αντιμετωπιση ψυχικων προβληματων με ομοιοπαθητικη ?
θα πω εν ταχει την δικη μου εμπειρια...ειμαι ιδεοψυχαναγκαστικη χονδρικα 12 χρονια με καποια διαστηματα ανορεξιας-βουλιμιας. επαιρνα ψυχοφαρμακα (anafranil, abilify, topamac kai ladose) και δεν ειχα πλεον κανενα ιχνος ιδεοψυχαναγκασμου...βασικα ελαχιστα πραγματα, ουτε καν καθοριζαν την ζωη μου στο μεγιστο οπως τωρα! εγω ομως δεν πιστευα οτι μου ειχαν κανει τα φαρμακα τοσο καλο και αποφασισα να τα διακοψω θεωρωντας πως η επιτυχια εξαλειψης καθε ψυχαναγκασμου, ηταν δικια μου!..τα διεκοψα λοιπον και ξεκινησα ομοιοπαθητικη για την τελικη ιαση μου...συνεπεια: εκανα 1000 βηματα πισω.,,,εφτασα να φοβαμαι τα ιδια πραγματα που φοβομουν στα 12-15 μου... τρελο πισωγυρισμα λεμε!.... και τωρα ξανα απο την αρχη με ψυχαναγκασμους ολη μερα, καθε μερα.. εδω και 7 μερες κανω αγωγη με anafranil, sofenil kai seroquel...ακομα δεν εχω δει αποτελεσματα....ειδωμεν!τοσ� � αντεξα , στο τελος θα κολλησω? βεβαια αυτο το λεω τωρα...οταν με πιανει απογοητευση, δεν κανω καμια αισιοδοξη σκεψη , απλα θελω να πεθανω! εχω προσπαθησει τοσο πολυ και παλι να γυρναω στα ιδια! τεσπα!
θεωρω πως η ομοιοπαθητικη μπορει να ναι μια καλη λυση για την θεραπεια ηπιων σωματικων ή ψυχολογικων συμπτωματων και οχι για σοβαρα ψυχικα προβληματα!