Προβλημα εμπιστοσυνης

Γεια σας. Είμαι σε σχέση εδώ και 1μιση χρόνο, αλλά δυσκολεύομαι πολύ να εμπιστευτώ τον σύντροφό μου. Δεν έχει συμβεί κάτι τρομερό, 2-3 ψεματάκια μου έχει πει σε όλη μας τη σχέση και αυτά πιο πολύ για να μην με ταράξει. Ούτε απιστίες ούτε τίποτα τέτοιο. Είμαι σχεδόν σίγουρη πως το πρόβλημα είναι δικό μου και δεν ξέρω πώς να χαλαρώσω και να μην κάνω αρνητικές σκέψεις. Κάθε φορά που μου λέει οτι θα βγει φρικάρω, κάνω σενάρια, κάθε φορά που αργεί να απαντήσει σε κάποιο μήνυμα τα ίδια. Κάθε φορά που βλέπω θηλυκό δίπλα του τρελαίνομαι. Αλλά είναι πολύ καλό παιδί και μου φέρεται σωστά, ε και δεν του αξίζει να τρώει όλη αυτήν την παράνοια στη μούρη... Γιατί είμαι και παρορμητική πανάθεμά με και οτι φόβο εχω τον εκφράζω σε αυτόν. Ε και να μην τα πολυλογώ, από κάποιο σημείο και μετα καταλήγουμε σκοτωμενοι, και αυτο επειδη δεν μπορώ να τον πιστέψω. Συγνώμη αν σας κουρασα, γιατι μπροστα στα τοπικς που διαβαζω, ειναι ασήμαντο το δικό μου, αλλά θα ήθελα τη γνώμη σας για το πώς μπορώ να αλλάξω αυτήν την κατάσταση...

Α, επίσης, πριν από αυτόν είχα μια άλλη σχέση, και ο "σύντροφος" ζήλευε πάρα πολύ, χωρίς να εχω δώσει ποτέ δικαίωμα. Μιλάμε για τρελές καταστάσεις. Παραλίγο να με χτυπήσει επειδή μου ειχε σφυρίξει ένας στο δρόμο και δεν του το ειπα πιο νωρίς για να παει να τον πλακωσει...:confused: Και τελοσπαντων, καποια στιγμη αρχισα να ζηλευω επιτηδες για σπασιμο, και μου έγινε συνήθεια, ενώ ποτε δεν ήμουν ζηλιαρα... Παντα πίστευα οτι αυτό το γεγονός έχει κάποια σχέση με το πώς είμαι τωρα, για αυτο σας το ανέφερα...
τεσπα, ευχαριστώ για τον χρόνο σας!:D

Η γκρίνια σκοτώνει τον έρωτα κοπελιά, άσε που όσο πιο πολύ γκρινιάζεις τόσο οδηγείς τον άλλο στο να σε κερατώσει

δυστυχως θα συμφωνησω με τον Τασο διοτι ακριβως αυτο συνεβη και σε εμενα!! Αρχικα θα ηθελα να σε ρωτησω, εσυ πως εισαι με τον εαυτο σου, δηλαδη εχεις αυτοπεποιθηση η μηπως εχεισ λιγη χαμηλη αυτοεκτιμηση που ισως δεν το εχεις συνειδητοποιησει ακομα?
πρεπει δηλαδη πρωτα να ψαξεις την αιτια που γινεσαι τοσο ζηλιαρα εφοσον απ'οτι λες δεν σου εχει δωσει δικαιωματα... πρεπει να προσπαθησεις να αφεθεις σε αυτο που ζεις τωρα με το συντροφο σου και να αφησεις τα σεναρια... δεν παιζω την ειδικη στα λεω μονο και μονο γιατι αν μπορουσαν αγυρισω το χρονο πισω το ιδιο θα εκανα κι εγω.... ζηλευα, καταπιεζα, γκρινιαζα, μουρμουραγα ολημερις και ολονυκτις... απαντουσε σε 10 λεπτα? -που ησουν με ποια μιλαγες??? δεν σηκωνε το κινητο? εβρισκε μετα 30 κλησεις και οταν απανταγε ακουγε το μονολογο του γυφτου!! αποτελεσμα? να ξενερωσει, να μη περναει καλα και να ψαχνει αλλου και επειτα λουστηκα οσα φαντασιωνομουν!!! εφαγα κ το κερατακι μου ετσι να μου βρισκεται!!! Γι'αυτο σου λεω, ειναι η μεγαλυτερη καταστροφη στη σχεση!! Πρεπει να ηρεμησεις, ξερω ποσο δυσκολο ειναι αλλα προσπαθησε και οταν νιωθεις πως πνιγεσαι συγκρατησου, παρε μια φιλη σου και μιλα της οτιδηποτε αλλο απο το να αρχισεις τη μουρμουρα!!! ειναι κριμα να καταστρεφουμε απο μονοι μας τις σχεσεις μας!!!

το πετυχες κολοκυθακι. Απο αυτοεκτιμηση τι να σου πω... Ενα ματσο χαλια. Και το συνειδητοποιω κυριως οταν τον βλεπω να μιλαει με πολυ ομορφες κοπελες. Και εννοω ενα γεια, ή 2 κουβεντες με συμφοιτητριες μας (ειμαστε στην ιδια σχολη). Εχετε δικιο απλα δεν ξερω πως να διωξω αυτες τις σκεψεις!!! Και δεν θελω να τον χασω!!!

r.f να μην αφήνεις τον ευατό σου να παρασύρεται και να "συνηθίζει" σε άσχημα συναισθήματα και συμπεριφορές ούτε για πλάκα γιατί διαφορετικά θα σε παίρνει η μπάλα και θα σε πηγαίνει πιο χαμηλά και πιο άσχημα. Να σκέφτεσαι τα θετικά και μόνο, να εκτιμησεις τον άνθρωπο που έχεις διπλα σου αλλά και εσένα και να αποκτήσεις εμπιστοσύνη σε σένα και στον άλλον. Να αποφέυγεις να σκέφτεσαι σενάρια, δεν υπάρχει κανένας λόγος.. Μην καταστρέφεις αυτό που έχεις!

