Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΕΞΙΣΦΑΙΡΗ

μου την δινει ολος ο κοσμος. γενικα αυτες τις μερες μου στραβωνουν πραγματα και επειδη ειμαι καλομαθημενη δν πανε οπως τα θελω και φορτωνω ακομα πιο πολυ. εχω την εντυπωση πως ειναι ολα εναντιον μου και δεν εμπιστευομαι κανεναν σχεδον. με εκνευριζει να μιλαω, να βγαινω και να χαμογελαω και να ακουω κοσμο. εχω απιστευτη δουλεια και υπερωριες κανω επειδη η αλλη εχει αδεια και δν με πειραζει αυτο....αλλα το γεγονος πως το αφεντικο μ εχει νευρα και μ κανει τον καμποσο ξαφνικα.

δεν με αφηνει να μιλησω στο κιν
δεν με αφηνει ΚΑΝ να ακουμπαω το κιν
δεν με αφηνει καν να κανω ενα τσιγαρο
ειναι μονιμως πανω απ το κεφαλι μου
μου κανει ηλιθιες παρατηρησεις ΜΠΡΟΣΤΑ στους αλλους , πραγμα που θεωρω εντελως εξεφτελιστικο, μιας και δεν ειμαι κανα 13χρονο μαθητουδι και δεν γουσταρω να ακουνε ολοι να μ μιλανε σαν να μαι ενα τετοιο...
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ επειδη ΔΕΝ εχει δουλεια μερικες μερες και δεν εχουμε τι να κανουμε. δλδ αμα εχει δουλεια πνιγομαι κ αμα δν εχει εχω απο πανω μ τον κερβερο!

δεν δινω δικαιωματα ειμαι μονιμως γλυκια και καλη , δεν αντιμιλαω και λεω μονιμως ΝΑΙ.! αυτο με σωζει επειδη οσο ριχνεις λαδι στην φωτια τοσο αυτη φουντωνει, οποτε οταν βλεπω πως ειναι ετοιμος να μ αρχισει μλκιες απλα χαμηλωνω τα ματακια ριχνω κανα χαμογελακι και λεω ''μαλιστα συγνωμη''. ε, εκει ειναι που χαιρεται αυτος απ την μια αλλα απ την αλλη απογοητευεται επειδη πιστευω πως γουσταρει να τσακισει καποιου την ψυχολογια........και φυσικα σε μενα πεφτει ο κληρος επειδη ειμαι η μικροτερη και ειμαι Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

εχω τοσα στο κεφαλι μου, εχω και ενα συνεχες αγχος εδω περι τι να κανω και να μην κανω, λες και ειμαι σε φυλακη. και δεν ειναι 5 η 6 ωρες....ειναι 10. 10 ωρες μεσα σε ενα γραφειο.

δεν φταιω εγω αν οι δουλειες δεν πανε καλα, δεν φταιω εγω για τον κομπλεξισμο του καθενος και δεν φταιω να γινομαι το μπαλακι της ορεξης του καθε εργοδοτη.

ειχα μια διευθυντρια που με εβαζε να μαντευω ποιος ειναι στο ασανσερ και να καθαριζω με αζαξ τα φυλα του φικου
ειχα εναν διευθυντη πορνογερο που μ βαζε χερι
ειχα εναν διευθυντη μισανθρωπο που ειχε σηκωσει να με χτυπησει 2 φορες
ειχα μια συναδελφο μλκισμενη π εβγαζε τα κομπλεξ της πανω μου φωναζοντας με ''ψιτ'' και με διαφορα αλλα υποκοριστικα για κατοικιδια εκτος του ονοματος μου
ειχα ειχα ειχα ειχα....

