Σοβαρο και μεγαλο θεμα,οποιος μπορει μια συμβουλη...

Καλησπερα σε ολους,συγχωρεστε με για το κειμενο αλλα ειμαι απελπισμενος,αν γινεται καποια συμβουλη απο ατομα που εχουν εμπειρια στο προβλημα..

Ειμαι 30 χρονων φαρμακοποιος και πριν 9 μηνες γνωρισα μια κοπελα 28 ετων,καλη,πανεξυπνη,πανεμο� �φη,ολο χαρα για τη ζωη.Ερωτευτηκαμε ο ενας τον αλλο τοσο πολυ,εγω προσωπικα ειχα παθει σοκ για το τι ατομο ειχα γνωρισει..μιλαγε υπεροχα ,οτι ελεγε ηταν υπεροχο,παταγε στη γη,ηταν συγκρατημενη,σοβαρη παντα χαρουμενη.Σχεδον πολυ γρηγορα αρχισαμε να συγκατοικουμε και για 6 μηνες ειμασταν αχωριστοι τρελα ερωτευμενοι και ολοι χαιρονταν να μας βλεπουν.

Πριν 4 μηνες ανελαβε μια σοβαρη δουλεια που της ζητηθηκε.Ενθουσιασμενη στην αρχη πηγαιναν ολα καλα αλλα σιγα σιγα τα πραγματα δεν πηγαιναν οπως τα ηθελε γιατι την πιεζανε πολυ να δωσει λυσεις σε θεματα που δεν ηταν δικη της δουλεια.Αρχισε να αγχωνεται πολυ,να μην τρωει καλα να μην κοιμαται καλα αλλα και να καπνιζει αρκετα ενω καπνιζε λιγο κα με μετρο...Αυτο κρατησε 2-3 βδομαδες με αρκετη πιεση απο τη δουλεια ως που μια μερα δεν μπορυσε να κοιμηθει τη νυχτα καθοταν και δουλευε και προσπαθουσε να δωσει λυσεις στη δουλεια της.Προσπαθουσα να τη βοηθησω οσο μπορω αλλα ηθελε να μου αποδειξει ποια ειναι και ηθελε να τ ακανει ολα μονη της,ακολουθησε δευτερο και τριτο βραδυ αυπνιας με μενα να την παρακαλω μεσα στη νυχτα να ερθει να κοιμηθει. Ματαια...το πρωι μετα το τριτο βραδυ αυπνιας ξυπναω και ηταν διπλα μου φοβερα τρομαγμενη να λεει ασχετα πραγματα φοβιες τυψεις ,αποπρωσοποιηση αποπραγματοποιηση ολα ,με λιγα λογια ειχε παθει σοβαρο διπολικο επεισοδιο οπως μου ειπαν μετα οι γιατροι που φεραμε σπιτι αλλα και οι γονεις της και η αδερφη της μου ειπαν οτι το ειχε ξαναπαθει πριν 2 χρονια και την πηγαν σε κλινικη γιατι δεν επαιρνε τα φαρμακα της (δεν ηθελε να παρει φαρμακα αρχικα) και τους απεφευγε με αποτελεσμα να την χανουν συχνα να φευγει απο το σπιτι και να την αναζητουν σε αλλες πολεις και φιλους της..Μου ειπαν οτι πασχει απο διπολικο συνδρομο και οτι θα της περασει συντομα αν παρει αγωγη σωστα.Ομως ειχε παρει φαρμακα μονο 3 μηνες στο πρωτο σοβαρο επεισοδιο ενω τους σταθεροποιητες επρεπε να τους παρει τουλαχιστον χρονο.Ειχα καταρακωθει αλλα με ολες μου της δυναμεις προσπαθουσα να ειμαι συγκεντρωμενος να μην ειμαι λυπημενος και να ανυσηχει να την βοηθησω οπως μπορω και να την κανω να τρωει αλλα και να την πρετοιμαζω ωρα πριν παρει τα φαρμακα της να τα παρει γιατι δεν ηθελε...ντρεποταν,ηθελε να κανει παιδια ελεγε αλλα την καθησυχαζα οτι δεν υπαρχει προβλημα κτλ
Ο πρωτος γιατρος που ηρθε της ειχε δωσει 10mg zyprexa πρωι και 10 mg βραδυ τα οποια απ οτι φανηκε τισ επομενες 3 μερες δεν ηταν καθολου αρκετα.(την εχει ειδε σε ηρεμη φαση) με αποτελεσμα τις μερες αυτες οι δικοι της να πιστευουν οτι φτυνει τα φαρμακα κρυφα και δεν τα παιρνει, ενω εγω της τα εδινα κανονικα με πολυ πολυ προσπαθεια τις πρωτες μερες σχεδον γινομουν και γω εχθρος της.Δεν ηθελε να τους δει καν γιατι φοβοταν μην την πανε παλι στο ψυχιατρειο η μηπως πεισουν εμενα.
Συνεχεια ελεγε οτι δεν τα πανε καθολου καλα και δεν υπαρχει καθολου επικοινωνια,δεν θελει να μενει μαζι τους και γενικα δεν τους ηθελε,αλλα δεν μου εξηγουσε ακριβως γιατι,δεν ρωταγα και γω κι ολας απο ευγενεια.
Αρχισα να ερχομαι σε συγκρουση με τουσ δικους της,οχι μονο επειδη η κοπελα γινοταν ταυρος οποτε τους εβλεπε και της χαλαγε ολη την ηρεμια.Πριν που ειμασταν μονοι ηταν ηρεμη και ενιωθε ασφαλεια οσο την καθυσηχαζα.Αλλα αμφισβητουσαν τη δουλεια μου οτι μου εφτυνε τα φαρμακα.Περασαν αλλες 2 μερες εντασης και διαμαχης (η κοπελα να ειναι μια ωρα καλα και 8 ωρες χαλια να μην μπορω να κουνηθω ρουπι απο το σπιτι να με ψαχνει παντου οταν δεν με εβλεπε,ουτε στο μπανιο δεν πηγαινα μονος,ειχε κρεμαστει απο πανω μου δεν εμπιστευοταν κανενα μονο εμενα. ολοι την αγχωνανε και φοβοταν μην την 'δωσουν'.Φερνουν αλλο γιατρο οι δικοι μου τωρα ο οποιος την πετυχαινει σε ασχημη στιγμη και καταλαβαινει οτι 10mg πρωι βραδυ ειναι πολυ λιγο για την κατασταση της και της δινει 20 mg zyprexa 3 φορες τη μερα τα οποια μερα μερα την κανανε ολο και πιο πολυ ωρα καλα.
οι γονεις της ομως τη θελαν σπιτι... ενω αυτη δεν ηθελε να παει με τιποτα...φωνες,απειλες τους εδιωχνε σχεδον με κλωτσιες απο το σπιτι,εγς φυσικα ηθελα να παει λιγο στους δικους της η να ερχονται αυτοι γιατι επρεπε να παω στη δουλεια στην οποια δεν ειχα παει μια βδομαδα, δεν με αφηνε απο φοβο και ηταν πολυ χαλια να βγει εξω να ερθει μαζι μου,αλλα ματαια γινοταν θηριο στην ιδεα οτι αν θα παει στους δικους της θα την πανε ψυχιατρειο...

