Άραγε η "αιώνια" παραμονή στο πατρικό σπίτι,δεν καθιστά τους "παθόντες" ανεύθυνους πολίτες σε βάθος χρόνου;
Aκόμα δηλαδή και αν η συγκατοίκηση σε ανεξάρτητο σπίτι εμπεριέχει κάποιο ρίσκο,δεν αξίζει να επιδιωχθεί από νωρίς;
Printable View
Άραγε η "αιώνια" παραμονή στο πατρικό σπίτι,δεν καθιστά τους "παθόντες" ανεύθυνους πολίτες σε βάθος χρόνου;
Aκόμα δηλαδή και αν η συγκατοίκηση σε ανεξάρτητο σπίτι εμπεριέχει κάποιο ρίσκο,δεν αξίζει να επιδιωχθεί από νωρίς;
μονο ανευθυνους ? το να παραμενει ενας ανθρωπος μεχρι τα 30 και 40 του με τους γονεις, ειναι η υψιστη αρρωστια! ακομα και υγιης να εισαι, παλι θα γινεις καθυστερας, γεματος ψυχολογικα, απλα και μονο απ'τη καταπιεση που δεχεσαι καθημερινα, αλλα και που τα βρισκεις ολα ετοιμα. εννοειται οτι η οποια ειδους συγκατοικηση μακρια απο γονεις, σε κανει πιο ανεξαρτητο, πιο ελευθερο, ακομα κι αν εισαι στριμωγμενος με παραπανω απο δυο ατομα. εκει αναλαμβανεις κι εσυ να κανεις τις δουλειες, στην ουσια ζεις για τον εαυτο σου και πρεπει να τον φροντισεις, οχι οπως στο πατρικο που σε φροντιζουν οι γονεις λες και εισαι μαμοθρεφτο. αλλα πλεον μοιαζει τοσο δυσκολο εστω και να συγκατοικησεις με καποιον αλλον συνομιληκο ή και οχι, που δυστυχως οι περισσοτεροι παραμενουν με τους γονεις.
κγω συμφωνω αλλα που εμπιστοσυνη για συγκατικο??? που εμπιστοσυνη για ανθρωπια γενικοτερα?
γαμησε τα ειναι το θεμα της εμπιστοσυνης ειδικα! μεχρι και σε Σαλονικα μου λεγαν να παω, αλλα δεν εμπιστευομαι δυστυχως, ειδικα οταν τα ατομακια ειναι μικρα σε ηλικια και κανουν κωλοτουμπες συχνα.
ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΗ ΜΕ ΓΟΝΕΙΣ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΝΕΥΘΥΝΟ,ΑΒΟΥΛΟ,ΚΑΙ ''ΔΥΣΚΙΝΗΤΟ'' ΣΕ ΑΠΛΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙ ! ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΤΟΜΑ ΝΑ ΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΤΑ 40,ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΕΝΟΥΝ ΜΟΝΟΙ,ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΡΑΣΟΥΝ ΕΝΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙ,ΝΑ ΠΛΥΝΟΥΝ ΕΝΑ ΒΡΑΚΙ,
ΝΑ ΣΤΡΩΣΟΥΝ ΣΕΝΤΟΝΙΑ,''ΚΩΛΩΝΟΥΝ'' ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ Κ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ,ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΣΠΙΤΙ,ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΧΑΝΟΥΝ ΤΟ ΜΠΟΥΣΟΥΛΑ.... ΕΓΩ ΠΧ.ΑΠΟ ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΩ ΜΕ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ, ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΜΟΥ! ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ,ΤΟΣΑ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ !!!
Καλησπέρα dimoskon , Η συγκατοίκηση είναι ένα μεγάλο θέμα με πολλές παραμέτρους.Quote:
Originally Posted by dimoskon
Έως το στάδιο της ενηλικίωσης είναι απαραίτητη για την σωστή ανατροφή τον παιδιών , σε καμία περίπτωση όταν έχουν οριοθετηθεί σωστά τα προνόμια και οι υποχρεώσεις έως αυτό το στάδιο δεν υπάρχει κάτι αρνητικό , κάθε άλλο όταν οι γονείς έχουν την ανάλογη εαυτόν μόρφωση , με τον τρόπο λειτουργίας τους μεταφέρουν με το παράδειγμα τους της απαραίτητες γνώσεις στους απογόνους για να νιώθουν αυτοί ψυχική επάρκεια για την ενήλικη ζωή τους !
Μετά την ενηλικίωση η γνώμη μου είναι πως ανάλογα με την κάθε περίπτωση ( σπουδές - ανεργία ) πρέπει να υπάρχει ένας κλιμακωτός και πλήρης απογαλακτισμός , να αναλαμβάνει πλήρως της ευθύνες του ο κάθε νέος και είναι σαφέστατα δικαίωμα του η επιλογή να μην συγκατοικήσει με τους γονείς του αναλαμβάνοντας όπως είπα ο ίδιος της υποχρεώσεις του !
Μόνο ο άνθρωπος από όλα τα ζωντανά είδη του πλανήτη ( και ειδικά εμείς οι Έλληνες ) έως ότου κλείσουμε τα μάτια βοηθάμε τα παιδιά μας σαν να είναι ανυπεράσπιστα και ανίκανα !