Απόγνωση.....

Καλησπέρα...
Θα ηθελα κι εγω να μοιραστώ την ιστορία μου μαζι σας, γιατι ειναι κάτι που με βαραίνει και με πληγώνει παρα πολυ...
Είχα μια σχέση για 5 χρονια περίπου. Οι διαφορες πολλές, κοινονικες, αντιθετοι οι γονεισ μου αλλα κολλησαμε και οι δυο απο την αρχη.σπουδαζα εξωτερικό, οπότε αναγκαστηκα κατέληξε σε σχέση απο απόσταση, αλλα βρισκόμασταν πολυ συχνά και για μεγάλο χρονικό διάστημα κάθε φορα.ειμασταν τρέλα ερωτευμένη αλλα τα χτυπήματα δεν άργησαν να εμφανιστούν.χωρίσαμε για ένα διάστημα αλλα επέστρεψε και τον εμπιστεύτηκα παλι. Ο πρώην μου πριν απο χρονια ειχε ενα δυστιχιμα με το αυτοκινιτο στο οποιο σκοτωθηκε ενα παιδακι. Ηταν πολυ δυσκολη η φαση με τα δικαστηρια και τα ψυχολογικα, που ακομα τον τυρανανε αλλα η αληθεια ειναι οτι δεν ανοιχτηκε ποτε να μιλησει ξεκαθαρα ηια αυτο το σημβαν.μετα απο λιγα χρονια έλαβε μια πολυ άσχημη διάγνωση για την υγεία του που έφερε και πολλούς μήνες στο νοσοκομείο κ φροντίδα στο σπίτι.ήμουν κοντα του και το ξεπεράσαμε κ αυτο.η οικογενεια του μου ελεγε οτι δεν θα αντεχε πολυ ακομα μια τετοια σχεση απο αποσταση, ειναι πολυ ευαλοτος.εκει που τελείωσα εγω με τις σπουδες μου και γύρισα Ελλάδα, έμαθα οτι ταυτόχρονα είχε ξεκινήσει σχέση με κάποια άλλη.οταν το ανακάλυψα μου είπανε φίλοι και γνωστοί να απομακρυνθω.αυτο κ έκανα, Πάρ όλο που μου ήταν παρα πολυ δύσκολα, τον αγάπησα τόσο πολυ και περάσαμε τοσα μαζι. Έκοψα επαφή αλλα συνέχιζε να με παίρνει τηλέφωνα να στέλνει μηνύματα να βρίσκει τροπο να έρχεται στην καφετέρια που καθομαι.ολες αυτές οι προσπάθειες τις αφησα να περάσουν έτσι απλα γιατι συνέχιζε να ειναι με την άλλη.μου έλεγε οτι μονο εμένα αγαπάει αλλα φοβάται τους γονείς μου, φοβάται μην φύγω κ δεν μπορει να ζει μακριά μου.μετα απο λίγο καιρο γνώρισα κάποιον αλλα η σχέση μας κράτησε 2 μήνες μονο.ο άλλος συνέχιζε να με παίρνει κ δεν έδωσα σημασία μέχρι που ένα βράδυ μιλήσαμε.μου ειπε οτι χώρισε κ θέλει να ειναι μαζι μου.τελικα ανακάλυψα οτι για άλλη μια φορα μου έλεγε ψέμματα.....ειληκρινα δεν μπορω να καταλάβω γιατι το κάνει αυτο.ας με αφήσει να φύγω.αν ειναι τόσο καλα με άλλη ας μην ασχολείται μαζι μου.δεν μπορει να μου λέει οτι με αγαπάει κ να ειναι με άλλη αυτο ειναι απλα ξεφτίλα.δεν είμαι αφελής ξέρω οτι δεν μπορει να με αγαπάει με αυτα που κάνει.αλλα νιώθω ένα τεράστιο κενό κ αναροτιεμαι γιατι.....δεν τον θέλω πίσω αλλα δεν μπορω να ξεπεράσω το γεγονός οτι όλα ήταν ένα ψέμμα κ με κοροιδευε....ενώ εγω τον αγάπησα όσο τπτ άλλο στον κόσμο.αυτο δεν θα το καταλάβω ποτε.τι πιστεύετε εσείς; Ειναι απλα μαλακας η υπάρχει μια εξήγηση για αυτο το θέμα; Ντρέπομαι να τα συζήτησω νιώθω ταπεινομενη, προδομενη...

