Εχω μπερδευτει...

Γεια σας, πρωτη φορα γραφω σε αυτο το φορουμ γιατι πραγματικα θελω να μιλησω σε καποιον που με καταλαβαινει και εχει περασει τα ιδια. Ειμαι 21 χρονων και σπουδαζω χημεια. Το προβλημα μου ξεκινησε οταν ημουν στην τριτη λυκειου και εδινα πανελληνιες ειχα τρομερο αγχος και σε συνδιασμο με αλλες καταστασεις με οδηγησαν σε "ελαφριας μορφης καταθληψη'' και αγχωδη διαταραχη με πανικο, οπως ειχε διαγνωσει ο ψυχιατρος. Πηρα χαπια και κατα το διαστημα εκεινο ενιωθα πολυ καλα ,καμια κακη σκεψη δεν περνουσε απτο μυαλο μου! Εχω τωρα περιπου ενα χρονο που ουσιαστικα εχω σταματησει τη θεραπεια, καθως παιρνω πολυ σπανια χαπια απλα για συντηρηση και νιωθω πως παλι καταληγω στην ιδια κατασταση! Ειμαι πολυ εσωστρεφης ανθρωπος και δυσκολα κανω φιλους, με αποτελεσμα να μενω μονη μου. Ο μονος μου ''φιλος'' ειναι το αγορι μου....Νιωθω πως λιγοι ειναι αυτοι που με σκεφτονται και ενδιαφερονται για μενα...Εχω αποκτησει καινουριες φοβιες τις οποιες δεν ξερω που να τις ενταξω! Φοβαμαι πως το μυαλο μου θα με αναγκασει να αυτοκτωνησω!! Πριν λιγο εκει που επλενα πιατα ενιωσα πως το σωμα μου θα με αναγκαζε να πηδηξω απτο μπαλκονι και αρχισα να τα χανω!!Θεωρειται αυτοκτωνικη ταση αυτη η απλα παραλογη σκεψη???Φοβαμαι πως οταν ειμαι μονη μου κατι κακο θα κανω στον εαυτο μου...Τι πρεπει να κανω??Μηπως κινδυνευω απο αυτες τις σκςψεις και δεν ειναι απλα φοβιες??

Ναι παραλογη σκεψη ειναι, μην δινεις σημασια. Αφου εχεις το αγορι σου μαθε να μοιραζεις μαζι του τις σκεψεις σου. Αν εχει προβλημα μαζι σου τοτε δεν σε αξιζει και καλυτερα να ψαξεις για καποιον που σε νοιαζεται πραγματικα. Καλο κουραγιο και μονο καλες σκεψεις σου ευχομαι :)

Να σαι καλα!Δεν εχει προβλημα ισα ισα ανησυχει για μενα και στεναχωριεται οταν δεν ειμαι καλα...Απλα οπως ειναι γνωστο το να λες τετοια πραγματα σε καποιον που δεν τα εχει περασει δεν μπορει να τα καταλαβει και να δει πως νιωθεις...

μπορει να ψαξει στο ιντερνετ και να καταλαβει πολλα πραγματα, μπορεις να ψαξεις και εσυ και να του δειξεις, υπαρχουν απειρες σελιδες που δινουν συμβουλες σε συγγενεις και κοντινο περιβαλλον καταθλιπτικων για το πως πρεπει να φερονται κλπ

Οταν λες θεραπεια εννοεις μονο τα χαπια?

Μην ανησυχεις για αυτη την σκεψη που λες.Μπορω να σου εγγυηθω οτι δεν προκειται να πηδηξεις απο το μπαλκονι.

Ασχετο αλλα σου εχω στειλει ενα προσωπικο μηνυμα,και θα ηθελα να μου απαντησεις.Τα προσωπικα μηνυματα μπορεις να τα βρεις πανω δεξια στην οθονη,πατας εκει που λεει οτι εχεις μια σημειωση.

ναι μονο χαπια...πηγα και σε ψυχολογο για 4 συνεδριες αλλα δεν νομιζω πως με βοηθησε..μου ειπε αυτα που μου λεγανε και οι γονεις μου.Πηγα και στο κεντρο ψυχικης υγειας του πανεπιστημιου αλλα εκει ηταν ακομα χειροτερα καθως ηταν ολα τυπωποιημενα και για την ψυχολογο ας μη μιλησω καλυτερα...

Καλα ναι ειχα παει και εγω στον ψυχολογο της σχολης και μου ειχε πει οτι δεν μπορει να με αναλαβει γιατι ειχα προβλημα σοβαρο και εκει εκαναν απλη συμβουλευτικη.
Τελος παντων αυτο που περιγραφεις ειναι απλα μια εκφραση του αγχους.Δεν χρειαζεται να ανησυχεις ιδιαιτερα.
Αυτο που θα μπορουσε να σε βοηθησει ειναι να βρεις καποια νεα δραστηριοτητα να κανεις πχ γυμναστικη χορο κλπ, και να μην το αφησεις να σε παρει απο κατω.Αν δεις οτι τα πραγματα ζοριζουν θα μπορουσες να επισκεφτεις και καποιον ψυχολογο παλι(δυστυχως δεν ειναι ευκολο να βρεις τον καταλληλο απο την αρχη)

Σκεφτομουν εδω και καιρο να αρχισω χορο ,αλλα δυστυχως λογω του ωραριου της σχολης μου ,το οποιο ειναι χειροτερο αποτι οταν πηγαινα σχολειο, δεν ξεκινησα....Αυτο που με τρομαζει ειναι οτι εκει που ειμαι μια χαρα αρχιζω να σκεφτομαι βλακειες χωρις λογω και ενω ξερω οτι οταν ηρεμισω η ξεχαστω ολα θα ειναι καλα αν μου μπει κατι στο μυαλο θα το σκεφτομαι ωρες η ακομα και μερες!!

Γειά σου Φόφι. Περιγράφεις μια κατάσταση που λίγο ως πολύ ( πολύ) την είχα και εγώ όταν ήμουν σε μικρότερη ηλικία και από τα 18 ακόμα. Μη φοβάσαι καθόλου. Ούτε κακό κάνεις στον εαυτό σου, ούτε οτιδήποτε άλλο. Και όπως προείπα σ' εμένα ήταν χειρότερο. Φοβίες τρελές, σκέψεις , ψυχαναγκασμοί, άγχος, όμως όλα αυτά κουράζουν και φθείρουν. Μόλις πήγα στο γιατρό και μου έδωσε μια αγωγή είμαι πολύ καλύτερα. Αφού όπως λες έχεις σταματήσει την αγωγή σου μήπως θα έπρεπε να συμβουλευτείς ένα γιατρό για να μην έχεις αυτό το άγχος αλλά σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι είναι και πιο ειδικός από εμάς, έτσι?

Τα φιλιά μου

Γεια σου linda. Εφοσον λες πως ησουν σε μια παρομοια κατασταση πως την αντιμετωπισες εκτος απο τα χαπια??Θα παω στο γιατρο γιατι πλεον εχω πολλα συμπτωματα..