Περασαν 2 μερες αρχισανε οι απειλες. ''κανε το κοριτσι να ρθει σπιτι μη γινει κανα κακο'' προς εμενα μου φερανε κατι θειους μπραβους και αργοτερα την πειθω να παμε μαζι σπιτι της να μεινουμε λιγες μερες να βλεπουν οι δικοι της οτι παιρνει τα φαρμακα η οτι τρωει,πραγματα τα οποια τα καναμε μαζι σπιτι μας.
Αρχισα να ενημερωνομαι ιδιαιτερα για την ασθενεια και ειμουν πεισμενος οτι αυτοι της το χαν διμιουργησει γιατι η συμπεριφορες τους ηταν τρομακτικες και ποτε δεν την ενθαρυναν ολο της λεγαν ειναι τρελη πρεπει να παιρνει φαρμακα δεν την ακουγαν καν τι ελεγε,ειχα γινει πυραυλος μεσα στο ιδιο τους το σπιτι... αρχισα να αναρωτιεμαι αν εχουν παει σε γιατρο αυτοι να ενημερωθουν τη συμπεριφορα πρεπει να χουν.Δεν ειχαν κανει τιποτα,οτι ειχαν ακουσει λιγο απο τους γιατρους οταν βγηκε απο το ψυχιατρειο 2 χρονια πριν.Περασαν 3 μερες με φασαριες ηθελε να φυγουμε συνεχεια,θελανε να της δωσουν τα χαπια σε αλλες ωρες να ηρεμει αναλογα οπως τους συμφερε γιατι δεν την αντεχαν,μονο εγω την ηρεμουσα,οσπου τους ειπα αν δεν παμε ολοι σε ψυχιατρο να μιλησουμε μαζι να μαθουν να συμπεριφερονται θα φυγουμε απο το σπιτι και οτι γινει.Με τα χιλια ζορια (η μανα της ντρεποτανε να παει)παμε σε γιατρο και τους εξηγει οτι ηταν μαθηματικα αποδεδειγμενο οτι με 3 μηνες που πηρε τα φαρμακα μονο με το πρωτο μεγαλο αγχος θα το παθαινε παλι και οτι ηταν πολυ τυχερη που ειχε εμενα και την ηρεμουσα και γλυτωσε το ψυχιατρειο... τους ειπε επισης αν δεν ειναι σε μερος που της αρεσει θα της κανει κακο στη θεραπεια,πρεπει να ναι σε μερος που θελει αυτη να μην αγχωνεται στην τελικη ενα ξενοδοχειο κτλ με λιγα λογια τσακωθηκαμε παλι μπροστα στο γιατρο με τους γονεις να φωναζουν το παιδι να ρθει σπιτι και ας πεθανει και γω να χω πιασει κοκκινα με οτι ελεγαν και γιατι τη λεγαν στο γιατρο.Ο γιατρος να εχει φρικαρει και να λεει δεν εχω ξανασυναντησει τετοια μανα(σχιζοφρενη μανα την αποκαλεσε)