cinderella tou ta exeis pei ola auta pou niothis?milisate gia na sou lusei ta erotimata sou?gia to oti sou eipe psemata kai giati se mplekei akoma sti zoi t?oti den se afinei na proxoriseis kai oti an se agapaei pragmatika tha se afisei na fugeis gia na vris kapou allou tin eutuxia?na sou exigisei giati eno itan mazi sou itan kai me kapoia alli kai giati den ektimise osa ekanes gia auton!
pisteuw oti mono otan milisete san filoi tha katalavis merika pragmata,an thelei fusika!

Μαλλον μαλακας ειναι, μην τον σκεφτεσαι καθολου, δεν αξιζει - ειναι αεριτζης...

Καλησπέρα cinderella , με τα όσα αναφέρεις ότι πρόσφερες και εισέπραξες , θεωρείς χρήσιμη μια τέτοια σχέση στην ζωή σου ; η φοβάσαι πως όλο αυτό το '' έλλειμμα πραγματικής σχέσης '' είναι ότι καλύτερο μπορείς να έχεις , και είναι αναντικατάστατο ;

Εννοείται οτι δεν θέλω να συνεχίσω μια τέτοια σχέση....έδωσα παρα πολλά και εισέπραξα....τίποτα στην ουσία.οταν κάποιος φεύγει απο μια σχέση οκ δεκτό.αλλα όχι να κοροιδευεις τον άλλον...όχι με τέτοιο τροπο όχι στον άνθρωπο που δεν σου έκανε ποτε κακό.δεν θέλω να γυρίσω σε μια τέτοια σχέση.αλλα οταν συνέβησαν όλα αυτα ηθελα απλα να νομίζω οτι μου κάνει πλάκα.δεν πίστευα πως θα μπορούσε ποτε ενας άνθρωπος να φτάσει σε τέτοια σημεία.κ αυτο ειναι που με απασχολεί.τον αγάπησα πολυ αλλα τώρα είμαι απλα παρα πολυ πληγωμενη.δεν μπορω να εξηγήσω μια τέτοια συμπεριφορά για αυτο καθομαι και τα σκέφτομαι.δεν μπορω να πιστέψω οτι τον άνθρωπο που αγάπησα τόσο πολυ, που έκανα τόσες θησιες κ τόσο κόπο, άντεξα τοσα πολλα να μου την φέρει έτσι.εννοειται οτι μιλήσαμε.αρνηθηκε την οποία σχέση στην πορεία το παραδέχτηκε κ στην τελικη μου ειπε οτι δεν την αγαπάει αλλα δεν αντέχει άλλο την απόσταση.δεν μπορει μακριά μου αλλα δεν ξέρει αν θα εγκατασταθω ποτε Ελλάδα.φοβαται τους γονείς μου που ειναι καθαρά αντίθετοι αν κ δεν έχει μπει ποτε μπροστά τους σαν άντρας να με διεκδίκηση.δεν ξέρω απλα νιώθω τόσο χάλια που μπόρεσε έτσι απλα να με κοροϊδέψει.αναιρει οτι ωραίο είχαμε γιατι πλέον δεν ξέρω αν όλα αυτα ήταν αληθινά η το έκανε αυτο σε μόνιμη βάση κάθε φορα που έλειπα....

