Pws na iremisw gia na dwsw panellinies? HELP!

ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΕΙΛΗΚΡΙΝΑ ... ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΟΛΑ ΑΠΟ ΚΑΤΩ... ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΙΑ ΕΔΩ ΚΑΙ 7 ΧΡΟΝΙΑ... ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΙΣΟΥΝ ΝΑ ΜΟΥ ΣΠΑΝΕ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ.... ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΒΑΛΕΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΓΙΑ ΟΛΑ.... ΚΑΙ ΙΔΙΚΆ ΟΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ....ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ...ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΑ ΓΙΝΟΝΤΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ...ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΟΝΤΕ ΟΤΙ ΔΙΝΩ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ... ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ '''ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΣΕ ΔΙΑΒΑΣΕ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΕΙΣ...''' ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ..ΦΙΛΟΥΣ ΓΙΑ ΣΤΉΡΙΞΗ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΕΧΩ... ΤΟΥΣ ΕΧΑΣΑ... ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΚΟΛΛΗΤΗ ΕΧΩ Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΝΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΘΑ ΒΑΛΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΒΓΕΙ... ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΠΕΡΝΩ ΤΗΛ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΙ ΟΤΙ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙ ΑΛΛΑ ΒΑΡΙΕΤΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΜΙΛΉΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΙΖΩ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ...ΜΟΝΟ ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΕΧΩ ΠΙΑ ... ΜΕ ΣΤΗΡΙΖΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ Ο ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΙΝΕ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΤΟΥ... ΔΕΝ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΕΤΣΙ... ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΕ ΝΙΩΣΕΙ... ΠΕΡΝΑΓΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΑΣΕΙΣ ΚΑΤΑΘΛΗΨΗΣ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΞΕΣΠΑΓΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΓΙΑΤΙ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΕΙΧΑ... ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΤΟΥ ΣΠΑΣΩ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΜΗΛΑΕΙ ΧΑΛΙΑ... ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΝ... ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΜΟΥ... ΒΑΣΙΖΟΜΟΥΝ ΠΑΝΩ ΤΟΥ... ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΑΛΛΑΞΑΝ... ΧΩΡΙΣΑΜΕ ΛΟΓΟ ''...ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΚΑΚΟ...'''ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ... ΠΑΕΙ ΜΕ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ... ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΙΑ... ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΛΕΨΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ...

δεν διαβασα ουτε 2 σειρες.
αν θελεις, γραφε μας ελληνικα

(αν μπορεις θα ναι οντως καλυτερα να γραφεις με ελληνικα..)καταλαβαινω την απογνωση και τη πιεση που νοιωθεις.κι εγω τα περασα αυτα πριν 2 χρονια.και ημουν κι εγω σε αθλια θεση γιατι και ημουν αγχωμενη για τις πανελληνιες και γιατι δεν εβρισκα τη παρηγορια και τη στηριξη που ειχα αναγκη.κατι που οπως καταλαβα θες κι εσυ.δεν ειχα ουτε εγω φιλες...και οχι μονο αυτο..λιγο πριν τις πανελληνιες μαλωσα με τη καλυτερη μου φιλη και πολυ ασχημα,πραγμα το οποιο με διελυσε ψυχολογικα.αγορι δεν ειχα.και στο σπιτι δεν επικρατουσε και η καλυτερη ατμοσφαιρα λογω προβληματων που αντιμετωπιζω με τους γονεις μου.με λιγα λογια μου πηγαιναν ολα θεοστραβα και ενοιωθα χαλια μεσα μου..παρ ολα αυτα οταν ηρθε η ωρα να γραψω μου φυγανε ολα...και αγχος και πανικος...ειπα''θα γραψω και οτι γινει.δε θα πεθανω κιολας!''και εγραψα αρκετα καλα μπορω να πω παρ ολο που δε το περιμενα..αυτο που θα σε συμβουλευα θα ηταν,τουλαχιστον γι αυτον τον καιρο να αφιερωθεις ολοκληροτικα στα διαβασματα σου...και ασε τους τα αλλα να σε απασχολησουνε αργοτερα...στη τελικη μη χαλιεσαι για κανενα.μην εξαρτας τη καλη σου διαθεση απο αλλους.χαλαρωσε,δες τα λιγο πιο εγωιστικα τα πραγματα και βαλε τα δυνατα σου να τα καταφερεις!τουλαχιστον να φυγει το τεραστιο βαρος των πανελληνιων απο πανω σου και μετα θα φροντισεις και για τα αλλα!κανε ας πουμε ενα μικρο ''διαλειμμα''.μην ασχολεισαι μι τιποτα και μην επηρεαζεσαι απο κανεναν.τουλαχιστον για τωρα.ξεχασε τα ολα και σκεψου μονο τα μαθηματα σου.και οταν ερθει η ωρα να γραψεις,με καθαρο μυαλο και ηρεμη,προσπαθησε και δωσε τον καλυτερο εαυτο σου

ΑΠΛΑ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΜΦΩΝΏ ΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΛΕΣ... ΕΠΕΙΔΉ ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΜΟΝΟ ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΜΕ ΣΤΉΡΙΖΑI ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ... ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΝΕΙ ΤΟΣΑ ΟΝΕΙΡΑ ΓΙΑ ΜΕΤΆ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑΣΤΡΆΦΗΚΑΝ ΕΤΣΙ.... ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΜΟΥ... ΟΠΟΤΕ ΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΝΩ-ΚΑΤΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΓΧΟΣ... ΛΕΓΑΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΑΦΟΣΙΩΘΟΎME ΚΑΙ ΟΙ 2 ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΛΕΓΑΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΥΤΟ ΠΑΕΙ... ΔΕΝ ΞΕΡΩ.... ΜΕ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΗ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙΠΟΤΑ... ΜΟΝΟ ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΥΑΛΌ ΜΟΥ ΠΙΑ! :'(

και εγω στις πανελληνιες ημουν στην ουσια μονος.και οταν ηθελα να ξεκουραστω και δε διαβαζα...με είχαν οι δικοι μου στο πρηξιμο οτι ημουν τεμπελης κλπ κλπ...
οταν τελικα περασα το ελεγαν σε ολους με καμαρι...και εγω απο μεσα μου σκεφτομουν ...οτι δεν ειχα βοηθεια απο αυτους...αν εξαιρεσεις στεγη και τροφη..
τα οποια επειδη τα εξασφαλιζω μονος στον εαυτο μου δε τα θεωρω δεδομενα...αλλα σαν γονεις ειχαν μια υποχρεωση παραπανω...
προσπαθω να τους δικαιολογισω οτι τοσα ηξεραν τοσα εκαναν...αλλα δε με παρηγορει παντα αυτο που σκεφτομαι...

ΕΓΩ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΕΧΩ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ ΟΛΑ ΕΔΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ... ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ ΠΙΑ... ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΡΑΓΜΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΜΕ ΠΙΕΖΕΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΤΑΙ ΜΕ ΕΜΕΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΝΕΙ... ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΜΑΘΑΊΝΕΙ ΕΡΧΕΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ... ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ... ΔΕΝ ΕΦΤΕΞΑ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ!!!

απο οτι καταλαβαίνω η μανα σου φευγει απο το σπιτι και δε δινει λογαριασμο για το που παει.ειναι μια
κατασταση δυστηχως γνωριμη και σε μενα και τον καταλαβαίνω.αλλα ειναι υποχρεωμενος να σε προστατεψει
απο την ολη κατασταση και οχι να σε χρεωνει για το οτι λειπει η μανα σου.Αυτο πως το δικαιολογει αραγε;
αν δεν ρωταω κατι πολυ προσωπικο...μηπως η μανα σου του λεει οτι φευγει επειδη δε αντεχει εσενα;
γιατι τοτε ειναι και η μανα σου συνενοχη ασχετα αν το προβλημα το βλεπεις στο προσωπο του πατερα σου

κατα τη γνωμη μου οι σχεσεις γονιου-παιδιου αποτελουν τις πιο δυσκολες..γιατι κι εγω περασει πολλα ζορια με τους δικους μου και ακομα περναω...και στις πανελληνιες ειχα προβληματα..πιο πολυ με τη μανα μου βασικα..γιατι ο πατερας μου με ενθαρρυνε..η μητερα μου ομως ηταν τελειως αδιαφορη και πολλες φορες αυστηρη χωρις λογο κατι που με πληγωνε..ωσπου το πηρα αποφαση να μη χαλιεμαι πλεον για χαρη της.καποια στιγμη πρεπει να παρουμε τη ζωη στα χερια μας,ανεξαρτητοι χωρις την''σκια'' των γονιων ακομα κι αν μενουμε στο ιδιο σπιτι ακομα..κοιταξε τη ζωη σου και μην επηρεαζεσαι..τωρα οσον αφορα τη σχεση σου με το αγορι,καταλαβαινω ποσο δυσκολο ειναι...γτ κι εγω σου λεω πριν τις πανελληνιες ''χωρισα'' με τη κολλητη μου..ξερω οτι δεν ειναι το ιδιο,ηταν ομως κι αυτο μια απωλεια,γιατι ηθελα να την εχω στο πλευρο μου κυριως εκεινο το καιρο..αφου αυτη η σχεση ειναι τοσο σημαντικη για σενα ξαναπροσπαθησε να τα ξαναβρειτε.αν εκεινος ομως δε δεχτει μη του ξανα πεις τιποτα...οσο ασχημα κι αν νοιωθεις μην αφησεις τη διαθεση σου να καταστρεψει τη ρποσπαθεια και την αποδοση σου...οσο πολυ κι αν σε ''τρωνε''οσα σκεφτεσαι,η περιοδος των εξετασεων ειναι περιοδος εξετασεων.ολα τα αλλα αστα για μετα

Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ ΑΠΛΑ ΟΤΑΝ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΒΓΕΝΕΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΦΙΛΟ ΤΗΣ ΜΟΥ ΚΟΠΑΝΑΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΚΟΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΓΩ ΤΑ ΞΕΡΩ ΟΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΙΒΩ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ... ΕΝΩ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΗΣ... ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΠΑΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΕΙ ΤΗΛ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΙ ΤΙ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ...ΤΙ ΝΑ ΠΩ.... ΣΗΚΩΝΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΆ... ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΗΓΜΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΥΜΑΝΤΙΚΗ Η ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ .... ΤΟΥ ΕΧΩ ΠΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΔΙΝΕ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΣ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΚΑΛΑ ΕΓΩ ΚΑΙ ΘΑ ΔΙΑΒΑΖΑ... ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΡΟΘΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΛΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑΚΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ... ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΛΕΓΑΜΕ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΟΛΑ... ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ΤΩΡΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΛΟΓΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΠΟΥ ΤΡΑΒΑΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΠΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΣΠΑΕΙ ΠΑΝΩ ΜΟΥ... ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ... ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΘΕΛΩ ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΗΓΜΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΕΧΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΘΕΛΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ... ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΕΚΑΝΕ....

Όσο του το δείχνεις αυτό το πραγμα τόσο τον πιέζεις,τον πνίγεις και κατα συνέπεια τον απομακρύνεις απο σενα..Έχετε κι οι δυο αυτη τη στιγμή τα αγχη σας και τις πιεσεις σας και ειναι λογικό να υπερβάλλετε στον τροπο που βλεπετε τα πράγματα..Δως του χωρο και χρόνο να διαβάσει και να πετυχει στις εξετάσεις,και ακολούθησε κι εσύ τον ίδιο δρόμο..Αφιερώσου εκεί τωρα.Μετα την εξεταστική κι απαλλαγμένοι πλέον απ αυτό το βάρος τα συζητάτε και τα βρίσκετε όλα..Μην το κανεις αυτο αυτη τη στιγμή στον εαυτό σου γιατι σε βγάζει εκτός πορείας και σκοπού..
Δεν νομίζω οτι θα ήθελες αυτός να περάσει κάπου κι εσυ όχι και να είσαι υποχρεωμένη να τραβάς για αλλο ένα χρόνο τα ίδια.Γι αυτο συγκέντρωσε τις δυναμεις σου και το ενδιαφερον σου αυτή τη στιγμη στο διαβασμα σου και κάνε ότι μπορείς..
Αν τα καταφέρεις έχει καλώς..θα χεις κανει το 1ο βήμα για την καινούρια σου ζωή..αν όχι δεν χάθηκε ο κόσμος..την επόμενη φορά..Θα ξέρεις όμως οτι προσπάθησες και οτι δεν απέτυχες εξαιτίας των αλλων.Μην αναλώνεσαι και μην στεναχωριέσαι αυτον τον καιρο όσο μπορείς με άλλα πραγματα.
Όλα θα βρουν το δρόμο τους.Μην αγχώνεσαι τόσο και μην πεφτεις με τα μούτρα και άθελά σου πιεζεις τόσο και τον άλλον.Δεν κανεις σε κανέναν απ τους δυο σας καλο με αυτον τον τρόπο.Φτιάξε καφεδάκι και ξεκίνα διαβασμα

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ... ΔΕΝ ΜΟΥ ΜΕΝΕΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΚΑΝΩ ... ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΗΓΜΗ... ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΚΑΙ ΟΤΙ ΒΓΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ... ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΣΚΕΦΤΟΜΕ... :'(

http://www.youtube.com/watch?v=UteXc...eature=related

αυτο το τραγουδάκι μου κρατάει συντροφια οταν περνάω δύσκολα και νιωθω μοναξιές.ελπίζω να σ αρεσει...

Εντάξει,ξεκίνα εσυ διάβασμα και αυτο θα γίνει απο μόνο του ;>
Μετά εχετε ολο τον χρόνο και την άνεση να συζητήσετε τα πάντα

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ... ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΠΟΥ ΝΑ ΜΙΛΉΣΩ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ... ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΠΟΛΥ ΟΛΟ ΑΥΤΟ....:)

ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ...