Σαν κομπαρσος σε θιασο..

Γιατι πρεπει παντα να νιωθω τοσο διαφορετικος απο τους αλλους;Ειναι στιγμες που νιωθω οτι ηρθα εδω απο ενα αλλο πλανητη,απο μια χωρα μακρινη και μοιαζω ξενιτεμενος.Σκηνοθετω στο μυαλο μου μια ιστορια,δεν ειναι εδω η καταγωγη μου, εχω γεννηθει σε μια αλλη εποχη αλλα καποιοι με απηγαγαν και με εφεραν εδω χωρις την δικια μου εγκριση.Ολα εδω με ξαφνιασαν,παρελυσα απο την εξελιξη,τον ευδαιμονισμο,εδω οι ανθρωποι κυνηγουν αλλους ανθρωπους,ειδα και αποειδα,τυφλωθηκα απο την μοναξια ολων.Βαρετη ιστοριουλα;Ε που να την ζεις και μαλιστα να σε υποχρεωνουν να γινεσαι ενα μʼαυτους.Δηλαδη ενω πρωτα σε προσταζουν να ζεις ετσι,στην συνεχεια αφου δεν εχεις αλλη επιλογη,το κανεις τροπο ζωης.Αφου θελουμε να νιωθουμε ξεχωριστοι και σπουδαιοι γιατι ακολουθουμε τοσο πολυ το πληθος;Και αφου θελουμε να ειμαστε αληθινοι γιατι δεν κανουμε αυτο που πραγματικα νιωθουμε και γινομαστε υποχειριοι των αλλων;Δεν μπορω να το καταλαβω,αδυνατω.Τελικα δεν ξερουμε τι θελουμε,φτιαχνουμε ενα κοσμο απλα για να συνυπαρχουμε,ζουμε σε παραισθησεις,βολεβομαστε απλα για να περνουν τα χρονια.Η μεγαλη ειρωνια ειναι οτι,αν καποιος μας υποτιμησει ή μας καταπατησει το αδικο μας γινομαστε δρακοι,ετοιμοι να υπερασπισουμε τον εαυτο μας,μα στην ουσια κοροιδευομαστε,αφου δεν ξερουμε πραγματικα τις αξιες μας,ακολουθουμε την μαζα.
Γιʼαυτο φοβαμαι τοσο πολυ,φοβαμαι που οι ανθρωποι θα πεσουν καποια μερα απο τα συννεφα και καταλαβουν οτι τελικα δεν ζουσαν,ειχαν παραισθησεις.Μενουμε απαθεις,λεμε συνεχως αυριο θα το αλλαξω,μα στην ουσια δεν θα το κανεις ποτε,φοβασαι να κανεις αυτο που θες μηπως και σε απαρνηθουν.Τοσο παραλογο και ανεφικτο ειναι να ονειρευεσαι;Να αιθεροβατεις;Αφου η ζωη ειναι η ιδια απο μονη της ονειρεμενη,η υπαρξη μας ειναι ονειρεμενη,κανεις δεν ξερει απο που ηρθε και δεν θα μαθει ποτε,απο μονοι μας ειμαστε μια περιπτωση.Τι θα κερδισεις αν ζεις μια ζωη στα πρεπει και στα “φυσιολογικα” ;Ποιος ειναι αυτος που εθεσε αυτα τα ορια που πρεπει εσυ να μην τα ξεπερασεις ποτε;Η οικογενεια μας ισως,η κοινωνια,το πως μεγαλωσες.Ολα και ολα να μας κανουν οτι θελουν απλα επειδη ετσι νομιζουμε θα ειμαστε ασφαλεις.Ψαχνουμε ασφαλεια στην ανασφαλεια μας,προσπαθουμε να ξεπερασουμε,πασχιζουμε να γινουμε κατι και στο τελος ξεχασαμε να ζησουμε.Κριμα..

Παραθετω καποιες σκεψεις μου..συγνωμη αν σας κουρασα.
Ευχαριστω!

Τι να πώ...Συμφωνώ με τις σκέψεις σου και επαυξάνω! Σκέψεις που με βασανίζουν κι εμένα...

...:)Περιεργο δεν απαντουσε κανεις και ενιωσα οτι μοναχα εμενα με βασανιζουν!!

Αλτερεγκο μου.... κι εγω μαζι σασ... και να εισαι σιγουρος πως πανω κατω παααρα πολλοι απο εμας εδω στο φορουμ ετσι νιωθουμε....και σημεριζομαστε τις σκεψεις αυτεσ....

\"Γιατι πρεπει παντα να νιωθω τοσο διαφορετικος απο τους αλλους;”

..μια ζωη ενιωθα διαφορετικη απο τους αλλους και με τον καιρο η ευαισθησια μου ,
οχι μονο μου το επιβεβαιωσε αλλα καταφερε και στα ματια των αλλων μα με κανει \"μειονοτητα\"... θυμαμαι πως υπηρχε καιροσ που ηδη στο δημοτικο ακομα το πρωι που με ξηπναγε η μητερα μου για το σχολειο υπηρξαν παααμπολες φωρες που εκλεγα απαρηγορητη δηλωνωντασ πως δεν ηθελα να παω .. οχι γιατι με πειραζαν ιδιαιτερα η τιποτα το ασυνηθιστο..αλλα στη ομαδα της ταξησ δεν ενιωθα καλα....... οσο κι αν συμπαθουσα τα παιδια ...δεν \"μου εκαναν\"... αυτο με συντοφευει μεχρι και τωρα στην πια ενηλικη ζωη μου οπου δεν εχω φιλουσ παρα μονο 1....και τον συντροφο μου.... ηταν η τοσο εντονη επιλεκτικοτητα που με εκανε να απομακρυνομαι επιλεγοντασ να ειμαι μακρια απο ατομα που\"δεν μου ταιριαζαν ,δεν μου εκαναν\"....