Φευγουν πολυ θυμωμενοι αφηνωντας να εννοηθει σε μενα ''θα δεις τι θα γινει'' και μενω με την κοπελα στο γιατρο,μας καθυσηχαζει και παμε λιγο σπιτι μας ενω επρεπε να γυρισουμε σπιτι τους.Εντελως τυχαια και σχεδον μετα απο 15 μερες που εγινε το επεισοδειο δεν με ειχε αφησει να φυγω μετρο απο κοντα της μου λεει 'πηγαινε στη δουλεια σου και παω εγω σπιτι μου να τους καθυσηχασω,ελα εσυ μολις τελεωσεις.Εμεινα αναυδος,λεω μεσα μου επιτελους αρχισε να συνερχεται.Παει λοιπον σπιτι της και παω εγω στη δουλεια. Με παιρνει τηλεφωνο μετα απο 2 ωρες και μου λεει οι δικοι της ειναι πολυ θυμωμενοι και να παω οσο πιο γρηγορα μπορω οταν τελειωσω γιατι δεν μπορει αλλο μονη της μαζι τους,της ειπα ενταξει αλλα να προσπαθησει να τους ηρεμησει γιατι τα πραγματα δεν ηταν καλα.Περναει μια ωρα και με παιρνει αλαφιασμενη και μου λεει ελα γρηγορα να με παρεις εχει γινει χαμος και τοτε της παιρνουν το τηλεφωνο απο τα χερια και το κλεινουν. Εμεινα. Αρχισα να παιρνω πισω αλλα τιποτα,μετα απο 5 λεπτα με παιρνουν πισω απο το τηλεφωνο της ενας θειος της και μου λεει'' Φιλε μεινε μακρυα απο το κοριτσι ειχατε παρει ναρκωτικα...και θα παρουμε ασφαλιστηκα μετρα αν πλησιασεις(η κοπελα στις πρωτες 2 μερες του επεισοδιου επαναλαμβανε συνεχεια'δεν πηρα ναρκωτικα το πρωτο επεισοδιο δεν με πιστευουν'' και γενικα το επαναλαμβανε συχνα αλλα δεν εδινα σημασια γιατι δεν καταλαβαινα) και αμεσως μου το κλεινουν... Κοντεψα να λυποθημησω αρχικα,δεν ηταν αληθεια ,καπακια παιρνω τον πατερα της ο οποιος ηταν ο πιο συνεργασιμος απ ολους αλλα παρασυροταν απο τη γυναικα του και την αλλη κορη τους,τον παιρνω τηλεφωνο αυτος κατευθυνοταν στην αστυνομια να την φερει στο μαγαζι τους γιατι οι θειοι της την ειχαν κλεισει στην αποθηκη και απειλουσαν να τη χτυπησουν αν δεν τους πει οτι πηρε ναρκωτικα.... μου λεει λοιπον να μην παω εκει γιατι θα γινει χαμος και θα με παρει αυτοσ πισω να μου πει... περνανε 2 ωρες τιποτα... τον παιρνω τηλεφωνο και απανταει μια νοσοκομα απο τα επειγοντα σε νοσοκομειο και μου λεει οτι εον εχουν εκει γιατι πηγαινοντας στην αστυνομια τον επιασαν δυνατοι πονοι στο στηθος...

φευγω να παω σπιτι της δεν ηταν κανεις πουθενα,αρχισα να ανυσηχω απιστευτα ,νομιζα τα χειροτερα,ανησχουσα γι αυτη μηπως εκανε καμια τρελα,η την πανε πουθενα,πεφτουν ολοι απανω μου οι δικοι μου οτι θα νε καλα γιατι ειναι οι δικοι της και να περιμενω λιγο.Με παιρνει ο πατερας της λιγες ωρες αργοτερα και μου λεει μεινε μακρυα μαλλον εχετε παρει ναρκωτικα για να επαθε παλι αυτο το κοριτσι,οπως στο πρωτο επεισοδιο μου λεει.''δεν ειναι αληθεια'' να φωναζω τι ναι αυτα που λετε γιατι το κανετε αυτο κτλ ''απομακρυνσου γιατι θα γινει μεγαλο κακο'' και τοκλεινει.Εχω μεινει αφωνος,συντριμια ολα γυρω μου.Ετοιμος να παω να κανω χαμο ολο νευρα να υποστηριξω τη θεση μου αλλα με πειθουν οι δικοι μου να μην κανω τιποτα και καλα μην μπλεξω...


