...και αρρωστοφοβικη πλέον!

Γειά σας! Είμαι νέο μέλος και βρήκα αυτό το forum τυχαία, ψάχνωντας στο internet από τι πάσχω αυτή τη φορά κ είπα να πω κ εγώ να πω την ιστορία μου. Συγχωρείστε με αν τη βρείτε μεγάλη. Είμαι 28 ετών και εδώ κ 12χρόνια παθαίνω διαταραχές πανικού κ κάποιες κρίσεις πανικού. Ξεκίνησαν όλα εννοείται από μεγάλη πίεση παρότι ήμουν μικρή κ επειδή ότι κ αν είχα δε μίλαγα σε κανένα, έλεγα μόνη μου θα τα καταφέρω! στη πρώτη γερή κρίση πανικού που είχα πάθει στα 16, έμεινα γυμνή, βγάζωντας ότι κόσμημα είχα, έκλαιγα, ούρλιαζα κ φοβόμουν κάτι που δεν ήξερα, το μόνο που με ανακούφιζε ήταν η ιδέα του θανάτου (χωρίς όμως να θέλω να κάνω κακό στον εαυτό μου!), ότι μόνο έτσι θα σταματήσει αυτό που νιώθω! Ακόμη πιο τρομακτικό! Στη 2η γερή κρίση, μετά από δύο χρόνια, με ξεμάτιαζαν διότι νόμιζαν ότι κάποιο ΚΑΚΟ μάτι με είδε κ ένιωθα πάλι μια από τα ίδια! Αποφάσισα κ το έψαξα μόνη μου, ξεκίνησα να πηγαίνω σε ψυχολόγο αρκετά αργότερα, στα 22 περίπου όπου συνεχίζω μέχρι κ σήμερα. Με βοήθησε αρκετά, τόσο ώστε να καταλαβαίνω από που προέρχονται οι διαταραχές, πως να τις αντιμετωπίζω κ να τις διώχνω. Δυστυχώς, είμαι ένα άτομο που όταν κάποιος έχει κάτι, τρέχει σε μένα κ φορτώνομαι τα πάντα των άλλων, πολλές φορές θα ήθελα να το σταματήσω αλλά δε μπορώ να πω όχι σε κάποιο άτομο που έχει προβλημα. Τα δικά μου ξεκίνησαν κυρίως από την οικογένειά μου, με πατέρα αλκοολικό (όχι βίαιο όμως ευτυχώς) κ η μάνα μου με χρόνιες καταθλίψεις (πολύ δυνατή γυναίκα με προσωπικότητα κ ας είχε ν αντιμετωπίσει πολλά) Κανείς δε γεννιέται γονιός για να ξέρει τι πρέπει να κάνει με το παιδί του κ δυστυχώς πλήρωσα πολλά σπασμένα των γονιών μου! Τέλος πάντων, είπα πολλά... το θέμα μου είναι ότι τώρα βρήκα κάτι καινούριο να ασχολούμαι. Κατα φαντασίαν ασθενής! ότι ακούω το έχω! αυτό προέκυψε από τη μέρα που έμαθα ότι η ξαδέρφη μου κ φίλη μου κυρίως, είχε καρκίνο! Μετά από πολλές επεμβάσεις κ αγώνα μεγάλο, το ξεπέρασε, όχι εντελώς! έχει μία νόσο που γεννά όγκους το σώμα της κ πρέπει να κάνει συνέχεια εξετάσεις! από τότε κ εγώ τη μία έχω καρκίνο, την άλλη εγκεφαλικό, το έμφραγμα καραδοκεί στη γωνία, έχω ταχυπαλμίες οπότε κάτι έχει η καρδιά μου, προχθές διάβαζα ένα άρθρο για τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα κ τα είχα όλα, μέχρι κ aids σκέφτηκα ότι έχω. Κλασσικά τρέχω σε γιατρούς, μαγνητικές, εξετάσεις αίματος, τεστ παπ... απ' όλα περνάω! οι δικοί μου έχουν βαρεθεί να ακούνε κάθε βδομάδα από τι πάσχω! Τώρα με τη ψυχολόγο μου, ξεκινήσαμε να το λύσουμε κ αυτό γιατί με ταλαιπωρεί πολύ, ψυχολογικά κ σωματικά κ εκεί που χαιρόμουν ότι ξεπερνάω τις διαταραχές πανικού, ήρθε κ προστέθηκε αυτόκ ξανά τα ίδια! Πολλές φορές κλαίω κ παραπονιέμαι, προσεύχομαι στο Θεό να μου περάσουν όλα αυτά κ να νιώσω καλά κάποια στιγμή. Η ζωή μου δεν ήταν ούτε είναι εύκολη, προσπαθώ να κρατώ την αισιοδοξία μου κ να σκέφτομαι λογικά ώστε να τα ξεπεράσω. Ειλικρινά, εύχομαι για όλους που τάλαιπωρούνται με τέτοια, κάποια στιγμή να τα ξεπεράσουν κ να ζήσουμε λίγο πιο άνετα! Συγγνώμη για τη μεγάλη ιστορία!

