Printable View
Σε ενα μαθημα ψυχολογιας,αν θυμαμαι καλα,η καθηγητρια μας ειπε οτι υπαρχει αρρωστια που ονομαζεται κακια.Καταλαβα καλα?Αν ναι, μηπως θα μπορουσε να μου πει καποιος που γνωριζει σχετικα, ποια ειναι τα συμπτωματα,ποτε εμφανιζεται και γιατι?Ευχαριστω πολυ
νομιζω μιλαμε για τον καρκινο ετσι, λαικαQuote:
Originally posted by yourgia
Σε ενα μαθημα ψυχολογιας,αν θυμαμαι καλα,η καθηγητρια μας ειπε οτι υπαρχει αρρωστια που ονομαζεται κακια.Καταλαβα καλα?Αν ναι, μηπως θα μπορουσε να μου πει καποιος που γνωριζει σχετικα, ποια ειναι τα συμπτωματα,ποτε εμφανιζεται και γιατι?Ευχαριστω πολυ
γιεπ, περί καρκίνου πρόκειται.
ναι κι εγω ετσι το εχω ακουσει αλλα ειναι λαικος ορος...
Οχι δεν εννοω αυτο που λεμε συχνα,οτι ο ταδε εχει την κακια αρρωστια-δηλαδη καρκινο-αυτο μαλλον εννοειτε ετσι?Εγω λεω για κακία-επρεπε να ειχα βαλει τον τόνο.Να εχει καποιος πολυ ασχημη συμπεριφορα,να θελει να βλαψει τους γυρω του,γενικα να θελει να προκαλει κακο.Αν ειχα καταλαβει σωστα στο μαθημα,τετοια συμπεριφορα υπο καποιες συνθηκες θεωρειται απο την επιστημη της Ψυχολογιας αρρωστια και οριζεται ως <κακια>.Για αυτο το πραγμα λεω.
..πολυ παραξενο το θεωρω ..κακία... αρρωστια ..ισωσ εχει σχεση με αποθυμενα και ψυχωτικες η σχιζοφρενικες ασθενειες.. ποιος ξερει...
http://www.myworld.gr/browse/13743 ...το υπογραφει κλινικη ψυχολογος.
δεν εχει σχεση με ψυχωτικες ή σχιζοφρενικες ασθενειες
διάβασα το άρθρο που προτείνει ο κιπ, και μου έκανε μεγάλη εντύπωση.
κυρίως η αναφορά ότι το άτομο που πάσχει από κακία, παρουσιάζεται ως περίπου τέλειο.
το αναγνώρισα σε 2 περιπτώσεις.
όντως, η ανασφάλεια είναι μεγάλο κλειδί στην κακία...
μα κάθε ανασφαλής δεν είναι κακός. άρα, ηθικό δεν είναι τελικά το θέμα; λέτε να είναι και ψυχιατρικό; βέβαια εκεί καταντάει, τουλάχιστον μερικές φορές...
κιπακο μου εσυ!!¨ :):):) φιλακια πολλα....
...τι-ποτακι μου... ναι οντως παραξενο.. εγω ζω 23 σχεδον χρονια κι ακομη αδυνατω να καταλαβω πως υπαρχει κακια και τελος.....
Το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας από την πλευρά του λύκου
(Παρουσιάστηκε από τη Ν. Ρουμπάνη στα σεμινάρια του Προγράμματος, από 7 έως 15/12/02)
Η ξενοφοβία και ο ρατσισμός ξεκινούν από την ιδέα ότι δίκιο υπάρχει μόνο στη μία πλευρά. Προσπαθώντας να συμβάλλουμε στην αναγνώριση της σύνθεσης, των απόψεων σας χαρίζουμε σήμερα το παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας από την πλευρά του δυσφημισμένου λύκου.
Καλή διασκέδαση....
Το δάσος ήταν το σπιτικό μου. Ζούσα εκεί και νοιαζόμουν γι&#8217; αυτό.
Προσπαθούσα να το διατηρώ ταχτικό και καθαρό.
Κάποτε, μια ηλιόλουστη μέρα, ενώ προσπαθούσα να συμμαζέψω κάτι σκουπίδια που είχε παρατήσει ένας κατασκηνωτής, άκουσα βήματα. Πήδηξα πίσω από ένα δέντρο και είδα ένα μικρό κορίτσι να έρχεται από ένα μονοπάτι, κρατώντας ένα καλάθι. Μου φάνηκε ύποπτη από την αρχή γιατί φορούσε αστεία ρούχα ολοκόκκινα, και το κεφάλι της ήταν καλυμμένο με μια κουκούλα σαν να μην ήθελε να την αναγνωρίσουν.
