αισθάνομαι θλιμμένη, στενοχωρημένη, άκεφη, απογοητευμένη.
συγκινούμαι εύκολα, κλαίω με ασήμαντα πραγματα (π.χ. μια εκπομπή στην τηλεόραση). ασχολίες, ενδιαφέροντα με τα οποία χαιρόμουν στο παρελθόν τώρα με τα αποφεύγω. Όλα φαντάζουν μάταια. Παντού υπαρχουν εμπόδια και δυσκολίες ανυπέρβλητες.
Δυσκολεύομαι να κοιμηθω, άλλοτε ο ύπνος είναι διακεκομμένος ή άλλες φορές ξυπνάω πολύ νωρίς το πρωί.
πνιγομαι, θελω να ουρλιάξω αλλα δε μπορώ.
σκεφτομαι οτι εχω οικογένεια και πρεπει να υπομεινω οτι μου συμβαίνει. γι'αυτούς.
ξεχναω το εγω και σκεφτομαι το αυτους
μηπως ειμαι δειλή?
εγω ημουν χαρουμενος ανθρωπος, ευγενική με όλους, εξω καρδία και τώρα.........
θελω απομονωθώ ...... να χαθώ.