Έχετε αισθανθει ποτε να σας περιτριγυριζουν δεκαδες ατομα αλλα εσεις να νιωθετε ακομα περισσοτερο μονοι; να μην θελετε να δειτε κανενα, να θελετε να κλαψετε σε καποιου την αγγαλια αλλα να νιωθετε οτι δεν υπαρχει κανεις;
Καλησπέρα- καλημέρα,
είμαι μια κοπελα που το νιωθει καθημερινα.. θελω να κλαιω.. αλλα ακομα και τα δακρυα στεριωσαν.. εμφανισιμη, με μια στεγη πανω απ'το κεφαλι μου και οχι χαζη αλλα πως καταντησα ετσι; Να με ποναει το παρελθον, να μην θελω να γυρναω σ'αυτο.. οχι τοσο δυσκολα χρονια, αλλα ανωριμα χρονια, χρονια που την μια μερα μιλουσες με τον ενα και την μεθεπομενη βδομαδα φασωνόσουν με άλλον.. αλλά και καλα χρόνια.. αγαπη απο την οικογενεια σου αλλα και αγαπη για ενα αθλημα. πως καταντησα ετσι; να νιωθω ******* χωρις να ειμαι, οι αλλοι ετσι να πιστευουν γιατι εισαι ωραια κοπελα που βγαινει με την παρεα της και περναει καλα.. που δεν γαμιεται που δεν που δεν.. αλλα δεν μπορω να το ελεγξω. νιωθω τοσο μονη, τοσο ανικανη.. θελω να ξεφυγω απο οτι με βαραινει.. και δεν θελω με τιποτα να γυριζω πισω καθε φορα για διακοπες στην πολη μου.. αλλα και εδω, ποναω, δεν εχω ορεξη για τιποτα και για κανεναν.. γιατι τα εχω βαλει τοσο με τον εαυτο μου γιατι;;;;:(:(