δεν εχει να κανει με επιπεδο η ..καποιο κομπλεξ .. παρα μοναχα με την αναγκη μου για ειλικρινεια και ειλικρινεις εκφραση του εαυτου μου....και τα ατομα τησ \"παρεασ\"....στοιχεια που ή δεν συμβαδιζαν με τα πιστευω μου.... και με εκαναν να φευγω η εκαναν τουσ αλους να μη με δεχοντε τοσο ανοιχτοκαρδη ,αφελησ μερικες φορες ,αφθορμιτη και υπεραναλυτικη ,οπως ειμαι καποιες φορες....

θυμαμαι ποσο υπεφερα απο αυτη την εσωτερικη μοναξια την ελειψη επικοινωνιασ ,που με περικυκλωνε.... θυμαμαι να κλαιω και να ρωταω την μαμα γιατι να μην ειμαι πιο επιφανιακη σχετικα με την ζωη οπως οι αλλοι ... ωστε να μπορω να μοιασω περισσοτερο με τουσ αλλουσ ωστε να μου κανουν και πιο πολυ....
θυμαμαι την μητερα μου να μου λεει πως στην ζωη συχνα αναγκαζομαστε να κανουμε πολυ επωδεινες επιλογεσ.... ειδικα οταν ειναι να κανουν με την προσωπικη μασ αναπτυξη... πως μη βρισκοντασ ατομα να ταιριαξουμε ισωσ περασουμε πολυ χρονο μονοι.....μεχρι να βρεθει καποιοσ ..... αλλα εχοντασ ετσι καταφερει να νιωθουμε μεχρι τοτε τουλαχιστον ο εαυτοσ μασ.....
...
ειναι επιλογη....η ενσωματωση και η συνηθεια του να ειναι κανεισ μελοσ μιασ \"παρεασ \"που δεν τον ικανοποιει μονο και μονο για να μην θεωρηθει ακοινωνικοποιητος....
αλλα νομιζω πως ετσι χανεισ αυτο το κατι..του εαυτου σου.....με το να συμβιβαζεσαι πολυ......

δεν λεω...εστω και λιγοσ συμβιβασμοσ χρειαζεται... ημαστε κοινωνικα οντα δεν μπορουμε να ζησουμε αποξενωμενοι...



«
Ειναι στιγμες που νιωθω οτι ηρθα εδω απο ενα αλλο πλανητη,απο μια χωρα μακρινη και μοιαζω ξενιτεμενος.Σκηνοθετω στο μυαλο μου μια ιστορια,δεν ειναι εδω η καταγωγη μου, εχω γεννηθει σε μια αλλη εποχη αλλα καποιοι με απηγαγαν και με εφεραν εδω χωρις την δικια μου εγκριση.Ολα εδω με ξαφνιασαν,παρελυσα απο την εξελιξη,τον ευδαιμονισμο,εδω οι ανθρωποι κυνηγουν αλλους ανθρωπους,ειδα και αποειδα,τυφλωθηκα απο την μοναξια ολων.Βαρετη ιστοριουλα;Ε που να την ζεις και μαλιστα να σε υποχρεωνουν να γινεσαι ενα μʼαυτους.\"»

... να σκηνοθετω τετοια σεναρια στο μυαλο μου το εκανα ανελειπως σε καθημερινη βαση κατα τα εφηβικα μου χρονια.... την αισθηση πως δεν ανηκω σε αυτον τον κοσμο και πως ηταν λαθος να βρεθω σε αυτη την εποχη δεν την εχω αποβαλει και ουτε νομιζω πως θα την αποβαλω ποτε......... ομως κατι που η ζωη πασχιζει να μας μαθει οσο ξεροκεφαλοι ,επιμονοι οι επαναστατες με η διχως αιτια και αν ημαστε ειναι.. ειναι το γεγονος πως πολλα πραγματα θα συνεχισουν να συμβαινουν ειτε κανουμε ειτε δεν κανουμε κατι. και πως η ζωη εκει εξω θα συνεχισει να κυλαει οσο κι αν δεν μασ κανει...... .. διοτει ειναι ισχυροτερη απο εμας.....

και πως η μονη λυση ειναι να βαλουμε για λιγο στην ακρη τον προβληματισμο που μασ δινει αυτη η αισθηση του \"ξενου\"και τησ \"αποξενωσησ\"απο την πραγματικοτητα και καθημερινοτητα στην οποια ετυχε να ημαστε \"τοποθετημενοι\" και αναγκασμενοι να επιβιωσουμε γιατι δεν μασ δοθηκε αλλη επιλογη.... και .. να κανουμε κατι για εμασ σε αυτες της περιπτωσεις.... τι κανω εγω??.....

...εφοσον πρεπει να εργαζομαστε γιατι αλιωσ δεν θα εχουμε να φαμε..... βρηκα ενα επαγγελμα το οποιο μου δινει την δινατοτητα να το εξασκησω (αν και με λιγα κερδη)...και μακρια απο αυτη την σκληραδα της πολης..... που τοσο με ποναει με πιεζει και στην τελικη δεν τη δεχομαι..( ακομη δεν εχω φυγει εκτοσ αθηνων αλλα παντα υπαρχει η δυνατοτητα )και μονο και μονο αυτη η σκεψη της δινατοτητασ ειναι μια ανακουφιση ..η δινατοτητα επιλογης…................ οσο για την υπολιπη ζωη?....προσπαθω να δινω τον χρονο που εγω οριζω ωσ ικανοποιητικο για μενα σε πραγματα τα οποια αποτελουν δικεσ μου μικρεσ ευτυχιεσ...... οσο παραλογο και αν μειαζει στουσ γυρω το αντικειμενο απασχολισησ μου οσο και ο χρονοσ που αφιερωνω σε αυτον. Πχ……
....κρινω πως θελω επι 2 μερεσ να αφιερωθω σε ενα βιβλιο τοτε ναι ...δεν θα κανω δουλειεσ στο σπιτι αλλα θα τσιμπαω κατι ωραιο.. πινοντασ κατι ωραιο και απολαμβανοντασ ..οοσεσ ωρεσ θελω και εχω σε ενα βιβλιο τισ επιλογισ μου....ακομη κι αν ειναι να μαζευω 2 μερες μετα…..
..
.....κρινω πωσ χρειαζομαι αερα?....θελω να περπατισω?..μπορει να περπατησω ακουγοντασ μουσικη απο την παραλιακη μεχρι την δαφνη πχ.....κι ασ ειναι χωμα αργοτερα......... ηξερα απο τοτε πως θα μεινω επαρχεια καποια στιγμη... και θα το κανω... κι ασ ειναι να εχω μονο τα απαραιτητα...... για επιβιοση αλλα θα εχω κερδισει καποιο κομματι τησ προσωπικησ μου ηρεμειασ και ευτυχιασ..... κι ασ ειναι τρελο..... τετοιου ειδουσ δωρακια χρονου... ειναι απαραιτητα για εμασ που δεν δεχομαστε την πραγματικοτητα οπωσ ειναι.....ωστε να μπορουμε να επιβιωσουμε πιο ευχαριστα σε αυτην.......