Την επομενη δεν απαντουσαν στα τηλεφωνα,τη μεθεπομενη αρχισαμε να παιρνουμε αστυνομιες νοσοκομεια βαζαμε γιατρους να παρουν σε κλινικες κτλ αλλα τιποτα,μετα απο 3 μερες παιρνουν τηλεφωνο τη μητερα μου και της λενε οτι η κοπελα ειναι καλα ηρεμησε απ οτι εγινε και οτι ειχαμε παρει ναρκωτικα(αυτος λεει δεν το πιστευει αλλα η γυναικα του και ι αλλη κορη ειναι σιγουρες,οι δικοι μου να μην ξερουν τι να πιστεψουν...) να κανω πισω λιγες μερες να ηρεμησουν τα πραγματα και θα την δω μετα ειπε. Ειπα ενταξει με βαρια καρδια και αρχισα να περιμενω.Περνανε 4-5 μερες τον περνω και μου λεει παλι ακομα ειναι φορτισμενη η κατασταση και οτι θα γινει κανα κακο αν παω εκει γιατι της εχουν πει να ειναι ηρεμη και οτι την περιμενω να γινει καλα(για να μην φυγει πουθενα μακρυα και την ψαχνουν) Τοτε καταλαβα οτι εχω να κανω με υπουλα ατομα και οτι πρεπει να παω με τα νερα τους αν θελω να ξαναδω την κοπελα μου.


Περασαν 10 μερες,κλαιγοντας η δακρυζοντας τουλαχιστον καθε ωρα καθε μερα,και με παιρνει τηλεφωνο η κοπελα μου κρυφα διπλα στον πατερα της απο το τηλεφωνο και να κανει οτι μιλαει με αλλον ετσι για να με ακουσει.Μετα με παιρνει ο πατερας της με νευρα οτι και καλα πηρε σε μενα και το ξερει και ρωταγε τι της ειπα και μην κανω τιποτα, να μην παω ποτε εκει γιατι θα πανε εισαγγελεα! για αλλη μια φορα μενω μαλακας ρακος να μην ξερω τι να κανω και πανω απ ολα μην γινει κανα κακο στην κοπελα..αρχισα να παιρνω δικηγορους τηλεφωνο να ρωταω ασφαλιτες κτλ ολοι μου λενε μεινε μακρυα γιατι θα μπλεξεις σιγουρα μπλεκεις σε τετοιες περιπτωσεις ενς εγω να λιωνω για την κοπελα και αυτο που περναει.
καθομαι παλι στα αυγα μου να περιμενω να περασει το επεισοδιο της να γινει οπως πριν καλα (ειχα ακουσει 3 βδομαδες) να τα βαλει αυτη στη θεση της τα πραγματα.εχοντας αρχισει να καταλαβαινω γιατι λενε για ναρκωτικα γιατι μονο ετσι ο εισαγγελας αφηνει να την κρατησουν σπιτι κλειδωμενη χωρις τηλεφωνο και με τη βια.ηρθαν και πειραν τα πραγματα της απο το σπιτι μας οσο ελειπα δεν ηθελαν να με δουν,αλλα εστειλα τη μανα μου να δει μηπως μου ριχνανε τιποτα μεσα στο σπιτι για να με κατηγορησουν...


Μετα απο αλλες 8-9 μερες απο το τελευταιο τηλεφωνημα με παιρνει η κοπελα απο το τηλ του πατερα της μαζι ομως με τον πατερα της και μου λεει ''αγαπη μου ειμαι διπολικη αλλα ειμαι καλα συγνωμη που δεν σου ειπα τιποτα μην ανυσηχεις θα τα πουμε συντομα, μου λενε να καθαρισουμε απο ναρκωτικα ολη την ωρα,κανουν λαθος αλλα δεν με πιστευουν'' και απο μεσα ο πατερας της να λεει να καθαρισετε πρωτα και μετα θα βρεθειτε... Της λεω να μην ανυσηχει εγω την περιμενω και να προσπαθησει να τους πεισει μερα με τη μερα που θα γινεται καλυτερα... και γω θα μαι δω και θα περιμενω και οτι την αγαπω οσο τιποτα στη ζωη μου..κλαιγοντας.


