Γιατι τοση κακια??

Καλησπερα σας,
Επανερχομαι στο θεμα που ειχα φερει στο φορουμ πριν 3 μηνες γιατι με εχουν προβληματισει ορισμενα γεγονοτα, και τοτε δεν ημουν πολυ αναλυτικη!!
Τον δεκεμβριο ειχα μια πολυ εντονη σχεση με καποιον αντρα (52 χρονων). Εντονη εννοω απο πλευρας συναισθηματος. Απο τις πρωτες ωρες της γνωριμιας μας υπηρξε εντονη ελξη και ειδκα απο την πλευρα του η εκφραση του συναισθηματος του ηταν παραπανω απο εκδηλη. Στις 20 μερες μου ειπε οτι θελει να χωρισουμε γιατι δεν μπορει να ξεπερασει την πρωην του (Ηταν πολυ καιρο μαζι, ειχαν τελεια σχεση, εκεινη παντρευτηκε αλλον) και θελει χρονο να το ξεπερασει.. Επαθα σοκ γιατι ηταν κολλημενος πανω μου ως τοτε. Μαλωσαμε, του ζητησα τί ηταν ολο αυτο που ζησαμε. δεν ηταν πολυ ξεκαθαρος, ειπε οτι δεν μπορει. Το αφησα εκει. Βεβαια δεν μπορω να πω οτι τον ειδα παντελως αδιαφορο, περισοοτερο πληγωμενος μου φανηκε. Το διμηνο που ακολουθησε του εστειλα καποια μνμ, λεγοντας του οτι ημουν πολυ στεναχωρημενη, δεν εγινε κατι ,και ηρεμησα, αρχισα να βλεπω τη ζωη μου πιο αισιοδοξα..
Πριν απο λιγο καιρο βρεθηκαμε σε ενα συλλογο, κοινη παρεα, εγιναν διαφορα, παρεξηγηθηκαμε και μιλησαμε ο ενας στον αλλον με πολυ ασχημα λογια. Ακομα ειμαι σοκαρισμενη. Μου ειπε πραγματα που δεν μου εχει πει κανεις. Και εγω το ιδιο. Ολα αυτα σε μνμ.Μου ειπε οτι τον ενοχλησα, στην ουσια μονο καποια μνμ του εστελνα, τιποτα περισσοτερο, ουτε τηλεφωνα ουτε τιποτα. Βγηκε μεγαλη κακια και απο τους δυο. Εμενα με εχει ενοχλησει σε ολο αυτο οτι ακομα και τωρα δεν ξερω τι εχει συμβει γιατι και ο ιδιος δειχνει πολυ μπερδεμενος. Σαν να μιλαω σε τοιχο..
Δεν με πειραζει ο χωρισμος, θα προχωρησω. Απλα με εχει παγωσει ολο αυτο το μισος και η απεχθεια που βγαλαμε ο ενας στον αλλον, αυτος ειχε και απαξιωτικο τροπο, κατι το οποιο δεν μπορω να δικαιολογησω γιατι ειμασταν μονο 20 μερες μαζι και δεν του εκανα κακο ουτε τον ενοχλησα. Απλα τον διεκδικησα και του ζητησα εξηγησεις για το τι ηθελε απο εμενα και μου εταζε τον ουρανο με τα αστρα! Δεν μου εχει ξανασυμβει κατι τετοιο,εχω φτασει στο σημειο να ευχομαι να μην τον γνωριζα ποτε, αν και οσο ειμασταν μαζι ηταν πολυ εντονο και απο τους δυο..
Δουλευω τα συναισθηματα μου αλλα αυτη η μοχθηρια, μου εχει σφηνωσει στο στηθος και με πνιγει, δεν μπορω να τη δεχθω..Πως βγηκε ολο αυτο το μισος μετα απο 20 μερες σχεσης και χωρις στην ουσια να εχει γινει τιποτα σοβαρο στο ενδιαμεσο διαστημα απο τον Δεκεμβριο εως τωρα?

