Help!11

Παρανοια



Ο πατερας μου (65 χρονών) πριν από μερικά χρόνια εκανε εγχείρηση by-pass και απο τοτε πιστευει οτι η μητερα μου (59 χρονών) τον απαταει. Μαλιστα η μητερα μου εχει χασει πολλες δουλειες γιατι ο πατερας μου πηγαινει στο εκαστοτε αφεντικό της και κανει σκηνη γιατι εχει σχεση με την γυναικα του. Πλαθει ιστοριες πως μιλωντας με καποιον αυτος ο καποιος του εχει πει οτι εχει "παει" με την μητερα μου, και τις πιστευει, αλλα ειναι και πειστικές οπως τις λεει. Ο γιατρος του του ειχε δωσει κατι χαπια αλλα ρωτησε ο πατερας μου στο φαρμακειο γιατι ειναι και οταν του ειπαν δεν τα πηρε. Επίσης, έβαλε τον μικρό μου αδερφό να κάνει DNA τεστ για να "αποδειξει" στην μητέρα μου οτι δεν είναι γιός του", αλλά βγήκε θετικό.

Εγώ είμαι η αγαπημένη του από τα παιδιά και με εμπιστευεται, αλλά δεν με ακουει οτι και να του πω πανω σ' αυτό το θέμα. Έχω προσπαθήσει με κάθε τρόπο να του αλλάξω γνώμη και να του αποδείξω οτι δεν τον απαταει η μητέρα μου αλλά αυτός είναι ανένδοτος και βρίσκει συνέχεια "αποδείξεις" οτι "το συνεχίζει" με διαφορετικούς άνδρες.

Η ερώτησή μου είναι, τι μπορώ να κάνω εγώ αφού δεν υπάρχει περίπτωση να παει σε θεραπευτή ή να πάρει χάπια. Δεν δέχεται να πάρει διαζύγιο (που του πρότεινα ως εσχατη λύση) και λεει οτι θα κάψει την περιουσία μας και μετα θα αυτοκτονήσει. Ξέρω οτι δεν τα λέει σοβαρά, αλλά επειδή δεν ξέρω αυτή την αρρώστια φοβάμαι μήπως τον ωθήσει και σε κάτι τέτοιο.

Ευχαριστώ για όποια βοήθεια.

νομιζω οτι καταλληλοτερος να σας βοηθησει ειναι πρωτον ο καρδιολογος του και μετα ενας ψυχολογος (που μπορεις να βλεπεις εσυ ή η μητερα σου) για να σας συμβουλευσει πως να τον αντιμετωπιζετε αφου εκεινος δεν δεχετε θεραπεια.
παντως, ξερω οτι σε καποιους ασθενεις που κανουν εγχειρησεις καρδιας, αλλαζει μετα η προσωπικοτητα τους.
το εχω ακουσει πολλες φορες
ρωτα τον καρδιολογο πρωτα και αναλογα με το τι θα σου πει, ξαναγραψε.
σιγουρα ειναι παρενεργεια της εγχειρησης..

QQ μου καλησπέρα! Η αλήθεια είναι ότι περνάς δύσκολη φάση.........:(

Συνήθως σε όσους παθαίνουν έμφραγμα αλλάζει ριζικά και καθοριστικά η ψυχολογία τους δεδομένου ότι πιστεύουν ότι είναι <<μισοί>> άνθρωποι πλέον και νομίζουν ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να πεθάνουν.....κάτι που ενισχύεται ακόμα περισσότερο μετά τα 55.

Η όλη ανασφάλεια τους κάνει να εκδηλώνουν περίεργες έως ακραίες ψυχολογικές αντιδράσεις και συχνά χρειάζεται στήριξη του ασθενή (ιδιαίτερα αν έχει υποβληθεί σε by-pass) από ειδικό και οδηγίες στα υπόλοιπα μέλη για το πως θα χειρίζονται συγκεκριμένες του αντιδράσεις για ένα Α χρονικό διάστημα.

Το ότι δεν παίρνει τα χάπια και ένα σλόγκαν που υιοθετείται ότι <<είμαι κατά των χαπιών........>> το βίωσα και εγώ......μόνο που ο δικός μου πατέρας έπειτα από 3 εμφράγματα και χωρίς να παίρνει τα χάπια που του έγραφαν δεν ήθελε ούτε να κάνει by-pass, αλλά οδηγήθηκε και σε άλλες καταχρήσεις ...........για πολλούς λόγους.....

Τουλάχιστον ο δικός σου μιας και έδειξε κάποιο θετικό βήμα στο όλο θέμα , ίσως παράπλευρα να μπορέσετε να του δώσετε κίνητρα να ασχοληθεί παραπάνω με τη συντήρηση της υγείας του!;)

Kαλησπερα και απο μενα QQ.Σε καταλαβαινω απολυτα-και ο δικος μου ο πατερας τα ιδια κανει -μετα απο ενα ελαφρυ εκγεφαλικο που επαθε πριν 3 χρονια εχει διαλυσει το σπιτι.Πιστευει οτι η μητερα μου τον απατα με διαφορους γνωστους,οτι εμεις τα παιδια δεν ειμαστε δικα του,οτι θελουμε να τον βγαλουμε απο τη μεση για να του φαμε την περιουσια και αλλα πολλα.Φαρμακα δεν δεχεται να παιρνει σε καμια περιπτωση.Εχει ζαχαρο αλλα 2,5 χρονια εχει να κανει εξετασεις+δεν ακολουθει αγωγη και για ψυχολογο ή ψυχιατρο ουτε λογος. Τελευταια εχει φυγει απο το σπιτι και ζει ποτε μονος του+ποτε με κατι Βουλγαρες για να τον φροντιζουν λεει.Εμας λεει σε ολους οτι μας μισει,οτι τον βασανιζαμε και διαφορα τετοια. Τι να πω ρε QQ...Ο δικος μου κατι περιεργες ιδεες ειχε και πριν το εγκεφαλικο και τωρα που συνδιαζω διαφορα γεγονοτα υποψιαζομαι οτι ολα αυτα μπορει να προερχονται απο το χαρακτηρα του+καποια βιωματα.Σιγουρα το εγκεφαλικο επαιξε ρολο οπως υποθετω οτι θα επαιξε και στο δικο σου το by-pass.Γιατι ομως ρε παιδι μου καποιοι ανθρωποι εξελλισονται ετσι και καποιοι οχι?Δεν ξερω τι να σου πω για βοηθεια-εμεις εχουμε παει σε ψυχιατρο+του ειπαμε την κατασταση αλλα μας εδωσε κατι φαρμακα χωρις να τον εξετασει+εμεις δεν του τα δωσαμε γιατι επηρεαζουν το ζαχαρο. Οταν ομως και αυτος που εχει ενα προβλημα δεν δεχεται καμια βοηθεια τι να κανεις? Αν καποιος εδω ειναι ψυχολογος θα μορουσε να μας πει μια γνωμη για να βοηθησουμε και τους γονεις μας και τους εαυτους μας και την υπολοιπη οικογενεια?Επισης θα ηθελα να μαθω αν αυτοι οι ανθρωποι με αυτη τη συμπεριφορα καταλαβαινουν τι κανουν. Συγγνωμη βρε QQ μου για την πολυλογια αλλα το θεμα καιει.Καλο κουραγιο