Περνουν αλλες 10 μερες αγωνιας και ανησυχιας ελπιζοντας οτι ολα θα πανε καλα και θα ηρεμησουν οι δικοι της και με παιρνει τηλ απο μιας θειας της να μου λεει ''ελα τωρα να με παρεις απο δω δεν αντεχω αλλο , δεν με ακουνε,δεν με καταλαβαινουν,εχουν ξυλωσει τη πορτα στο δωματιο μου,θελουν να με τρελανουν ελα να με παρεις τωρα που λειπουν,γιατι δεν εχεις φανει τοσο καιρο ειχες παει οτι θα κανες τα παντα για μενα ελα μην φοβασαι κανενα,ελα...'' της λεω ερχομαι να μιλησουμε
Θολωσα ειμουν ετοιμος να παω και αμεσως τηλεφωνο απο τον πατερα με φωνες τι μου ειπε και μην κανω τιποτα γιατι το κοριτσι δεν ειναι καλα και οτι θα παει σπιτι και θα γινει χαμος που πηρε τηλ θα φερουν εισαγγελεα κτλ κτλ παλι αν και ηξερα οτι ειναι μπουρδες αυτα που λενε. Αρχισα να καταλαβαινω οτι εχω να κανω με εγκληματιες γονεις (μου το χει πει ο γιατρος που ειχαμε τσακωθει οτι μανα της ειναι σχιζοφρενης μανα και οτι το κοριτσι θα το καταστρεψει)

Δεν πηγα...μονο και μονο για τους δικους μου που ανησυχουσαν για μενα. Μου ειπαν περιμενε ακομα λιγο.



Περνουν αλλες 10 μερες σχεδον και φτανει το σαββατο που μας περασε και γω αναγκαζομαι να φυγω εσπευμενα για λιγες μερες εξωτερικο επειδη εγχειριζοταν ο αδερφος μου που σπουδαζει και δεν ειχε κανεναν.Δυο μερες μετα τη,δευτερα (πριν 5 μερες)με παιρνει η μανα μου και μου λεει ειναι δω η κοπελα σου,τους εφυγε απο το σπιτι,ειναι καλα εχει συνελθει απο το επεισοδιο παρα πολυ αλλα ειναι πολυ τρομαγμενη και δεν θελει με τιποτα να γυρισει πισω και αν δεν την φιλοξενησει σπιτι λιγες μερες θα φυγει και δεν ξερει τι θα κανει,της μιλαω και γω μην μποροντας να κρατησω τα δακρυα μου οταν μου ελεγε παρε το πρωτο αεροπλανο και ελα,ειμαι εδω σπιτι σου,ενω ο αδερφος μου εγχειριζοταν την αλλη μερα... τι ατυχια και αυτη....

Της δινει τα κλειδια για το σπιτι της η μανα μου κρυφα για να μην την βρει η μανα της και η αδερφη της αλλα ταυτοχρονα παιρνει τον πατερα της ο οποιος ειχε αρχισει να παιρνει το μερος το δικο μας, του λεει να ξερει οτι ειναι κει και να παει μολις τελειωσει τη δουλεια το βραδυ να της μιλησει,ο οποιος δεν πηγε γιατι ηξερε οτι ηταν σε καλα χερια και οτι εγω λειπω και εκατσε να ηρεμησει τη γυναικα του που ηθελε να παει εισαγγελεα για να ψαξουν να μας βρουν,νομιζαν οτι ειμαστε μαζι.

Μιλησα με την κοπελα μου αρκετη ωρα εκεινο το βραδυ,το κλαμα που εριξα δεν λεγεται,ειχε παει και ο κολητος μου απο το σπιτι της μανας μου για να την ηρεμησει και αποφασισαμε την αλλη μερα να παει η κοπελα μου στον εισαγγελεα πρωτη και να πει τι συμβαινει.Και ναι λοιπον το πρωι που πηγε ο πατερας της τον πηρε και πηγανε.

Εκανε δηλωση εναντια στη μανα της και την αδερφη της ειναι 28 χρονων πασχει απο διπολικη διαταραχη περασε επεισοδιο και τωρα ειναι καλα και παιρνει τα φαρμακα της αλλα την ειχαν κλειδωμενη 2 μηνες στο σπιτι της ειχε παρει το κινητο και γενικα δεν την αφηνουν να κανει τιποτα και παιζαν με την υγεια της.Ο εισαγγελεας οτι κανενας δεν εχει δικαιωμα να το κανει αυτο και οτι εφοσον ειναι καλα (που ειναι) και παιρνει τα φαρμακα της και ειναι ελευθερη να κανει οτι θελει και να δει οποιον θελει και να εχει και τηλεφωνο.(επιτελους)
Καλεσανε τη μανα της να της κανουν συστασεις και αυτη ειπε οτι της εδινα εγω ναρκωτικα γιατι μονο ετσι το παθαινει αυτο η κορη της και οτι δεν παιρνει τα φαρμακα της μαζι μου,βεβαια ο εισαγγελεας δεν την πηρε πολυ στα σοβαρα γιατι δεν ειχε αποδειξεις.Ομως η μανα της υπεγραψε χαρτι οτι αν παθει αλλη κριση να την παει η αστυνομια κατευθειαν στο ψυχιατρειο.......

Ο εισαγγελεας καλεσε εμενα μετα αλλα επειδη ειμαι εξωτερικο πηγε η μανα μου στη θεση μου αλλα και ο κολητος μου να με υπερασπιστει.Της ειπε δεν εχουμε να φοβομαστε τιποτα αλλα να πειτε στο γιο σας οτι αν παθει κριση η κοπελα παλι και ειναι αυτος μαζι της και μονο και πει η κοπελα οτι πηρε ναρκωτικα μεσα στην κριση της εστω και καταλαθος θα εχω πολυ μεγαλο προβλημα...