Καλώς την! :)

Εγώ αυτό που μπορώ να εξηγήσω είναι το εξής:
Εσύ νιώθεις πολύ άσχημα απεναντί του με το φέρσιμό του μετα της 20 μέρες σχέση και λογικό να βγάλεις μια αρνητική αντίδραση απεναντί του. Θεωρώ απόλυτα δικαιολογημένη την συμπεριφορά σου σε σχέση με αυτόν. Αυτόν τον θεωρώ αδικαιολόγητο να σου φερθεί με τέτοια κακιά γιατί απο αυτά που λες καταλαβαίνω οτί δεν του έχεις κάνει τίποτα απολύτως... Το πρόβλημα είναι δικό του και όχι δικό σου! Απλά προχώρα και άστον να νιώθει την κακία μόνος του... Σε καταλαβαίνω αλλά δυστυχώς υπάρχουν και θα υπάρξουν άνθρωποι που θα μας φερθουν έτσι με κακία αδικαιολογητα! Μην το σκέφτεσαι και σε αρρωσταίνει σαν σκέψη, δεν έχει νοημα. Εχω βρεθει σε παρόμοια φάση και ξέρω οτί είναι πολύ σκληρό!

Και εγω κοπελα μου θεωρω δικαιολογημενο τον πανικο μου, δεν με πειραζει τοσο που χωρισαμε, ολα στη ζωη ειναι, απλα μου ελεγε οτι θελει να μεινουμε μαζι, ηταν τοσο εντονο, ενταξει και παλι δικαιωμα του να αλλαξει γνωμη αλλα τετοιο μισος και στην ηλικια του, μου ειναι αδιανοητο. Λες και εφταιγα εγω που χωρισαμε. Δυσκολευομαι κοπελα μου....Και με κραταει πισω..

Μπορει να τον διεκδικησα με ατσαλο τροπο, με μνμ στο κινητο και στον υπολογιστη, προσπαθησα να δω σε ποια σαιτ μπαινει για να τον βλεπω αλλα ως εκει. Στην ουσια δεν ηξερε ουτε αν ζουσα!! Δεν ειχε καταλαβει τιποτα

Αν μας ελεγες μερικα απο τα πραγματα που σου ειπε ή τι συναισθηματα εβγαλε, ισως σε βοηθουσαμε περισσοτερο. Γενικολογωντας λοιπον τωρα, μπορω να κανω δυο τρεις υποθεσεις. Η μια πιο κυρια, είναι οτι υπαρχουν παρα πολλοι ανθρωποι σε αυτον τον πλανητη, που αρεσκονται να κανουν σεναρια στο μυαλο τους, στα οποια αυτα σεναρια ειναι τα θυματα, που καποιος τα εκμεταλλευτηκε και τα κοροιδεψε (ασχετα αν πολλες φορες εχει συμβει το ακριβως αντιθετο), και το θεμα ειναι οτι τα σεναρια αυτα τα ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ οτι οντως ετσι ειναι, αυτη ειναι η αληθεια. Δεν προβαλουν δλδ καποια δικαιολογια ή κατι τετοιο. Απλουστατα αυτη πιστευουν οτι ειναι η αληθεια. Δεν ξερω αν αυτος ο ανθρωπος ειναι ετσι, αλλα εφοσον δε μας λες να του εκανες εσυ πραγματικα κατι και να σε κατηγορησε για κατι που οντως εχει συμβει και τον ενοχλησε, τοτε αυτο ειναι το μονο που μπορω να σκεφτω.
Εχω περασει πολλα χρονια προσπαθωντας να καταλαβω ακριβως το ιδιο που λες εσυ, γιατι τοση κακια, (και τοσα ψεματα στην περιπτωση μου), μεχρι που προσφατα ανακαλυψα οτι πολλοι ανθρωποι δρουνε ακριβως ετσι, σαν στοιχειο του χαρακτηρα τους, ειδικα οταν ειναι αρκετα ταραγμενοι και αγχωμενοι και γενικα οταν δεν ειναι καλα.
Με τοσα λιγα δεδομενα που εδωσες, ελπιζω να σου προσεφερα κατι.

Quote:

---

Originally Posted by julias

Και εγω κοπελα μου θεωρω δικαιολογημενο τον πανικο μου, δεν με πειραζει τοσο που χωρισαμε, ολα στη ζωη ειναι, απλα μου ελεγε οτι θελει να μεινουμε μαζι, ηταν τοσο εντονο, ενταξει και παλι δικαιωμα του να αλλαξει γνωμη αλλα τετοιο μισος και στην ηλικια του, μου ειναι αδιανοητο. Λες και εφταιγα εγω που χωρισαμε. Δυσκολευομαι κοπελα μου....Και με κραταει πισω..

---

Σε καταλαβαίνω! Εμένα αυτό το παρόμοιο που έπαθα ξέρεις πόσο καιρό κράτησε μέσα μου? 3ΧΡΟΝΙΑ!!!! Άσε, μαρτύριο.. Είσαι πολύ λογικό άτομο και καταλαβαίνω τι ακριβώς σε ενόχλησε αλλά πρέπει να το δεχτείς και να προχωρήσεις αλλιώς δεν γίνεται. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, εκτός αν θες να προσπαθήσεις να επικοινωνήσεις μαζί του γι αυτό το θέμα..

Quote:

---

Originally Posted by λιλιουμ

Αν μας ελεγες μερικα απο τα πραγματα που σου ειπε ή τι συναισθηματα εβγαλε, ισως σε βοηθουσαμε περισσοτερο. Γενικολογωντας λοιπον τωρα, μπορω να κανω δυο τρεις υποθεσεις. Η μια πιο κυρια, είναι οτι υπαρχουν παρα πολλοι ανθρωποι σε αυτον τον πλανητη, που αρεσκονται να κανουν σεναρια στο μυαλο τους, στα οποια αυτα σεναρια ειναι τα θυματα, που καποιος τα εκμεταλλευτηκε και τα κοροιδεψε (ασχετα αν πολλες φορες εχει συμβει το ακριβως αντιθετο), και το θεμαι ειναι οτι τα σεναρια αυτα τα ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ. Δεν προβαλουν δλδ καποια δικαιολογια ή κατι τετοιο. Απλουστατα αυτη πιστευουν οτι ειναι η αληθεια. Δεν ξερω αν αυτος ο ανθρωπος ειναι ετσι, αλλα εφοσον δε μας λες να του εκανες εσυ πραγματικα κατι και να σε κατηγορησε για κατι που οντως εχει συμβει και τον ενοχλησε, τοτε αυτο ειναι το μονο που μπορω να σκεφτω.
Εχω περασει πολλα χρονια προσπαθωντας να καταλαβω ακριβως το ιδιο που λες εσυ, γιατι τοση κακια, (και τοσα ψεματα στην περιπτωση μου), μεχρι που προσφατα ανακαλυψα οτι πολλοι ανθρωποι το κανουνε, σαν στοιχειο του χαρακτηρα τους, ειδικα οταν ειναι αρκετα ταραγμενοι και αγχωμενοι και γενικα οταν δεν ειναι καλα.
Με τοσα λιγα δεδομενα που εδωσες, ελπιζω να σου προσεφερα κατι.

---

Με βοηθησες πραγματικα! Να σου πω και αλλα πραγματα. Μου ειπε οτι αυτο το διαστημα τον ενοχλουσα συνεχεια με μνμ, ενω δεν ηταν ετσι, οτι του ειπα ψεματα, αυτο ισχυει ως προς το οτι του εστειλα κατι μειλ προσποιουμενη οτι ημουν αλλη , μετα ομως του ειπα την αληθεια. Περα απο αυτο δεν με ειδε, δεν με ακουσε. Οτι αντιμετωπιζει θεματα δικα του, αυτο ειναι σιγουρο, και μου το ειχε πει και τοτε. Αλλα αυτο δικαιολογει την απαξιωση? Με ειπε ψευτρα, τρελλη, οτι χρειαζομαι στηριξη και ολα αυτα επειδη παρεξηγηθηκαμε σε κοινη παρεα, αλλα ειπε αλλα καταλαβα και θεωρησε οτι τον προσβαλλα!!
Πολυ μισος ενω οταν ειμασταν μαζι υπηρχε πολυ εντονο συναισθημα και παθος. Δεν το καταλαβαινω..

Quote:

---

Originally Posted by Christina82

Σε καταλαβαίνω! Εμένα αυτό το παρόμοιο που έπαθα ξέρεις πόσο καιρό κράτησε μέσα μου? 3ΧΡΟΝΙΑ!!!! Άσε, μαρτύριο.. Είσαι πολύ λογικό άτομο και καταλαβαίνω τι ακριβώς σε ενόχλησε αλλά πρέπει να το δεχτείς και να προχωρήσεις αλλιώς δεν γίνεται. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, εκτός αν θες να προσπαθήσεις να επικοινωνήσεις μαζί του γι αυτό το θέμα..

---

Μα χριστινα μου δεν θελω να επικοινωνησω, να πουμε τί?? Την τελευταια φορα που μιλησαμε με μνμ πριν απο μια εβδομαδα ειπωθηκαν πολυ ασχημα λογια και απο εμενα, μα ειναι σαν να μιλαω σε τοιχο, πιστευει οτι μονο αυτος εχει δικαιωμα στη στεναχωρια, οι αλλοι ολοι δεν υπαρχουν, δεν πονανε!!

Καλησπέρα, julias!
Αν κατάλαβα καλά, το μίσος που αναφέρεις εκφράστηκε μόνο με μηνύματα,
οπότε δεν είναι μίσος,
αλλά λεκτικές επιθέσεις
(για μένα μίσος θεωρούνται συμπεριφορές που σκοπό έχουν να σε βλάψουν ουσιαστικά).
Επίσης δε με εκπλήσσει το ότι σου αποκάλυψε συμπεριφορά που σε σόκαρε
μιας και γνωριζόσασταν μόνο 20 μέρες, δλδ τίποτα
(εδώ μας σοκάρουν συμπεριφορές ανθρώπων που γνωρίζουμε χρόνια).
Αμφισβητώ ότι η σχέση ήταν έντονη από πλευράς συναισθήματος,
γιατί μέσα σε χρονικό διάστημα 20 ημερών δεν μπορεί να έχεις έντονα συναισθήματα για κάποιον.
Το ότι δε συνεχίσατε είναι ευτύχημα, αφού βγάλατε ο ένας στον άλλον μίσος και απέχθεια.
Το θετικό κατ΄εμέ είναι ότι δε σε πειράζει ο χωρισμός
-κι έτσι πρέπει- κι ότι ακούγεσαι αισιόδοξη. :)

Quote:

---

Originally Posted by Joann

Καλησπέρα, julias!
Αν κατάλαβα καλά, το μίσος που αναφέρεις εκφράστηκε μόνο με μηνύματα,
οπότε δεν είναι μίσος,
αλλά λεκτικές επιθέσεις
(για μένα μίσος θεωρούνται συμπεριφορές που σκοπό έχουν να σε βλάψουν ουσιαστικά).
Επίσης δε με εκπλήσσει το ότι σου αποκάλυψε συμπεριφορά που σε σόκαρε
μιας και γνωριζόσασταν μόνο 20 μέρες, δλδ τίποτα
(εδώ μας σοκάρουν συμπεριφορές ανθρώπων που γνωρίζουμε χρόνια).
Αμφισβητώ ότι η σχέση ήταν έντονη από πλευράς συναισθήματος,
γιατί μέσα σε χρονικό διάστημα 20 ημερών δεν μπορεί να έχεις έντονα συναισθήματα για κάποιον.
Το ότι δε συνεχίσατε είναι ευτύχημα, αφού βγάλατε ο ένας στον άλλον μίσος και απέχθεια.
Το θετικό κατ΄εμέ είναι ότι δε σε πειράζει ο χωρισμός
-κι έτσι πρέπει- κι ότι ακούγεσαι αισιόδοξη. :)

---

Μα αν τα λεγαμε αυτα και βλεπαμε ο ενας τον αλλον δεν ξερω που θα φταναμε. Εγω αισθανθηκα να θελω να τον πλακωσω στις μπουνιες. Και ο τροπος του το ιδιο πραγμα εδειχνε. Οσο για το χωρισμο που λες, ειμαι αισιοδοξη γιατι δεν μπορω να μην ειμαι. Ηταν ομως εντονο πραγματικα και λυπαμαι γιατι τα λεγομενα του αλλα και οι πραξεις του εδειχναν οτι θα μπορουσαμε να ζησουμε κατι ομορφο. Η απεχθεια που λεω οτι βγηκε δεν ειναι αυτο που νιωθουμε για καποιον επειδη θεωρουμε οτι μας εκανε κακο, ειναι περισσοτερο εσωτερικο συναισθημα, σαν να κρυβει κατι, σαν να σκαει κατι, αυτο ισχυει για μενα αλλα νομιζω και για αυτον! Εννοω οτι αν ειμασταν μαζι, μπορει να μην εβγαινε ολο αυτο!

Quote:

---

Originally Posted by julias

Με βοηθησες πραγματικα! Να σου πω και αλλα πραγματα. Μου ειπε οτι αυτο το διαστημα τον ενοχλουσα συνεχεια με μνμ, ενω δεν ηταν ετσι, οτι του ειπα ψεματα, αυτο ισχυει ως προς το οτι του εστειλα κατι μειλ προσποιουμενη οτι ημουν αλλα , μετα ομως του ειπα την αληθεια. Περα απο αυτο δεν με ειδε, δεν με ακουσε. Οτι αντιμετωπιζει θεματα δικα του, αυτο ειναι σιγουρο, και μου το ειχε πει και τοτε. Αλλα αυτο δικαιολογει την απαξιωση? Με ειπε ψευτρα, τρελλη, οτι χρειαζομαι στηριξη και ολα αυτα επειδη παρεξηγηθηκαμε σε κοινη παρεα, αλλα ειπε αλλα καταλαβα και θεωρησε οτι τον προσβαλλα!!
Πολυ μισος ενω οταν ειμασταν μαζι υπηρχε πολυ εντονο συναισθημα και παθος. Δεν το καταλαβαινω..

---

Αυτα που μου λες συναδουν με την αποψη που εξεφρασα, οπως το οτι μεγαλοποιησε γεγονοτα επιλεκτικα, μονο αυτα δλδ που δειχνουν αυτο που εκεινος θελει να πιστευει (το σεναριο του οτι τον κυνηγας πχ και τον ενοχλεις).
Ειναι πολυ υποθετικα ολα, γιατι δεν σας ξερω, αλλα απο την μικρη μου εμπειρια, ειναι φανερο και για μενα οτι δεν ειχε ξεπερασει ειτε την πρωην του, ειτε την απορριψη απο την πρωην του, αλλιως δε θα σου φεροτανε ετσι και μαλλον δε θα σε χωριζε, και ισως να μπηκε μαζι σου σε αυτη τη συντομη σχεση ακριβως επειδη τον πονεσε τοσο η χυλοπιτα, που ηθελε να φαει λιγη... πιτα να στανιαρει. Να βγαλει καπου το παθος του, οπως λες και η ιδια οτι ηταν εντονη η ελξη απο την πλευρα του και η εκδηλωση συναισθηματων. Μετα βεβαια φανηκε οτι δεν ησουν αυτη που πραγματικα ηθελε, και ετσι απλα σε πηρανε τα σκαγια ενος ανθρωπου με παθος που πληγωθηκε, (απο το γεγονος οτι η πρωην παντρευτηκε αλλον), και αφου ολο αυτο δε μπορουσε να το εκδηλωσει στην πρωην αφου ειναι κολλημενος μαζι της ακομα και ας τον πληγωσε, το εκδηλωσε σε σενα.. Δηλαδη εφαγες σκαγια που πηγαιναν για αλλη..

Quote:

---

Originally Posted by julias

Καλησπερα σας,
Επανερχομαι στο θεμα που ειχα φερει στο φορουμ πριν 3 μηνες γιατι με εχουν προβληματισει ορισμενα γεγονοτα, και τοτε δεν ημουν πολυ αναλυτικη!!
Τον δεκεμβριο ειχα μια πολυ εντονη σχεση με καποιον αντρα (52 χρονων). Εντονη εννοω απο πλευρας συναισθηματος. Απο τις πρωτες ωρες της γνωριμιας μας υπηρξε εντονη ελξη και ειδκα απο την πλευρα του η εκφραση του συναισθηματος του ηταν παραπανω απο εκδηλη.

τζούλια, τις πρώτες είκοσι μέρες μιας σχέσης είναι λογικό να βγαίνει έντονη έλξη και συναισθήματα και από τις δυο πλευρές, γιατί αυτό το διάστημα είναι μόνο η αρχή και αν δεν νιώθουν δυο άνθρωποι έτσι,δεν ξεκινούν καν, οπότε δεν μπορείς να βασιστείς καθόλου εκεί.


Στις 20 μερες μου ειπε οτι θελει να χωρισουμε γιατι δεν μπορει να ξεπερασει την πρωην του (Ηταν πολυ καιρο μαζι, ειχαν τελεια σχεση, εκεινη παντρευτηκε αλλον) και θελει χρονο να το ξεπερασει..

Αυτό τον τιμά ως άνθρωπο και ως άντρα γιατί θα μπορούσε να διατηρήσει οποιαδήποτε επαφή μαζί σου προκειμένου να σε χρησιμοποιεί ως σεξουαλική ή συναισθηματική πατερίτσα.


Επαθα σοκ γιατι ηταν κολλημενος πανω μου ως τοτε.

Πως μπορείς να θεωρείς κάποιον "κολλημένο πάνω σου" σε μόλις είκοσι μέρες? Το διάστημα είναι πάρα πολύ μικρό για να μπορέσεις να εκτιμήσεις τα συναισθήματα και τις προθέσεις του. Προφανώς δεν του βγήκε παρόλο που προσπάθησε και προτίμισε να είναι μόνος του, παρά να σου πουλάει ούμαρα.

Μαλωσαμε, του ζητησα τί ηταν ολο αυτο που ζησαμε. δεν ηταν πολυ ξεκαθαρος, ειπε οτι δεν μπορει. Το αφησα εκει. Βεβαια δεν μπορω να πω οτι τον ειδα παντελως αδιαφορο, περισοοτερο πληγωμενος μου φανηκε.

Φυσικά και θα ήταν πληγωμένος, αφού προσπάθησε να ξεφύγει από την πρώην και σε τόσο μικρό διάστημα ανακάλυψε πως του ήταν αδύνατο.

Το διμηνο που ακολουθησε του εστειλα καποια μνμ, λεγοντας του οτι ημουν πολυ στεναχωρημενη, δεν εγινε κατι ,και ηρεμησα, αρχισα να βλεπω τη ζωη μου πιο αισιοδοξα..

Από τη στιγμή που στο έκοψε δεν έπρεπε καν να ασχοληθείς, αλλά ατό φυσικά είναι δικό σου θέμα. Το έχουμε κάνει όλες/ολοι να κυνηγάμε την απόρριψη από εγωισμό και μόνο.

Πριν απο λιγο καιρο βρεθηκαμε σε ενα συλλογο, κοινη παρεα, εγιναν διαφορα, παρεξηγηθηκαμε και μιλησαμε ο ενας στον αλλον με πολυ ασχημα λογια. Ακομα ειμαι σοκαρισμενη. Μου ειπε πραγματα που δεν μου εχει πει κανεις. Και εγω το ιδιο. Ολα αυτα σε μνμ.Μου ειπε οτι τον ενοχλησα, στην ουσια μονο καποια μνμ του εστελνα, τιποτα περισσοτερο, ουτε τηλεφωνα ουτε τιποτα.

Για να σου πει πως τον ενοχλούσες, προφανώς έτσι ένιωσε. Εκείνος ούτε επικοινώνησε, ούτε πισωγύρισε. Ίσα-ίσα που ήταν ξεκάθαρος απέναντι σου. Προφανώς τα μνμ που έστελνες τον έκαναν να νιώσει άβολα και ξέσπασε όταν πιθανολογώ του ζήτησες εξηγήσεις για το χωρισμό ή για την αποφυγή να σου απαντήσει.

Βγηκε μεγαλη κακια και απο τους δυο. Εμενα με εχει ενοχλησει σε ολο αυτο οτι ακομα και τωρα δεν ξερω τι εχει συμβει γιατι και ο ιδιος δειχνει πολυ μπερδεμενος. Σαν να μιλαω σε τοιχο..

Μα ο άνθρωπος δεν δείχνει πουθενά μπερδεμένος. Εσύ δεν εννοείς να καταλάβεις πως για εκείνον το τέλος ήταν όταν σου είπε τέλος.

Δεν με πειραζει ο χωρισμος, θα προχωρησω. Απλα με εχει παγωσει ολο αυτο το μισος και η απεχθεια που βγαλαμε ο ενας στον αλλον, αυτος ειχε και απαξιωτικο τροπο, κατι το οποιο δεν μπορω να δικαιολογησω γιατι ειμασταν μονο 20 μερες μαζι και δεν του εκανα κακο ουτε τον ενοχλησα.

Μα ακριβώς αυτό που λες είναι η απάντηση: πως είναι δυνατό με μόλιες είκοσι ημερών επαφή να περιμένεις πως ο άλλος θα απολογηθεί για την απόφαση του να μη προχωρήσει?


Απλα τον διεκδικησα και του ζητησα εξηγησεις για το τι ηθελε απο εμενα και μου εταζε τον ουρανο με τα αστρα! Δεν μου εχει ξανασυμβει κατι τετοιο,εχω φτασει στο σημειο να ευχομαι να μην τον γνωριζα ποτε, αν και οσο ειμασταν μαζι ηταν πολυ εντονο και απο τους δυο..

Δεν ξέρω πόσες σχέσεις έχεις κάνει στη ζωή σου, αλλά το πλέον σύνηθες είναι πως στην αρχή της εκάστοτε γνωριμίας μας ενθουσιαζόμαστε με τον άλλο και υπερβάλουμε πάμπολες φορές μέχρι αυτό να ξεφουσκώσει και να δούμε την πραγματική κατάσταση. Απλά σε αυτή την περίπτωση ήρθε πολύ νωρίς....

Δουλευω τα συναισθηματα μου αλλα αυτη η μοχθηρια, μου εχει σφηνωσει στο στηθος και με πνιγει, δεν μπορω να τη δεχθω..Πως βγηκε ολο αυτο το μισος μετα απο 20 μερες σχεσης και χωρις στην ουσια να εχει γινει τιποτα σοβαρο στο ενδιαμεσο διαστημα απο τον Δεκεμβριο εως τωρα?


Δεν ήταν μοχθηρία, απλά ο άνθρωπος ένιωσε πως ακριβώς επειδή ήταν μόνο είκοσι μέρες σχέσης δεν είναι λογικό να ζητάς εξηγήσεις όταν μάλιστα βρίσκεστε σε τέτοιες ηλικίες.

---

Καταλαβαίνω την πίκρα σου η οποία έρχεται μέσα απ' την απόρριψη, αλλά αυτά είναι ανθρώπινα, όλοι τα έχουμε περάσει, απλά μου κάνει εντύπωση που ανναρωτιέσαι και βάζεις θέμα κάτι που είναι αυτονόητο....:)

Quote:

---

Originally Posted by λιλιουμ

Αυτα που μου λες συναδουν με την αποψη που εξεφρασα, οπως το οτι μεγαλοποιησε γεγονοτα επιλεκτικα, μονο αυτα δλδ που δειχνουν αυτο που εκεινος θελει να πιστευει (το σεναριο του οτι τον κυνηγας πχ και τον ενοχλεις).
Ειναι πολυ υποθετικα ολα, γιατι δεν σας ξερω, αλλα απο την μικρη μου εμπειρια, ειναι φανερο και για μενα οτι δεν ειχε ξεπερασει ειτε την πρωην του, ειτε την απορριψη απο την πρωην του, αλλιως δε θα σου φεροτανε ετσι και μαλλον δε θα σε χωριζε, και ισως να μπηκε μαζι σου σε αυτη τη συντομη σχεση ακριβως επειδη τον πονεσε τοσο η χυλοπιτα, που ηθελε να φαει λιγη... πιτα να στανιαρει. Να βγαλει καπου το παθος του, οπως λες και η ιδια οτι ηταν εντονη η ελξη απο την πλευρα του και η εκδηλωση συναισθηματων. Μετα βεβαια φανηκε οτι δεν ησουν αυτη που πραγματικα ηθελε, και ετσι απλα σε πηρανε τα σκαγια ενος ανθρωπου με παθος που πληγωθηκε, (απο το γεγονος οτι η πρωην παντρευτηκε αλλον), και αφου ολο αυτο δε μπορουσε να το εκδηλωσει στην πρωην αφου ειναι κολλημενος μαζι της ακομα και ας τον πληγωσε, το εκδηλωσε σε σενα.. Δηλαδη εφαγες σκαγια που πηγαιναν για αλλη..

---

Δεν τον αφησε η πρωην του, απλα χωρισανε. Το ξερω οτι εφαγα σκαγια θυμου, αλληνης, δεν με ενοχλει αυτο, ο χωρισμος σαν πραξη, με ενοχλει οτι αντρας 52 ετων ακομα δεν εχει βρει το θαρρος, δεν εχει τα αρχ... να σταθει απεναντι μου και να μου δωσει καποια εξηγηση!!

Quote:

---

Originally Posted by julias

Δεν τον αφησε η πρωην του, απλα χωρισανε. Το ξερω οτι εφαγα σκαγια θυμου, αλληνης, δεν με ενοχλει αυτο, ο χωρισμος σαν πραξη, με ενοχλει οτι αντρας 52 ετων ακομα δεν εχει βρει το θαρρος, δεν εχει τα αρχ... να σταθει απεναντι μου και να μου δωσει καποια εξηγηση!!

---

και παλι σου ειπε οτι δεν μπορει να την ξεπερασει ομως!! Μπορει να μη μπορει να ξεπερασει το γεγονος οτι αυτη προχωρησε στη ζωη της και δεν τον παρακαλεσε να γυρισει πισω. Δεν εχει σημασια η ηλικια, αμα ο ανθρωπος εχει θεματα και ταση να κανει σεναρια οπως τον βολευουνε, και 108 χρονων να ειναι, σεναρια θα κανει οτι π.χ. εσυ εισαι η κακια μαγισσα που του ακτεστρεψες τη ζωη. Να σου δωσει εξηγηση δεν το βλεπω, καθως δεν ξερω ποση επιγνωση εχει επι τουτου.

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

Καταλαβαίνω την πίκρα σου η οποία έρχεται μέσα απ' την απόρριψη, αλλά αυτά είναι ανθρώπινα, όλοι τα έχουμε περάσει, απλά μου κάνει εντύπωση που ανναρωτιέσαι και βάζεις θέμα κάτι που είναι αυτονόητο....:)

---

Εχει σε ολα δικιο, αλλα δεν με ενοχλησε η απορριψη, γιατι απο την αρχη ηξερα την κατασταση. Με ενοχλησε οτι δεν εδωσε εξηγησεις. Εγω παντα δινω. Οσο για την κακια που λεω Θεοφανια μου, ΗΤΑΝ κακια, με πολυ ασχημα λογια. Και βεβαια να σου πω οτι απαντησε σε μνμ και στο συλλογο που βρεθηκαμε εξεφραζε αποψεις που αφορουσαν σε εμενα χωρις να λεει το ονομα μου. Εγω δεν τον κατηγορω που αλλαξε γνωμη. Αυτα γινονται. Εμενα με ποναει οτι την μια μερα ημουν τα παντα και την αλλη ενα σκουπιδι! Ως προς το σεξουαλικο, δεν θα μπορουσε να ειναι μαζι μου για το σεξ μονο, δεν ηταν τετοιος ανθρωπος και μενει και σε αλλη πολη. Δεν ηθελα τιποτα απο αυτον. Να καταλαβαινε μονο και την δικη μου πλευρα. Ηξερε την δυσκολη καθημερινοτητα μου, με παρακαλουσε σχεδον να ειμαστε μαζι, εγω δυσκολευομουν στην αρχη, αφεθηκα στο τελος. Με πληγωσε οτι θεωρησε οτι δεν επρεπε να ποναω καθολου ενω εκανε τα παντα για να τον ερωτευτω!!