Ίσες ευκαιρίες και δεοντολογία
Καλησπέρα σε όλους!
Έχω κάποιες απορίες σε σχέση με τους συμβούλους ψυχικής υγείας και τους ψυχολόγους. Συγκεκριμένα είμαι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, έχω κάνει σχεδόν 700 ώρες πρακτική εξάσκηση και εθελοντική εργασία σε μονάδες ιδιωτικές και ΜΚΟ και σύντομα σκέφτομαι να ανοίξω το δικό μου γραφείο σε μια επαρχιακή πόλη της Μακεδονίας συνεχίζοντας την εκπαίδευσή μου σε προσέγγιση από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη και συνεχίζοντας την εθελοντική μου εργασία. Πρίν ανοίξω το γραφείο σκέφτικα να βρώ κάποιον ψυχολόγο για παραπομπή και βεβαίως να φτιάξω ένα πλαίσιο για παραπομπή. Με τον ψυχολόγο που πρότεινα να με εποπτεύει και ανέφερα την παραπομπή μου είπε : ``τι εννοείς?θα έρχεται κάποιος και εσύ θα τον στέλνεις σε άλλον?δεν σκέφτεσαι το όνομά σου?``συνέχισε λέγοντας οτι είναι δύσκολες εποχές για να παραπέμπω.... ρε παιδιά ίσως είμαι νέος αλλά γίνεται να αναλάβουμε όλες τις περιπτώσεις?άλλωστε όλοι είτε σπουδάσαμε σε κολλέγιο είτε σε δημόσιο πανεπιστήμιο έχουμε υποχρέωση να ακολουθούμε με πίστη τα θέματα δεοντολογίας. Κάθε άποψη είναι ευπρόσδεκτη.