Αυτο εγινε προχθες τεταρτη χθες μαζεψε τα πραγματα της, εφυγε απο το σπιτι και πηγε σε μια φιλη της να με περιμενει εκει να γυρισω σε μια αλλη πολη μακρυα...εγω της ειπα να μην ανησυχει ολα θα πανε καλα και θα ειμαστε μαζι και οτι θα κανω τα παντα γι αυτο.

Οι γονεις αμεσως τη βρηκανε παλι και απειλουν τη φιλη της οτι θα της πανε τον εισαγγελεα αν δεν ερθει σπιτι και οτι θα μπλεξει... φοβιζουν ολο τον κοσμο και κανουν πολυ κακο στην κορη τους... το κοριτσι που αγαπω που εχει περασει τοσα πολλα με αυτα τα ατομα....Με περιμενει τωρα να γυρισω να παμε να μεινουμε μαζι και ειναι μεσα στο αγχος γιατι το τι θα κανουμε...


Παρακαλω οποιον καταφερε να διαβασει αυτο...μια συμβουλη,οτιδηποτε ολα με βοηθουν να συνεχισω να ελπιζω...Σε 4-5 μερες θα τη δω μετα απο 2 μηνες.....






Ευχαριστω

Quote:

---

Originally Posted by Γιωργος2

Καλησπερα σε ολους,συγχωρεστε με για το κειμενο αλλα ειμαι απελπισμενος,αν γινεται καποια συμβουλη απο ατομα που εχουν εμπειρια στο προβλημα..

Ειμαι 30 χρονων φαρμακοποιος και πριν 9 μηνες γνωρισα μια κοπελα 28 ετων ,καλη, πανεξυπνη, πανεμορφη, ολο χαρα για τη ζωη. Ερωτευτηκαμε ο ενας τον αλλο τοσο πολυ, εγω προσωπικα ειχα παθει σοκ για το τι ατομο ειχα γνωρισει .. μιλαγε υπεροχα , οτι ελεγε ηταν υπεροχο, παταγε στη γη, ηταν συγκρατημενη , σοβαρη παντα χαρουμενη. Σχεδον πολυ γρηγορα αρχισαμε να συγκατοικουμε και για 6 μηνες ειμασταν αχωριστοι τρελα ερωτευμενοι και ολοι χαιρονταν να μας βλεπουν.

