Quote:
Originally posted by τι-ποτέ
αγαπητέ χρήστο30,
μόλις σε διάβασα. σκέφτηκα την κοπέλα όπως και σένα.
ο άντρας μου με αγαπάει πολύ. ήμουν ο παιδικός του έρωτας, παντρευτήκαμε από αγάπη, ζήσαμε όμορφα.
σε κάποια στιγμή άρχισε να σκέφτεται ότι τον απατάω. του έλεγα \'πώς;\', του έλεγα βάλε ντέντεκτιβ να είσαι σίγουρος, του έλεγα του έλεγα...
είμαστε ήδη παντρεμένοι και είχαμε παιδί. επανερχόταν και ξανά τον νικούσαν οι αμφιβολίες. στο τέλος μου μπήκε η ιδέα \'αφού λέει ότι τον απατάω, ίσως να πρέπει να το κάνω να τελειώνουμε\'. αυτή η σκέψη ήταν ένα μεγάλο βάσανο. και φυσικά θεωρητικά.
επιτέλους κάποιος τον έπεισε και συμβουλεύτηκε ψυχίατρο γιατί το βάσανο γι\'αυτόν ήταν πιο οδυνηρό.
τότε τα πράγματα πήγαν για μερικά χρόνια σαφώς καλύτερα.
μετά κάποιοι κόπανοι του είπαν πως τα ψυχοφάρμακα δε χρειάζονται και άλλες αηδίες. ξέρουμε όμως από πρώτο χέρι, πως τα φαρμακευτικά βοηθήματα είναι απαραίτητα μερικές φορές, και όταν χρειάζονται, τα ταμπού που έχουμε πρέπει να καταρέουν σαν χαρτόσπιτα που είναι...
έτσι σταμάτησε την αγωγή του, και προοδευτικά η ζωή μας έγινε κόλαση.
αν θες να σώσεις τη σχέση και τη ζωή σου, αν έχεις όντως κλειδώσει τον εγωισμό σου -πράγμα πολύ δύσκολο και μαγκιά σου αν το κατάφερες,- συμβουλέψου έναν ειδικό. μίλησε. τότε μπορεί να δεις τα πράγματα στις πραγματικές, απλές διαστάσεις τους, και να ωφεληθείς. κρίμα είναι να υποφέρεις. η ζωή έχει δυσκολίες, δε χρειάζεται να της προσθέτουμε κι άλλες. και η ζωή έχει και πολλές ομορφιές και η μιζέρια της ζήλειας είναι μεγάλο λούκι...
καλή τύχη!
ti-pote σ ευχαριστω για την συμβουλη σου εχω επισκευθει ειδη εναν ψυχολογο καιεχουμε βρει το προωλημα και το παλευω το θεμαειναι να της δωσω να το καταλαβει και τα ερωτηματικα μου ειναι οτι αν την πλησιασω να μηλισουμε μηπως εσθανθει οτι την πιεζω αυτο που θελω ειναι να την σφιξω παλι στην αγκαλια μου και να να την πεισω οτι εχω αλλαξη αλλα πως να το κανω ......