το ατυχημα,το νοσοκομειο,και ο φοβος!
Γενεθλια του αγοριου μου,οποτε ειχα ειδικη αδεια για εξοδο σημερα.εκει που μολις ειχαμε παραγγειλει τις μπυρες μας σε ενα μαγαζι στην καλαποθακη,χτυπαει το τηλεφωνο του.περιμεναμε ετσι κι αλλιως οτι μπορει να ερθουν 2 φιλοι του που ξερω αρκετα καλα,ο δημητρης και ο θυμιος.τελικα στο τηλεφωνο μας λεει ο δημητρης οτι ο θυμιος επεσε με την μηχανη και παει στο νοσοκομειο.φυγαμε οι 3 μας να παμε κανοντας υποθεσεις στη διαρκεια της μεγαλης διαδρομης.φτασαμε και βρηκαμε εκει τους γονεις του και οικογενειακους φιλους,γιατρους,αφου και ο μπαμπας του εινααι γιατρος. Μας ειπαν οτι αν δεν φορουσε κρανος σιγουρα θα ειχε πεθανει.σιγουρα ομως. Ευτυχως φορουσε,αλλα χτυπησε το ποδι του. Δεν μπορουσαμε να τον δουμε..ξερετε,οταν εισαι για τετοια περιστατικα στο νοσοκομειο,αρχιζεις και σκεφτεσαι ακομα πιο πολυ για τα ακομα πιο κοντινα σου προσωπα..πχ ο δικος μου ο ηλιθιος δεν φοραει ποτε κρανος.ποτε.εχει χαλασει και επειδη συνηθως ειναι με το αυτοκινητο δεν παιρνει.ποσο μετανιωνω που δεν το σκεφτηκαα για δωρο. Οπως και αυτος,γνωριζοντας το περσινο μου περιστατικο με τα χαπια και τις χαρακιες μου τωρα με κοιταξε και μου ειπε να μη βρεθω σε νοσοκομειο και με γιατρους κλπ για κανεναν λογο..(ολο νοημα το βλεμμα του)..
Καταφεραμε να τον δουμε πραγματικα για δευτερολεπτα, και ηταν χαλια.στο προσωπο πρεπει να κανει ραμματα,πολυ αιμα..σιγουρα θα πρεπει να δωσουν αρκετοι φιλοι του..ισως κι εγω αν χρειαστει..κι αυτος επειδη τελειωνει την ιατρικη εκανε πλακα και καλα εδινε οδηγιες για να μην ανησυχουμε..
Δεν εχω βρεθει ποτε ξανα σε τετοια θεση..νιωθω κουρελι..το παιδι αυτο το υπεραγαπαω..οι γιατροι ειπαν οτι ισως το ποδι να μην επανελθει..κι αν ειναι να επανελθει,θα θελει δουλεια 6 μηνων-1 χρονου..ξερω οτι υπαρχουν και χειροτερα,αλλα ρε παιδια..24 χρονων..η διαδρομη που θα εκανε ηταν στην κυριολεξια 5 λεπτα..και πεταχτηκε ο ποδηλατης,και για να μη τον χτυπησει επεσε στα πασαλακια..
Τωρα ειναι το χειρουργιο,και εγω ειμαι σπιτι..ποσο θα θελα να ειμαι εκει..οχι οτι μπορω να κανω κατι..αντιθετως,ακυρη ειμαι..αλλα δεν ξερω..νιωθω ακομα πιο αχρηστη σπιτι και σκεφτομαι συνεχεια κι αλλους δικους μου ανθρωπους..
Σας κουρασα..δεν εχει νοημα καν να το διαβασετε..απλως ηθελα να τα βγαλω απο μεσα μου.
Σας ευχαριστω