Christina, στην αρχη και να κανω τις θετικες σκεψεις, δεν θα τις πιστευω. Θεωρεις ομως πως καποια στιγμη θα συνηθισω στο να σκεφτομαι αισιοδοξα?

Quote:

---

Originally Posted by r.f.

Christina, στην αρχη και να κανω τις θετικες σκεψεις, δεν θα τις πιστευω. Θεωρεις ομως πως καποια στιγμη θα συνηθισω στο να σκεφτομαι αισιοδοξα?

---

Το πρόβλημα το είχα και εγώ και παρασυρόμουν πολύ από τις σκέψεις μου (αρνητικές φυσικα και ποτε θετικες). Έχει να κάνει και με την αυτοπεποίθησή σου... Εντόποπισε τα προβλήματα σου. Δλδ πότε νιώθεις έτσι, για ποιον λόγο (ακριβώς).. κατέγραψέ τα και θα δεις τελικά τι σου συμβαίνει.. Είναι σημαντικό να τα δεις και απο εκει και πέρα "δούλεψε" τα με τον εαυτό σου! :) Οι θετικές σκέψεις και η αποφυγή αρνητικών δουλέυει όταν θα έχεις εντοπισει το πρόβλημα...

χαλάρωσεεεεεεεεε και ασχολήσου μ άλλα πράγματα εκτός απ το με ποιά μιλάει κ πότε. Από επιλογή είναι μαζί σου, για όσο θέλετε κι οι 2. Κοίτα να το ευχαριστηθείς και όταν τελειώσει, τέλειωσε... c'est la vie

Δυστυχώς λόγω κατάθλιψης και αλλαγών στη ζωή μου δεν κάνω πολλά πράγματα. Ως αποτέλεσμα έχω "κρεμαστεί" από αυτόν..

εγω δεν σου δινω αδικο.
Υπαρχουν ανθρωποι που δεν εμπνεουν εμπιστοσυνη, και παρολο που εως 'τωρα' μπορει να μην εχουν απιστησει , ο εσωτερικος μας εαυτος μας χτυπαει ενα καμπανακι, να μην εμπιστευτουμε απολυτα αυτο το ατομο ,,
γιατι ΟΤΑΝ θαρθει η στιγμη θα το κανει . Και δυστυχως θα πιαστουμε στον υπνο και θα ποναει αφορητα αφου πρωτα δωσαμε την εμπιστοσυνη σε αυτο το ατομο.
οι αρχαιοι λεγανε : η γυναικα του καισαρα δεν αρκει να ειναι πιστη , αλλα και να το δειχνει !
Σημερα θα λεγαμε οτι οι συντροφοι μας δεν αρκει να μας ειναι πιστοι αλλα και να μας κανουνε να το νοιωθουμε αυτο !! Να μην δυσταζουμε να στηριχτουμε σε αυτους,,
Ειναι αρωστημενο να νοιωθεις καθημερινα την αμφιβολια γιαυτον που εχεις διπλα σου καιπεριμενεις σε μια δυσκολη στιγμη να σε στηριξει , να ζεις σε διαρκη αμφιβιλια οτι θα ειναι αυτος/η που θα σε χτυπησει πισωπλατα η κατω απ τη ζωνη !
Δυστυχως πολοι εχουν δαγκωθει απο ενα φιδι που ετρεφαν στον κορφο τους. κ ειναι απ τα πιο επωδυνα πραγματα στη ζωη ,,,

r.f καλησπέρα...δεν πίστευα ποτέ πως θα υπήρχε άνθρωπος που θα ένιωθε όπως εγώ...το έχω περάσει κ εγώ αυτό το στάδιο κ ξέρω πως είναι...αυτό που έχω να σου προτείνω εγώ είναι για αρχή να κάτσεις να μιλήσεις με τον φίλο σου να του πεις πως νιώθεις κ να το συζητήσετε χωρίς βέβαια υστερίες κ φωνές δώσε του να καταλάβει πως όλη αυτή η κατάσταση είναι πολύ άσχημη κ σε κάνει να νιώθεις άσχημα...θα δεις θα είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα μετά...αν βέβαια έχεις κ την οικονομική δυνατότητα μπορείς να επισκεφτείς κ έναν ψυχολόγο εκεί σίγουρα θα νιώσεις πάρα πολύ καλύτερα...θα σου δώσει μια άλλη οπτική γωνία των πραγμάτων που εσύ δεν την είχες σκεφτεί....εγώ πήγαινα για 4 μήνες τα πήγαινα πολύ καλά αλλά μετά λόγο οικονομικών σταμάτησα...ααα! κ κάτι άλλο αν θέλει να σε απατήσει όπου κ αν είναι ότι κ αν κάνει ακόμα κ φυλακισμένο να τον έχεις θα το κάνει... άστον λίγο ελεύθερο κ θα δεις...μην τον πιέζεις με ζήλιες κ φασαρίες......!!!!!!!