Είναι ποιο ωφέλιμο για εσένα να καταλάβεις τα δικά σου λάθη στην σχέση αυτή , παρά να προσπαθήσεις να καταλάβεις πως μπορεί ένας άνθρωπος να φέρεται έτσι ( ίσως και ο ίδιος να μην γνωρίζει )
Ένα άτομο μπορεί να μας αγαπήσει πραγματικά , και αυτό είναι ο ίδιος μας ο εαυτός !
Σε πολλές περιπτώσεις έχουμε μπερδέψει την αγάπη με τον έρωτα , και αντί να δώσουμε αγάπη στον εαυτό μας την δίνουμε στην εκλεκτή-ό ( που σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι αυτό το ζητούμενο από την άλλη μεριά )
Με αυτά τα σχήματα συμπεριφοράς όμως ανατραφήκαμε , να ικανοποιούμε πρώτα τους άλλους παρακάμπτοντας της δικές μας ανάγκες , για να συνεχίσουμε να διατηρούμε την εύνοια τους , αφού στηριζόμαστε περισσότερο στους άλλους παρά στον εαυτό μας !
Το αποτέλεσμα συνηθισμένο : απογοήτευση , θυμός κ.τ.λ.
Το προσωπικό μου συμπέρασμα , και βέβαια ο άνθρωπος είναι προορισμένος να πορεύεται με κάποιο ταίρι , όμως η τόση συναισθηματική επένδυση εξυπηρετεί μόνο την ανακούφιση από προσωπικές μας ανασφάλειες , ενώ η προβληματικότητα μιας τέτοιας λειτουργίας είναι μεγάλη !

Έχεις δίκιο φιλομαθης, πρώτα πρέπει να ψάξω τα λάθη στον εαυτό μου.η αλήθεια ειναι οτι στην αρχη όλα πήγαιναν καλα κ στην πορεία άρχισα να πιεζομαι πολυ στην σχολή και να περνούσα με δυσκολία τα μαθήματα.γεμησα με ανασφάλειες κ ηθελα απο κάπου να στηρηχτω...αλλα εννοείται οτι δεν μπορω να στηρηχτω σε έναν άνθρωπο που έχει τοσα πολλα προσωπικά προβλήματα και που έχουμε και τόσο διαφορετική εκπαίδευση και κοινωνικο ταιριασμα χωρίς βέβαια να θέλω να υποβιβασω κανέναν για τα επαγγελματικά του.δυσκολα να καταλάβει τι περνάω, Πάρ όλο που προσπαθούσε.σιγουρα δεν μπορω να ζητήσω απο τον άλλον να μου δώσει ακριβώς όσα έδωσα κ εγω.εδωσα τα πάντα αλλα δεν μπορω να απετω το ίδιο κ απο τον άλλον την στιγμη κ στον βαθμό που το θέλω εγω.δεν θέλω να τον δικαιολογήσω ειναι τραγικο αυτο που έκανε.παραδεχομαι όμως κ τα λάθη μου.στην τελικη όμως αν ήταν τόσο αδύναμος κ αν έβλεπε οτι δεν μπορει να αντέξει άλλο ας το τελείωνε με αντρισμο κ ειληκρινα.δεν μπορω να καταλάβω γιατι συνεχίζει να με ενοχλη απο την στιγμη που του το είπα ξεκάθαρα κ απο την στιγμη που ειναι κ με άλλη.εχω σκεφτει ακόμα κ να αλλάξω αριθμο στο κινητό για να ηρεμήσω και να μην πάω στο χωριο για αρκετο διάστημα.με πονάνε πολυ αυτές οι αποφάσεις ποναει η καρδια μου καθε φορα που τον σκεφτομαι αλλα κατάλαβα οτι δεν προσπαθεί πραγματικά για μένα.κ δε μπορω να τον αφήσω να κυβερνάει την υπόλοιπη ζωη μου...

