Ανασφάλειες σε προηγούμενη σχέση
Καταρχήν, καλησπέρα! Είμαι καινούριο μέλος στο forum, οπότε ελπίζω να δημοσιεύω στο σωστό μέρος...!
Συγχωρήστε με αν ξεφύγω λίγο με τις λεπτομέρειες, απλώς θεωρώ οτι είναι καλύτερο να δώσω μια πλήρη εικόνα του τι συμβαίνει, για να γίνουν πιο κατανοητά τα συναισθήματά μου. Λοιπόν, για να μπώ στο θέμα...ήμουν με το πρώην κορίτσι μου 2 χρόνια - χωρίσαμε πριν περίπου 5 μήνες. Είχαμε γνωριστεί πριν 5 χρόνια σε ένα σχολικό χορό, όπου την πλησίασα γιατί μου άρεσε πολύ - εκείνη τότε ήταν 13 και εγώ 15, πως περνούν τα χρόνια! Τέλος πάντων, είχαμε μια παιδική "σχέση" τότε, χωρίσαμε, μετα μου κρατούσε κακία, και πριν απο περίπου 2 χρόνια κάποιες συγκυρίες μας έφεραν πάλι κοντά για κάτι πιο σοβαρό. Πρίν απο τη σχέση μου μαζί της, ήμουν ενα τρομερά ανασφαλές άτομο...ενώ πίστευα ότι είχα καλή εμφάνιση, ήμουν υπερβολικά ντροπαλός και δεν είχα ποτέ σχέση - πέρα απο κάτι παιδιαρίσματα. Και ενώ τα πράγματα με αυτό το κορίτσι (που απο τότε που με γνώρισε, φαινόταν ότι την είχα κερδίσει και ότι με λάτρευε, όπως και εγώ της είχα πάντοτε φοβερή αδυναμία και μου άρεζε εμφανισιακά) δεν φαινόντουσαν σοβαρά, κατέληξαν σε σταθμό για τη ζωή μου. Όμως, εξαρχής είχαμε θεματάκια, καθώς δεν είναι και η πιο ειλικρινής κοπέλα στον κόσμο: 1 μήνα αφού τα φτιάξαμε, πήγαμε εκδρομή ξεχωριστά και βγήκαν κάποιες φήμες για εκείνη, για της οποίες μου έλεγε το ψέμα πάνω στο ψέμα, παρότι τελικά ήταν αθώα. Μετα ακολούθησαν κάποιες άλλες ανακρίβειες για την οικογένειά της. Το αποκορύφωμα ήταν το καλοκαίρι, όταν πήγε διακοπές με τους γονείς της και ανακάλυψα οτι γινόταν παιχνίδι με κάποια αγόρια απο εκεί. Το αν ήταν αθώο φλερτ λόγω των δυσκολιών που περνούσαμε ή κάτι περισσότερο δεν θα το μάθω ποτέ, πάντως η αντίδρασή της, η αγάπη μου για εκείνη και η προσπάθειά της μετά να διορθώσει τα πάντα με έπεισαν να την δεχτώ πίσω. Γενικά, υπήρχε πολύ αγάπη και έρωτας, πολλές γλυκιές στιγμές και συγκινίσεις, όμως οι καυγάδες μας και η έλλειψη επικοινωνίας μας χώρισαν. Εκείνη μου στερούσε την εμπιστοσύνη που ήθελα, ενώ εγω την καταπιέζα με τις ανασφάλειές μου.
Ένα βασικό κομμάτι της παραπάνω κατάστασης είναι ότι και οι δυο γνωρίσαμε το σεξ μαζί. Η κοπέλα με εμπιστεύτηκε πολύ γρήγορα, από τα πρώτα αγγίγματα μέχρι την ολοκλήρωση της σχέσης. Ήταν ανοιχτή στο να δοκιμάζουμε πράγματα και στο να κάνει τα πάντα για να με ευχαριστήσει, όπως και εγώ το ίδιο. Εμένα αυτό με έκανε ξαφνικά να νιώσω καλά για τον εαυτό μου, το να βλέπω μια κοπέλα να μου προσφέρει τον εαυτό της έτσι, και της το ξεπλήρωσα με το να είμαι πιστός ακόμα και σε κάποιες καταστάσεις που υπο άλλες συνθήκες θα ήταν δύσκολο. Τον πρώτο καιρό και οι δυο το ευχαριστιόμασταν πολύ. Καθώς όμως μιλάμε για ανασφάλεια, από τη μέση της σχέσης και μετά, εγώ άρχισα να το αμφισβητώ αυτό και να νομίζω ότι κάποιες φορές κάνει σεξ μαζι μου μονο και μονο για να μη με στεναχωρήσει. Όταν της το έλεγα αυτό, με διαβεβαίωνε πως δεν ισχύει. Εγώ ανταπαντούσα οτι πολλές φορές φαίνεται να βαριέται, και ότι σπάνια το προτείνει εκείνη. Το επιχείρημά της ήταν πως αν βαριόταν και δεν ήθελε, δεν θα το έκανε, και οτι δεν το προτεινε γιατι ήξερε οτι θα το πρότεινα εγώ. Μεγάλο ρόλο στην ανασφάλειά μου έπαιζε και το γεγονός οτι συχνα το μυαλο μου ανέσυρε εικόνες της κοπέλας μου να κάνει πράγματα με άλλα αγόρια, σκέψη που με ταλαιπωρεί τώρα περισσότερο από ποτέ, καθώς ξέρω οτι πλεον ειναι ελεύθερη να το κάνει!
Κάτι που πιστεύω οτι αξίζει να αναφερθεί είναι πως, αφού χωρίσαμε, βρεθήκαμε μια φορά για σέξ. Μπορώ να πω ότι δεν την είχα ξαναδεί τοσο πρόθυμη και τόσο ανοιχτή, παρα μόνο τις πρώτες φορές που κάναμε κάτι. Γενικά ήταν μια υπέροχη βραδιά γιατι μετα απο καιρό, και πέρα απο το fun κομμάτι, καναμε έρωτα. Κάποια στιγμη που είμασταν αγκαλιά μάλιστα, μου είπε η κοπέλα "έτσι είμαστε πολύ πιο αγαπημένοι, δε νομίζεις;". Εκείνη η νύχτα ήταν τόσο όμορφη που πλέον πέρασε σαν όνειρο...όταν όμως πρόσφατα μίλησα μαζί της και τη ρώτησα αν θα το ξαναέκανε, μου είπε όχι, γιατι θα είναι σαν να το κάνει με φίλο, παρότι μου είπε οτι με βλέπει σαν κάτι πολύ παραπάνω απο φίλο. Δεν ξέρω, ίσως πέρασε καιρός και γιαυτό άλλαξε γνώμη...όμως εμένα αυτό με πλήγωσε πάρα πολύ. Μου έβγαλε πάλι τις ανασφάλειες στην επιφάνεια και με έκανε να αναρωτιέμαι αν έφταιξα σε κάτι, αν δεν έκανα κάτι καλα και απλά δεν ήθελε να μου το πει.
Είναι πολλά που με ταλαιπωρούν και τώρα δεν μου έρχονται στο μυαλό...γενικά, οι ανασφάλειές μου κινούνται στο σεξουαλικό κομμάτι...φοβάμαι μήπως η κοπέλα που είχα δίπλα μου δυο χρόνια προσποιούνταν ευχαρίστηση, και ότι τώρα θα λέει στον επόμενο πόσο καλύτερος είναι. Και αυτό πέρα του ότι μου λείπει πολυ το σώμα της, κάτι που τουλάχιστον μπορώ και το αντιμετωπίζω εστιάζοντας την προσοχή μου σε άλλα πράγματα. Ακόμη, μου συμβαίνει κάτι άλλο παράξενο: όταν προσπαθώ να μαζέψω διάφορες μνήμες για να τις βάλω σε ένα συναισθηματικό "κουτάκι" ως όμορφες εμπειρίες και να προχωρήσω, απλά έχω κενά μνήμης...δεν μπορώ να θυμηθώ στιγμές που φιλιόμασταν, και πολλές φορές αμφισβητώ πράγματα που έγιναν ως πλάσματα της φαντασίας μου! Πάντως, αυτή η κατάσταση με έχει λυγίσει πολύ, παράλληλα με το ότι μου λείπει ένα κομμάτι της καρδιάς μου. Κάθομαι πολλές φορές στο κρεβάτι και απλά νιώθω ότι το μυαλό μου πιέζεται να σκεφτεί την πρώην κοπέλα μου με άλλους και μάλιστα με λεπτομέρειες! Και αναρωτιέμαι συνεχώς αν έκανα κάτι λάθος...
Ξέρω ότι πολλά από αυτα που λέω είναι παράλογα, αλλα αυτό συμβαίνει...θα ήθελα πολύ την εμψύχωσή σας και τις συμβουλές σας, για να ξεπεράσω αυτά τα προβλήματα και να μην τα κουβαλήσω στην επόμενη σχέση! Ευχαριστώ!
