Πώς να αντιδρώ;

Έχω δυσκολία στο να χειριστώ κάποιον που μου λέει ένα ψέμα. Κυρίως στο ψέμα που οφείλεται στο κόμπλεξ. Μπορεί να μην δώσεις καμμιά σημασία, ή από την άλλη να σε εκνευρίζει αφάνταστα.

Για παράδειγμα, έχεις κάποιο επαγγελματικό ραντεβού, ο άλλος το ακυρώνει λέγοντας σου ένα ψέμα. Το να πει την αλήθεια δεν θα με ενοχλούσε, το ψέμα όμως με ενοχλεί, γιατί αισθάνομαι ότι με απαξιώνει. Και στο ψέμα δεν μπορείς συνήθως να φέρεις αντίρρηση... Το νιώθεις αλλά δεν είσαι 100% σίγουρος. Σε κάποιες περιπτώσεις το ανακαλύπτεις, αλλά συνήθως πολύ αργότερα.
Αλλά ακόμα κι όταν το καταλάβεις αμέσως πάλι είναι δύσκολη η αντίδραση. Αν πεις "μου είπες αυτό το ψέμα" ο άλλος προσπαθεί στη συνέχεια να "επανορθώσει" κάνοντας κάποια άλλη μαλακία ή λέγοντας ένα νέο ψέμα για να κερδίσει τη θέση του "έξυπνου". Αν δεν το πεις παραμένει να θεωρεί τον αυτό του "έξυπνο". Πάντα αναφέρομαι στο ψέμα που ξεκινά λόγω μειωμένης αυτοπεποίθησης.
Ένα άλλο παράδειγμα. Κάποιος σου υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια προσπαθώντας να δείξει πόσο σωστός ή καλός είναι. Και ξέρεις ότι δεν μπορεί και δεν έχει την ικανότητα να κάνει αυτό που σου έχει υποσχεθεί. Το υπόσχεται μόνο και μόνο για να αποδείξει (και στον εαυτό του) πόσο σωστός είναι. Τις περισσότερες φορές το πιστεύει κι όλας.
Και πάντα μιλώ για το ψέμα που λέει κάποιος για να αυξήσει την αυτοπεποίθησή του και το κάνει τακτικά.

Ποιός θα ήταν ένας καλός τρόπος αντίδρασης; Και καλός τρόπος για μένα είναι, ούτε να περάσει απαρατήρητο μένοντας με την εντύπωση ότι είναι έξυπνος, ούτε και να γίνει αντικείμενο να θιχθεί πολύ ο εγωισμός του. Να θιχθεί ο εγωισμός του τόσο, ώστε να μην συμφέρει να το επαναλάβει.

Γιατί σε ενοχλεί τόσο πολύ να νομίζει ότι είναι έξυπνος και δεν αρκείσαι στην ικανοποίηση ότι τον έχεις καταλάβει?

Επίσης δεν είμαι σίγουρη για τον τίτλο του θέματος. Είναι ερώτηση ή συμβουλή πώς να αντιμετωπίζουμε τέτοια άτομα? Τη συμβουλή την καταλαβαίνω. Την ερώτηση όμως όχι. Αν σου πω, για παράδειγμα, α) "έλα τώρα, μη δίνεις τόσο μεγάλη σημασία" ή β) "σκότωσ' τον, σκότωσ' τον", θα επηρεάσει αυτό σε κάτι την αντίληψη που έχεις για τα πράγματα?

Επειδή πάντως κι εμένα με ενοχλεί πολύ το ψέμα, θα τον "σκότωνα", χωρίς να σκεφτώ αν θα θιχτεί (και πόσο) ο εγωισμός του. Δεν θα κατάφερνα να τον κάνω να σταματήσει αυτή την τακτική, αλλά σίγουρα δεν θα το ξανάκανε σε μένα. Τουλάχιστον όχι, μέχρι να γίνει τόσο καλός σ' αυτό ώστε να με ξεγελάσει. Τότε όμως δεν θα είχε ανάγκη να καταφύγει στο ψέμα για να τονώσει την αυτοπεποίθησή του. Θα είχε ήδη γίνει πραγματικά έξυπνος.

Γειά σου Γιάννη,
ακόμα πιστεύω, ότι έχει να κάνει και με την εμπειρία που διαθέτεις στο ν' αντιμετωπίζεις τα ψέματα,
του άλλου και συνήθως πως τα ψέματα που μας λένε κάποιοι, είναι όχι γιατί θέλουν τόσο
ν' αυξήσουν την αυτοπεποίθησή τους, αλλά μάλλον γιατί, έχουν απέναντί τους κάποιον, που ίσως
καταλαβαίνουν, ότι δεν μπορεί να χειριστεί κατάλληλα αυτήν τους την τακτική ή κι ακόμα γιατί θέλουν
να δοκιμάσουν το κατά πόσο τους παίρνει να συμπεριφέρονται έτσι.

Για παράδειγμα στην ακύρωση ενός R/V ένας τρόπος αντίδρασης μπορεί νάναι κι ένα βλέμμα, xωρίς υπερβολή,
που όμως κρύβει υποψία.., μπορεί νάναι και μια μικρή φράση του τύπου " πώς κι έτσι ξαφνικά;.. "
που κρύβει υπονοούμενο, μ' άλλα λόγια μια αλλαγή στάσης, που αμφισβητεί έμμεσα το ψέμα
κι αναγκάζει τον άλλον να μπει σε διαδικασία ν' απολογηθεί και να δει ότι δεν τον παίρνει.. :)

Συνήθως αυτός που αναγκάζεται να πει ψέματα, ξέρει ότι βρίσκεται σε μειονεκτική θέση και προσπαθεί να καλυφθεί.Τις περισσότερες φορές ο ψεύτης έχει άγχος και φοβάται ότι μπορεί να μην τον πιστέψουμε. Όπως στο παράδειγμα που λες, με το επαγγελματικό ραντεβού. Δεν θα έπρεπε λοιπόν να το βλέπεις σαν προσπάθεια να απαξιώσει εσένα, αλλά σαν προσπάθεια να καλύψει την ανεπάρκειά του, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η μη συνέπεια. Το πρόβλημα είναι αν κάποιος το κάνει κατ' εξακολούθηση, οπότε εκεί, είτε λέει ψέματα είτε λέει αλήθεια, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, σε στήνει, άρα αποφασίζεις με βάση το γεγονός αυτό καθ' αυτό και όχι με το τι σου λέει.
Αντίστοιχα, αυτός που σου υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια, από τη στιγμή που τελικά θα φανεί τι αξίζει, πάλι ο ίδιος θα εκτεθεί αν αυτό
που τελικά μπορεί να κάνει απέχει πολύ από αυτό που είχε υποσχεθεί. Σε μια επαγγελματική συνεργασία για παράδειγμα, δεν θα του ξανααναθέσεις δουλειά.

Υπάρχουν πολλές αιτίες που κάποιος λέει ψέματα και χαρακτήρες που αντιδρούν με διαφορετικούς τρόπους.
Στην περίπτωση που κάποιος "εκτίθεται" εύκολα και εμφανώς όταν καταλαβαίνεις το ψέμα του δεν είναι μεγάλο πρόβλημα. Στην ουσία είναι μια εύκολα διαχειρίσιμη κατάσταση.

Το πρόβλημα είναι στις περιπτώσεις που κάποιος λέει ψέμα και δεν νιώθει εκτεθειμένος μετά.
Π.χ. η μαρκελα λέει:
"... είναι όχι γιατί θέλουν τόσο ν' αυξήσουν την αυτοπεποίθησή τους, αλλά μάλλον γιατί, έχουν απέναντί τους κάποιον, που ίσως καταλαβαίνουν, ότι δεν μπορεί να χειριστεί κατάλληλα αυτήν τους την τακτική ή κι ακόμα γιατί θέλουν να δοκιμάσουν το κατά πόσο τους παίρνει να συμπεριφέρονται έτσι."
Αυτή είναι μια περίπτωση. Μια άλλη θα μπορούσε να είναι το να θέλει να σε κοροϊδεύει κάποιος γιατί έτσι βγάζει την κακία του. Δεν τον ενδιαφέρει αν θα εκτεθεί, άλλωστε να εκτεθεί θέλει. Να γίνει εμφανές ότι λέει ψέμα.

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

... αλλά μάλλον γιατί, έχουν απέναντί τους κάποιον, που ίσως
καταλαβαίνουν, ότι δεν μπορεί να χειριστεί κατάλληλα αυτήν τους την τακτική ή κι ακόμα γιατί θέλουν
να δοκιμάσουν το κατά πόσο τους παίρνει να συμπεριφέρονται έτσι.

---

Μπορείς να μου εξηγήσεις ποιό είναι το κέρδος κάποιου σε αυτή την περίπτωση; Δηλαδή γιατί να θέλει κάποιος να δοκιμάσει αν τον παίρνει να συμπεριφερθεί έτσι ή γιατί να το κάνει σε κάποιον που δεν μπορεί να το χειριστεί κατάλληλα;
Η αλήθεια είναι πως σε πολλές περιπτώσεις δεν καταλαβαίνω την αιτία του ψέματος. Σε αυτό που αναφέρεις δεν καταλαβαίνω επίσης.

Quote:

---

Originally Posted by Goofy

Επίσης δεν είμαι σίγουρη για τον τίτλο του θέματος. Είναι ερώτηση ή συμβουλή πώς να αντιμετωπίζουμε τέτοια άτομα? Τη συμβουλή την καταλαβαίνω. Την ερώτηση όμως όχι. Αν σου πω, για παράδειγμα, α) "έλα τώρα, μη δίνεις τόσο μεγάλη σημασία" ή β) "σκότωσ' τον, σκότωσ' τον", θα επηρεάσει αυτό σε κάτι την αντίληψη που έχεις για τα πράγματα?

---

Όχι, δεν θα επηρεάσει την αντίληψή μου. Γιατί δεν χρειάζομαι κάποια "γρήγορη" λύση ούτε και κανόνες.

> Επειδή πάντως κι εμένα με ενοχλεί πολύ το ψέμα, θα τον "σκότωνα", χωρίς να σκεφτώ αν θα θιχτεί (και πόσο)
> ο εγωισμός του. Δεν θα κατάφερνα να τον κάνω να σταματήσει αυτή την τακτική, αλλά σίγουρα δεν θα το
> ξανάκανε σε μένα.

Είναι μια τακτική. Αλλά δεν είμαι από τους ανθρώπους που μπορώ να αντιδράσω άμεσα. Συνήθως σκέφτομαι πρώτα, και μπορώ να αντιδράσω πολύ μετά. Δυστυχώς (ή ευτυχώς) δεν μπορώ να "επιτεθώ" άμεσα. Αν δεν θυμώσεις άμεσα, το μετά είναι δύσκολο. Εκτός μόνο την περίπτωση να είμαι "έτοιμος" για την επόμενη φορά και έτσι επιτίθεμαι πολύ εύστοχα. Αλλά έχει φτάσει να διώξω ολοκληρωτικά τον άλλον...! Για να καταλάβεις, αν και θεωρούμαι από τους άλλους ότι είμαι "ήρεμος" (δεν είμαι στην ουσία) όποτε έχω επιτεθεί γίνεται "ανεπανόρθωτο" σε αυτούς που επιτέθηκα, δεν με έχουν ξαναπλησιάσει... Είναι αυτο που λες: "αλλά σίγουρα δεν θα το ξανάκανε σε μένα";
Αυτό που θέλω είναι να μην το ξανακάνει σε μένα (ή τουλάχιστον να μειώσω το βαθμό), αλλά να μην είναι ανεπανόρθωτο.

Θα πω κάποια πράγματα ακόμα. Μάλλον οι άλλοι με θεωρούνε "αδύναμο" και έτσι συμπεριφέρονται ακόμα πιο άσχημα. Όταν αποφασίσω να επιτεθώ τότε πληγώνονται ακόμα περισσότερο από το κανονικό (ακριβώς γιατί με θεωρούνε αδύναμο). Αν την πατήσεις από κάποιον που "φοβάσαι" δεν σε ενοχλεί τόσο (κατά κάποιο τρόπο το περιμένεις), αν την πατήσεις από κάποιον που δεν του δίνεις σημασία τότε σε ενοχλεί περισσότερο. Νομίζω ότι κάτι τέτοιο "παίζει".

Γιάννη καλησπέρα,
ένας λόγος πάντως που λέμε ψέματα είναι κι η ντροπή, είναι μια τακτική, όταν κάτι θέλουμε να κρύψουμε..
Στον ισχυρισμό μου τώρα χρησιμοποίησα το ίσως, που σημαίνει ότι δεν είναι απόλυτο, μπορεί να συμβαίνει, μπορεί όμως κι όχι.
Το κέρδος κάποιου, που θα πει ψέματα π.χ. σ' ένα επαγγελματικό R/V είναι να τ' αποφύγει, για τους λόγους του..
Και δοκιμάζει να δει κατά πόσο μπορεί νάχει τον άλλον του χεριού του.
Το να μπορείς να χειριστείς κατάλληλα τον άλλον που λέει ψέματα προϋποθέτει κάποια εμπειρία κι ο άλλος το εκμεταλλεύεται αυτό,
όταν αντιληφθεί, ότι δεν την διαθέτεις.

Νομιζω οτι οταν κατι μας ενοχλει στις συμπεριφορες των αλλων, και ειναι κατι που δε μπορουμε να αλλαξουμε στους αλλους,ισως δεν θα ηταν σκοπιμο να βρουμε την αιτια που μας ενοχλει κατι σε τετοιο βαθμο ωστε να χαλιομαστε? Και φυσικα οι αιτιες καθε φορα διαφερουν απο ανθρωπο σε ανθρωπο.

Δεν ΣΟΥ λένε ψέματα!
Ο άλλος ψεύδεται!

Quote:

---

Originally Posted by sDimitris

Δεν ΣΟΥ λένε ψέματα!
Ο άλλος ψεύδεται!

---

Eντάξει αν είναι να πει ένα ψέμα άσχετο, π.χ. δεν είναι μέρα είναι νύχτα. Αλλά όταν λέει κάποιο ψέμα με σκοπό κάποιο "κέρδος" από εμένα, τότε μου λέει ψέματα! Δεν έχει και μεγάλη διαφορά αν πω ότι λέει ψέματα ή μου λέει ψέματα. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Quote:

---

Originally Posted by John11

Eντάξει αν είναι να πει ένα ψέμα άσχετο, π.χ. δεν είναι μέρα είναι νύχτα. Αλλά όταν λέει κάποιο ψέμα με σκοπό κάποιο "κέρδος" από εμένα, τότε μου λέει ψέματα! Δεν έχει και μεγάλη διαφορά αν πω ότι λέει ψέματα ή μου λέει ψέματα. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

---

Το αποτέλεσμα είναι υποκειμενικό.
Εσύ πιστεύεις ότι σου λένε ψέματα! Άρα σε εξαπατούν!
Αυτός που ψεύδεται, το κάνει για να αποφύγει την κρίση των άλλων, όμως έχει ήδη προδικάσει την πράξη του αυτή.
Δηλαδή λέει ψέματα στον εαυτό του για να διώξει την ευθύνη από πάνω του.

Το να πιστεύεις ότι σου λένε ψέματα, είναι σαν να αποδέχεσαι την ευθύνη την οποία θέλει να ξεφορτωθεί ο άλλος.
Οπότε, δεν ΜΟΥ λέει κάποιος ψέματα.
ΑΥΤΟΣ ψεύδεται.

Δηλαδή, δεν φταίει αυτός, αλλά εγώ που τον πίστεψα!!!

Γιαννη καλησπερα :)

Η δικη μου θεση εχει ως εξης:
ΟΛΟΙ μα ολοι,καλοι κακοι χαζοι εξυπνοι πονηροι κι αγνοι ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ την γλωσσα της αληθειας..
Πασχιζα κι εγω να προσαρμοσω την αντιδραση μου,βαση αυτου που ειχα απεναντι μου.
Ομως τα εμπλεκα χειροτερα τα πραγματα.
Τελικα αποφασισα να μενω σταθερη σε αυτο που αντιλαμβανομαι εκεινη τη στιγμη και να εδραιωσω την ταυτοτητα μου.(την οποια προηγουμενως περασα απο 40 κυμματα και τελικα αποδεχτηκα οτι ετσι ειμαι καλα)
Μου λεει καποιος ψεμματα λοιπον?Απανταω μολις το καταλαβω..αμεσως?μετα απο μια ωρα?απο μια εβδομαδα?μολις το καταλαβω!
Τι καταφερνω?να μην με απασχολει πια!
με ποιον τροπο το λεω?με τον δικο μου που ειναι ιδιος για ολους!