What you say after you say hello?
What you say after you say hello (τι λες μετά το γειά) είναι τίτλος βιβλίου και μου άρεσε (ο τίτλος, το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει!)
Γνωρίζω κάποια άτομα π.χ. σε επαγγελματικό επίπεδο. Και με κάποια άτομα γνωρίζομαι αρκετό καιρό. Μιλάω μερικές φορές 10, 20, 30 λεπτά μαζί τους. Σε κάποια άτομα που τυχαίνει να αισθανθείς πιο οικεία θες να προτείνεις να βρεθείτε και εκτός επαγγελματικού χώρου. Πώς μπορείς να το κάνεις αυτό; Εγώ δυσκολεύομαι αφάνταστα σε αυτή τη στιγμή και σχεδόν πάντα δεν λέω τίποτα. Αν πω για παράδειγμα για ένα καφέ, συνήθως ο άλλος μπαίνει στη διαδικασία να αισθανθεί ίσως άβολα. (Το ίδιο παθαίνω κι εγώ όταν κάποιες φορές μου έχει προταθεί κάτι αντίστοιχο. Μπαίνεις στη διαδικασία να σκεφτείς τι θα λέω μαζί του, και να αναρωτηθείς τι άνθρωπος είναι και αυτό να σε κάνει να πεις μια δικαιολογία για όχι). Σε όσες φορές συμβαίνει αυτό, νιώθω ότι και ο άλλος θα ήθελε να είχε περισσότερη επαφή, και αν υπήρχε κάποια "δικαιολογία" θα ήταν ευκολότερο. Τι μπορεί κάποιος να προτείνει, πώς μπορεί να το επιδιώξει αυτό χωρίς ο άλλος να μπει στη διαδικασία του να αισθανθεί αμήχανα;
Αν τύχαινε να βρεθούμε σε κάποιο άλλο περιβάλλον, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα κάναμε παρέα. Για παράδειγμα αν βρισκόμασταν τυχαία και οι δύο μόνοι σε ένα καφέ, τότε είναι σίγουρο ότι θα καθόμασταν στο ίδιο τραπέζι. Ή αν βρισκόμασταν και οι δύο σε ένα σύλλογο πάλι θα ήταν εύκλολο. Όμως το να προτείνεις στον άλλο για κάτι μου φαίνεται δύσκολο, δεν είναι έτσι; Πώς ξεπερνάμε αυτή τη δυσκολία;
