αντικαταθληπτικά και εμμονές
Καλησπέρα σε όλους για άλλη μία φορά,λοιπόν για όσους δεν με γνωρίζουν είμαι 17 χρονών και έχω μεγάλο πρόβλημα με τις ιδεοληψίες...εδώ και ένα χρόνο με βασανίζουν διάφορες αλλά πολύ περισσότερο οι έντονες εμμονές με την ομοφυλοφιλία και την αμφιφυλοφιλία οι οποίες με εμποδίζουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ στην καθημερινότητα μου και μου προκαλούν απομόνωση και τεράστια κατάθλιψη με αυτοκτονικές τάσεις.Από τότε που άρχισα να αγχώνομαι για διάφορα θέματα με κυρίαρχο άγχος την αμφιφυλοφιλία και την πεποίθηση πως είμαι αμφιφυλόφιλη,έχω γίνει άλλος άνθρωπος.Έχω χάσει κιλά επειδή δεν μπορώ λόγω άγχους να τρώω πολύ,μειώθηκε η απόδοσή μου στα μαθήματα,μου έρχεται ζαλάδα,ανακάτεμα,γενικότερ α έχω πέσει σε μιζέρια και σπάνια διασκεδάζω.δεν έχω περιθώριο για άλλες σκέψεις και η καθημερινότητα μου έχει γίνει ένας εφιάλτης,τόσο πολύ που έχω πει "μακάρι να πάθαινα κάτι να πεθάνω να μη ζω έτσι".Εδώ και ένα χρόνο προσπαθώ να το καταπολεμήσω χωρίς κανένα αποτέλεσμα.Έχω αλλάξει δύο ειδικούς,δοκίμασα τεχνικές χαλάρωσης και διάφορους άλλους φυσικούς τρόπους καταπολέμησης του άγχους για το συγκεκριμένο θέμα αλλά τζίφος.Όμως δεν αντέχω άλλο,θέλω πίσω την παλιά μου ζωή ρε γαμώτο,αλλιώς δεν θα κάνω καμία πρόοδο έτσι. Κι έτσι σκέφτηκα πως αφού δεν μπορώ μόνη και τον ειδικό ότι και να μου λέει αδυνατώ να τον ακούσω όσο και να θέλω,σκέφτηκα πως θα με βοηθούσε κάποιο φάρμακο που δρα στο κεντρικό νευρικό σύστημα(όχι αγχολυτικό,είναι επικίνδυνο για την ηλικία μου).Διάβασα πως κάποια αντικαταθλιπτικά χάπια ανακουφίζουν τα συμπτώματα της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής και μειώνουν την ένταση και την θλίψη που προκαλούν.Ντρέπομαι να το πω στον ειδικό,πάντα βρίσκει "φυσικούς τρόπους και δεν τα καταφέρνω ότι και να λέει.Όμως δεν γίνεται αλλιώς.Πλησιάζουν οι εξετάσεις,πώς θα διαβάσω? θέλω λίγη ηρεμία και για ένα τουλάχιστον διάστημα να μη σκέφτομαι τίποτα.Οστόσο ξέρω πως κάποια φάρμακα δίνονται χωρίς συνταγογράφηση και μία φίλη μου ομοιοπαθούσα μου είπε ότι κάνει αγωγή με cipraned(χωρίς συνταγή) και την βοηθάνε πάρα πολύ,αλλά να μην κάνω τη βλακεία να πάρω τίποτα μόνη.Επιπλέον και να θέλω δεν μπορώ γιατί ντρέπομαι να πηγαίνω σε φαρμακεία και να ζητάω τέτοια πράγματα,αφήστε που με ξέρουν κι'όλας και σκέφτηκα να στείλω κάποιον άλλον αλλά δεν είμαι σίγουρη εαν πρέπει.Όμως για μένα δεν υπάρχει άλλη λύση.Είναι αδύνατον.Τι λέτε εσείς βρε παιδιά να κάνω? υποφέρω πάρα μα πάρα πολύ....