\"Δηλαδη ενω πρωτα σε προσταζουν να ζεις ετσι,στην συνεχεια αφου δεν εχεις αλλη επιλογη,το κανεις τροπο ζωης.κ αι αφου θελουμε να ειμαστε αληθινοι γιατι δεν κανουμε αυτο που πραγματικα νιωθουμε και γινομαστε υποχειριοι των αλλων;Δεν μπορω να το καταλαβω,αδυνατω\"...

....οχι ....εισαι σε καποιο βαθμο στο χερι μασ το να φερομαστε ειλικρινα οπως νιωθουμε αλλα φυσικα εχει και αυτο τισ συνεπειες του παντα...... οπως και οοοολεσ οι πραξεισ των ανθρωπων....

\"..η και οχι... η δεν το κανεις ..παραμενεις ο εαυτοσ σου κοντρα σε ολο αυτο που εχει δεχτει η πλειοψηφεια σαν σωστο και...και παλευεις να επιβιωσεις μεσα στην μοναξια σου...αλλα και την αισθηση ελευθαιριας που σου δινει το να εισαι ο εαυτοσ σου.... δεν ειναι αναγκη να βολευτουμε... να ημαστε ενα με την μαζα..... οι καλητεχνεσ παντα πληρωναν την διαφορετικοτητα τουσ και την αναγκη τουσ να εκφραστουν με τον τροπο τουσ... με μοναξια.. αλλα κερδιασαν τον τιτλο των πιο εκκεντρικων και ενδιαφεροντων ανθρωπων........

..προσωπικα πιστευω πωσ παντα μπορουμε να κανουμε κατι... και ξερεισ κατι καλε μου?>>και μονο που υπαρχουμε εμεισ εδω σαν μια κοινοτητα ατομων λιγο πιο διαφορετικα σκεπτομενων απο το πληθοσ..... με μεγαλητερη ευαισθησια ..ελαστικοτητα και κατανοηση.... μεγαλητερη αναγκη να αγαπαμε... αυτο σημαινει πως ειδη κανουμε κατι εναντια σε ολη αυτη την πραγματικοτητα που δεν μασ κανει.. και μονο που το συζιταμε... και μονο που ηπαρχουν αρκετοι ανθρωποοι ποι στηριζουν (στηριζουμε) αυτεσ τισ αποψεισ....

...και μονο που για πρωτη φωρα στην ζωη μου βρηκα ατομα να μου \"κανουν\" σαν παρεα και ειναι ατομα απο εδω εστω κι αν γνωριζομαστε διαδικτιακα......
για μενα σημαινει ενα βημα για ενα καλητερο πιο δικο μασ προσωπικο και ευτυχισμενο αυριο.........


αυτα.... σασ τρελανα το ξερω με συγχωρειτε... αλλα επρεπε να αναπτυξω την σκεψη μου για να ειμαι οσο πιο σαφησ γινεται.....

περιμενω απαντηση
με αγαπη Αντουλα.

\"Φοβάμαι μη φύγουν όλοι και μείνουν μόνοι τους\"