γμιεται η ψυχολογια μου. δεν παιρνω και τα χαπια 5 μερες τωρα επειδη ητανε δω ο δικος μ και αλλιως δν μπορω να κανω σεξ. και μ ρχεται να μην τα παρω για αλλο τοσο για να μαι ανετη να σπασω κανα κεφαλι, γτ μ την εχει δωσει που με εχουν κανει ΤΟΣΟ αρνι και πλεον ανεχομαι ΤΑ ΠΑΝΤΑ! ολοι τωρα με παιρνουν στο ψιλο επειδη δεν με φοβουνται πλεον οπως παλια!

σιγουρα ξερετε πως νιωθω μερικοι, τελικα ειμαστε καλοι μλκες πιο κατω και απο ενα περσικο χαλακι οταν ειμαστε δεκτικοι-κοινωνικοι-φιλικοι-υπακουοι.

γαμω την κοινωνια μου, δεν μας φτανουν τα προβληματα μας, εχουμε και το φοβο της απολυσης-πτωχευσης-στειρωσης μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα

δεν γινεται να μην υπαρχει λυση...τι λυση να υπαρχει

ΥΠΟΜΟΝΗ λενε μονιμως . μα ποιος βλαμμενος εβγαλε αυτη την λεξη, υπομονη για ποιο? βλεπω συνεχως πως η υπομονη, οδηγει σε μια αλλη ΥΠΟΜΟΝΗ.

Πωπωπω σε θαυμαζω Μαρακι, εγω δεν αντεχω τετοια ουτε 5 λεπτα :(

Τουλάχιστον είσαι από τους τυχερούς που έχουν δουλειά ακόμα.

μπρόκεν γειά σου,
τραγελαφικά είν' όλ' αυτά, αλλά και τί να κάνεις? Τώρα είναι η εποχή των εργοδοτών!
Θα αναβιώσει σίγουρα, το καθεστώς της σεξουαλικής παρενόχλησης, σ' όλο του το μεγαλείο και την στιγμή,
που πλέον απόλυση δεν θα υπάρχει, θα οδηγείσαι σε οικειοθελή αποχώρηση.

Πάντως, μπράβο σου, όσο τ' αντέχεις και καλά το χειρίζεσαι! Και θάσαι βέβαια ακόμα πιο τυχερή, αν δεν σου γίνει και μείωση μισθού,
κάτι που ήδη δρομολογείται κι οι "καλοί" εργοδότες, είναι τώρα σε διαδικαστία ενημερώσης για το πως θα κάνουν άμεσα "κούρεμα" μισθών.:)

Δεν το πιστευω ρε πουστη. Καθισα και εγραψα ολοκληρο κειμενο και καταλαθος ανανεωσα την σελιδα.... xaxaaxa ππφφφφφφ

Εν ολιγοις ηθελα να σου δυο τρια πραγματα.

