραπάνω που περιγράφεις είναι δυσκολα και ορισμένες φορές ίσως γίνονται βασανιστικά όμως δεν δείχνουν κατ\'ανάγκη ότι υποφέρεις από διαταραχή.
Αν και δεν είμαι ειδικός πιστεύω ότι απλά έχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση και ίσως ήπιας μορφής κατάθλιψη όπως σου είπε ο ειδικός που πήγες.(άλλωστε μελαγχολία και χαμηλή αυτοεκτίμηση πάνε συνήθως παρέα...)
Γνώμη μου είναι να πας στην ψυχολόγο που σκέφτεσαι,εκείνη ξέρει περισσότερα...
Σου εύχομαι να πάνε όλα καλα!

Σπύρο,
μου φέρνεις στο νου μια μεγάλη πλειοψηφία φοιτητών ψυχολογίας και ψυχιατρικής οι οποίοι μετά τα μαθήματα ψυχοπαθολογίας παθαίνουν πανικούς/φοβίες μιας και θεωρούν ότι έχουν όλα τα συμπτωματα των διαφόρων διαταραχών για τις οποίες διαβάζουν.

Στην ψυχολογία, την διαταραχή δεν την κάνουν διαφορετικά, ιδιαίτερα και παράξενα συμπτώματα.
Στην ψυχολογία, την διαταραχή κάνουν η ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ και η ΕΝΤΑΣΗ κοινών συναισθηματων/σκέψεων.

Πχ. οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν μελαγχολίες, αγχή, φόβους. Οταν αυτά τα συναισθηματα καθιστούν το άτομο μη λειτουργικό γιατί εμφανίζονται σε μεγάλη συχνότητα και ένταση, τότε αρχίζουμε να μιλάμε για διαταραχή.

Αν ανατρέξεις Σπύρο σε όλα τα θέματα που έχεις ανοίξει στο φόρουμ, θα διαπιστώσεις μια κοινή συνισταμένη: μια υπέρμετρη ανησυχία, άλλοτε μήπως έχεις κατάθλιψη, άλλοτε διαταραχή προσωπικότητας, άλλοτε σχιζοφρένεια και ένα σωρό άλλο.

Η κοινή συνισταμένη είναι η υπέρμετρη ανησυχία. Αν κάτι σε καθιστά ΜΗ λειτουργικό, είναι αυτη η ανησυχία και όχι οι διαταραχές που τυχόν φοβάσαι μήπως και έχεις.

Αυτό ακριβώς πρέπει να δουλέψεις με τον ψυχολόγο που κάπου έγραψες ότι σκοπεύεις να επισκεφθείς σύντομα.

ΥΓ. Μεταφέρω το θέμα στο φόρουμ \"Γενικά\" μέχρις ώτου (σύντομα) να δημιουργηθεί ειδικό φόρουμ για τις διαταραχές προσωπικότητας.

Dodoni εχεις απολυτο δικιο, αλλα ξεχωριστα εκτος την υπερμετρη ανηχυσια μου αυτη, αυτα που εγραψα εδω σε αυτο το θεμα δε σ λενε τπτ που προυπαρχουν κ της υπερμετρης ανησυχιας κ οποιονδηποτε? Αυτα π γραφω εδω δεν ανησυχω μην ειμαι ετσι, αρκετες φορες ειμαι ετσι. Αυτο δεν εχει καμια σημασια να το δουλεψω με το ψυχολογο?

Dodoni αυτα διαφερουν απο τα αλλα διοτι τα εχω χρονια, 1.5-2 εντοντα και μερικα απο λιγο πιο πριν. Μερικα κομπλεξ δλδ. οσον αφορα εικονα του εαυτου μου κτλ. Καμμια σχεση με τις ανησυχιες μου τις αλλες, το μονο που ειναι αλλη μια ανησυχια ειναι μηπως αυτα ειναι διαταραχη προσωπικοτητας. Αλλιως αυτα υπηρχαν, οποτε εχουμε μια μεγαλη συχνοτητα και η ενταση ηταν αναλογα, αλλες φορες εντονα, αλλες λιγοτερο..

Quote:

---

Originally posted by SpyrosGR21
Ζηλευω καποιες φορες τα επιτευματα αλλων χωρις να το θελω και ειδικα οταν ειναι φιλων νιωθω πολυ ασχημα που νιωθω αυτη τη ζηλια. Και συνηθως οι καποιες φορες ειναι οταν δεν εχω και εγω καταφερει κατι.
Νιωθω αδυναμος σαν χαρακτηρας χωρις αυτοπεποιθηση αρκετα συχνα και η διαθεση μου κρινεται πραγματικα στο πως θα με αντιμετωπισουν και τι θα μου πουν οι αλλοι,φιλοι κτλ.
Σε σχεσεις μου, δε μπορω και ποτε δεν εχω χωρισει κοπελα για οποιαδηποτε λαθος συμπεριφορα,δλδ. οτι και να κανει θα το συγχωρησω και οχι τοσο απο μεγαλοψυχια (αν και το εχω να μη κρατω ποτε κακια) αλλα γιατι δε θελω να τη χασω.
Ακομα και με μια γνωριμια με καποια λιγων ημερων εγω κολλαω και δε το βλεπω σαν τι ειχα τι εχασα.
Πολλες φορες αν τυχουν αρκετες αποτυχιες σε διαφορους τομεις μαζι, νιωθω οτι δεν αξιζω για τπτ.
Νιωθω καποιες φορες οτι ολοι οι αλλοι καταφερνουν καλυτερα πραγματα εκτος απο μενα.
Πολλες φορες νομιζω οτι οι αλλοι μπορει να λενε κατι αρνητικο για μενα,οτι δε τους νοιαζω και τοσο πολυ σαν φιλος τους και οτι αλλα ατομα τους θελουν πιο πολυ για παρεα απο οτι εμενα.
Εχω περισσοτερα κομπλεξ του στυλ αν καποιος \"δικος μου\" (φιλος οτιδηποτε) δινει σημασια σε ενα αλλο ατομο περισσοτερο απο μενα ενω ξερω με τη λογικη οτι εμενα ναι με γνωριζει καλα και θελει να κανει και καλη εντυπωση στον αλλο, εγω ομως μεσα μου θα νιωθω καπως περιεργα προς ασχημα..
Ζηλευω πολυ με κοπελα μου πχ. οταν ειμαι με καποια δλδ. παρα πολυ ζηλια με τριτο ατομο... Ευτυχως δε τη δειχνω, ακομα και εγω που το σκεφτομαι λεω ειναι ανεξηγητη τετοια ζηλια.

---

Dodoni, αυτα εννοω οτι υπηρχαν... Απο αρκετα παλιοτερα οπως εγραψα...Απο αρκετα παλιοτερα. Οσο αφορα τις ανησυχιες μου ναι βλατες και αυτες στο προγραμμα εχεις δικιο, και αλλη μια ανησυχια μου ειναι αυτη οπως ειπες μην εχω διαταραχη προσωπικοτητας. Αλλα οχι οτι αυτα νομιζω οτι τα εχω. Πραγματικα εδω ξερω τι εχω και ποσο καιρο. Απλα ανησυχω μηπως ειναι διαταραχη προσωπικοτητας. Οτι υπηρχαν και υπαρχουν αυτα που γραφω αυτο ειναι πραγματικοτητα. Για αυτα θελω να μου πεις τη γνωμη σου. Τις ανησυχιες θα τις αναφερω και αυτες στο ψυχολογο οπως και αυτα. Εκλεισα ραντεβου στη βδομαδα μεσα.. Πεμπτη..

....... οταν διαβαζαμε Νοσολογια πολλοι φοιτητες ταυτιζονταν με καποια χρονια παθηση με ασαφη συμπτωματολογια.....Οι διαταραχες προσωπικοτητας η χαρακτηρα εφ οσον οντως εμφανιζονται θα αντιμετωπισθουν σε συνεργασια με τον ειδικο!

Εφοσον υπαρχουν σε καποιον, γενικα και αοριστα το σε καποιον, υπαρχει επιτυχης αντιμετωπιση?

....κοιτα η αληθεια ειναι οτι εχουν μια δυσκολια στην ψυχοθεραπευτικη αντιμετωπιση επειδη προκειται για χαρακτηριολογικες διαταραχες&ως γνωστον ο χαρακτηρας διαμορφωνεται πολυ πρωιμα!Εν παση περιπτωσει ολα αντιμετωπιζονται μην ανησυχεις!

Απ\'ότι κατάλαβα Σπύρο οι ειδικοί εδώ δε σου λένε ακριβώς τι έχεις ίσως γιατί φοβούνται μην περιπέσουν σε επισφαλή πορίσματα.Κι εγώ ζήτησα συμβουλές για να μου διαψεύσουν ή να επιβεβαιώσουν την σκέψη μου αλλά που...Οπότε καλύτερα να τα πεις σε κάποιον ψυχόλόγο-ψυχίατρο..Διαβάζοντας για τις διαταραχές ταυτίστηκα με σημεία της ναρκισσιστικής.Πάω και το τσαμπουνάω στην ψυχίατρο και γελάει.Με προβλημάτισε αυτό το γέλιο το οποίο συνόδευσε αντί με ΌΧΙ με \"Πάλι ψάχνεις για ταμπέλες;\"...Επειδή μπορεί κάποιος να ταυτίζεται με ένα δυο στοιχεία από κάθε διαταραχή δε σημαίνει πως έχει και την αντίστοιχη διαταραχή...Έτσι μάλλον πάει και μ\'εσένα.....Μπορώ να διαβάσω τα σχόλιά σου και να βγάλω χίλια πορίσματα αλλά πόσα θα είναι αληθινά;Το μόνο σίγουρο είναι ότι η σχέση με τον πατέρα σου ήταν καθοριστική....Κασσυ_dr...haha.... Θα κοιτάξω λίγο τις δημοσιεύσεις σου και θα απαντήσω αν με παίρνει ερασιτεχνικά....για το τι έχεις....