Χριστούγεννα στο πατρικό...
Επιστροφή στα λεγόμενα πάτρια εδάφη για τις γιορτές.
Επιστροφή στην πατρική οικογένεια έστω και για λίγο.
Και εκεί, μέσα από τις συζητήσεις, τις διενέξεις, τους τρόπους αντίδρασης στα διάφορα συμβάντα, αντιλαμβάνεσαι από που "γεννήθηκαν" όλες αυτές οι φοβίες, τα άγχη και τα γενικότερης φύσης ψυχολογικά προβλήματα. Η ίδια κατάσταση κάθε φορά... προσμονή για τις διακοπές, ελπίδα ότι όλα θα είναι καλά ... και μετά η απογοήτευση...
Αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα και άσχημα από κάθε άλλη φορά.
Ερχόμενος να μείνω στο ίδιο σπίτι με τους γονείς (μαζί με τη γυναίκα μου) και τα αδέρφια, οι συγκρούσεις έφτασαν στο αποκορύφωμα. Το άσχημο είναι ότι διακρίνοντας πια τις "πηγές του κακκού" εκείνα τα σημάδια που σου "λένε" από που προέρχεται η Α ή η Β συμπεριφορά σου, εξοργίστηκα και είπα άσχημα λόγια.
Για άλλη μια φορά αποφάσισα να φύγω νωρίτερα από το πατρικό, μιας και οι προσδοκίες μου δεν εκπληρώθηκαν...
Ελπίζω ...
