Δεν νιώθω , ειμαι προδομένος .
Όπως είπα δεν νιώθω αλλα ειμαι προδομένος απο αυτους που πίστεψα , που αγάπησα , που στεκομουν μπροστα τους να πάρω εγω όλα τα χτυπήματα που προορίζονταν γι αυτούς , που γινομουν θυσία , που εκλαιγα με τον πόνο τους με το προβλημα τους , που τους πίστευα όταν μου λέγανε λόγια γλυκα .
Προδομένος απο το ίδιο μου το σώμα που έτρεμε στο άγγιγμα τους , προδομένος απο την καρδια μου που ακόμη πονάει για κάθε φορα που είχαν προβλημα και μου έλεγε να σταθώ κοντα τους , προδομένος απο τα χέρια μου που τους αγκάλιαζαν κάθε φορα που το είχαν ανάγκη .
Και κάθε φορα έφταιγε ο ίδιος μου ο εαυτός , όχι οι άλλοι .
Εγω που για όλους ειναι ευκολοπιστός και για άλλους χάζος ή βλάκας .
Αλλα έτσι ειμαι , δεν γεννήθηκα έτσι αλλα διαμορφώθηκε ο χαρακτήρας μου , απο τι ? δεν ξέρω , μπορεί και απο την δικη μου ανάγκη να βρω απο κάπου βοηθεια όταν δεν ήξερα που να στηριχτω γιατι τα δικα μου πόδια δεν με κρατάγαν .
Αλλα και το χρόνο να γυρίσω πίσω πάλι τα ίδια θα έκανα και δεν ξέρω γιατι ....
Πόσες φορές ακόμη θα σκότωσω τον εαυτο μου τη ψυχη μου , πόσες φορές ακόμη θα κάνω εγω ο ίδιος την καρδια μου να πονάει , κάποια στιγμη αυτο θα σταματήσει όταν δεν δε υπαρχει τίποτε μέσα μου για να το σκότωσω ξανα και ξανα .