Φυσικά την σταμάτησα για να ερευνήσω το ζήτημα. Την ρώτησα ποια ήταν, που πήγαινε, από που ερχόταν κ.τ.λ. Μου είπε μια ιστορία για κάποια γιαγιά που πήγαινε να την επισκεφθεί και να της πάει φαγητό.
Έδειχνε βασικά έντιμο άτομο, αλλά βρισκόταν στο δάσος μου και έδειχνε ύποπτη μ&#8217;αυτά τα ρούχα. ΄Έτσι αποφάσισα να της δείξω πόσο σοβαρό ήταν να εισβάλλει έτσι, χωρίς ειδοποίηση, ντυμένη αστεία.
Την άφησα να συνεχίσει αλλά έτρεξα πριν από αυτήν στο σπίτι της γιαγιάς της. Όταν συνάντησα την συμπαθητική γριούλα της εξήγησα το πρόβλημά μου και συμφώνησε ότι η εγγονή της χρειαζόταν ένα μάθημα. Η γριούλα συμφώνησε να κρυφτεί ώσπου να την φωνάξω. Έτσι, κρύφτηκε κάτω από το κρεβάτι. Όταν έφτασε το κορίτσι την κάλεσα να μπει στην κρεβατοκάμαρα όπου βρισκόμουν στο κρεβάτι ντυμένος σαν τη γιαγιά. Το κορίτσι ήρθε με τα κόκκινα μαγουλά της και είπε κάτι άσχημο για τα μεγάλα μου αυτιά. Με είχαν προσβάλλει κι άλλοτε και έτσι προσπάθησα να πω κάτι θετικό. Είπα ότι, ίσως, τα μεγάλα μου αυτιά, μου επέτρεπαν να την ακούω καλύτερα. Δηλαδή έδειχνα ότι την συμπαθούσα και ήθελα να προσέχω αυτά που λεει. Αλλά έκανε άλλο ένα καλαμπούρι για τα γουρλωτά μου μάτια. Τώρα καταλαβαίνετε πώς άρχισα να αισθάνομαι γι&#8217; αυτό το κορίτσι που έβαζε ένα ευγενικό προσωπείο αλλά ήταν τόσο κακοήθης. Παρ&#8217; όλα αυτά έχω την τακτική να γυρίζω και το άλλο μάγουλο και της είπα ότι τα γουρλωτά μου μάτια με βοηθούν να την βλέπω καλύτερα. Η επόμενη προσβολή στ&#8217; αλήθεια με νευρίασε. Έχω κάποιο σύμπλεγμα για τα μεγάλα μου δόντια κι αυτό το κορίτσι έκανε μία προσβλητική παρατήρηση. Ξέρω ότι θα έπρεπε να μην χάσω την ψυχραιμία μου αλλά πήδηξα από το κρεβάτι και της φώναξα πως τα μεγάλα μου δόντια ήταν χρήσιμα για να την φαω καλύτερα.
Τώρα ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς λύκος δεν θα έτρωγε ποτέ ένα κορίτσι, όλοι το ξέρουν αυτό, αλλά αυτό το τρελοκόριτσο άρχισε να τρέχει γύρω-γύρω ουρλιάζοντας κι εγώ προσπαθούσα να την φτάσω για να την ηρεμίσω. Έβγαλα και τα ρούχα της γιαγιάς αλλά αυτό φάνηκε να χειροτερεύει τα πράγματα. Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε με δυνατό κρότο και ένας μεγαλόσωμος τύπος στεκόταν εκεί με το τσεκούρι του. Τον κοίταξα και κατάλαβα ότι είχα βρει τον μπελά μου. Υπήρχε ένα ανοιχτό παράθυρο πίσω μου και την κοπάνησα.
Θα ήθελα να μπορούσα να πω πως εδώ τελειώνει η ιστορία. Όμως αυτή η γριούλα γιαγιά ποτέ δεν είπε την δική μου πλευρά της κατάστασης. Σύντομα κυκλοφόρησε η φήμη ότι ήμουν κακός και μοχθηρός. ΄Όλοι άρχισαν να με αποφεύγουν. Δεν ξέρω τι έγινε το κοριτσάκι με τα αστεία κόκκινα ρούχα, όμως εγώ δεν έζησα από τότε καλά. Έτσι αποφάσισα να σας γράψω την ιστορία μου.
Με εκτίμηση
Ο λύκος
Χεχε πολυ καλο Adzik....καλυτερα να σου βγει το ματι παρα το ονομα που λενε...
Μου θυμιζει την ιστορια με τα δυο παιδακια ,τη μαγισσα και το σοκολατενιο σπιτι και ποσο δικιο ειχε η μαγισσα αφου τα παιδακια της τρωγαν το σπιτι που με τοσο κοπο εφτιαξε.
ε μα.... απαραδεκτο... εμας αν μας ετρωγε καποιος την στεγη δεν θα τους τρωγαμε???...:P:P:P: hehehe....
παράθεση από το αρθρο που πρότεινε ο κιπ¨
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΟΤΑΝ ΒΡΕΘΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΑΣ
Στη δουλειά
Πώς θα την καταλάβετε: Έχει τις απαντήσεις για όλα, γλείφει χωρίς τύψεις τον διευθυντή, δεν έχει ενδοιασμό να «καρφώσει», κλέβει ιδέες και τις παρουσιάζει για δικές της.
στην τελευταία μου δουλειά γνώρισα τουλάχιστον 5 τέτοια ατομα.είναι όντως τραγικό να συνυπάρχεις με τέτοια ατομα στον εργασιακό χώρο...σε πατάνε,σε εκμηδενίζουν σε κάνουν σκουπίδι κυριολεκτικά!
οκ κανείς από εμας δεν είναι αμιγώς καλός,ψιγματα κακίας υπαρχουν σε όλους τους ανθρώπους απλά σε μερικούς είναι κυρίαρχο στοιχείο της προσωπικότητάς τους...δυστυχώς...
και δυστυχώς τέτοια άτομα πολλές φορές είναι αδύνατο να τα απομακρύνουμε από την καθημερινότητά μας...ισως αυτό που μπορουμε να κανουμε είναι να \'οχυρωθουμε\' ωστε να μην μας διαλύουν...πραγμα βεβαια πολυ δυσκολο....
...ποτε δεν τα καταφερνω..... παντα ειμαι πολυ καλοπροαιρετη και πρεπει κανεις να με πληγωσει και να μου πεταξει στα μουτρα σχεδον την προδοσια του για να το παρω χαμπαρι..... και τοτε ποναει πολυ..... οχι η συγκεκριμενη πραξη αλλα η απογοητευση προς το ατομο ...... ...ισως μαθω καποτε..... αν και η αληθεια ειναι πως δεν θελω να χασω αυτο το \"αθωο\" κομματι της ψυχης μου... γιατι ειμαι εγω....
.....πάντως δεν ήταν και πολύ πετυχημεενη η προσπαθεια για αποδοση της πλευρας του λυκου. Έχω την αίσθηση οτι η δημιουργος του δεν καταφερε να ξεφυγει από τη δική της \"κοκκινοσκούφεια\" λογική. Έτσι βλέπουμε τον λυκο - νοικοκυρούλη και διδακτικό σα τη γιαγια. Η αντιμετώπιση της άλλης πλευρας δεν είναι να προσπαθουμε να αποδειξουμε ποσο το ίδιο βλέπουμε τελικα τα πραγματα, μα η αποδοχη της διαφορετικοτητας ως γεγονότος, οχι υιοθετηση αναγκαστικα της άλλης λογικης. Λοιπόν νομίζω οτι ο Λυκος λιγο πολύ θα μπορουσε να λέει τα εξής: ειχα να φαω 10 μερες και για καλή μου τυχη - ο θεος θα την εστειλε- φανηκε στο δρόμο μου μια ζουμερη μικρη σε κοκκινο περιτυλιγμα. Ήταν τοσο χαζή και ανυποψίαστη που βεβαιωνομουν οσο της μιλουσα ότι βρεθηκε εκει, την καταλληλη στιγμή για να μπορεσω επιτελους να ξανασταθω στα ποδια μου. Στην αγέλη δεν έχω άδικα τη φήμη του καλού κυνηγού. Κατάφερα να αντισταθώ στον πειρασμό να την κατασπαραξω επί τόπου μήπως και μου αποκάλυπτε κάτι για τη φωλιά της και τους άλλους ανθρώπους. Πράγματι! έμαθα ότι σε λίγα λεπτά θα υπήρχαν δυο άνθρωποι που θα μπορουσα να τους φαω ευκολα, σε μια αποσταση μικρη απο το σημειο που βρισκομουν. Την ξεγελασα και ετρεξα πρωτος εκει. Τελικα, με την πολλή εξυπνάδα μου και τα περιφημα κυνηγετικα μου τεχνασματα, καταφερα για 1 ώρα να χαρώ τη γεματη μου κοιλια. Όμως δεν ειχα προβλεψει εναν μεγαλο ανθρωπο- αντρα που μπηκε με ενα τσεκουρι στο σπιτακι και με αναγκασε να φτυσω τις ανθρωπίνες. Οι δικοί μου με συνεχάρηκαν για όσα είχα καταφέρει, μάλιστα ο μεγάλος μου αδερφός μου πρόσφερε τιμητικά το μπούτι από ένα γουρουνάκι που είχε πιασει το ιδιο πρωι. Είμαι πολύ νέος ακόμα και ξέρω ότι κάποτε θα καταφερω το τελειο κυνηγι. επομενος στοχος μου να φαω με μιας 7 κατσικακια...
:-)