για λίγο ηταν σαν να μην ειχα ΙΨΔ
γεια σε ολους,μετα απο καιρο γραφω εδω και ηθελα να μοιραστω μαζι σας την εμπειρια μου πριν 2-3 ημερες.αρχιζω λοιπον και αφηγουμαι...η παθητικη σταση που εχω συνηθισει τελειωσε και επαιρνα πρωτοβουλιες επιτελους,δεν με ελεγχαν ας πουμε οι ψυχαναγκασμοι...ειχα μια ευελιξια στις λεξεις και δεν ηταν απολυτες.για πρωτη φορα καταλαβα τη δυσκολια της προσπαθειας που πρεπει να καταβαλω για να γινω οσο μπορω καλυτερα.οι αρνητικες σκεψεις ηταν μηδενικες....εκτος απο το μαυρο και το ασπρο,υπηρξε και το γκρι αναμεσα...να πω επισης οτι δεν ειχα αγχος η εστω ηταν τοσο λιγο που δε με ενοχλουσε στη συμπεριφορα και στην καθημερινοτητα.καταλαβα και αλλα πολλα,μεχρι που εγινε ενας καυγας οταν ακουσα μια λεξη απολυτα απο τη μανα μου.το εξελαβα σαν επιθεση εναντιον μου,οργη και θυμος τα συναισθηματα και ολα αυτα που προαναφερω χαθηκαν,ξανα στον φαυλο κυκλο της ιψδ.
τελειωνοντας για να μην κουρασω,ηθελα να πω οτι ΜΑΓΙΚΑ,ολες οι συζητησεις των συνεδριων ψυχοθεραπειας εφαρμοστηκαν !δε ξερω αν ειναι απο τα φαρμακα η τη δικη μου προσπαθεια αποβολης των δυσκολιων της ιψδ.τα φαρμακα που παιρνω ειναι cymbalta k wellbutrin,πια με πιανει και το bespar(αν και προτιμω να κανω ποδηλατο)και πιο σπανια παιρνω για κανα 2 μερες το abilify.
θα περιμενω τα σχολια σας.ευχαριστω που αφιερωσατε λιγο απο το χρονο σας να μοιραστω οχι τη χαρα,αλλα την προσκαιρη ολιγοωρη αλλαγη στη συμπεριφορα μου βλεποντας τα αντικειμενικα και με ευελιξια...φιλικα,korman709...