δεν αντέχω άλλο...νιώθω ότι είμαι μια άχρηστη που απλά τρώει τα χρήματα των γονιών της...είμαι 20 χρονών,σπουδάζω σε άλλη πόλη και δεν έχω περάσει ούτε ένα μάθημα της σχολής μου απλά επειδή όταν έρχεται η ώρα της εξεταστικής δεν μπορώ να κάτσω και να διαβάσω με αποτέλεσμα μετά να με τρώνε οι τύψεις και να νιώθω ένα μηδενικό!φίλους έχω θεωρητικά απλά σπάνια νιώθω ότι περνάω καλά,σαν κάτι να με εμποδίζει...δεν μπορώ να νιώσω απόλυτα ελεύθερη και να χαρώ κάθε στιγμή μαζί τους...επίσης δεν μπορώ να μιλάω άνετα μαζί τους,νιώθω ότι θα κρίνουν είτε με την καλή είτε με την κακη΄έννοια κάθε κίνησή μου και ίσως για αυτό δεν μπορώ να νιώσω άνετα!έχω έναν φίλο ο οποίος με κάνει και νιώθω γεμάτη απλά τελευταία έχουμε χαθεί επειδή δεν έχει πολύ ελεύθερο χρόνο!δυστυχώς όμως δεν ζούμε στις ίδιες πόλεις για να μπορώ να τον έχω κοντά μου κάθε φορά που τον χρειάζομαι!επίσης έχω πρόβλημα με το βάρος μου,είμαι αρκετά υπέρβαρη,γεγονός που θεωρώ ότι μου στερεί την δυνατότητα να νιώσω χαρά!νιώθω πολύ ανασφαλής και είμαι ιδιαίτερη ευάλωτη σε αυτό το θέμα αν και προσπαθώ να το κρύβω από τους γύρους μου...το κακό είναι ότι ενώ θα ήθελα να αδυνατίσω,τα κιλά μου είναι πάρα πολλά και η όλη προσπάθεια,μου φαίνεται βουνό με αποτέλεσμα να μην προσπαθώ σχεδόν καθόλου,να στεναχωριέμαι και να μην βγαίνω από το σπίτι απλά επειδή δεν θέλω να με δουν σε αυτά τα χάλια!