1) Καλλιεργησε το assertiveness (google it) σου. Η επιθετικοτητα δεν βγαζει πουθενα. Κρατα τα ορια και τις ισορροπιες σου με ηρεμη δυναμη.
2) Προσπαθησε να κατανοησεις οτι συνηθως αυτοι οι ανθρωποι ειναι παιδακια ακομα και συνηθως πονανε πιο πολυ απο σενα και απλα δεν εχουν μαθει να διοχετευουν αλλου τα θεματα τους και οχι σε αυτους που δεν φταινε. Ακομη και κατανοηση δειξε. Οσο κι αν σου φαινεται παραλογο εσυ εισαι πιο δυνατη και οχι χαλακι οπως νομιζεις.
3) Δεστο ψυχρα συμφεροντολογικα. Δουλευεις για να εχεις χρηματα να κανεις τη ζωη που σου αρεσει σωστα? Καποια στιγμη τα πραγματα θα φτιαξουν. Εαν ομως τωρα ειναι δυσκολα σκεψου οτι πετυχαινεις τον σκοπο σου και μαλιστα πιο περηφανα και αξια γιατι υπομενεις τις δυσκολιες και δεν αποσυρεσαι τελειως. Εαν βεβαια σου τρωνε την ψυχη κανε οτι μπορεις και θεωρεις οτι εξυπηρετει εσενα. Βρες αλλη δουλεια. Αλλαξε πολη, χωρα. Η ζωη ειναι μια. Αν απ την αλλη δουλευεις και ΔΕΝ κανεις τη ζωη που θες, τοτε πρεπει απο αλλου να αρχισει η αλλαγη και αναθεωρηση των πραγματων και οχι απ την αλλαγη δουλειας ή απ το να βαλεις τις φωνες στο αφεντικο.
4) Τελος και επειδη ανεφερες οτι παιρνεις χαπια. Αρα μεσα σου τραβας κι εσυ καποια ζορια, σκεψου μηπως αν και εσυ καποια στιγμη ξεσπας πανω τους χωρις ισως να το παιρνεις χαμπαρι. Πιστευω αν συμβαινει αυτο, εαν φανεις δυνατη και κρατησεις για σενα τα θεματα σου και στον χωρο της δουλειας τα αφηνεις 100% πισω, τοτε πιστευω θα καλυτερεψει και η αντιμετωπιση τους. Ξερεις γιατι? Γιατι εσυ νομιζεις πως επειδη γινεσαι χαλακι οπως λες οτι τους ευχαριστεις. Ομως αυτο δεν ισχυει παντα. Δεν ειναι χαζοι. Καταλαβαινουν οτι πιεζεσαι και μεσα τους απορουν μα γιατι το κανει? Χαζη ειναι? Ή μηπως εχει προσωπικα που την κανουν χαλια? Μηπως φταιω εγω? Μπορει να φαινονται αναισθητοι αλλα πιστεψε με ολοι εχουν συνειδηση και πιεζονται απο μερους τους να μην σε πιεζουν. Και γινεται αυτος ο φαυλος κυκλος που η πιεση φερνει νευρα και τα νευρα φερνουν ξεσπασμα που επειδη οπως ειπαμε δεν εχουν μαθει να τα διοχετευουν, τα ξεσπανε στον αδυναμο ;) Αρα λοιπον η αλλαγη ξεκιναει απο εμας τους ιδιους. Αμα δωσεις πρωτη το καλο παραδειγμα πιστευω θα το αντιληφθουν και θα αλλαξουν σταση.

Σκληραγωγησου.. Πιστευω εισαι πιο δυνατη απ αυτους, απλα εχεις παρει μεγαλο βαρος στα χερια σου που δεν το αντεχεις. Γιαυτο πεφτεις ψυχολογικα. Αποτελεις μερος ενεργο αυτης της κοινωνιας να το ξερεις και δεν εισαι χαλακι κανενος. Αλλα εαν πρωτα μεσα σου δεν βαλεις τις αναγκες σου σε πρωτο πλανο τοτε οι αλλοι δεν προκειται να το κανουν για σενα. Γιαυτο καλυτερα ειναι να σκληρυνεις και να λες. Η δουλεια δουλεια, η προσωπικη ζωη, προσωπικη ζωη. Και επειδη θελουμε ολοι στη δουλεια να εχουμε κεφι για να βγαινει πιο γρηγορα και ευκολα τοτε μην περιμενεις μονο απ τους αλλους να ειναι ευγενικοι. Πρεπει κι εσυ να εχεις σωστη σταση. Και το να εισαι το χαλακι ΔΕΝ ειναι σωστη σταση επειδη οπως νομιζεις προς στιγμην κρατας τα προσχηματα και σωζεις την κατασταση. Αρχιδια σωζεις. Οχι μονο καταπιεζεσαι αλλα και για χαζη σε περνανε καποιοι και καποιοι πιεζονται γιατι βλεπουν οτι πιεζεσαι και γινεται φαυλος κυκλος. Χωσε το μαχαιρι στο κοκκαλο και προσπαθησε να δεις πως εμεις ευθυνομαστε για την συμεπριφορα των αλλων. Ειναι καθρεφτης οι αλλοι να το ξερεις.

