Τι να κάνω...????

Χθες γυρισα από τον ψυχίατρο...και αφου του ειχα πει ολα τα εσωψυχα μου(4η συνεδρια),με το ενα κ με το αλλο αναγκαστηκε να μου μιλησει για ssri γιατι κατα τη γνωμη του ηταν σοβαρα αυτα που του ειπα οτι νιωθω.για μενα ειναι κλασσικα...-θλιψη,αδιεξοδο,τυψεις ,αυτοκτονικες τασεις που ερχονται και περνανε σαν τον ανεμο ξανα κ ξανα(του εξηγηθηκα οτι οσο και να το σκεφτομουν αποκλειετε να το κανω πραξη),εμμονες κ δυσκολιες στον υπνο.κ ολα αυτα οχι καθε μερα....
παρ'ολα αυτα με ρωτησε πως θα μου φενοταν αν επαιρνα λεει καποιο φαρμακο αναστολεα επαναπροσληψης σεροτονινης ,χαρακτηριζοντας το επι λεξη ως "φαρμακο που ανεβαζει τη διαθεση.¨" ,αντικαταθληπτικα με λιγα λογια.ειναι η 1η φορα που μου λεει ειδικος τετοιο πραγμα και οσο να ναι ταραχτηκα! Συνηθως σε παιδια στην ηλικια μου (17) προτεινουν αλλες λυσεις και αποφευγουν τα χημικα απο τωρα.
Εγω προκειμενου να ειμαι λιγο καλυτερα,καταπινω κ δηλητηριο δεν εχω προβλημα,αλλα ψιλοφοβαμαι με τις παρενεργειες και ολα αυτα που εχω ακουσει ενω απο την αλλη μερια ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΟΗΘΙΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ. Ομως δεν ειμαι σιγουρη για το αν θα πρεπει να καταφυγω σε τετοιες λυσεις απο τωρα.Εν τω μεταξυ αισθανομαι αβολα σε περιπτωση που το αποφασισω να παω σε φαρμακειο και να ζητησω τετοια πραγματα γιατι ζω σε πολυ κλειστη κοινωνια και αν σου βγει η ρετσινια,τελος μετα.
αφηστε που θα εχω και την αντιδραση των δικων μου.Και καλα,στο διαολο να πανε αυτα...το θεμα ειναι πρεπει να το κανω η οχι? ωρες ωρες αισθανομαι πως η κατασταση εχει φτασει στο απροχωρητο αλλα υπαρχουν και πιο καλες στιγμες. τι λετε? heeelp

αν πεφτεις ασχημα πολυ συχνα, υπαρχει μεγαλη πιθανοτητα τα αντικαταθλιπτικα να σε βοηθησουν πραγματι να νιωσεις καλυτερα και να μην πεφτεις σε μαυριλες τοσο συχνα.
αν ειναι να αφησεις την καταθλιψη σου να γινει χρονια και να συνηθισεις να ζεις σε μια μαυριλα, εγω θα σου ελεγα οτι ειναι πολυ καλυτερα να αντιμετωπισεις το προβλημα απο νωρις.
τα αντικαταθλιπτικα δεν ειναι βαρια φαρμακα, ουτε εχουν ιδιαιτερες παρενεργειες.
τωρα για αυτο που λες οτι ντρεπεσαι να τα ζητησεις απο το φαρμακειο, μπορεις να το συζητησεις με τον ψυχιατρο σου.
εμενα η γνωμη μου ειναι οτι ακομα και αν ειναι κλειστη η κοινωνια που ζεις, δεν θα πρεπε να αφηνεις τη γνωμη των αλλων να καθοριζει τη ζωη σου.
δηλ αν ενα φαρμακο απο το φαρμακειο θα σε βοηθησει να ζεις καλυτερα, δεν θα το παρεις για τη γνωμη των αλλων;
και αν χρειαζοσουνα καποιο αλλο φαρμακο απο το φαρμακειο;
και αν αυριο χρειαστεις κατι αλλο να αγορασεις απο καποιο μαγαζι που εσυ το χρειαζεσαι, δεν θα το παρεις για τη γνωμη των αλλων;
η γνωμη των αλλων ειναι επικινδυνη παγιδα που γινεται φυλακη σε πολλους τομεις στη ζωη μας, συζητα το με τον ψυχιατρο σου και θα σε στηριξει σε αυτο το θεμα.
και οσο πιο νωρις, τοσο το καλυτερο!

Quote:

---

Originally Posted by Lou!

αν πεφτεις ασχημα πολυ συχνα, υπαρχει μεγαλη πιθανοτητα τα αντικαταθλιπτικα να σε βοηθησουν πραγματι να νιωσεις καλυτερα και να μην πεφτεις σε μαυριλες τοσο συχνα.
αν ειναι να αφησεις την καταθλιψη σου να γινει χρονια και να συνηθισεις να ζεις σε μια μαυριλα, εγω θα σου ελεγα οτι ειναι πολυ καλυτερα να αντιμετωπισεις το προβλημα απο νωρις.
τα αντικαταθλιπτικα δεν ειναι βαρια φαρμακα, ουτε εχουν ιδιαιτερες παρενεργειες.
τωρα για αυτο που λες οτι ντρεπεσαι να τα ζητησεις απο το φαρμακειο, μπορεις να το συζητησεις με τον ψυχιατρο σου.
εμενα η γνωμη μου ειναι οτι ακομα και αν ειναι κλειστη η κοινωνια που ζεις, δεν θα πρεπε να αφηνεις τη γνωμη των αλλων να καθοριζει τη ζωη σου.
δηλ αν ενα φαρμακο απο το φαρμακειο θα σε βοηθησει να ζεις καλυτερα, δεν θα το παρεις για τη γνωμη των αλλων;
και αν χρειαζοσουνα καποιο αλλο φαρμακο απο το φαρμακειο;
και αν αυριο χρειαστεις κατι αλλο να αγορασεις απο καποιο μαγαζι που εσυ το χρειαζεσαι, δεν θα το παρεις για τη γνωμη των αλλων;
η γνωμη των αλλων ειναι επικινδυνη παγιδα που γινεται φυλακη σε πολλους τομεις στη ζωη μας, συζητα το με τον ψυχιατρο σου και θα σε στηριξει σε αυτο το θεμα.
και οσο πιο νωρις, τοσο το καλυτερο!

---

έχεις δίκιο για τη γνώμη...απλά όπως έχεις καταλάβει το πρόβλημα μου έχει περισσότερο τη βάση του στο οτι είμαι αρκετά μικρή και δεν ξέρω τι αποτέλεσμα θα έχουν.Διάβασα σε ένα σάιτ αρκετά σοβαρές αντενδείξεις,όπως αυτή του αυτοκτονικού ιδεασμού.Τι? να γίνω χειρότερα δλδ? δεν ξέρω:confused:

Κ επισης αν μπορουσε να μου εγγυηθει κανεις οτι δεν θα μου καταστειλουν τα προβληματα και δεν θα γινω χειροτερα τοτε δν θα χα καμια αμφιβολια γιατι εχω δει κ ακουσει τοσα που αμφιβαλλω πλεον..

Κοίτα είναι λογικές οι επιφυλάξεις που αναφέρεις σε σχέση με την ηλικία σου, τις παρενέργειες κ.λ.π.
Μην ταράζεσαι και χαλάρωσε.
Αισθάνεσαι μπερδεμένη και δεν ξέρεις τι να κάνεις.
Αλλά είσαι μικρή και έχεις δυνάμεις.
Ο γιατρός εξέφρασε μια επιστημονική γνώμη.
Το αν θα την ακολουθήσεις είναι και θέμα δικό σου.
Εγώ νομίζω ότι πρέπει να το συζητήσεις με την οικογένειά σου.
Μαζί θα βρείτε τον δρόμο και τον τρόπο.
Πάρτε και μια δεύτερη γνώμη ή και τρίτη αν χρειαστεί.
Μπορεί τελικά να μην χρειαστεί αγωγή αλλά μόνο ψυχοθεραπεία.
Για ποια αντίδραση κάνεις λόγο ότι θα έχει από τους δικούς σου?
Πάντως όπως επισημαίνει και η Lou, μην το αφήσεις να χρονίσει.

Kαι εγώ συμφωνώ με τη Lou διότι όλα αυτά είναι ύπουλα κ να χειροτερέψεις χωρίς να το καταλάβεις, πάρε 2η γνώμη αλλά να ξέρεις είμαι 47 κ έχω δίδυμες κόρες 19 ζω στην Αθήνα έχω μια απίθανη ιστορία αλλά ούτε καν το περιβάλλον μου κατάλαβε , το στίγμα κ τη ταμπέλα μου την κόλλησαν κ ξέρεις ποιες κατάλαβαν μόνο; οι κόρες μου, είχαν ήδη ψάξει να δουν τι είναι διπολική διαταραχή όταν εγώ την έλεγα μόνο σαν λέξη , μη το αφήσεις γιατί μαυρίλες είχα κ εγώ από τα 16 τότε ούτε εγώ ήξερα που να πάω κ αυτά φούντουσαν μέσα στον αγώνα κ τα προβλήματα της ζωής, τώρα είμαι πολύ καλύτερα οκ αν διαβάσεις χάλασε κ ο γάμος μου( ο άντρας μου με φώναζε άρρωστη ενώ έπαθε κατάθλιψη κ έπιαρνε 4 χρόνια remeron) προσπαθώ απλά να με νοιάζομαι παρά τις δυσκολίες που έχω κ όποιος με θέλει ,άρρωστιες ξημερώνουν για όλουςασ συναγωνιστούμε να δούμε από όλους ποιός αντέχει περισσότερο κ τι, αν έχεις καλή σχέση με τη μητέρα σου μιλησέ της είναι κ γονίδια αυτάη μία μου κόρη παρουσιάζει μικρά ενοχλήματα εμένα αλλά ξέρω φυσικά να το κοτρολλάρω, απλά το φωνάζω συνέχεια ότι πάει στο ψυχίατρο ή στο ψυχολόγο δεν είναι τρελλός ούτε ο σχιζοφρενής με το πριόνι απλά για μένα οι άλλοι είναι τρελλοί για μένα που ζουν απαθέστατα στο κόσμο τους λέγοντας"αν πάθω καρκίνο φοβάμαι,αλλά είναι κάτι κοινό κ όλοι θα είναι δίπλα μου γιατί είναι φυσιολογικό" όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι κ όλες οι αρρώστιες έχουν μια ισότητα κ μια δυναμική κάθε άνθρωπος δε είναι μοναδικός κ ξεχωριστός κ αξίζει το σεβασμό μας...φιλιά κορίτσι μου

Quote:

---

Originally Posted by lavie

Kαι εγώ συμφωνώ με τη Lou διότι όλα αυτά είναι ύπουλα κ να χειροτερέψεις χωρίς να το καταλάβεις, πάρε 2η γνώμη αλλά να ξέρεις είμαι 47 κ έχω δίδυμες κόρες 19 ζω στην Αθήνα έχω μια απίθανη ιστορία αλλά ούτε καν το περιβάλλον μου κατάλαβε , το στίγμα κ τη ταμπέλα μου την κόλλησαν κ ξέρεις ποιες κατάλαβαν μόνο; οι κόρες μου, είχαν ήδη ψάξει να δουν τι είναι διπολική διαταραχή όταν εγώ την έλεγα μόνο σαν λέξη , μη το αφήσεις γιατί μαυρίλες είχα κ εγώ από τα 16 τότε ούτε εγώ ήξερα που να πάω κ αυτά φούντουσαν μέσα στον αγώνα κ τα προβλήματα της ζωής, τώρα είμαι πολύ καλύτερα οκ αν διαβάσεις χάλασε κ ο γάμος μου( ο άντρας μου με φώναζε άρρωστη ενώ έπαθε κατάθλιψη κ έπιαρνε 4 χρόνια remeron) προσπαθώ απλά να με νοιάζομαι παρά τις δυσκολίες που έχω κ όποιος με θέλει ,άρρωστιες ξημερώνουν για όλουςασ συναγωνιστούμε να δούμε από όλους ποιός αντέχει περισσότερο κ τι, αν έχεις καλή σχέση με τη μητέρα σου μιλησέ της είναι κ γονίδια αυτάη μία μου κόρη παρουσιάζει μικρά ενοχλήματα εμένα αλλά ξέρω φυσικά να το κοτρολλάρω, απλά το φωνάζω συνέχεια ότι πάει στο ψυχίατρο ή στο ψυχολόγο δεν είναι τρελλός ούτε ο σχιζοφρενής με το πριόνι απλά για μένα οι άλλοι είναι τρελλοί για μένα που ζουν απαθέστατα στο κόσμο τους λέγοντας"αν πάθω καρκίνο φοβάμαι,αλλά είναι κάτι κοινό κ όλοι θα είναι δίπλα μου γιατί είναι φυσιολογικό" όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι κ όλες οι αρρώστιες έχουν μια ισότητα κ μια δυναμική κάθε άνθρωπος δε είναι μοναδικός κ ξεχωριστός κ αξίζει το σεβασμό μας...φιλιά κορίτσι μου

---

συμφωνω απολυτα μαζι σου σε ο,τι ειπες...να εισαι καλά...
αλλα απο οτι ειδες φοβαμαι να τα βαλω στον οργανισμο μου αυτα τα πραγματα.....ισως να ευθυνεται που ειμαι ιδεοληπτικη δεν ξερω αν εχουν βαση οι φοβοι μου αλλα ενταξει.
μακαρι να πανε ολα καλα!!

για το κομματι του φαρμακείου υπάρχουν λύσεις οπως online φαρμακεία (προσοχη μονο απο Ελλαδα για να ειναι γνησια αυτα που θα πάρεις) η αγορα απο μια γειτονικη πολη
η καποιος γνωστος μεσω ταχυδρομείου....

Quote:

---

Originally Posted by toosensible

για το κομματι του φαρμακείου υπάρχουν λύσεις οπως online φαρμακεία (προσοχη μονο απο Ελλαδα για να ειναι γνησια αυτα που θα πάρεις) η αγορα απο μια γειτονικη πολη
η καποιος γνωστος μεσω ταχυδρομείου....

---

ευα ποιοσ σου ειπε να πας σε ψυχιατρο πρωτα επρεπε να πας σε ψυχολογο και αν αυτοςτο εκρινε απαραιτητο θα σου ελεγε ναπας σεψυχιατρο αν τωρα επειδη εισαι και μικρη επρεπε να παρειςφαρμακα παντα σε παρακολουθηση καιτον δυο

Quote:

---

Originally Posted by Σκορπίνα

ευα ποιοσ σου ειπε να πας σε ψυχιατρο πρωτα επρεπε να πας σε ψυχολογο και αν αυτοςτο εκρινε απαραιτητο θα σου ελεγε ναπας σεψυχιατρο αν τωρα επειδη εισαι και μικρη επρεπε να παρειςφαρμακα παντα σε παρακολουθηση καιτον δυο

---

Μα δεν γινεται με τιποτα να με παρακολουθουν κι οι 2....!!! μου εξηγηθηκαν πως η ο ενας η ο αλλος πρεπει...
περασα απο ψυχολογο να ξερεις,αλλα δεν ειχαμε καλη επικοινωνια μεταξυ μας και θεωρησα οτι ο ψυχιατρος θα με βοηθουσε περισσοτερο και αυτο κανει...ειχα δικιο! ειμαι σιγουρη πως ο,τι ειπε το ειπε για το καλο μου,ασχετως οτι φοβαμαι.

Quote:

---

Originally Posted by Eva1995

θεωρησα οτι ο ψυχιατρος θα με βοηθουσε περισσοτερο και αυτο κανει...ειχα δικιο! ειμαι σιγουρη πως ο,τι ειπε το ειπε για το καλο μου,ασχετως οτι φοβαμαι.

---

Ο ψυχολόγος δεν ξέρει ψυχιατρική και σε καμία περίπτωση δε μπορεί να κάνει τη δουλειά του ψυχίατρου (να σου δώσει φάρμακο) και αυτά που ξέρει περι ψυχιατρικής είναι κατι λίγα και θεωρητικά ενώ ο ψυχίατρος ξέρει πολύ καλά και ψυχολογία και μπορεί να αντικαταστήσει τον ψυχολόγο...
Πιο απλά ο ψυχολόγος δε μπορεί να κάνει τη δουλειά του ψυχίατρου
Ο ψυχίατρος μπορεί να κάνει τη δουλειά του ψυχολόγου...

Quote:

---

Originally Posted by STORM LORD

Ο ψυχολόγος δεν ξέρει ψυχιατρική και σε καμία περίπτωση δε μπορεί να κάνει τη δουλειά του ψυχίατρου (να σου δώσει φάρμακο) και αυτά που ξέρει περι ψυχιατρικής είναι κατι λίγα και θεωρητικά ενώ ο ψυχίατρος ξέρει πολύ καλά και ψυχολογία και μπορεί να αντικαταστήσει τον ψυχολόγο...
Πιο απλά ο ψυχολόγος δε μπορεί να κάνει τη δουλειά του ψυχίατρου
Ο ψυχίατρος μπορεί να κάνει τη δουλειά του ψυχολόγου...

---

Ακριβώς έτσι