Printable View
Ο τιτλος ειναι λιγο γενικος... τι παει να πει υπηρετω σε μια οικογενεια? Οταν λεμε οτι ο πατερας η η μητερα υπηρετει το παιδι τι ακριβως εννοουμε? Και αν οι γονεις υπηρετουν τα παιδια σε μεγαλη ηλικια, μεχρι καποιο οριο, τους υποχρεωνει κανεις να το κανουν? Η μπορουν να δωσουν τα παπουτσια στο χερι? Και αν μπορουν γιατι δεν το κανουν???
δεν υπαρχει υπηρετω το παιδι μου
ανιδιοτελης αγαπη.. εκει πραγματικα υπαρχει
προσφερει ο γονιος οτι εχει και δεν εχει στο παιδι του μεχρι εκεινο να ειναι ετοιμο να σταθει στα ποδια του
ειδικα στις μερες μας αυτο γινεται ολο και πιο δυσκολο.
δεν πιστευω πως υπαρχει καποιος γονιος που το κανει απο οικτο η υποχρεωση η αλλες μαλακιες...αλλα απο απλη αγνη αγαπη που εχει για το παιδι του
αληθεια ξερεις καποιον ο οποιος θα εδινε στο παιδι του τα παπουτσια στο χερι?
Ξερω αρκετους γονεις, οι οποιοι, βοηθουν το παιδι τους, ζητωντας εμμεσως πλην σαφως ενα ανταλλαγμα, και αν δεν γινεται, τσαντιζονται. Ξερω επισης γονεις οι οποιοι, αν δεν συμβαδιζουν τα θελω τους με το παιδι, παλι ειναι ετοιμοι να τους δωσουν τα παπουτσια στο χερι. Εχω ακουσει ιστοριες απο γνωστους και καλους φιλους οτι οι γονεις τους τους παρατησαν ειτε γιατι ηθελαν να "ζησουν τη ζωη τους", ειτε γιατι απλα αλλαξαν γυναικα/αντρα και τους ηταν ανεπιθυμητοι.
Και προσφατα βιωσα εναν καυγα με τη μητερα μου, στον οποιο μου ειπε πραγματα τα οποια με σοκαραν. Πανω στο θυμο της, μου ειπε οτι ουσιαστικα με υπηρετει ολον αυτον τον καιρο.... εμενα και αλλους.... και οτι μας ανεχεται συνεχεια. (Ολοι οι ανθρωποι ανεχομαστε τους συνανθρωπους μας αναλογως με τις αντοχες μας... δεν μας αναγκαζει κανεις να υποστουμε τα μειονεκτηματα των αλλωνων). και μου το ειπε με τετοιο κατηγορηματικο τροπο (απο υποχρεωση) που ενιωσα σαν να μου ελεγε οτι εισαι ακομα μεσα στο ιδιο σπιτι και σου μαγειρευω, σου ξεσκονιζω και ολα τα συναφη.... αναγνωριζω τις προσπαθειες της, κανω οτι μπορω για να την ξαλαφρωσω και ξερω οτι μεχρι να βρω μια ρημαδα δουλεια και να μπορεσω να ορθοποδησω και να φυγω απο το σπιτι θα ειμαι βαρος. Δεν περιμενα ποτε ομως να το εκφρασει σαν υπηρεσια.... Τι στο καλο;;; Δεν θελω ουτε να με υπηρετει, αλλα ουτε και να κανει τιποτα τετοιο απο υποχρεωση.... Το ξερω οτι ακομα τρωω απο τα χερια των δικων μου και πιστεψε με, δεν ειναι και οτι καλυτερο για την αξιοπρεπεια μου, αλλα πραγματικα δεν πιστευα ποτε οτι ενας γονιος "υπηρετει" τα παιδια του. Αν κανεις κατι απο αγαπη, τοτε δεν ειναι υπηρεσια.... ετσι δεν ειναι;;;.... ναι η οχι;;;; και τι συμβαινει μετα;;;;
κοιτα τετοιες βαριες κουβεντες τις ακουγα συχνα απο τον πατερα μου δεν ειναι λιγες οι φορες που με ειχε διωξει απο το σπιτι και πηγαινα και εμενα σε φιλους. Αλλα τωρα μετα απο τοσο καιρο που τα βλεπω καταλαβαινω πως τα ελεγε πανω στο θυμο και την απελπισια του, θα ηθελε ναι να δινω λεφτα στο στπιτι μπας και ξεχρεωσουμε μια ωρα αρχιτερα
ειναι λογια αγανακτησης καπου ισως ηθελε να ξεσπασει η μητερα σου και τα ειπε αυτα (αν καταλαβα καλα)
προσπαθησε να μην τα παιρνεις τοις μετρητοις και ολα φτιαχνουν οι σχεσεις γονιων παιδιων δεν σπανε ευκολα θελει πολυυυυ μεγαλη προσπαθεια για να γινει αυτο
τωρα σχετικα με τις περιπτωσεις γονιων που εχεις ακουσει - δει νταξει ειναι προφανες οτι δεν ηταν ετοιμοι να γινουν γονεις το οτι θα φερεις στον κοσμο 1 παιδι η 12 παιδια δεν σημαινει οτι ειναι και κτημα σου καλα αυτα ολοι τα ξερουμε δεν χρειαζεται καν να πω παραπανω
μερικοι ανθρωπο αποφασιζουν να φερουν παιδια στον κοσμο και μετα οταν τα φερουν δεν ξερουν τι νακανουν με αυτα και κανουν οτι μαλακια τους κατεβει στο κεφαλι τραυματιζοντας τα ψυχικα και σωματικα τα βλεπω δυστηχως και εγω αυτα καθημερινα...
σχολειο για γονεις υπαρχει??? οπως λεει και ενας καλος φιλος...
Quote:
Originally Posted by Triella
τριέλλα...δείχνεις υπερβολικά ευαίσθητη για κάτι που λίγο-πολύ σε όλους μας είναι γνώριμο.
Ποιος δεν έχει τσακωθεί με τους γονείς ή τ' αδέλφια του και πάνω στο θυμό του δεν έχει πει βαριές κουβέντες που σίγουρα δεν πίστευε και το μετάνιωσε?
Θεωρώ πως η μαμά σου αγχώνεται για το μέλλον σου, (δουλειά καριέρα), και έβγαλε το άγχος της άκομψα.
Οι γονείς δεν υπηρετούν, αγαπούν και προσφέρουν και όπως λες δεν έχεις παράπονο από την οικογένεια σου.
Πόσο χρονών είσαι?
Συμφωνώ με τους παραπάνω Μπλάντι Κέιτ και Θεοφανία, απλώς θέλω να προσθέσω ότι καλό είναι οι γονείς να εισπράττουν αναγνώριση των προσπαθειών τους και αγάπη από τα παιδιά τους- δεν είναι αυτονόητο ότι πρέπει να είναι καταχαρούμενοι που φροντίζουν καθημερινά τα παιδιά τους σε ηλικίες πολύ πάνω απ την ενηλικίωση... Επίσης και οι γονείς είναι άνθρωποι με άγχη, στεναχώριες, απογοητεύσεις, με λάθος και σωστές συμπεριφορές και με ανάγκη αγάπης και στοργής από τα παιδιά τους. Δεν είναι απλώς το μέσον για να μεγαλώσουμε μέχρι να μας είναι άχρηστοι.