Quote:

---

Originally Posted by Cinderella84

Έχεις δίκιο φιλομαθης, πρώτα πρέπει να ψάξω τα λάθη στον εαυτό μου.η αλήθεια ειναι οτι στην αρχη όλα πήγαιναν καλα κ στην πορεία άρχισα να πιεζομαι πολυ στην σχολή και να περνούσα με δυσκολία τα μαθήματα.γεμησα με ανασφάλειες κ ηθελα απο κάπου να στηρηχτω...αλλα εννοείται οτι δεν μπορω να στηρηχτω σε έναν άνθρωπο που έχει τοσα πολλα προσωπικά προβλήματα και που έχουμε και τόσο διαφορετική εκπαίδευση και κοινωνικο ταιριασμα χωρίς βέβαια να θέλω να υποβιβασω κανέναν για τα επαγγελματικά του.δυσκολα να καταλάβει τι περνάω, Πάρ όλο που προσπαθούσε.σιγουρα δεν μπορω να ζητήσω απο τον άλλον να μου δώσει ακριβώς όσα έδωσα κ εγω.εδωσα τα πάντα αλλα δεν μπορω να απετω το ίδιο κ απο τον άλλον την στιγμη κ στον βαθμό που το θέλω εγω.δεν θέλω να τον δικαιολογήσω ειναι τραγικο αυτο που έκανε.παραδεχομαι όμως κ τα λάθη μου.στην τελικη όμως αν ήταν τόσο αδύναμος κ αν έβλεπε οτι δεν μπορει να αντέξει άλλο ας το τελείωνε με αντρισμο κ ειληκρινα.δεν μπορω να καταλάβω γιατι συνεχίζει να με ενοχλη απο την στιγμη που του το είπα ξεκάθαρα κ απο την στιγμη που ειναι κ με άλλη.εχω σκεφτει ακόμα κ να αλλάξω αριθμο στο κινητό για να ηρεμήσω και να μην πάω στο χωριο για αρκετο διάστημα.με πονάνε πολυ αυτές οι αποφάσεις ποναει η καρδια μου καθε φορα που τον σκεφτομαι αλλα κατάλαβα οτι δεν προσπαθεί πραγματικά για μένα.κ δε μπορω να τον αφήσω να κυβερνάει την υπόλοιπη ζωη μου...

---

..θα ξεκινήσω από το τελευταίο μπολτ..:)

Δεν κυβερνά κανείς τη ζωή μας αν δεν του δώσουμε εμείς δικαίωμα και χώρο να το κάνει. Εχεις την ανάγκη να διατηρείς αυτή τη σχέση, γιατί είναι η μοναδική επαφή που σου έχει μείνει από εκείνον. Πάρε μια βαθιά ανάσα και κλείστο μέσα σου. Είναι φανερό ότι δεν θα οδηγήσει πουθενά.

Στις σχέσεις πρέπει να υπάρχει ισσοροπία. Όταν "τα δίνουμε όλα" το μόνο που καταφέρνουμε είναι να δείχνουμε αδύναμοι και τρομοκρατημένοι μη τυχόν και χάσουμε το κελεπούρι, γεγονός που αυτόματα δυναμώνει επικίνδυνα τον άλλο και πατάει στην αδυναμία και την ανοχή μας.

..σε ποιά γλώσσα έχεις σπουδάσει?

Στα γαλλικά σπουδασα...ξέρω οτι δεν έχει κανένα νόημα και οτι του δίνω εγω το δικαίωμα να έρχεται και να με γυρίζει στο παρελθόν.απο την στιγμη όμως που είσαι με κάποιον άλλον, εισαι ευτιχισμενος υποτιθεται.κ εγω είμαι μακρια, γιατι να θέλει να συνεχίζει να μου μιλάει κ να μου λέει όσα λέει.αν τα εννοούσε θα επρεπε να τα κάνει και πράξεις.ξερω, 5 χρονια σε σχέση με άλλες ιστορίες μπορει να μην φαίνονται πολλα, τοσα συμβαίνουν ξαφνικά μετα απο 20 χρονια γάμου.αλλα έχουμε περάσει πολλές δύσκολες φάσεις μαζι και ονειρευομασταν ένα κοινό μέλλον.δεν τον έχω συνηθίσει απλα, αν ήταν μονο η συνήθεια θα τα είχα παρατήσει πρώτη, ευκολα εφευγα απο προηγουμενες σχεσεις .τοσες ευκαιρίες είχα μονη μου στο εξωτερικό αλλα το μυαλο μου εκει.συν το γεγονός οτι ήταν αντίθετοι κ οι δικοι μου δεν μπορούσαμε να ζούμε απόλυτα ελεύθερα.ειληκρινα αυτο ήταν το τελευταίο πράγμα που σκέφτομαι.αν μ αγαπούσε πραγματικά δεν θα είχε κάνει τα πάντα να έρθει σε επαφή με τους δικούς μου και να αναλάβει τις ευθύνες; Όπως και να έχει απόφασησα να μείνω στο εξωτερικό τώρα.η ελπίδα πεθαίνει τελευταία....είμαι πολυ ρομαντική και πάντα πίστευα οτι η πραγματική αγάπη μπορει να τα νικήσει όλα....

Δεν εχεις σκεφτει πως μπορει να ειναι προικοθηρας?

Σιγουρα ολα εχουν την εξηγηση τους αλλα το θεμα δεν ειναι να βρεις την απαντηση για το τι ακριβως ειναι αυτος αλλα τι εισαι εσυ, τι θελεις για τον εαυτο σου και να καταλαβεις γιατι ανεχτηκες καποια πραγματα απο εκεινον. εσυ επιλεγεις το περιβαλλον σου και τους ανθρωπους που ειναι κοντα σου ακομη και ερωτικα. εσυ βαζεις ολα τα ορια. το κλειδι ειναι ομως να κατανοησεις εσενα και τη δικη σου συμπεριφορα/αντιμετωπιση στο θεμα αυτο. προφανως το οτι εμεινες σε αυτη τη σχεση τοσο καιρο και συνεχιζεις να επιτρεπεις να εισαι σε τετοια κατασταση αυτο καπου οφειλεται.κατι σου λειπει και το βρισκεις μεσα σε αυτην την κατασταση. δεν ξερω εαν ειναι ανασφαλεια, ελειψη αυτοεκτιμησης η κατι αλλο γιατι δε σε ξερω ουτε ξερω περισσοτερες λεπτομερειες απλα η σταση σου δειχνει οτι το συνεχιζεις γιατι κατι σου δινει ολο αυτο κι ας μην το καταλαβαινεις. ακομη και το οτι δεν το εγκρινουν οι γονεις ειναι και αυτο ενα θεμα, ισως να νομιζεις οτι μπορεις να τον αλλαξεις και να γινει πιο ανεξαρτητος απο τους δικους του γονεις να παιρνει πρωτοβουλιες και να υποστηριξει τη σχεση σας περιμενοντας να νιωσεις σημαντικη και οτι αυτο που εδωσες ειχε τελικα αντικρυσμα. ομως πρεπει να δεχτεις το γεγονος οτι για να αλλαξει καποιος πρεπει να το θελει ο ιδιος και ηδη θα επρεπε να καταλαβεις οτι αυτο δεν μπορει να γινει και οτι κι αν σου λεει το αποτελεσμα ειναι το ιδιο ξανα και ξανα, αρα οσο συνεχιζεις να εχεις επαφες μην περιμενεις κατι να αλλαξει θα συνεχιζεται το ιδιο ξανα και ξανα. κανενας δεν μπορει να σε κυβερνησει μονο εσυ μπορεις να κυβερνησεις τον εαυτο σου τα θελω σου και τις συνθηκες των σχεσεων σου. πιστεψε σε σενα και βρες αυτο που σου λειπει, μην περιμενεις να βρεις αυτο που σου λειπει μεσα απο εκεινον γιατι το πραγμα εχει φανει. δουλεψε με σενα, με το ποια εισαι και τι σχεση θελεις να εχεις απο εδω και περα. θελεις να εχεις μια υγειη σχεση και ενας ανθρωπος που θα σου αξιζει. αν λοιπον πιστευεις οτι αξιζεις μια υγειη σχεση και εναν ανθρωπο που θα σεχει βασιλισσα(εσενα κ οχι τους γονεις του και τις ανασφαλειες του), απλα πες τερμα σε οτι σε υποβιβαζει και προχωρα μπροστα και προσελκυσε τετοιες ανθρωπους και νιωσε δυνατη με εσενα... οταν θα τα εχεις ξεκαθαρισει ολα αυτα μεσα σου τοτε δε θα σκεφτεσαι μην πας χωριο και τον συναντησεις η να αλλαξεις τηλεφωνο γιατι δε θα σε νοιαζει, θα εχεις βαλει ενα χι σε ολα αυτα και οπως και αν συμπεριφερεται αυτος απλα δε θα σε νοιαζει γιατι θα ξερεις ακριβως ποια εισαι και τι θελεις για τον εαυτο σου...

Quote:

---

Originally Posted by iliana_

Σιγουρα ολα εχουν την εξηγηση τους αλλα το θεμα δεν ειναι να βρεις την απαντηση για το τι ακριβως ειναι αυτος αλλα τι εισαι εσυ, τι θελεις για τον εαυτο σου και να καταλαβεις γιατι ανεχτηκες καποια πραγματα απο εκεινον. εσυ επιλεγεις το περιβαλλον σου και τους ανθρωπους που ειναι κοντα σου ακομη και ερωτικα. εσυ βαζεις ολα τα ορια. το κλειδι ειναι ομως να κατανοησεις εσενα και τη δικη σου συμπεριφορα/αντιμετωπιση στο θεμα αυτο. προφανως το οτι εμεινες σε αυτη τη σχεση τοσο καιρο και συνεχιζεις να επιτρεπεις να εισαι σε τετοια κατασταση αυτο καπου οφειλεται.κατι σου λειπει και το βρισκεις μεσα σε αυτην την κατασταση. δεν ξερω εαν ειναι ανασφαλεια, ελειψη αυτοεκτιμησης η κατι αλλο γιατι δε σε ξερω ουτε ξερω περισσοτερες λεπτομερειες απλα η σταση σου δειχνει οτι το συνεχιζεις γιατι κατι σου δινει ολο αυτο κι ας μην το καταλαβαινεις. ακομη και το οτι δεν το εγκρινουν οι γονεις ειναι και αυτο ενα θεμα, ισως να νομιζεις οτι μπορεις να τον αλλαξεις και να γινει πιο ανεξαρτητος απο τους δικους του γονεις να παιρνει πρωτοβουλιες και να υποστηριξει τη σχεση σας περιμενοντας να νιωσεις σημαντικη και οτι αυτο που εδωσες ειχε τελικα αντικρυσμα. ομως πρεπει να δεχτεις το γεγονος οτι για να αλλαξει καποιος πρεπει να το θελει ο ιδιος και ηδη θα επρεπε να καταλαβεις οτι αυτο δεν μπορει να γινει και οτι κι αν σου λεει το αποτελεσμα ειναι το ιδιο ξανα και ξανα, αρα οσο συνεχιζεις να εχεις επαφες μην περιμενεις κατι να αλλαξει θα συνεχιζεται το ιδιο ξανα και ξανα. κανενας δεν μπορει να σε κυβερνησει μονο εσυ μπορεις να κυβερνησεις τον εαυτο σου τα θελω σου και τις συνθηκες των σχεσεων σου. πιστεψε σε σενα και βρες αυτο που σου λειπει, μην περιμενεις να βρεις αυτο που σου λειπει μεσα απο εκεινον γιατι το πραγμα εχει φανει. δουλεψε με σενα, με το ποια εισαι και τι σχεση θελεις να εχεις απο εδω και περα. θελεις να εχεις μια υγειη σχεση και ενας ανθρωπος που θα σου αξιζει. αν λοιπον πιστευεις οτι αξιζεις μια υγειη σχεση και εναν ανθρωπο που θα σεχει βασιλισσα(εσενα κ οχι τους γονεις του και τις ανασφαλειες του), απλα πες τερμα σε οτι σε υποβιβαζει και προχωρα μπροστα και προσελκυσε τετοιες ανθρωπους και νιωσε δυνατη με εσενα... οταν θα τα εχεις ξεκαθαρισει ολα αυτα μεσα σου τοτε δε θα σκεφτεσαι μην πας χωριο και τον συναντησεις η να αλλαξεις τηλεφωνο γιατι δε θα σε νοιαζει, θα εχεις βαλει ενα χι σε ολα αυτα και οπως και αν συμπεριφερεται αυτος απλα δε θα σε νοιαζει γιατι θα ξερεις ακριβως ποια εισαι και τι θελεις για τον εαυτο σου...

---

...ακριβώς όλα αυτά εννοούσα..............:)

Έχετε δίκιο με όσα λέτε.ημουν αρκετα ανασφαλή τον τελευταίο χρόνο γιατι δεν τα πήγαινα και πολυ καλα στην σχολή και ένιωθα αποτυχημένη.τωρα νιώθω διπλά αποτυχημένη.η αλήθεια ειναι οτι έχουμε περάσει πολλές όμορφες στιγμές κ ηθελα να πιστεύω σε ένα παραμυθένιο τελος.....οτι αν ειναι δυο άνθρωποι να ειναι μαζι στο τελος θα ειναι..ξέρω έχω πολυ ρομαντική αντίληψη.οσο να ναι δεν ειναι και λίγα τοσα χρονια και μου ειναι δύσκολο να αφήσω τον άλλον.αντεξε τοσα χρονια να είμαστε μακρια, ενώ καταλάβαινα πολλές φορές οτι δεν το άντεχε.δεν μπορω να γραψω ολα οσα συνεβησαν μεταξυ μας και στην ουσια δεν εχει και νοημα.απλα ξερω τι ενιωσα ηταν καυι πολυ δυνατο και ξερω οτι ενιωσε και εκεινος το ιδιο.γιατι καταλυξαμε ετσι δεν μπορω να καταλαβω αλλα βλεπω μονο οτι με εχει πληγωσει πολυ.και για αυτο ξέρω οτι πρέπει να ασχοληθω με τον εαυτό μου τώρα να είμαι καλα να γεμισω παλι με αυτοπεποίθηση οσο και να ποναει οσο δυσκολο κ αν ειναι.η αλήθεια πονάει αλλα σας ευχαριστώ πολυ για τις απαντησεις και τις συμβουλές σας! :)

Ξερεις ολα ειναι αλυσιδα, η "προβληματικη"σχεση, το οτι δε σου εδινε ολα οσα θα ηθελες, το οτι δεν τα πηγαινες καλα με τη σχολη σου...ειχες εναποθεσει ολες τις ελπιδες σου σε εκεινον για να νιωθεις καλα εσυ και σημαντικη με τον εαυτο σου. το οτι εισαι πολυ ρομαντικη δεν αναιρει οτι θα επρεπε να ειχες μια πιο"δυνατη" σταση ωστε να μη σε πληγωνει επανειλλημενα. πιστεψες περισοοτερο σε εκεινον και στη σχεση σας παρα σε σενα. και αυτο που λες οτι αν ειναι να ειναι μαζι στο τελος δυο ανθρωποι τοτε θα ειναι αντικρουει ολη τη σταση σου! εννοω πως εαν το πιστευες αυτο τοτε θα συνεχιζες τη ζωη σου,θα εβαζες τα ορια και θα το αφηνες στη "μοιρα", ενω εσυ το "συνεχιζεις".. και φυσικα ποναει και φυσικα ειναι δυσκολο και φυσικα θελει χρονο για να παρει το δρομο της αυτη η κατασταση απλα επειδη εγω ως ασχετη σε εσενα απο τα γεγονοτα και μονο προτρεχω και βλεπω το αποτελεσμα..θα παρει πολυ καιρο να συνειδητοποιησεις καποια πραγματα να παλεψεις μεσα σου μεχρι να βρεις την ακρη απλα εαν ξεκαθαρισεις σιγα σιγα τι θελεις για τον εαυτο σου τοτε σιγα σιγα θα εισαι ολο και πιο κοντα προς τις πιο σωστες κινησεις σου(απο αποψη οτι δε θα πονας) και μετα απο πολυ καιρο θα σκεφτεσαι πολυ διαφορετικα..αρκει να το θελεις να βγεις απο αυτην την κατασταση που σου προκαλει πονο και "ακυρωση"!