παρατηρησε λιγο τουσ ανθρωπουσ που εχουν κατι ξερεισ τι αλλαζει η προσπαθεια που κανουν για να κανουν τα καθημερινα οτι κ να εχεισ ειτε σωματικο ειτε ψυχικο μονο η προσπαθεια αλλαζει εχεισ φοβο προσπαθεισ να τον παλεψεισ κ να κανεισ οτι κανουν οι αλλοι εχεισ σωματικη ενοχληση παλι το ιδιο οποτε αν δεν φοβασαι την προσπαθεια που ετσι πωσ γραφεισ δεν τη φοβασαι μην αγχωνεσαι δεν εχεισ τιποτα

Σ ευχαριστώ για την απάντησή σου, νομίζω ότι με βοήθησες να καταλάβω κάτι... Εννοείς ότι οι άνθρωποι που πραγματικά έχουν κάτι, παλεύουν καθημερινά για να κάνουν κ τα πιο απλά πράγματα έτσι?! Ενω εγώ, έχω να φροντίσω μόνο το μυαλό μου! όχι καποιες λειτουργίες του σώματός μου έτσι? Αυτό πρέπει να κάνω, σιγά σιγά να αρχίσω να σκέφτομαι πιο λογικά αλλιώς θα μου βγεί κανένα ψυχοσωματικό στη πραγματικότητα! Να σημειώσω ότι σε ότι με "συμφέρει", δε σκέφτομαι ότι υπάρχει πρόβλημα! Για παράδειγμα... καπνίζω! Αρκετά χρόνια, κάποια στιγμή το μείωσα αρκετά επειδή δε μου άρεσε που κουραζόμουν εύκολα, δε σκέφτηκα ποτέ όμως να το κόψω γιατί μπορεί να πάθω κάτι από το τσιγάρο! Και κάτι άλλο, ενώ έχω κάποιο πρόβλημα με τη μέση μου κ τα γόνατά μου, δε φοβάμαι μη χειροτερέψουν ενώ μου είπαν ότι θέλει προσοχή. Επίσης, εδώ κ ενάμιση χρόνο έφυγα από το σπίτι μου κ πήγα να μείνω μόνη μου, στην αρχή έμενα με το φίλο μου, χωρίσαμε το καλοκαίρι κ μένω μόνη που με βοήθησε αρκετά αυτό να σταθώ στα πόδια μου, στο σπίτι μου, δεν έχω πάθει καμια κρίση πανικού ή διαταραχή, παθαίνω ή στη δουλειά ή έξω όταν βρίσκομαι. Ενω μπορεί να με πιάσει κάποιος "πανικός" όταν είμαι μόνη μου, μη πάθω κάτι, το έμφραγμα που λέγαμε κ δε με προλάβουνε... σκέφτομαι ότι είμαι ηλίθια, δεν έχω κάτι, πρήζω τη κολλητή μου που τα έχει περάσει κ εκείνη, με διαβεβαιώνει ότι δε πεθαίνω από κάτι κ ηρεμώ! Βέβαια... πήγα σε νευρολόγο γιατί άρχισε ένα τρέμουλο στο χέρι μου κ άρχισα να ψιλοξεχνάω, όχι σημαντικά πράγματα, μου έδωσε κάτι αγχολυτικά γιατί μου είπε ότι έχω πολύ άγχος κ αν δεν ηρεμήσω το τρέμουλο θα χειροτερέψει, δε τα πήρα πότε βέβαια! Από το καλοκαίρι κ έπειτα, έχω περάσει αρκετά άσχημα με πολλά κ κάποια συνεχίζουν κ προσπαθώ να μη το βάλω κάτω. Ότι μου δημιουργείται, είναι από πίεση των άλλων που κακώς αφήνω να μ επηρεάζει. Η ψυχολόγος μου, μου είχε πει, ότι κρίσεις πανικού παθαίνουν άτομα που έχουν υγεία κ είναι δυνατά κ αυτό γιατί αντιδρά με μηχανισμό άμυνας ο οργανισμός! Σε προειδοποιεί ότι τα μέσα σου κάτι έχουν. Ελπίζω κάποια στιγμή, να καταφέρω κ να ξεπεράσω πολλά από αυτά κ κυρίως το άγχος μου! Συγγνώμη κ πάλι αν έγινα κουραστική!

Καλημέρα! Πάλι τα ίδια... Είμαι στη δουλειά κ αγχώθηκα πολύ με το οικονομικό, κλασσικά δε μας πληρώνουν. Πολλά τα έξοδα κ δεν έχω μία!!! Άρχισε πάλι μούδιασμα στο αριστερό χέρι, τα δύο τελευταία δάχτυλα είναι μουδισμένα κ δε λέει να περάσει! Ξέρω πως μόλις βγω από δω θα περάσουν τα συμπτώματα αλλά δε με βοηθάει αυτή τη στιγμή. Κλασσικό πλάκωμα, αναστεναγμός κ βαθιές αναπνοές! Ζαλάδα από το φόβο μου μη πάθω κάτι! Ενώ το έχω κοιτάξει, δεν έχει κάτι η καρδιά μου,αν κ έχω ένα χρόνο να κάνω ηλεκτροκαρδιογράφημα, ξέρω ότι είναι από το άγχος! Κ η νευρολόγος μου το είπε αλλά εγώ εκεί! Περιμένω το έμφραγμα! Θέλω να φύγω από δω κ να πάω να κλάψω! Προσπαθώ να κάνω χαρούμενες σκέψεις αλλά δε βοηθάνε κ πολύ! Σκέφτομαι ότι δεν έχω κάτι αλλά λέω κ αν πάθω από το πολύ άγχος? Μήπως είναι κάποια προειδοποίηση το μούδιασμα? Φοβάμαι...

βικη μου τα ιδια περνουσα!! ο ψυχιατρος μου εδωσε αντικαταθλιπτικα και το προβλημα μου λυθηκε σε μεγαλο βαθμο!!! εχεισ δοκιμασει καποια χαπια? ισως να ειναι η λυση που ψαχνεις!! εγω την αρχη ημουν αρνητικη οσο δεν παει!! αλλα πραγματικα αυτα τα χαπια ηταν η σωτηρια μου!! ζω ξανα!!!

Καλημέρα, το πάλεψα πολύ με τη ψυχολόγο μου κ μόνη μου, για να είμαι ειλικρινής φοβάμαι κ τα χάπια γιατί είχα πάθει μια αλλεργία από χάπια κ από τότε τρέμω κ το depon, αλλά είμαι κ αντίθετη στα χάπια. Να πω την αλήθεια αυτό το καιρό το έχω ξεχάσει δόξα τω Θεώ, διότι περνώ άσχημες καταστάσεις κ το μυαλό δεν αφήνει να κάνει παιχνίδια όπως άλλες φορές. Τώρα αν βγει στη πορεία δε ξέρω αλλά μέσα στην ατυχία μου με οσα συμβαίνουν αυτό το καιρό, δεν ασχολήθηκα στο να το κάνω τραγικό μέσα στο μυαλό μου. Εντάξει που κ που μου σκάνε διάφορα αλλά λεω ξεκόλλα είσαι υγιής!

ετσι μπραβο προσπαθησε να εχεις θετικες σκεψεις και ολα θα πανε καλα!! στο μυαλο μας ειναι ολα αλλα πως το ξεκολλαμε εε?? παντως αν δεις να σε ριχνει μην διστασεις να το αναφερεις στο γιατρο σου για θεραπεια! αυτος θα σου πει τι πρεπει να κανεις και αν πρεπει να παρεις!! δεν σου το λεω για να παρεις εννοειται απλα για να ξερεις πως υπαρχει αυτη η λυση και ειναι δοκιμασμενη!! μακαρι και εγω να μπορουσα να το πολεμησω απο την αρχη μονη! οι παρεωεργειες που μου εβγαλε ειναι λιγη υπνηλια κατα τα αλλα με εσωσαν!! σου ευχομαι οτι καλυτερο ;)

Σ ευχαριστώ πολύ, κ για σενα εύχομαι ότι καλύτερο κ σύντομα να νιώσουμε όμορφα!!!:D