Πριν 4 μηνες ανελαβε μια σοβαρη δουλεια που της ζητηθηκε . Ενθουσιασμενη στην αρχη πηγαιναν ολα καλα αλλα σιγα σιγα τα πραγματα δεν πηγαιναν οπως τα ηθελε γιατι την πιεζανε πολυ να δωσει λυσεις σε θεματα που δεν ηταν δικη της δουλεια. Αρχισε να αγχωνεται πολυ, να μην τρωει καλα να μην κοιμαται καλα αλλα και να καπνιζει αρκετα ενω καπνιζε λιγο κα με μετρο ... Αυτο κρατησε 2-3 βδομαδες με αρκετη πιεση απο τη δουλεια ως που μια μερα δεν μπορυσε να κοιμηθει τη νυχτα καθοταν και δουλευε και προσπαθουσε να δωσει λυσεις στη δουλεια της . Προσπαθουσα να τη βοηθησω οσο μπορω αλλα ηθελε να μου αποδειξει ποια ειναι και ηθελε να τ ακανει ολα μονη της , ακολουθησε δευτερο και τριτο βραδυ αυπνιας με μενα να την παρακαλω μεσα στη νυχτα να ερθει να κοιμηθει . Ματαια...το πρωι μετα το τριτο βραδυ αυπνιας ξυπναω και ηταν διπλα μου φοβερα τρομαγμενη να λεει ασχετα πραγματα φοβιες τυψεις , αποπρωσοποιηση αποπραγματοποιηση ολα , με λιγα λογια ειχε παθει σοβαρο διπολικο επεισοδιο οπως μου ειπαν μετα οι γιατροι που φεραμε σπιτι αλλα και οι γονεις της και η αδερφη της μου ειπαν οτι το ειχε ξαναπαθει πριν 2 χρονια και την πηγαν σε κλινικη γιατι δεν επαιρνε τα φαρμακα της (δεν ηθελε να παρει φαρμακα αρχικα) και τους απεφευγε με αποτελεσμα να την χανουν συχνα να φευγει απο το σπιτι και να την αναζητουν σε αλλες πολεις και φιλους της .. Μου ειπαν οτι πασχει απο διπολικο συνδρομο και οτι θα της περασει συντομα αν παρει αγωγη σωστα . Ομως ειχε παρει φαρμακα μονο 3 μηνες στο πρωτο σοβαρο επεισοδιο ενω τους σταθεροποιητες επρεπε να τους παρει τουλαχιστον χρονο . Ειχα καταρακωθει αλλα με ολες μου της δυναμεις προσπαθουσα να ειμαι συγκεντρωμενος να μην ειμαι λυπημενος και να ανυσηχει να την βοηθησω οπως μπορω και να την κανω να τρωει αλλα και να την πρετοιμαζω ωρα πριν παρει τα φαρμακα της να τα παρει γιατι δεν ηθελε ... ντρεποταν,ηθελε να κανει παιδια ελεγε αλλα την καθησυχαζα οτι δεν υπαρχει προβλημα κτλ
Ο πρωτος γιατρος που ηρθε της ειχε δωσει 10mg zyprexa πρωι και 10 mg βραδυ τα οποια απ οτι φανηκε τισ επομενες 3 μερες δεν ηταν καθολου αρκετα.(την εχει ειδε σε ηρεμη φαση) με αποτελεσμα τις μερες αυτες οι δικοι της να πιστευουν οτι φτυνει τα φαρμακα κρυφα και δεν τα παιρνει, ενω εγω της τα εδινα κανονικα με πολυ πολυ προσπαθεια τις πρωτες μερες σχεδον γινομουν και γω εχθρος της . Δεν ηθελε να τους δει καν γιατι φοβοταν μην την πανε παλι στο ψυχιατρειο η μηπως πεισουν εμενα.
Συνεχεια ελεγε οτι δεν τα πανε καθολου καλα και δεν υπαρχει καθολου επικοινωνια , δεν θελει να μενει μαζι τους και γενικα δεν τους ηθελε , αλλα δεν μου εξηγουσε ακριβως γιατι,δεν ρωταγα και γω κι ολας απο ευγενεια.
Αρχισα να ερχομαι σε συγκρουση με τουσ δικους της,οχι μονο επειδη η κοπελα γινοταν ταυρος οποτε τους εβλεπε και της χαλαγε ολη την ηρεμια . Πριν που ειμασταν μονοι ηταν ηρεμη και ενιωθε ασφαλεια οσο την καθυσηχαζα . Αλλα αμφισβητουσαν τη δουλεια μου οτι μου εφτυνε τα φαρμακα . Περασαν αλλες 2 μερες εντασης και διαμαχης (η κοπελα να ειναι μια ωρα καλα και 8 ωρες χαλια να μην μπορω να κουνηθω ρουπι απο το σπιτι να με ψαχνει παντου οταν δεν με εβλεπε , ουτε στο μπανιο δεν πηγαινα μονος , ειχε κρεμαστει απο πανω μου δεν εμπιστευοταν κανενα μονο εμενα. ολοι την αγχωνανε και φοβοταν μην την 'δωσουν' . Φερνουν αλλο γιατρο οι δικοι μου τωρα ο οποιος την πετυχαινει σε ασχημη στιγμη και καταλαβαινει οτι 10mg πρωι βραδυ ειναι πολυ λιγο για την κατασταση της και της δινει 20 mg zyprexa 3 φορες τη μερα τα οποια μερα μερα την κανανε ολο και πιο πολυ ωρα καλα.
οι γονεις της ομως τη θελαν σπιτι . .. ενω αυτη δεν ηθελε να παει με τιποτα ... φωνες,απειλες τους εδιωχνε σχεδον με κλωτσιες απο το σπιτι,εγς φυσικα ηθελα να παει λιγο στους δικους της η να ερχονται αυτοι γιατι επρεπε να παω στη δουλεια στην οποια δεν ειχα παει μια βδομαδα , δεν με αφηνε απο φοβο και ηταν πολυ χαλια να βγει εξω να ερθει μαζι μου,αλλα ματαια γινοταν θηριο στην ιδεα οτι αν θα παει στους δικους της θα την πανε ψυχιατρειο.

---

Sorry τωρα ειδα τα υπολοιπα βιαστηκα να απαντησω

Βασικα εχω μεινει αφωνη με αυτη την ιστορια.
Κανονικα τετοιους γονεις θα επρεπε να τους εχουν σε φυλακη.
Δεν ειναι δυνατον να συμπεριφερονται ετσι.
Δεν εχω να σου πω κατι συγκεκριμενο.Ελπιζω ολα να πανε καλα και να ξεμπερδεψετε γρηγορα.

Σε ευχαριστω και μονο αυτο που ειπες μου φτανει ,να σαι καλα

Να τους γραφετε εντελως τους γονεις και να μη δινετε καμια σημασια. Υπαρχουν και οι τοξικολογικες εξετασεις που δειχνουν αν ακποιος ειναι χρηστης η οχι. Να κανεις περιοριστικα μετρα στη μανα της και την αδερφη της.

Quote:

---

Originally Posted by λιλιουμ

Να τους γραφετε εντελως τους γονεις και να μη δινετε καμια σημασια. Υπαρχουν και οι τοξικολογικες εξετασεις που δειχνουν αν ακποιος ειναι χρηστης η οχι. Να κανεις περιοριστικα μετρα στη μανα της και την αδερφη της.