Μου θύμισες τις πρώτες μέρες που έπιασα δουλειά σε γραφείο -πριν πολλά χρόνια- και η προϊσταμένη μ' έβαλε να καθαρίσω όλα τα ράφια του αρχείου του περιοδικού κατεβάζοντας εκατοντάδες τεύχη και ξαναβάζοντάς τα στη θέση τους
ενώ εκείνη έκανε χαλαρή κουβέντα με τις υπόλοιπες και στο τέλος με δούλεψε κιόλας λέγοντάς μου:
"Mήπως θα πρεπε να τα κάνεις αύριο βρε, ..., γιατί σήμερα είσαι καλά ντυμένη;".
Κι όμως σήμερα πολλοί και με πτυχίο ΑΕΙ, ίσως και μεταπτυχιακό, θα παρακαλούσαν για τέτοιου είδους θέσεις, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα...

Quote:

---

Originally Posted by Joann

Μου θύμισες τις πρώτες μέρες που έπιασα δουλειά σε γραφείο -πριν πολλά χρόνια- και η προϊσταμένη μ' έβαλε να καθαρίσω όλα τα ράφια του αρχείου του περιοδικού κατεβάζοντας εκατοντάδες τεύχη και ξαναβάζοντάς τα στη θέση τους
ενώ εκείνη έκανε χαλαρή κουβέντα με τις υπόλοιπες και στο τέλος με δούλεψε κιόλας λέγοντάς μου:
"Mήπως θα πρεπε να τα κάνεις αύριο βρε, ..., γιατί σήμερα είσαι καλά ντυμένη;".
Κι όμως σήμερα πολλοί και με πτυχίο ΑΕΙ, ίσως και μεταπτυχιακό, θα παρακαλούσαν για τέτοιου είδους θέσεις, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα...

---

Ενας θεος ξερει ποσο πονο ζηλια και κομπλεξ κουβαλουσε μεσα της. Εγω θα γελουσα χαιρεκακα αν μου συνεβαινε.

Βασικα μου ειχε τυχει οταν εκανα πρακτικη με τον διευθυντη της τραπεζας και κατι αλλους χαρτογιακαδες. Τους εκοψα την καλημερα και επαιρνα επιδεικτικα τηλεφωνο τα φιλαρακια. Ουτε που με ξαναενοχλησανε. Πηρανε ενα μπουλο να κι ησυχασανε

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Ενας θεος ξερει ποσο πονο ζηλια και κομπλεξ κουβαλουσε μεσα της. Εγω θα γελουσα χαιρεκακα αν μου συνεβαινε.

Βασικα μου ειχε τυχει οταν εκανα πρακτικη με τον διευθυντη της τραπεζας και κατι αλλους χαρτογιακαδες. Τους εκοψα την καλημερα και επαιρνα επιδεικτικα τηλεφωνο τα φιλαρακια. Ουτε που με ξαναενοχλησανε. Πηρανε ενα μπουλο να κι ησυχασανε

---

Κι αυτό που είπα δεν ήταν τίποτα, jimmaster! Μόνο το ένα χιλιοστό από τα καψόνια που υπέστηκα 10 χρόνια
κι άλλοι με πολύ περισσότερα προσόντα από μένα υφίστανται πολύ χειρότερα για να κρατήσουν μια δουλειά του κώλου.
Δε γινόταν όμως διαφορετικά -είχα ανάγκη τα χρήματα- και τώρα τα πράγματα είναι ακόμα πολύ χειρότερα
κι έχουμε γίνει χειρότεροι οσφυοκάμπτες. Με την τεράστια ανεργία που επικρατεί, δεν κουνιέται φύλλο.

ειναι τρομερο το ποσο σε μειωνουν. εκμεταλευομενοι το οτι χρειαζεσαι να δουλεψεις. και ΝΑΙ γμτ θα κατσεις και να κωλοβαρεσεις αμα δν εχει δουλεια, δλδ τι να κανεις, εισαι ανθρωπος κλεισμενος σε ενα κτιριο επι 10 ωρες και αλλες 2 μεσα στην μερα συνολο ωστε να πας μεχρι εκει και πισω σπιτι σου (και λιγο λεω) και μας αξιζει ενας σεβασμος τυπικος! ειναι ΤΟΣΟ ηλιθιο να εχει ο αλλος την δυναμη να ξερει πως θα σου κανει Ο,ΤΙ του καπνισει επειδη εισαι υπο την δουλεψη του. εκμεταλευση . δεν με νοιαζουν τα λεφτα τοσο οσο με νοιαζει το να με μειωνουνε και να μου ΒΙΑΖΟΥΝ την ψυχη! δεν μπορουμε να κανουμε ο,τι θελουμε κακα τα ψεματα jimm..... (by the way το κειμενο σου το διαβασα και μια και 2 κ ειληκρινα τα πες πολυ καλα , τοσο που πιστευω τα χεις ζησει κ εσυ ετσι δν ειναι?)

εχω σκεφτει κ εχω ''εκπαιδευτει'', αν θες, σε ολα αυτα τα περιεργα των εργοδοτων που στην ουσια σε κανουν απο ενα σημειο και μετα να αλλαζεις ΟΛΗ σου την ζωη για την δουλεια σου! δλδ με λιγα λογια, οσο περνανε τα χρονια, ολοκλιρη η ζωη σου καθως και τα σχεδια σου για την οικογενεια που θα θελες να κανεις, γυρνανε γυρω απο την δουλεια. ετσι οριζεσαι πλεον, για το τι ΜΠΟΡΕΙΣ να κανεις και οτι για το ΤΙ ΘΕΣ........

για τι πραγμα αξιζει να ζουμε. παμε ''διακοπες'' για 20 ΜΕΡΕΣ το καλοκαιρι........και χαιρομαστε σαν μλκες

κοτα να δεις πως παει...
του ζητας να μιλησετε κ του ζητας ο,τι θελει να σου πει, να στο λεει οταν ειστε οι 2 σας.
απο κει κ περα εξηγησε του πως οταν εργαζεσαι τοσες ωρες χρειαζεσαι ως καπνιστρια να κανεις 2-3 τσιγαρα.
αλλιως θα εισαι στην τσιτα.

οσο για τα φαρμακα απλα θα φας μπουφλες απο κοντα!
ψυχη, οταν πασχουμε απο μια διαταραχη οφειλουμε για την ισορροπια μας να ακολουθουμε πιστα τη φαρμακευτικη μας αγωγή.
στο εχω ξαναπει αν δν μπορεις να λειτουργησεις σεξουαλικα με τα φαρμακα, ζητας να σου αλλαξουν αγωγή.
εισαι που εισαι πιεσμενη απο τη δουλεια, κοβεις κ τα φαρμακα...πιστευεις πως αυτο θα σε βοηθησει?

η υπομονή έχει και τα όρια της. τώρα το μόνο που κάνεις είναι να υποκρίνεσαι δλδή να καταπιέζεις τον εαυτό σου. κι άμα είσαι αυθόρμητη σαν χαρακτήρας τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα. ευτυχως που είσαι άνθρωπος που νευριαζει με αυτα αλλά δεν τα παίρνει κατάκαρδα. εσύ δεν είσαι άτομο που κρατά μέσα του απωθημένα και κακία, είναι μόνο νεύρα και θύμηση γεγονότων που σε πλήγωσαν, σε πληγώνει η θύμηση αλλά χωρίς κατά βάθος να θες να βλάψεις αυτους που σε πλήγωσαν. με τη δουλειά, να ναι κάτι που γενικά σε ευχαριστεί, θετικά και αρνητικά υπάρχουν παντού, εξαρτάται πόσο ανυπόφορα είναι.

μα ισα ισα....κραταω μεγαλη κακια. και φυσικα παιρνω κατακαρδα αλλα οχι οσο παλια , λογω και των χαπιων. σημερα πηρα τα φαρμακα μου ελπιζω να παει καλα.

το συζητουσα με την μανα μ κ μ λεγε πως εχουν κ αυτοι τα προβληματα τους, κ εγω εχω τα δικα μ ομως προσπαθω να μαι με το χαμογελο δεν προσπαθω να γμαω και την ψυχοσυνθεση των γυρω μ τοσο πολυ. εχω και ζωη γμτ, δεν μπορω να σκεφτομαι πως οκ, εκεινοι αντιμετωπιζουν κρισεις κλπ, κ εχουν εννοιες, αλλα ας σκεφτει κ καποιος εμας που ειμαστε νεοι κ ζουμε ετσι. με αβεβαιοτητα! οι μεγαλυτεροι τουλαχιστον περασαν καποιες ξεγνοιαστες εποχες ακμαιες, εμεις ειμαστε σε ηλικια και δεν ξερουμε που κ πως να αρχισουμε την ζωη μας, ζουμε μονο οπως μας παιρνει και ειμαστε σε μια μονιμη στασιμη ρουτινα.

παλι καλα που χω δουλεια οπως μ λενε, φυσικα , ομως αυτο τι πρεπει να με κανει..........να μην μπορω ελευθερα να λεω την γνωμη μ?

για να μην αναφερω τον πατερα μ. με εχει αγχωσει. ΚΑΘΕ ΜΑ ΚΑΘΕ μερα καθεται μπρος στο χαζοκουτι να παρακολουθει τν πολιτικη κατασταση της χωρας. εγω το μονο π ακουω μηνες τωρα ειναι ''μας δινουν τα λεφτα'' ''δεν μας δινουν τα λεφτα'' ''θα κανουμε συνελευση'' ''δεν θα κανουμε συνελευση'' ''θα γινουν μειωσεις'' ''δεν θα γινουν μειωσεις'' ''θα πτωχευσουμε'' ''δεν θα πτωχευσουμε'' εεε αι στα διαλα

καθεται λοιπον και εχει νευρα επειδη δεν τους πληρωνουν οι πελατες και τσακωνεται μονιμως, και λογικο ο ανθρωπος να χει στρες κλπ λογω και του χαρακτηρα του και της τελειομανιας του, αλλα καθεται επισης και με πιπιλαει λεγοντας μ μονιμως πως ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΕΞΩ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ κανουμε το σκατο μας παξιμαδι κ αλλες τοσες ομορφες εκφρασεις που σε στελνουν στα ουρανια!

οκ υπαρχει κριση, τι πρεπει να κανω...να μαι 10 ωρες να δουλευω και μετα να καθομαι ΟΛΕΣ τις μερες σπιτι μ να βλεπω το χαζοκουτι ωστε να μην χαλαω χρηματα? προτιμω να ΠΕΘΑΝΩ! ευκολα το λεει εκεινος που ζησε καλα μεχρι τωρα, μα τι σκεπτικο ειναι κ παλι τουτο.

δεν τους κτλβαινω τους ανθρωπους............εννωμενοι στις ανταρσιες και την γκρινια μονο. για να σπασουν παγκακια στην βουλη. αλλιως ο καθενας κοιταει την παρτι του και φυσικα και να βγει η χωρα απο τα σκατα που πεφτει, ποσο θα ξαναπαρει για να ξαναχεστει ο κοσμος ολος? δεν φταιει η χωρα......φταινε οι ελληνες. φταιμε ολοι εμεις. αλλα δεν φταινε και τα παιδακια στα οποια θα αφησουμε αργοτερα αυτο το μπαχαλο. ''Να το μουνι, βρες ακρη''

Οταν ειμασταν μικροι την βγαζαμε στα παγκακια χωρις χαρτζιλικι, αλλα με καλη παρεα και ειμασταν ευτυχισμενοι....

κ παλι δεν θα μ αρεσε, ποτε δεν καθομουν στα παγκακια. μονο οταν ηταν να χαμουρευτω με κανα γκομενο μετα το σχολειο