χαχαχαχ γεια σου ρε Βασίλη

Αγαπητη φιλη Adzik,καταρχας ευχαριστω για την απαντηση σου και δεν με κουρασε καθολου.Ισα ισα εχει καιρο καποιος να μου μιλησει τοσο πολυ,να μου σταθει στις σκεψεις μου,να τις ακουσει και να μου δωσει απαντησεις που οχι ισως να μην λυνουν την μοναξια μου αλλα σιγουρα την συμμεριζονται.Οταν πετυχα αυτο εδω τον χωρο ενιωσα μεσα μου μια απεραντη γαληνη,γιατι καταλαβα πως δεν ειμαι μονος.Μα φυσικα δεν ειμαι αφου υπαρχουν εκατομυριοι ανθρωποι σ\'αυτον εδω τον πλανητη,σιγουρα καποιος θα ενιωθε σαν εμενα.Ξερω πως ολες αυτες οι σκεψεις εχουν εισβαλει στα μυαλα των ανθρωπων,εξαλλου δεν ειναι τυχαιο που 1 στους 3 πασχουν απο καταθλιψη,λογω καιρων..η οποια και αν ειναι η αιτια.
Δεν ειμαι απο εδω,η καταγωγη μου ειναι απο την Κυπρο,εδω απλα σπουδαζω.Οσο παιρναει ο καιρος νιωθω καλυτερα που ξερω πως δεν με υποχρεωνει κανεις να μεινω εδω για το υπολοιπο της ζωης μου.Απο εκει οπου ερχομαι(δεν ξερω κατα ποσο γνωριζεις την χωρα αυτη) τα πραγματα ακομη ειναι εντελως διαφορετικα.Ειμαστε λιγοι,δεν υπαρχει σχεδον ποτε κυκλοφοριακη συμφορηση(κι αν εχει ειναι μηδαμινη),οπως και να εχει ειναι οι ρυθμοι εντελως διαφορετικοι.Εκει δεν εχω νιωσει τοσο μοναξια,εκει γνωριζεις τα παντα σε ακτινα 100 μετρων.
Εχω επισκεπτει αρκετες φορες την ελλαδα παλιοτερα,Αθηνα ιδιαιτερα.Για διακοπες ολα φαντα ζουν υπεροχα και πως να μην ειναι;Εδω οτι θες μπορεις να βρεις...εξαλλου στις διακοπες δεν εισαι αναγκασμενος να μπεις στο πνευμα μιας μεγαλουπολης για να αντικρισεις το θηριωδες προσωπο της.Τα πραγματα ομως δεν ειναι ακριβως ετσι,αφου τον περισσοτερο μου καιρο τον ζω εδω.Ειδα πως ολα ειναι εντελως διαφορετικα,πισω απο την μασκα της πανοραμικης πολης της αρχαιοτητας κρυβεται μια μοναξια που τα πλοκαμια της ξερουν καλα να σε κρατουν κο λλημενο απανω της.
Οι καιροι εχουν αλλαξει και αυτο το ζω καθημερινα εδω.Εκτος του οτι εχω να αντιμετωπισω την μεγαλοπουλη και τα αρνητικα της,δεν εχω γνωρισει ουτε ανθρωπους που να με κανουν να μην το σκεφτομαι.Εχουν χαθει τα χρωματα της ζωης μου,εχω χαθει σαν οντοτητα αφου δεν μπορω να εκφραστω η να δειξω τι ειμαι,αφου κανεις πια δεν ενδιαφερεται.
Ισως αν ημουν πωλητης καταστηματος να με εβλεπαν περισσοτερο οι ανθρωποι και αυτο ειναι μια πραγματικοτητα......Επιφανια κοι ανθρωποι,λουσατοι,μοδατοι,� �πληστοι κλπ.Ολοι να κοιταζουν τα εγω τους..αλλα δεν μπορεις να μην τους δικαιολογησεις....απο καπου επρεπε να πιαστουν για να επιβιωσουν αφου αυτο μας προσταζει ο καιρος,οι συνηθειες η αχρωμια...
Εχω κουραστει,εχω χασει τα ορια μου....δεν αντεχεται ουτε ο συμβιβασμος πια...Σε φθειρει...
Οσο για μενα προσπαθω,προσπαθω οσο μπορω αλλα καποια πραγματα δυστηχως ειναι πιο δυνατα απο εσενα η εσυ πιο αδυναμος να τα αντιμετωπισεις.Ουτε μια βολτα πια μπορει να με χαλαρωσει...δεν υπαρχει κανεις διαθεσιμος πια να μπει στον κοσμο μου αφου μοιαζει τοσο βαρετος,λειπουν οι λεξεις κλειδια.Μερα με την μερα απελπιζομαι περισσοτερο και μη εχοντας αλλη επιλογη(αν και υπαρχει,απλα θελει δυναμη) βυθιζομαι περισσοτερο μεσα στην θλιψη και την μελαγχολια..Ποιος μπορει να σε σωσει;Ο εαυτος σου;Πως;
Πως καταφερες να βρεις ενα επαγγελμα που να σε αρμοζει;Εγω ουτε αυτο δεν μπορω να το σκεφτω,γιατι πια ισως και να μην σε γεμιζει κατι.Τι λες γιαυτο;Οπως και να εχει.....
Ευχαριστω!

καλε μου αλτερεγκο ....

\",εκει γνωριζεις τα παντα σε ακτινα 100 μετρων.\"

...ολη μου την ζωη την εχω ζησει σε αυτην εδω την μεγαλουπολη..... αληθεια το να γνωριζεισ τα παντα σε ακτινα 100 μετρων σε κανει να νιωθεισ λιγοτερη μοναξια?.......αχ μακαρι να ειναι ετσι..... παρε με εκει... χεχε...

....
\"δεν εχω γνωρισει ουτε ανθρωπους που να με κανουν να μην το σκεφτομαι\"

.... σε νιωθω απολυτα..... ειναι τοσο σκληρο το να νιωθει κανεις ετσι..... τοσο φοβερο το να νιωθει κανεις πως δεν εχει συναντησει κανεναν που να τον κανει να μην σκεφτεται πωσ ειναι τοσο μονοσ.. και μονο ο ιδιος υπαρχει για τον εαυτο του.... πως κανεισ αλλοσ δεν ειναι πραγματικα κοντα του....... ....βλεπω πωσ με την ιδια οδυνη το αντιμετοπιζεισ και το νιωθεις..αντιλαμβανεσαι με εμενα... αν και με πικρενει που υπαρχει και καποιοσ αλλοσ που εχει νιωσει ετσι.... σε νιωθω πολυ πιο κοντα μου πια.....

\"δεν αντεχεται ουτε ο συμβιβασμος πια...Σε φθειρει...¨

ναι σε φθειρει... γι αυτο και καπου εκει ειναι η στιγμη που αναγκαστικα γινεσαι πιο εγωιστης... και για λιγο ζεις για σενα... οσο πιο καλα μοπορεισ μη προκαλωντασ κακο βεβαια σε αλουσ.. και τουσ γυρω γενικα....... απλα προστατευεισ τον εαυτο σου ... μεχρι να δυναμωσεις ξανα μεχρι να μαζεψεισ το κουραγιο που χρειαζεται για να αντιμετοπισεις την καθημερινοτητα και παλι.....

...δινεις χρονο στον εαυτο σου... κανεισ τα πραγματα οσο γινεται στον δικο σου προσωπικο ρυθμο .. μεχρι να μπορεσεισ να συμβαδισεισ παλι με τον ρυθμο αυτουνου που ειναι κοινα αποδεκτο σαν..... ζωη....

\"οσο για μενα προσπαθω,προσπαθω οσο μπορω αλλα καποια πραγματα δυστηχως ειναι πιο δυνατα απο εσενα η εσυ πιο αδυναμος να τα αντιμετωπισεις.\"

..ματια μου... νομιζω πως δεν εχω καταληξει... νομιζω πως παντα θα υπαρχουν πιο δυνατα πραγματα απο εμασ.... ναι μπορουμε να κανουμε πολλα... αλλα παραμενουμε ανθρωποι....ευαλωτοι.. με αχιλλειε φτερνες..... με ευαισθητα ευθραυστα στηχεια.... τι πιο ανθρωπινο... ετσι νομιζω.... μολισ εθεσα αυτο το ερωτημα στον φιλο μου που ειναι εδω διπλα και βλεπει τιβι.... ειπε....\" ναι.. εκεινα ειναι ισωσ πιο δυνατα αλλα εμεις ημαστε συχνα πιο εξυπνοι απο αυτα...\"....

\"δεν υπαρχει κανεις διαθεσιμος πια να μπει στον κοσμο μου αφου μοιαζει τοσο βαρετος,λειπουν οι λεξεις κλειδια\"...
....αχ αυτες οι λεξεισ κλειδια.... με κανεις να θελω να γραψω στοιχουσ....
....οι λεξεισ κλειδια που παντα ψαχνουμε.. και οταν τα εχουμε .. δεν ανοιγουν τισ σωστες πορτεσ.....
...οταν ημαστε ατυχοι...

...εμεις ημαστε τα κλειδια....

...βερετοσ ο κοσμοσ σου??????????οοοοχι οχι δεν το νομιζω δεν το πιστευω... ισωσ απλα ησυχοσ... ενασ κοσμοσ που για να αποκαλυψει την αληθινη του φυση χρειαζεται πρωτα να ισορροπισει .. και γι αυτο αναζητα την αρμονια .. την ησυχεια......... καποια προβλεπομενη σειρα των πραγματων.. και ποιοσ δεν εχει βρεθει εκει....... να εχει κανει βηματακια πισω για να ανασυγκροτηθει.... ειναι πολυ φυσικο.... ιδιαιτερα οταν ημαστε κουρασμενοι....
....

εγω... εγω θα μπω στην ζωη σου ..κι εγω θελω να την δω..... ισωσ δεν ειμαι \"πολλα\"..αλλα ειμαι \"κατι\".... ...η ζωη μου ειναι κατι παραπανω απο διαθεσιμη για να δεχτει καλουσ ανθρωπουσ.....

\"Ουτε μια βολτα πια μπορει να με χαλαρωσει...\"

...ισωσ απλα πασ σε λαθοσ μερη... αναπνεεις λαθοσ..... δεν ξερεισ να χαλαρωσεισ... και ναι το εμαθα και αυτο.. πωσ το να αναπνεεισ σωστα.. μαθαινεται.... καλε μου...

\"Ποιος μπορει να σε σωσει;Ο εαυτος σου;Πως\"
.... αρχικα ψαχνοντας.. διαβαζοντασ πολυ...η λογοτεχνια.... η ψυχολογια.. τα ιατρικα βιβλια... αλλα και η φιλοσοφια βοηθανε πολυ... το να εχεισ ανοιχτα ματια αυτια και καρδια παντα θα σε πηγαινουν ενα βηματακι μπροστα.....

\"Πως καταφερες να βρεις ενα επαγγελμα που να σε αρμοζει;\"...
αρρωστησα... και καταλαβα πωσ μονο σε ενα ηρεμο περιβαλλον μπορω να εχω την υποτυποδη ισσοροπια που εχω αναγκη για μια οσο γινεται πιο \"φυσιολογικη\".. ευτυχισμενη ζωη.....

\"Εγω ουτε αυτο δεν μπορω να το σκεφτω,γιατι πια ισως και να μην σε γεμιζει κατι.\"

..μη λεσ ουτε.. απλα δεν μπορεισ να σκευτεισ αυτο...... δεν πειραζει... οι ανθρωποι κατα την διαρκεια τησ ζωησ του αλλαζουν καριερεσ.. και κανουν 180 μοιρων στροφεσ.... οχι μια αλλα αρκετεσ... παντα θα υπαρχει χρονοσ αυριο.. να αλαξεισ πολλα..... αρκει να κανεισ μικρα μικρα βηματακια .... το πιστευω αυτο.. μου δινει μια αισθηση ασφαλιασ αυτη η σκεψη διοτει εμπεριεχει επιλογεσ... αλλα και ελευθερια επιλογησ....

.....θα σου στειλω u2u..... :):):):)

σε φιλω για καληνυχτα ξενε .. μα και τοσο γνωστε μου
\"

Αγαπητη μου...
Αληθεια πως βρισκεις καταρχας την δυναμη να κοιταξεις περισσοτερο τον εαυτο σου;Πως μπορεις να κλεισεις τα ματια σε αυτη την μιζερια που σε κατατρεχει και εσενα αλλα και ολους. Μοιαζει ανεφικτο..Μα το παλευεις,εξαλλου τι μπορεις να κανεις αλλιως;Αν και αποδεικνυεται μερα με την μερα οτι το να παλευεις ειναι ευλογια,κι ας μην βλεπεις αποτελεσμα.Εχω πρηξει τον εγκεφαλο μου με τις τοσες σκεψεις.Ειναι φορες που νιωθω πως θα γινει μεγαλη εκρηξη και ο μονος υπευθυνος ειμαι εγω και γιαυτο με ζοριζει τοσο πολυ.Τα λογια και οι λεξεις ειναι χρυσες και δινουν λυτρωση,αλλα αρκουν μονο αυτες;Οταν καθεσαι απρακτος πως να σε βρει η λυτρωση;Το αγιο φως πια δεν ειναι διαθεσιμο...
Ναι αναπνεω λαθος,παω σε λαθος μερη,μα ειναι αβασταχτη η μοναξια να κανω κατι διαφο ρετικο.Ξερω οτι υπαιτιος για ολα ειμαι εγω,εγω τα επιτρεπω ολα,ισως γιαυτο και βουλιαζω πιο ευκολα.Δεν υπαρχει πια καθημερινοτητα για μενα η ρουτινα,δεν υπαρχουν συγκεκριμενες ωρες για κατι,τα εχω καταντησει ολα ενα.Μια μονοτονη γραμμη που τα συνδεει ολα.Δεν μπορω να βρω ασφαλεια σε τιποτα σχεδον.Νιωθω συνεχως να με τριγυρνα μια σκια που θελει να με εξοντωσει και φοβαμαι..οσο περνα ο καιροσ φοβαμαι και ουρλιαζω.
Κανεις δεν ακουει;Δεν ακουει κανεις που σπαραζω μεσα μου;Τι να πεις...

