για μένα:
τί
τι έγινε;
χωρίς τόνο. τυχαία. όπως 'κάτι' στα αρχαία: 'τι'
ποτέ
μ'ένα τόνο σαν το κεφάλι μου.
έγιναν ποτέ τα πράγματα έτσι;
πότε; το μυαλό σου και μιαλίρα.
ποτέ!!!
ώρες-ώρες θα ήθελα να μην είχα υπάρξει ποτέ. να μην υπήρχει αυτό το 'τι', που δεν ξέρει τι του γίνεται... και που γράφει τώρα ενώ θα έπρεπε να είχε ήδη στρωθεί στη δουλειά...
ελπίζω σε σας η σκέψη να είναι πιο θετική...