Προβλήματα και στεναχώριες στο σπίτι
Γεια σας.Είμαι η Γιάννα και είμαι 18..Φέτος δίνω πανελλήνιες και είμαι πολύ πιεσμένη ψυχολογικά.Στο σπίτι μου τα πράγματα πάντα πήγαιναν τέλεια..Είμαστε πολύ αγαπημένη οικογένεια..Τις τελευταίες μέρες όμως υπάρχουν πολλές στεναχώριες...Ξέσπασα εγώ και έκλεγα στους γονείς μου και τους έλεγα για το άγχος μου,την πίεση και το ότι δεν μου αρέσει που μου υπενθυμίζουν συνεχώς πως παίρνω βάρος(λόγω πανελληνίων).Τους είπα κάποια πράγματα τα οποία τους στεναχώρεσαν αλλά δεν είχα αυτό το σκοπό.Απλά ήθελα να μιλήσω ανοιχτά και να τους πω ότι κάποια από αυτά που λένε με στεναχωρούν....Την επόμενη μέρα όμως τους ζήτησα συγνώμη και τους φίλησα.Η ένταση όμως ακόμα παρέμενε.Έγιναν και κάποια άλλα πράγματα,όχι σοβαρά για την οικογένεια αλλά δεν είναι και για να τα περνάς στο ντούκου και να λες,σιγά το πράγμα..Η μάνα μου όμως κατηγορεί εμένα...Δεν θέλω να αναφερθώ σε αυτά έτσι ώστε σε περίπτωση που το δει κάποιος,να μην καταλάβει ότι είναι για εμάς...Κουράστηκα όμως...Ειλικρινά δεν αντέχω άλλο αυτή τη πίεση και τη στεναχώρια..Δεν πρόκειται να ξανασυζητήσω τους γονείς που για όσα με απασχολούν από φόβο μην δημιουργούνται συνέχεια εντάσεις.Δεν ξέρω τι να κάνω,έχω απελπιστεί.Ξέρω ότι θα περάσουν κάποτε όλα αυτά και θα είμαστε πάλι καλά,αλλά εμένα με πιάνει ένα σφίξιμο στο στήθος και το μόνο που θέλω είναι να αρχίσω να κλαίω.Μου έρχεται να τα παρατήσω όλα..Από τη μία θέλω να φύγω από το σπίτι αλλά από την άλλη λέω <<γιατί ρε γ*** σε εμάς?>>...Προσπαθώ να σκεφτώ κάτι για να βοηθήσω αλλά δεν μου έρχεται τίποτα στο μυαλό.Απλά δεν μιλάω σε κανέναν τους και κάθομαι μόνη μου...