Quote:

---

Originally posted by Alterego
Αγαπητη μου...
Αληθεια πως βρισκεις καταρχας την δυναμη να κοιταξεις περισσοτερο τον εαυτο σου;

καποτε μου ειπανε πωσ αν δεν φροντισω τον εαυτο μου.. δεν θα το κανει κανεισ για μενα.......και σιγουρα οχι με τον τροπο που θα το κανω εγω,....,


Πως μπορεις να κλεισεις τα ματια σε αυτη την μιζερια που σε κατατρεχει και εσενα αλλα και ολους.

[καλε γιατι να με κατατρεχει μιζερια?????..εχω τα λουλουδακια μου που τα φροντιζω κι εκεινα μεγαλωνουν τοσο ομορφα... γραφω... ζωγραφιζω.. διαβαζω... ασχολουμαι με οραια πραγματα... την φιλοσοφια... την ιατρικη.. απολαμβανω καθε μπουκια μου.. την μυρωδια και την αισθηση τησ θαλασσασ... κοιταω τουσ ανθρωπουσ............υπαρχουν τοοοσα πραγματα να κανει κανεισ.. αρκει να εχει κουραγιο.... ,....

Μοιαζει ανεφικτο..Μα το παλευεις,εξαλλου τι μπορεις να κανεις αλλιως;Αν και αποδεικνυεται μερα με την μερα οτι το να παλευεις ειναι ευλογια,κι ας μην βλεπεις αποτελεσμα.

[βλεπεισ.. απλα καπιεσ φορεσ αργουν.....να φανουν... καλε μου.. ,....

Εχω πρηξει τον εγκεφαλο μου με τις τοσες σκεψεις.


[σε αυτο το σημειο ξερεισ τι λεω??κανε ενα κιτ κατ.. κανε ενα διαλειμμα.. απολαυσε με ολεσ σου τισ αισθησεισ ενα αγαπημενο σου γλυκο... διαβασε ενα βιβλιο... ακου κλασσικη,....


Ειναι φορες που νιωθω πως θα γινει μεγαλη εκρηξη και ο μονος υπευθυνος ειμαι εγω και γιαυτο με ζοριζει τοσο πολυ.Τα λογια και οι λεξεις ειναι χρυσες και δινουν λυτρωση,αλλα αρκουν μονο αυτες;Οταν καθεσαι απρακτος πως να σε βρει η λυτρωση;Το αγιο φως πια δεν ειναι διαθεσιμο...
Ναι αναπνεω λαθος,παω σε λαθος μερη,μα ειναι αβασταχτη η μοναξια να κανω κατι διαφο ρετικο.Ξερω οτι υπαιτιος για ολα ειμαι εγω,εγω τα επιτρεπω ολα,ισως γιαυτο και βουλιαζω πιο ευκολα.Δεν υπαρχει πια καθημερινοτητα για μενα η ρουτινα,δεν υπαρχουν συγκεκριμενες ωρες για κατι,τα εχω καταντησει ολα ενα.Μια μονοτονη γραμμη που τα συνδεει ολα.Δεν μπορω να βρω ασφαλεια σε τιποτα σχεδον.

[..μηπωσ δεν εχεισ βρει τι θα μπορουσε να σε κανει πιο ευτιχισμενο?>>> εγω ετσι αρχησα.. καθησα και σκεφτικα.. οραματιστικα τι θα με εκανε να νιωσω πιο καλα .. καλητερα.... καντο... και μολισ τα βρεισ.. θα μπορεσεισ να τα εκπληρωσεισ.. να τα κανεισ πραγματικοτητα.. να εισαι πιο καλα...

Νιωθω συνεχως να με τριγυρνα μια σκια που θελει να με εξοντωσει και φοβαμαι..οσο περνα ο καιροσ φοβαμαι και ουρλιαζω.
Κανεις δεν ακουει;Δεν ακουει κανεις που σπαραζω μεσα μου;Τι να πεις...

[..αγαπη χρειαζεσαι.. αγαπη...],....

---

..μια ζωη ενιωθα διαφορετικη απο τους αλλους και με τον καιρο η ευαισθησια μου ,
οχι μονο μου το επιβεβαιωσε αλλα καταφερε και στα ματια των αλλων μα με κανει \"μειονοτητα\"... θυμαμαι πως υπηρχε καιροσ που ηδη στο δημοτικο ακομα το πρωι που με ξηπναγε η μητερα μου για το σχολειο υπηρξαν παααμπολες φωρες που εκλεγα απαρηγορητη δηλωνωντασ πως δεν ηθελα να παω .. οχι γιατι με πειραζαν ιδιαιτερα η τιποτα το ασυνηθιστο..αλλα στη ομαδα της ταξησ δεν ενιωθα καλα....... οσο κι αν συμπαθουσα τα παιδια ...δεν \"μου εκαναν\"... αυτο με συντοφευει μεχρι και τωρα στην πια ενηλικη ζωη μου οπου δεν εχω φιλουσ παρα μονο 1....και τον συντροφο μου.... ηταν η τοσο εντονη επιλεκτικοτητα που με εκανε να απομακρυνομαι επιλεγοντασ να ειμαι μακρια απο ατομα που\"δεν μου ταιριαζαν ,δεν μου εκαναν\"....

δεν εχει να κανει με επιπεδο η ..καποιο κομπλεξ .. παρα μοναχα με την αναγκη μου για ειλικρινεια και ειλικρινεις εκφραση του εαυτου μου....και τα ατομα τησ \"παρεασ\"....στοιχεια που ή δεν συμβαδιζαν με τα πιστευω μου.... και με εκαναν να φευγω η εκαναν τουσ αλους να μη με δεχοντε τοσο ανοιχτοκαρδη ,αφελησ μερικες φορες ,αφθορμιτη και υπεραναλυτικη ,οπως ειμαι καποιες φορες....

θυμαμαι ποσο υπεφερα απο αυτη την εσωτερικη μοναξια την ελειψη επικοινωνιασ ,που με περικυκλωνε.... θυμαμαι να κλαιω και να ρωταω την μαμα γιατι να μην ειμαι πιο επιφανιακη σχετικα με την ζωη οπως οι αλλοι ... ωστε να μπορω να μοιασω περισσοτερο με τουσ αλλουσ ωστε να μου κανουν και πιο πολυ....
θυμαμαι την μητερα μου να μου λεει πως στην ζωη συχνα αναγκαζομαστε να κανουμε πολυ επωδεινες επιλογεσ.... ειδικα οταν ειναι να κανουν με την προσωπικη μασ αναπτυξη... πως μη βρισκοντασ ατομα να ταιριαξουμε ισωσ περασουμε πολυ χρονο μονοι.....μεχρι να βρεθει καποιοσ ..... αλλα εχοντασ ετσι καταφερει να νιωθουμε μεχρι τοτε τουλαχιστον ο εαυτοσ μασ.....
...
ειναι επιλογη....η ενσωματωση και η συνηθεια του να ειναι κανεισ μελοσ μιασ \"παρεασ \"που δεν τον ικανοποιει μονο και μονο για να μην θεωρηθει ακοινωνικοποιητος....
αλλα νομιζω πως ετσι χανεισ αυτο το κατι..του εαυτου σου.....με το να συμβιβαζεσαι πολυ......

δεν λεω...εστω και λιγοσ συμβιβασμοσ χρειαζεται... ημαστε κοινωνικα οντα δεν μπορουμε να ζησουμε αποξενωμενοι..
posted by Adzik
Θα μπορούσε αυτή να ήταν η Κάσι....


Alterego, αυτή η εικόνα είναι ο εαυτός σου;
εγώ παιδιά έχω κατηγορηθεί για εγωίστρια,στριμμένη,αντικο ινωνική και πολλά άλλα!Αυτή είμαι και τελικά αντιλαμβάνομαι πως εγώ το επέλεξα!Δεν επέλεξα να είμαι διαφορετική,αλλά πρέπει να το θεωρώ τιμή μου και καμάρι μου πλέον!Είναι στο χέρι μου να επιβάλλω την διαφορετικότητά μου.Όταν είσαι έξυπνος είναι δύσκολο να σε καταλάβουν.Όταν έχεις προσωπικότητα είναι δύσκολο να συμβιβαστείς.Αλλά ζούμε σ\'έναν κόσμο όπου ο έξυπνος θεωρείται χαζός κι ο καλός μαλάκας!Ένας καθηγητής μου,μου είχε πει σχολιάζοντας ένα στιχάκι που είχα γράψει στην τσάντα μου\"we are insane,nothing will change\".Κάποτε ήταν ένας που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο.Αλλά κάθισε και σκέφτηκε πως ο κόσμος είναι πολύ μεγάλος για να τον αλλάξει.Αποφάσισε λοιπόν να αλλάξει την ήπειρο στην οποία ζούσε αλλά και αυτή έμοιαζε μεγάλη.Είπε λοιπόν Ας αλλάξω την χώρα μου.Θα είμαι ευτυχισμένος αλλά σάστισε όταν αντιλήφθηκε πόσο μεγάλη έμοιαζε η χώρα για να την αλλάξει.Το ίδιο μεγάλη μοιάζει και η πόλη μου,οπότε ας αλλάξω την γειτονιά μου.Κοίταξε γύρω του και είδε πολλά σπίτια.Και είπε πώς θα τα αλλάξω όλα αυτά;\"Ας αλλάξω τον εαυτό μου\", χαμογέλασε ικανοποιημένος!


------We are insane,nothing will change---------
------Real eyes,realize,real lies------

...Μερικες φορες με πιανει κατι και σκεφτομαι οτι ακομα και εμεις που εκφραζουμε τα προβλημα τα μας,τις σκεψεις μας,εμεις που μπανουμε τοσο βαθεια στην ζωη ισως και να το κανουμε επει δη δεν εχουμε κατι αλλο.....εννοω οτι ισως και να μην υπαρχει καποιο προβλημα και το δημιου ργουμε απο ανασφαλεια.Ισως να θελουμε να τραβαμε απο μονοι μας την θλιψη,τον πονο,την μοναξια..δεν ξερω....
Απο την μια λες θα περασει,ειναι μια φαση που απλα κρατησε περισσοτερο..Αλλωτε λες ειναι ανυποφορο.Ειναι μερες που ειμαι πολυ αισιοδοξος και αυτο με κανει να αισθανομαι οτι δεν εχασα ολη μου την δυναμη.Οσο παει ο καιρος ολο και λιγοστευουν αυτες οι μερες αλλα δεν τα βαζω κατω.Αν τα βαλω ξερω οτι το παιχνιδι τελειωσε..και δεν θελω να τελειωσει.Εχω αγαπη, υπαρχει στην ζωη μου αγαπη,βγαινει και απο μεσα μου,αλλα και την παιρνω απο αλλου,ειμαι ομως τοσο μιζερος που δεν την εκτιμω.Μονο σαν χαθει και αυτη θα την εκτιμησω μα θα ναι αργα......

Στερεψαν τα λογια μου.....

Έλα παιδί μου Alterego,κατά πρώτον ποιά είναι η διάγνωση;Κατάθλιψη,τι;Σε παρακαλώ ε,όχι και τόσο μίζερος.Λοιπόν το είπαμε το θέμα έχει τον βιομοριακό του παράγοντα,όπου τα επίπεδα σεροτονίνης για κάποιο λόγο δεν παράγονται στο επίπεδο που χρειάζεται ο οργανισμός.Απ\'όσο κατάλαβα λόγω ευαισθησίας και με τις κατάλληλες συγκυρίες ο νευροδιαβιβαστικός μηχανισμός χαλάει και σου προκαλείται αυτή η δυσφορία.Ρε πούστη,τώρα που το σκέφτομαι πρέπει να αρχίσω σπουδές στην ψυχολογία.Αν μου το επιτρέψει η υπερευαισθησία μου,δηλαδή.Θα ήθελα να βρω λύσεις και απαντήσεις που σίγουρα χρειάζομαι και για εμένα!!Τι να σου πω,από τότε που έμαθα για την ασθένειά μου,προσπάθησα να αποφεύγω πηγές που να μου θυμίζουν το πρόβλημα και να συναναστρέφομαι όσο το δυνατόν περισσότερο με πιο υγιή άτομα.Το να ανακυκλώνεις δεν πολυβοηθάει γιατί σε βουλιάζει και σε ρουφά στο πρόβλημα.Τώρα στο site για να είμαι πρέπει να περνάω τις μαύρες μου!!!Έφυγα από τον παλιό μου ψυχίατρο και παρ\'ότι βρήκα νέα και καλή ακόμα δεν μπορώ να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα.(Για την ακρίβεια και εδώ κλαίνε με παράτησε.Επί τρισίμιση χρόνια πήγαινα κι επειδή του αργούσα λέει στα ραντεβού και δεν εκτιμούσα την δουλειά του δεν μου έστειλε μήνυμα για νέο ραντεβού.Μου το έκλεισε 2 βδομάδες μετά αφού τον είχα συχτιρίσει!!!Με έκαψε!!)Άλλη θεωρία είχε ο ένας άλλη ο άλλος.Και με συγχίζει!!!Τέλος πάντων θα βγάλω άκρη.Τώρα που το σκέφτομαι τι κάνεις όταν σου λείπει ο παλιός σου ψυχίατρος,έχεις βρει καινούριο καλό και λυπάσαι να τον εγκαταλείψεις γιατί σου στάθηκε την στιγμή που ο αρχιμαλάκας πρώην σου σε έφτυσε κατάμουτρα;Τι κάνεις ε;Είμαι σε δίλλημμα!!!Ξέροντας κιόλας ότι αλλάζω τους πάντες σε στιγμή ντε τε περιμένω μια πιο ψύχραιμη απάντηση.Δεν θα μπορούσα να έχω και τους δύο;Αρχικά μπήκα για να ζητήσω συμβουλές και στη συνέχεια μάλλον δίνω!!!Το θέμα είναι να βρεις alterego αφού τα έχεις όλα τι είναι αυτό που δεν σε γεμίζει!!!Που δεν το υπολογίζεις καλά!

Quote:

---

Originally posted by Alterego
...Μερικες φορες με πιανει κατι και σκεφτομαι οτι ακομα και εμεις που εκφραζουμε τα προβλημα τα μας,τις σκεψεις μας,εμεις που μπανουμε τοσο βαθεια στην ζωη ισως και να το κανουμε επει δη δεν εχουμε κατι αλλο.....εννοω οτι ισως και να μην υπαρχει καποιο προβλημα και το δημιου ργουμε απο ανασφαλεια.Ισως να θελουμε να τραβαμε απο μονοι μας την θλιψη,τον πονο,την μοναξια..δεν ξερω....΄

((((μονο καλε αν ημαστε μαζοχιστεσ....αλλα δεν νομιζω :p)
(...γιατι δεν εχουμε ενα σωρο ασχολειεσ και προβληματισμουσ?????...δεν εχεισ αλλεσ ασχολειεσ?....δραστηριοτητε� �?....να σε απασχολησουν..χομπι.. οικογενεια... διμιουργικη απασχοληση?..σχολεσ... δουλειεσ.... ???

...ειμαι σιγουρη πωσ οοολοι εχουμε.. αρα ανερω αυτο που λεσ καλε μου...αλτερεγκο...)))



Απο την μια λες θα περασει,ειναι μια φαση που απλα κρατησε περισσοτερο..Αλλωτε λες ειναι ανυποφορο.Ειναι μερες που ειμαι πολυ αισιοδοξος και αυτο με κανει να αισθανομαι οτι δεν εχασα ολη μου την δυναμη.Οσο παει ο καιρος ολο και λιγοστευουν αυτες οι μερες αλλα δεν τα βαζω κατω.Αν τα βαλω ξερω οτι το παιχνιδι τελειωσε..και δεν θελω να τελειωσει.Εχω αγαπη, υπαρχει στην ζωη μου αγαπη,βγαινει και απο μεσα μου,αλλα και την παιρνω απο αλλου,ειμαι ομως τοσο μιζερος που δεν την εκτιμω.Μονο σαν χαθει και αυτη θα την εκτιμησω μα θα ναι αργα......

Στερεψαν τα λογια μου.....


(((χμμμ.. με προβληματιζεις...ματια μου μηπωσ ενα αντικαταθλiπτικο θα ηταν καλη σκεψη?...οταν πια εχουμε αναιρεσει οολουσ τουσ ψυχολογικουσ λογουσ και δεν βγαζουμε ακρη καταληγουμε στουσ παθολογικουσ.. τις ορμονες δηλ. ......κι εγω ετσι... τοτε αναλαμβανουν τα φαρμακακια για να φτιαξουν την χημικη ισσοροπια του οργανισμου.... :):):):):)

---

Quote:

---

Originally posted by kassi_21
Έλα παιδί μου Alterego,κατά πρώτον ποιά είναι η διάγνωση;Κατάθλιψη,τι;Σε παρακαλώ ε,όχι και τόσο μίζερος.Λοιπόν το είπαμε το θέμα





λολ...αχ βρε κασσι με κανεισ και γελαω γιατι γουσταρω που εισαι ετσι με πυγμη και δεν γουσταρεισ νια νια καταστασεισ..αλλα ντομπρεσ και σταρατεσ..εμ τι.. κι εγω μαζι σου..λολ....

,προσπάθησα να αποφεύγω πηγές που να μου θυμίζουν το πρόβλημα και να συναναστρέφομαι όσο το δυνατόν περισσότερο με πιο υγιή άτομα.


ναι ειναι ενασ πολυ καλοσ τροποσ αυτοθεραπειασ.....:):)
..οταν γνωριζουμε τι μασ ενοχλει πχ σε τι εχουμε αλλεργια απλα το αποφευγουμε δεν το τρωμε ετσι δεν ειναι?? :):):)

.Επί τρισίμιση χρόνια πήγαινα κι επειδή του αργούσα λέει στα ραντεβού και δεν !!!!!!!!!!!!!!!!εκτιμούσα!!!!!!!!! (((((καλε ειχε ανασφαλειεσ ο γιατροσ...:P:P:P:P !!!!!!!!!!!!! ))))))

!!Το θέμα είναι να βρεις alterego αφού τα έχεις όλα τι είναι αυτό που δεν σε γεμίζει!!!Που δεν το υπολογίζεις καλά! εδω συμφωνω απολυτα!!!

---