ΟΙ ΚΟΠΟΙ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ......ΛΗΣΤΕΙΑ ΜΙΑΣ ΣΤΙΓΜΗΣ........
Σημερα εγινε κατι που με εχει αφησει απαρηγορητη. Απο το μεσημερι κλαιω συνεχεια κ δεν μπορω να ηρεμησω, εχουν πρηστει τα ματια μου κ δεν μπορω να μιλησω. Πηγα το πρωι σε ενα σαντουιτσαδικο να φαω, κ τελειωνοντας πηγα στην τουαλετα. Εξω κρεμασα την τσαντα μου γιατι μεσα δεν μπορουσα να την παρω, να μου πεσει πουθενα να λερωθει. Να πω οτι πολλες φορες το χω κανει αυτο, να αφηνω την τσαντα εξω, δεν ηταν η πρωτη φορα. Βγαινοντας η τσαντα ειχε κανει φτερα. Μετα το αρχικο σοκ μεχρι να συνειδητοποιησω τι ειχε συμβει φωναξα μεσα στο μαγαζι μηπως ειδε κανεις μια μαυρη τσαντα με τρουκ, ενημερωσα κ το αφεντικο, τιποτα. Μεσα στην τσαντα ειχα 250 ευρω, τα οποια μου εδωσε ο εργοδοτης μου για το Μαρτιο, δλδ ενα μηνα δουλευα σαν το σκυλι για να κανουν φτερα σε ενα δευτερολεπτο. Ειχα τα κλειδια του σπιτιου κ 3 κουτια φαρμακα απο αυτα που παιρνω, τα οποια ειχα παρει το πρωι απο το φαρμακειο. Κ δεν δικαιουμαι σ αυτον τον μηνα δευτερη συνταγογραφηση. Πηγα στην αστυνομια, εκανα μηνυση κατ αγνωστου, αλλα δεν ξερω αν θα βρεθει η τσαντα μου. Καταρχην εκανα τοσο κοπο για αυτα τα λεφτα, εμεινα χωρις καθολου φαρμακα, κ το κυριοτερο, τα κλειδια, που δεν ξερω ποιος μπορει να τα χρησιμοποιησει. Να μην αναφερω οτι πηρα τηλ τους γονεις μου κ ακουσα τον εξαψαλμο, κ αυριο γυριζω θεσσ κ δεν ξερω τι με περιμενει, πιθανον να με πεταξουν κ απο το μπαλκονι, στο τηλεφωνο ακουστηκαν πολυ αγριεμενοι.
Πανε ολα, χαμενα ολα,................
.......................
.......................
Ειμαι χαλια.................................
