anafranil, sofenil, seroquel?

γεια σας! εχω ιδεοψυχαναγκασμο εδω και χρονια, τωρα ειμαι 24! πηγα τελικα σε εναν ψυχιατρο που θεωρω καλο ..ελπιζω να παραμεινει η αποψη μου ως εχει, οχι παλι απογοητευση και ξανα απο την αρχη. και θα ηθελα σε αυτο το σημειο να σας ρωτησω την αποψη που εχετε για τα παραπανω φαρμακα διοτι αυτα μου χορηγησε σε πρωτη φαση ο ψυχιατρος?(αναφρανιλ, σοφενιλ, σεροκελ)....να πω επισης οτι παλια η αγωγη μου περιλαμβανε: anafranil, ladose, abilify kai topamac και με την συγκεκριμενη αγωγη πηγαινα πολυ καλα οφειλω να ομολογησω.. απο χαζομαρα τα διεκοψα επειδη ενοιωθα πολυ καλυτερα και πιστευα πως ειναι καθαρα απορροια δικης μου προσπαθειας και οχι των χαπιων...ευχαριστω!!!

φιλικα, Ε.

Δεν μπορω να σε βοηθησω με τα φαρμακα(δεν γνωριζω).Πως σου ξεκινησαν οι ιδεοληψιες και οι ψυχαναγκασμοι?

οι ιδεοψυχαναγκασμοι ξεκινησαν στα 12 μου...απο παιδακι,κοινως, ταλαιπωρουμαι! τοτε ημουν αρρωστοφοβικη και επι 3 ολοκληρα χρονια ειχα εμμονη οτι θα πεθανω...ως αποτελεσμα , ψαχνομουν παντου μην εχω ογκο..το κεφαλι μου με ειχε πονεσει απο το συνεχες ψαξιμο και τα μελιγγια μου ειχαν μελανιασει...τα πιεζα εξωφρενικα ολα τα σημεια του σωματος! μεχρι και για ογκο στο αυτι ή στις αμυγδαλες φοβομουν.ειχα γινει ρεζιλι στο σχολειο...:(....μετα επαθα ανορεξια, μετα βουλιμια για 4 χρονια, αλλη ταλαιπωρια αυτη!,,,και μετα ξαναρθαν στα 21 μου οι ιδεοψυχαναγκασμοι αλλου τυπου: μην πω ή κανω κακο σε καποιον!αλλα πολυ εντονος φοβος...ετρεμα μην τυχον και πω κατι π.χ για το αγορι μου ή τον μπαμπα μου και δεν το θυμαμαι...κατι τετοια περιεργα! και σε αυτη την φαση που ειμαι τωρα παλι ψαχνω το κεφαλι μου για να δω πως ειναι τα κοκκαλα(ελεος?)...λες και κανω ανατομια...μηπως θα αλλαξει κατι στην ζωη μου οπως και να ειναι?αλλα δεν εννοω να το καταλαβω! ξερω πως ακουγεται τρελο αλλα εγω ταλαιπωρουμαι το καθε λεπτο της καθε μερας! απλα υπαρχω, δεν ζω και αυτο ειναι οτι χειροτερο. κοιμαμαι ολη μερα για να μην σκεφτομαι, κλαιω, κανω ψυχαναγκασμους συνεχως, δεν απολαμβανω την σχεση μου με τους ανθρωπους(φιλικες, ερωτικες), δεν βγαινω απο το σπιτι παρα μονο για τα βασικα...ζωη ειναι αυτο? και απορω .....πραγματικα απορω! μεγαλωσα σε ενα πολυ αρμονικο οικογενειακο περιβαλλον!... γιατι να παθω αυτο το πραγμα? αυτη την φρικη? και η βουλιμια σκ**α ηταν αλλα οσο με εχει ταλαιπωρησει η ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη, τιποτα αλλο!

Eγω ξερω απο τι μου ξεκινησε. Ξερω πως ακουγεται τρελο αλλα εγω ταλαιπωρουμαι το καθε λεπτο της καθε μερας! απλα υπαρχω, δεν ζω.Το ιδιο ακριβως δεν κανω πλακα.

Έχω κάνει αγωγή με anafranil για αρκετά χρόνια ,τώρα των 25 δύσκολα βρίσκεται κ τους τελευταίους 4 μήνες παίρνω κ 1 topamac25 το πρωί, ελαφριά θεραπεία που θα μου τη κόψει κάποια στιγμή κ με 10000000.... προβλήματα αλλά είμαι καλά, ριβοτρίλ πάιρνω μισό το βράδυ για ύπνο, τα άλλα δεν τα ξέρω

Πάντως anafranil, topamac πολύ πολύ καλά για μένα, αναφρανιλ βρίσκεις στο φαρμακείο και των πόσο των 25 δεν έχει

Eπίσης εγώ που τα ελάττωσα τελείως 1 πρωίτοπαμακ κ μισό βράδυ είμαι μια χαρά κ θα πω ότι βρήκα ισορροπία στην εκκλησία ακόμη κ μέσα στην κρίση ούτως η αλλιώς τα προβλήματα δεν τελειώνουν

Quote:

---

Originally Posted by christos78

Eγω ξερω απο τι μου ξεκινησε. Ξερω πως ακουγεται τρελο αλλα εγω ταλαιπωρουμαι το καθε λεπτο της καθε μερας! απλα υπαρχω, δεν ζω.Το ιδιο ακριβως δεν κανω πλακα.

---

μια απ'τα ιδια κι εδω...δεν υπαρχει θεραπεια,αν ριζωσει μεσα σου με το χρονο τελειωσες..γινεται μερος της ζωης σου που σε βασανιζει διαρκως...αμα δεν υπαρχουν και φραγκα για θεραπειες(οπως σ'εμενα),αστα να πανε,εισαι αβοηθητος

περνω κι εγω σεροκουελ. εγω εχω ιδεες οτι με παρακολουθουν με καποιο υπουλο τροπο και με κοροιδευουν για τον χαρακτηρα μου. αυτο που ειπες edim οτι φοβασαι μη κανεις κακο... εγω πιστευω πως μεκοροιδευουν επειδη εχω κανει κακα πραγματα στη ζωη μου. ημουν αρκετα καλα αλλα ξαφνικα πριν 1 βδομαδα σχεδον, λιγοτερο, ενιωσα παλι τα ιδια...!!!! εχθες πηγα για μπανιο και καταλαβα πως με κοροιδευε η "φιλη" που πηγα μαζι της.... Βλεπω ονειρα παλι και στα ονειρα μου παλιοι φιλοι απο το σχολειο με κατηγορουν στα ονειρα μου πως ειμαι κακος ανθρωπος και πως μου αξιζει οτι γινεται. Ψαχνω απεγνωσμενα απαντησεις!! ειμαι σιγουρη πως με παρακολουθουν!!!!!!!!!!! πιστευω πως θα μπω στο ψυχιατρειο για ακομη μια φορα!!!!

σλακερ μεσα σου το ξερεις πως κανενας δεν μιλαει πισςπλατα και δεν σε κοροιδευει. αλλα και να γινεται αυτο, ποιος ο λογος να σου χαλαει την ζωη και την ποιοτητα της? και γω συνεχεια νομιζω πως ή εχω πει ή εχω κανει κατι κακο και δεν το θυμαμαι!. και με τριβελιζει ολη μερα. ειχαν σταματησει εντελως οι ιδεοψυχαναγκασμοι και σιγουρη πως πλεον μπορω να ανταπεξελθω χωρις φαρμακα, εκανα το λαθος να κανω ομοιοπαθητικη. και εκει πηρα τελειως την κατω βολτα! δυστυχως!. και εχω ηδη δυο νοσηλειες (ενος μηνα η καθεμια) στο ιστορικο μου! πφφφ! το θεμα ειναι πως εμεις οι ιδεοψυχαναγκαστικοι ΞΕΡΟΥΜΕ πως αυτα τα παραλογα που πιστευουμε, δεν ισχυουν. απλα τα διαιωνιζουμε για να μας βασανιζουν. και γω αυτο ακριβως πιστευω! οτι μου αξιζει αυτο που περναω! αλλα να σου πω κατι.? σε κανενα δεν αξιζει αυτη η ζωη. γιατι πολυ απλα δεν ειναι ζωη!. αυτο συζητουσα χτες με τον ψυχιατρο μου ο οποιοσ προεβη σε μια πιο βαρια αλλα αποτελεσματικη (λογικα)-στο αμεσο μελλον θα μαθουμε- θεραπεια.! ωρες ωρες αναρωτιεμαι. τι να κανουμε μια ζωη η οποια να ναι γεματη ενοχες, φοβιες και εμμονες? κι ομως εκεινη την στιγμη παραλληλα σκεφτομαι πως αλλοι δεν εχουν να φανε, δεν εχουν οικογενεια να τους στηριξουν, δεν εχουν αγαπη, δεν εχουν την σωματικη τους υγεια πανω απο ολα. αυτοι γιατι δεν εχουν κανενα προβλημα ψυχολογικο και ειναι με θετικη διαθεση? γιατι παντα οταν σκεφτομαι να δωσω τελος στην ζωη μου συνανταω μπροστα μου μεσα στις επομενες ωρες της ημερας , ισως και αμεσως καποιον αναπηρο? και αναρωτιεμαι... αν ημουν στη θεση του τελικα μηπως ειχα δυναμη να αντιμετωπισω πιο αποτελεσματικα ολα οσα κρυβονται στο μυαλο μου? διοτι αυτοι οι ανθρωποι εχουν οντως δει την ασχημη πλευρα της ζωης. εμεις απλα την δημιουργουμε! και οσο και αν λεω στους δικους μου πως δεν φταιω για αυτο που μου συμβαινει, τελικα φταιω και εγω. εγω αφηνω τις ενοχες σκεψεις να εισχωρησουν στο φυσιολογικο κατα τα αλλα μυαλο μου!. η ζωη ειναι μικρη.ακουγεται γραφικο αλλα ισχυει! εχω φτασει 24 και η ζωη μου απο τα 12 ειναι προβληματικη. προβληματικη απο μενα και μονο!.αυτη την στιγμη τον τελευταιο μηνα εχω παρει 16 κιλα (απο 77 πηγα 93) ενω το φυσιολογικο μου βαρος ειναι 60 κιλα, αλλαζω συνεχεια φαρμακευτικη θεραπεια με τον γιατρο μου προκειμενου να δουμε τι πραγματικα ταιριαζει στην φυση της ασθενειας μου, δεν εχω ορεξη και κουραγιο να κανω διαιτες διοτι με απασχολουν πολυ σημαντικοτερα θεματα! και γενικα η ζωη μου εχει μεινει πισω. σε καμια περιπτωση δεν μοιαζει με ζωη 24χρονης κοπελας. θα ελεγα οτι η ζωη μου ρεει οπως η ζωη καποιου ανθρωπου μεγαλου σε ηλικια. αλλα μεχρι και οι γιαγιαδες μας και οι παππουδες μας εχουν καποια ονειρα. να δουν τα εγγονια τους να μεγαλωνουν, να δουν τα παιδια τους ευτυχισμενα, να πανε μια εκδρομη στην φυση. εμενα ολα τα ονειρα ειναι ξεχασμενα!. το μονο που με κανει να στηριζομαι στα ποδια μου ειναι οτι εχω διπλα μου ατομα που με υπεραγαπανε και δοξαζω τον Θεο που εχω την υγεια μου!.(την σωματικη)

O λογος νοσηλειας edim?ασχολεισαι με κατι αλλο?

ο λογος της νοσηλειας μου ηταν τα επιπεδα της ψχολογιας μου.. ειχα αυτοκτονικες τασεις, ημουν παρα πολυ χαλια ..! το ζητησα απο μονη μου να νοσηλευτω καπου να ηρεμησω διοτι εκτος απο την δικη μου ζωη, χαλαω την ζωη και ολων των ανθρωπων που μ'αγαπανε!...