---

Ναι πιστευω αυτο θα ειναι το επομενο βημα,ευχαριστω!

Aυριο θα τη δω..., σας αφιερωνω ενα τραγουδι που ακουσα μολις και ελιωσα,οι στιχοι λενε '' Ολη τη ζωη μου δινω σωμα και ψυχη,φτανει παλι να μαστε μαζι,σε θελω,δεν με νοιαζει που πηγαινω ουτε που θα βγει, εισαι συ το τελος μου κι αρχη... Μελινα Ασλανιδου Το Λαθος


Σας ευχομαι τα καλυτερα,καληνυχτα

Γιωργο ελπιζω ολα να πανε καλα...

Σου το ευχομαι και εγώ να παν όλα καλά. Υπομονή και κουράγιο.

OYAOY!!!!!!! απιστευτη ιστορια!! να κανει ασφαλιστικα μετρα στους γονεις.. καλο κουραγιο, αν υπαρχει αγαπη ολα θα τα ξεπερασεται!!!

Γιώργο μου, θα σου πω ένα μεγάλο μπράβο κ συγχαρητήρια για τις αντοχές σου, την υπομονή κ την επιμονή για να είσαι μαζί με αυτή τη κοπέλα! Δεν αντέχουν πολλοί τέτοιες καταστάσεις ούτε εχουν τα κότσια να τα βάλουν με τέτοιους ανθρώπους! Δυστυχώς, κάποιοι γονείς έχουν τη ψευδή αίσθηση ότι επειδή μας γέννησαν ξέρουν κ καλυτερα το καλό μας κ μας δημιουργούν μεγαλύτερο κακό, δεν τους οφείλουμε τπτ! Εκείνοι οφείλουν σε εμάς μέχρι να γίνουμε κ εμείς γονείς! Έχεις ακούσει καποιους γονείς που λένε: ξέρεις τι θυσίες έκανα εγώ για χάρη σου? ξέρεις τι στερήθηκα? Ξέρεις το ένα? ξέρεις το άλλο?! ΟΧΙ!!! Δε ξερουμε κ δε θέλουμε να μαθουμε διότι εκείνοι θέλανε παιδιά, δε φυτρώσαμε! Δε θα μας φορτώσουν τις ενοχές τους κ τις λαθος επιλογές τους!!! Εύχομαι όλα να έχουν πάει καλά! ΝΑ είστε καλά με τη κοπέλα σου κ να μην αφήσετε κανένα να μπει αναμεσα σας! ούτε ξανα τη μάνα της, εκείνη πρέπει να πάτε με το ζόρι να τη δει ψυχίατρος! Συγγνώμη κιόλας που μιλάω έτσι αλλά καποιοι γονείς είναι τόσο εγωιστές που καταστρέφουν τη ζωή του παιδιού τους κ δε τους νοιάζει! Εύχομαι όλα να είναι καλα!!

Quote:

---

Originally Posted by VickyK

Γιώργο μου, θα σου πω ένα μεγάλο μπράβο κ συγχαρητήρια για τις αντοχές σου, την υπομονή κ την επιμονή για να είσαι μαζί με αυτή τη κοπέλα! Δεν αντέχουν πολλοί τέτοιες καταστάσεις ούτε εχουν τα κότσια να τα βάλουν με τέτοιους ανθρώπους! Δυστυχώς, κάποιοι γονείς έχουν τη ψευδή αίσθηση ότι επειδή μας γέννησαν ξέρουν κ καλυτερα το καλό μας κ μας δημιουργούν μεγαλύτερο κακό, δεν τους οφείλουμε τπτ! Εκείνοι οφείλουν σε εμάς μέχρι να γίνουμε κ εμείς γονείς! Έχεις ακούσει καποιους γονείς που λένε: ξέρεις τι θυσίες έκανα εγώ για χάρη σου? ξέρεις τι στερήθηκα? Ξέρεις το ένα? ξέρεις το άλλο?! ΟΧΙ!!! Δε ξερουμε κ δε θέλουμε να μαθουμε διότι εκείνοι θέλανε παιδιά, δε φυτρώσαμε! Δε θα μας φορτώσουν τις ενοχές τους κ τις λαθος επιλογές τους!!! Εύχομαι όλα να έχουν πάει καλά! ΝΑ είστε καλά με τη κοπέλα σου κ να μην αφήσετε κανένα να μπει αναμεσα σας! ούτε ξανα τη μάνα της, εκείνη πρέπει να πάτε με το ζόρι να τη δει ψυχίατρος! Συγγνώμη κιόλας που μιλάω έτσι αλλά καποιοι γονείς είναι τόσο εγωιστές που καταστρέφουν τη ζωή του παιδιού τους κ δε τους νοιάζει! Εύχομαι όλα να είναι καλα!!

---

Vicky δεν θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο...