αρωστημενα ονειρα

χρονια πολλα σε ολους
ειναι 6 χρονια σχεδον δλδ απο τοτε που ξεκινησε η ψυχωση που ονειρευομαι την ζωη σαν να μην ειχα ψυχωση δλδ κλεινω τα ματια συνηθως και ονειρευομαι
την ζωη σαν να μην ειχα ψυχωση σκεφτομαι που θα γινομουν πολιτικος μηχανικος θα εκανα οικογενια λεπτομεριες αλλες και το ενα και το αλλο αυτο ασταματητα.τι λετε να κανω ρε παιδια? να το συνεχισω εντωμεταξυ 5 μηνες που πιεστικα το εκοψα αυτον το ονειρικο παλιμπεδισμο αλλα μετα μου ηταν ανυποφορο να μην το σκεφτομαι.επισης μια ερωτηση αυτο που λενε οτι φευγει η ψυχωση στα 5 χρονια σε μερικες περιπτωσεις ειναι τελειως απολυτο η πιανει και εμενα που ειμαι στα 6 χρονια?εσεις ονειρευεστε ετσι τραγικα?το γαμωτο ειναι οτι ετσι μενει μια πικρα για την ζωη που δικαουμασταν να ζησουμε και δεν ζουμε.αυτα να ειστε καλα ολοι και ειθε οι μαλακες οι επιστημονες να βρουν τπτ νεο.

Quote:

---

Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817

χρονια πολλα σε ολους
ειναι 6 χρονια σχεδον δλδ απο τοτε που ξεκινησε η ψυχωση που ονειρευομαι την ζωη σαν να μην ειχα ψυχωση δλδ κλεινω τα ματια συνηθως και ονειρευομαι
την ζωη σαν να μην ειχα ψυχωση σκεφτομαι που θα γινομουν πολιτικος μηχανικος θα εκανα οικογενια λεπτομεριες αλλες και το ενα και το αλλο αυτο ασταματητα.τι λετε να κανω ρε παιδια? να το συνεχισω εντωμεταξυ 5 μηνες που πιεστικα το εκοψα αυτον το ονειρικο παλιμπεδισμο αλλα μετα μου ηταν ανυποφορο να μην το σκεφτομαι.επισης μια ερωτηση αυτο που λενε οτι φευγει η ψυχωση στα 5 χρονια σε μερικες περιπτωσεις ειναι τελειως απολυτο η πιανει και εμενα που ειμαι στα 6 χρονια?εσεις ονειρευεστε ετσι τραγικα?το γαμωτο ειναι οτι ετσι μενει μια πικρα για την ζωη που δικαουμασταν να ζησουμε και δεν ζουμε.αυτα να ειστε καλα ολοι και ειθε οι μαλακες οι επιστημονες να βρουν τπτ νεο.

---

Kai γιατι σε πειραζει αυτο? αφου φτιαχνεσαι με αυτο το ονειρο που το κακο?τι φοβασαι μηπως επιδεινωθει η ψυχωση?μα παιρνεις φαρμακα ,εχεις την ασπιδα σου καλη -κακη εχεις μια βοηθεια! το θεμα εινα η ανηδονια -δεν ευχαριστιεμαι τιποτα και με φαρμακα κ χωρις( δυο χρονια με αντιψυχωσικα .δυο χρονια χωρις τιποτα, κ τωρα ξανα ζυπρεξα... γ....σε τα!!!)

Quote:

---

Originally Posted by katerinaki

Kai γιατι σε πειραζει αυτο? αφου φτιαχνεσαι με αυτο το ονειρο που το κακο?τι φοβασαι μηπως επιδεινωθει η ψυχωση?μα παιρνεις φαρμακα ,εχεις την ασπιδα σου καλη -κακη εχεις μια βοηθεια! το θεμα εινα η ανηδονια -δεν ευχαριστιεμαι τιποτα και με φαρμακα κ χωρις( δυο χρονια με αντιψυχωσικα .δυο χρονια χωρις τιποτα, κ τωρα ξανα ζυπρεξα... γ....σε τα!!!)

---

ε κατερινα δεν ειναι οτι καλυτερο να προγραμματιζεις μια ζωη που δεν προκειται να συμβει λογω ψυχωσης ασε τα χαμενα χρονια ακομη και τωρα να γινομουν καλα.για την αηδονια τι να πω οι εσεις οι γυναικες δεν επιρρεαζεστε τοσο πολυ.εμας τους αντρες μας σακατευει αν και δεν εχω ιδιαιτερο προβλημα μου ειναι φοβερο να μην ειμαι ο λυκος που ημουνα.θαρω το αμπιλιφαη και το γκεοντον ειναι καλα απο αυτην την αποψη.

Γεια σου Δημητρη.
Περναω και εγω ενα μεγαλο μερος της ημερας ονειροπολωντας μια ζωη χωρις την ΙΨΔ.Πολλες φορες θελω να το σταματησω και να αρχισω να σκεφτομαι μονο την πραγματικοτητα αλλα απο την αλλη σκεφτομαι οτι η φαντσια μου,μου εχει προσφερει και καποια πραγματα.Για παραδειγμα πριν καποια χρονια μου εδωσε ελπιδα και δεν αυτοκτονησα.Τωρα προσπαθω να φτιαξω παλι την ζωη μου -παρολο που νιωθω οπως και εσυ οτι εχω χασει πολλα χρονια απο την ζωη μου με την γαμημενη ασθενεια-.Κατα καποιο τροπο χρησιμοποιω την ονειροποληση προκειμενου να μπορω να επιβιωσω.
Θα σου προτεινα να σκεφτεις τι ειναι αυτο που κερδιζεις μεσα απο τα ονειρα αυτα και τι χανεις και τοτε να αποφασισεις αν θελεις να το περιορισεις ή οχι.
Σκεψου αν αυτο σε κανει ευτυχισμενο ή σε στεναχωρει και δες τοτε τι θα κανεις.


Και κατι ακομα,πολλοι φυσιολογικοι ανθρωποι ονειροπολουν για να ξεφευγουν απο την καθημερινοτητα,δεν εισαι ο μονος.

Δεν βλεπω κατι κακο στο να κανεις ονειρα. Κυνηγησε και μερικα ομως. Εαν καταφερεις καποιο ειναι το βελτιστο , εαν δεν τα καταφερεις παλι , λογω αντικειμενικων δυσκολιων ή του α ή β λογου , τουλαχιστον προσπαθησες.

Η ψυχωση ειναι χρονια παθηση.οποτε κανε ονειρα κ προγραμματισε τη ζωη σου με αυτο.ουτε ο πρωτος ουτε ο τελευταιος εισαι.

τραγικα, οπως το λες ! αν οταν πε8ανω κανω μια αναλυση της ζωης μου, την μιση 8α την εχω περασει ονειρευοντας ! και εγω το ιδιο..ονειρευομαι οτι εχω μια καλη διατροφη, κανω γυμναστικη, διαβαζω πολλες ωρες και εχω τον αν8ρωπο μου. Στην πραγματικοτητα ομως δεν ξερω αν 8ελω καποιον τωρα. Η πραγματικοτητα σχετιζεται με την ιδανικη ζωη που εχουμε στο μυαλο μας. Το 8εμα ειναι στην τελικη, 8ελουμε να την ζησουμε η μας γοητευει να ζουμε στο κλουβι της τρελας με οποιον βα8μο την ζουμε?

κ τωρα ολα μπορεισ να τα κανεισ αλλα με μεγαλυτερη προσπαθεια αυτο να θυμασαι κ να παλευεισ καθε μερα πρεπει να γινεισ μαχητικοσ αν ησουν πιο πριν ειναι ευκολο αν δεν ησουν πρεπει να γινεισ πρεπει να ξυπνασ κ να μη σκεφτεσαι τιποτα αλλο παρα πωσ θα τα καταφερεισ!!!!

Quote:

---

Originally Posted by fabulous

τραγικα, οπως το λες ! αν οταν πε8ανω κανω μια αναλυση της ζωης μου, την μιση 8α την εχω περασει ονειρευοντας ! και εγω το ιδιο..ονειρευομαι οτι εχω μια καλη διατροφη, κανω γυμναστικη, διαβαζω πολλες ωρες και εχω τον αν8ρωπο μου. Στην πραγματικοτητα ομως δεν ξερω αν 8ελω καποιον τωρα. Η πραγματικοτητα σχετιζεται με την ιδανικη ζωη που εχουμε στο μυαλο μας. Το 8εμα ειναι στην τελικη, 8ελουμε να την ζησουμε η μας γοητευει να ζουμε στο κλουβι της τρελας με οποιον βα8μο την ζουμε?

---

ζουμε την τρελα το ονειρο το πραγματικο στους 'φυσιολογικους' ανθρωπους ειναι ισοδυναμο της πραγματικοτητας τους εμας ειναι ανωτερο

Quote:

---

Originally Posted by pad

κ τωρα ολα μπορεισ να τα κανεισ αλλα με μεγαλυτερη προσπαθεια αυτο να θυμασαι κ να παλευεισ καθε μερα πρεπει να γινεισ μαχητικοσ αν ησουν πιο πριν ειναι ευκολο αν δεν ησουν πρεπει να γινεισ πρεπει να ξυπνασ κ να μη σκεφτεσαι τιποτα αλλο παρα πωσ θα τα καταφερεισ!!!!

---

pad αμα χασεις την φιλοσοφικη λιθο,την τελειοτητα,το παραμυθι,την μαγεια πως να το πω της ζωης μετα ειναι ανωφελο να προσπαθεις.δεν ξερω τι να πω σε εμενα ειναι ανωφελο ασε που κολαει το μυαλο στο ιδιο πραγμα

με κανει στεναχωρημενο η πικρα οτι ολα αυτα τα ονειρα δεν υπαρχει πιθανοτητα να τα ζησω και οπωσδηποτε θα μεινουν(ολη η ζωη) απλα σαν καταναγκαστικες σκεψεις.δεν ξερω τι να κανουμε.καμια ιδεα?και πολυ φοβαμαι(γιατι το δοκιμασα 5 μηνες) οτι και 10 χρονια που λεει ο λογος να μην ονειροπολησουμε να το προσπαθησουμε μετα θα ειναι παλι οικεια η ονειροποληση.δεν κερδιζω τπτ με την ονειροποληση αφου πιστευω οτι τηλεοραση να εβλεπα συγκεντρωμενος πιο πολυ αξια θα ειχε η ζωη μου τωρα ειναι μια μπουρδα.αλλα οπως ειπες ειναι θεμα επιβιωσης.δεν ξερω τι θα κανουμε αλλα καλο ειναι να προβληματιστουμε ολοι μαζι που εχουμε αυτο το προβλημα για το πως θα το λυσουμε

Quote:

---

Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817

με κανει στεναχωρημενο η πικρα οτι ολα αυτα τα ονειρα δεν υπαρχει πιθανοτητα να τα ζησω και οπωσδηποτε θα μεινουν(ολη η ζωη) απλα σαν καταναγκαστικες σκεψεις.δεν ξερω τι να κανουμε.καμια ιδεα?και πολυ φοβαμαι(γιατι το δοκιμασα 5 μηνες) οτι και 10 χρονια που λεει ο λογος να μην ονειροπολησουμε να το προσπαθησουμε μετα θα ειναι παλι οικεια η ονειροποληση.δεν κερδιζω τπτ με την ονειροποληση αφου πιστευω οτι τηλεοραση να εβλεπα συγκεντρωμενος πιο πολυ αξια θα ειχε η ζωη μου τωρα ειναι μια μπουρδα.αλλα οπως ειπες ειναι θεμα επιβιωσης.δεν ξερω τι θα κανουμε αλλα καλο ειναι να προβληματιστουμε ολοι μαζι που εχουμε αυτο το προβλημα για το πως θα το λυσουμε

---

καταρχιν με πιο κριτηριο κρινεις εσυ το φυσιολογικο? Εγω σου λεω οτι ειναι φυσιολογικοτατο σε μια τετοια κοινωνια και με του κα8ενος το παρελ8ον να εχει ο κα8ενας τα ψυχολογικα η και ψυχικα του προβληματα.
Επισης 8ες να δουλεψεις για την victoria secret η 8ες να πας στο φεγγαρι κανοντας αναποδη κολοτουμπα ? Γιατι αν ειναι αυτα τα ονειρα σου τοτε συμφωνω απολυτα οτι δεν παιζει να τα πετυχεις, τουλαχιστον σε αυτον τον πλανητη με τα σημερινα δεδομενα. Το να γινεις ευτυχισμενος ειναι δικη σου επιλογη. Και που ξερεις αν γνωρισεις εναν αν8ρωπο και τον ερωτευτεις, να μην σου παιρνανε καν αυτες οι σκεψεις..Ασχολησου με κατι αν δεν 8ες να ονειρευεσαι και αν 8ες ντε και καλα να εισαι δουλος των συνη8ειων σου, γινε δουλος καλων συνη8ειων. Εισαι γενικα κοινωνικοποιημενο ατομο?

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Γεια σου Δημητρη.
Περναω και εγω ενα μεγαλο μερος της ημερας ονειροπολωντας μια ζωη χωρις την ΙΨΔ.Πολλες φορες θελω να το σταματησω και να αρχισω να σκεφτομαι μονο την πραγματικοτητα αλλα απο την αλλη σκεφτομαι οτι η φαντσια μου,μου εχει προσφερει και καποια πραγματα.Για παραδειγμα πριν καποια χρονια μου εδωσε ελπιδα και δεν αυτοκτονησα.Τωρα προσπαθω να φτιαξω παλι την ζωη μου -παρολο που νιωθω οπως και εσυ οτι εχω χασει πολλα χρονια απο την ζωη μου με την γαμημενη ασθενεια-.Κατα καποιο τροπο χρησιμοποιω την ονειροποληση προκειμενου να μπορω να επιβιωσω.
Θα σου προτεινα να σκεφτεις τι ειναι αυτο που κερδιζεις μεσα απο τα ονειρα αυτα και τι χανεις και τοτε να αποφασισεις αν θελεις να το περιορισεις ή οχι.
Σκεψου αν αυτο σε κανει ευτυχισμενο ή σε στεναχωρει και δες τοτε τι θα κανεις.


Και κατι ακομα,πολλοι φυσιολογικοι ανθρωποι ονειροπολουν για να ξεφευγουν απο την καθημερινοτητα,δεν εισαι ο μονος.

---

betelgeuse εισαι το ατομο μεχρι στιγμης που με εχει καταλαβει απο ολους.εχουμε κατι κοινο:΄την ονειροποληση χωρις την ΙΨΔ.ουσιαστικα εχουμε χασει το κλικ μας και ονειροπολουμε πως θα ητανε να ειχαμε το κλικ (της ΙΨΔ).φανταζομαι και εσυ οπως και εγω εχασες το κλικ σου στο τσακ,στο παραλιγο ξερω και εγω.ειναι τρομερο.αν παιναμε το κλικ ολα θα ηταν τελεια και αναρωτιομαστε τωρα πως ειναι που χασαμε το τελειο και απο τον φοβο ονειροπολουμε σαν να εχουμε το κλικ.ελπιζω να σε καταλαβαινω και εγω οπως και εσυ.εσυ τι λες να κανουμε πως να το αντιμετωπησουμε?λες να μας ξαναρθει αλλη ευκαιρια η λογο του οτι χαθηκε στο τσακ ειναι ανεπαναληπτο?νομιζω σε καταλαβαινω...

Δημητρη,οταν κανεις μεγαλα ονειρα που απεχουν ομως πολυ απο την δικη σου πραγματικοτητα ,ειναι σαν να κοιτας ενα ολοκληρο βουνο απο τους προποδες.....και μονο τα να σκεφτεσαι πως θα φτασεις εκει στην κορυφη σε καταβαλει και το καθιστα ανεφικτο και οχι μονο εσενα που εχεις αλυτα ζητηματα μεσα σου αλλα τον οποιοδηποτε ανθρωπο....

Κρατα τα ονειρα σου σαν καποιο μακρινο στοχο...που ομως δεν εισαι εσυ υπευθυνος που δεν μπορεις αμεσως να φτασεις αλλα η αντικειμενικη δυσκολια.....και προσπαθησε να κανεις μικρα ,δειλα εστω βηματα της διαδρομης. Σιγα σιγα θα αντιληφθεις πως θα εχεις κανει το μεγαλυτερο μερος της διαδρομης και τοτε δεν θα σου φαινεται πια τοσο κουραστικο.

Οσο για το κλικ που λες,αναρωτησου ποιος ειναι ο φυσιολογικος....εσυ που εχεις χασει αυτο το κλικ και το αναζητας ή οι αλλοι που ουτε το ενιωσαν ποτε και εφτιαξαν ολοι την ζωη τους πανω σε αυτη την ανυπαρξια....