τίτλος!

Βαρέθηκα να ζω! Κάθε μέρα το ίδιο μοτίβο. Και μόλις πάω να γνωρίσω κανέναν άνθρωπο, με πιάνει κάτι και δεν ξέρω πως να φερθώ.. Νομίζω θα με περνάνε για ούφο!

Επίσης μου φαίνονται όλοι τόσο επιφανειακοί που η αλήθεια τους βαριέμαι κιόλας. Όλοι έχουμε προβλήματα, δεν λέω να τα βγάζουμε στη φόρα, ούτε και να είμαστε μέσα στη μίρλα πρωί-βράδυ, αλλα... Ίσως και να τυχαίνουν σε μένα άτομα που ενδιαφέρονται μόνο για την εικόνα τους και απο εκεί και μετά, το απόλυτο κενό! Δεν βρίσκω σημείο επαφής.


Αναρωτιέμαι, υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι εκεί έξω ή να κάτσω στ' αυγά μου;

Μπούρδες... Λες και δεν ξέρω την απάντηση! Μια απ τα ίδια λέμε όλοι, μόνο που κάπου εκεί έξω τα χαλάμε... ΘΕΛΩ ΛΙΓΗ ΠΑΡΕΑ :((((((

Το αποτέλεσμα όλου αυτου που γραφεις είναι ότι ...θελεις παρέα, υποφέρεις από μοναξια γι αυτο δυο το βραδυ κι ακομα ήσουν μπροστα στο πισι! οι σχέσεις όντως είναι επιφανειακές, αυτο ισχύει αμα δεν τα καταφερεις να σχετιστεις, άμα τα καταφερεις γινονται φιλίες, για να το πετυχεις αυτο πρέπει να ψάξεις να βρεις τα καταλληλα για σενα ατομα και να χεις αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση για σενα στην πορεία αυτη και όχι να λες τον εαυτο σου ούφο! ίσως επιζητας φιλίες από πρόσωπα που σε ελκύουν λόγω του χαρακτηρα τους όμως κατα τα λοιπά τιποτα δε σε συνδεει μαζι τους γι αυτο δε γινεται τιποτα. χρειάζεται ψάξιμο και χρονο και συγκυρίες για να βρεις φίλους και τοτε θα δεις πόσο ευκολα θα βγαινουν τα σημεια επαφης, τα καταλληλα για σενα ατομα ειναι αυτοι που όταν τους βλεπεις και τους μιλας κατα βαθος νοιώθεις ότι ταιριάζεις μαζι τους (εστω πάρα πολύ λίγοι).

Αναρωτιέμαι, υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι εκεί έξω ή να κάτσω στ' αυγά μου;[/QUOTE]

στο ψαξιμο ειμαι και εγω :D

Σοβαροι ανθρωποι εκει εξω ....που να εχουν κατι ουσιαστικο να πουν....δυσκολο...εκτος αν πεσεις στο σωστο περιβαλλον....
συνηθως αυτοι οι ανθρωποι ειναι σκορπιοι και αντε να συναντηθουν........εγω παντως 40 χρονια φουρναρης....δεν ειχα και εξαιρετικη τυχη να συναντησω.......ευτυχως υπαρχει και το φορουμ και εστω κι ετσι μπορεις να ανταλλαξεις ενιοτε ουσιαστικες κουβεντες με ανθρωπους που εχουν περιεχομενο..........

Quote:

---

Originally Posted by nflu

Σοβαροι ανθρωποι εκει εξω ....που να εχουν κατι ουσιαστικο να πουν....δυσκολο...εκτος αν πεσεις στο σωστο περιβαλλον....
συνηθως αυτοι οι ανθρωποι ειναι σκορπιοι και αντε να συναντηθουν........εγω παντως 40 χρονια φουρναρης....δεν ειχα και εξαιρετικη τυχη να συναντησω.......ευτυχως υπαρχει και το φορουμ και εστω κι ετσι μπορεις να ανταλλαξεις ενιοτε ουσιαστικες κουβεντες με ανθρωπους που εχουν περιεχομενο..........

---

σε καταλαβαίνω διότι είμαστε από τα άτομα που δεν έχουμε το χαρισμα να ελκύουμε τους άλλους ασχέτως τι κρυβουμε μέσα μας και αυτους που υποτίθεται ξέρουμε άμα δε ψάξουμε να τους βρουμε κανεις τους δε γυρίζει να μας βρει και το κινητο σπανια κτυπά.
ψάξε όμως, σίγουρα κάποιοι έστω πολύ λίγοι υπάρχουν με τους οι οποίους θα κάνεις φιλία, ειναι αυτοι με τους οποιους ταιριάζεις και το διαπιστωνεις αυτο συντομα μετα τη γνωριμια και προχωρα γρηγορα σε φιλία, σιγουρα δεν ειναι αυτοι που καθημερινα για χρόνια τους παρακαλάς να σου μιλήσουν.

Λοιπον,σε πολυ νεαρη ηλικια διαβασα ενα ποιημα του θεϊκου Καβαφη που προσπαθησα τουλαχιστον με οση μεγαλυτερη συνεπεια στην ζωη μου να το ακολουθησω.Το παραθετω..........

Κι αν δεν μπορεις να καμεις την ζωη σου οπως την θελεις
τουτο προσπαθησε τουλαχιστον
οσο μπορεις,μην την εξευτελιζεις
μες την πολλη συναφεια του κοσμου
μες στες πολλες κινησεις κι ομιλιες.

Μην την εξευτελιζεις πιαινοντας την
γυριζοντας συχνα κι εκθετοντας την
στων σχεσεων και των συναναστροφων
την καθημερινη ανοησια,
ως που να γινει σα μια ξενη ,φορτικη.

η ζωη ειναι οντως ξεφτυλισμενη ετσι οπως εχει καταντησει σημερα, οποτε ακυρος ο καβαφης. ισως μοιαζει οντως δυσκολο οταν εχεις μεινει πολυ καιρο μονος σου κι εχεις συνηθισει, να εισαι ξαφνικα με καποιο ατομο μαζι και να νιωθεις καλα. σιγα σιγα παει το πραμα, αμα κι ο αλλος διπλα σου δεν εχει κατανοηση και υπομονη, τοτε δε γινεται τπτ. αλλα το θεμα ειναι να θελεις κι εσυ να δωσεις, αμα νιωθεις καλα μονος σου και δε τους χρειαζεσαι, τοτε μη τους αναζητας. σε μια σχεση δινουν και οι δυο, οχι μονο ο ενας, και το να περιμενουμε να παρουμε μονο ειναι εγωιστικο.

Πολύ ωραίο αυτό που έγραψες nflu, αν και πιστεύω πως δυστυχώς έχει κάποιο δίκιο ο ΚΕΝΟ στο οτι η ζωή πλέον είναι ξεφτιλισμένη. Ούτε αξίες, ούτε τίποτα. Βασικά ούτε κι εγώ ξέρω τι ψάχνω. Μάλλον ψύλλους στ' άχυρα ! Πρέπει να γκρεμίσω και να ξαναχτίσω εμένα και μετά βλέπουμε. Πιστεύω ακόμα, πως κι αν βρώ μια "σωστή" φίλη ή φίλο για να κάνουμε παρέα, ίσως κάνω εγώ κακό σε εκείνους. Άρα, υποθέτω καλά λένε πως όλα γίνονται στην ώρα τους. Επίσης, ioannis2 συμφωνώ μαζί σου, σε αυτά που λες.. Στη φάση που είμαι τώρα όμως μου λείπει η αυτοπεποίθηση και αυτό μου έχει αλλάξει όλο τον χαρακτήρα μου. Όλα αυτά που σκέφτομαι και ζώ είναι πρωτόγνωρα για μένα και δεν μπορώ να τα διαχειριστώ εύκολα.

Τον καλύτερο σου εαυτο να τους δωσεις πάλι επιφανειακες θα μείνουν οι σχεσεις τους μαζι σου και εκτος αυτου θα σε παρουν μυρωδια και με κάθε τροπο θα σε εκμεταλλευτουν. Μάθετε όχι πως να σχετιζεστε με τους άλλους αλλά πως να τους αντιμετωπίζετε αποτελεσματικά. Καλοσυνες και βοήθεια μόνο σ αυτους που πραγματικά έχουν ανάγκη. Οι φιλίες προκύπτουν από μόνες τους εύκολα σαν χημεία όχι με το να παρακαλάς ή με το να παριστάνεις τον εαυτο σου κοινωνικό και ανοικτό.

Πόσο δίκιο έχεις... Εν τω μεταξύ, σαν να έχεις δει την ζωή μου την τελευταία βδομάδα μιλάς. :Ο ! Θα κρατήσω τα λόγια σου γιατί είναι ολόσωστα.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Τον καλύτερο σου εαυτο να τους δωσεις πάλι επιφανειακες θα μείνουν οι σχεσεις τους μαζι σου και εκτος αυτου θα σε παρουν μυρωδια και με κάθε τροπο θα σε εκμεταλλευτουν. Μάθετε όχι πως να σχετιζεστε με τους άλλους αλλά πως να τους αντιμετωπίζετε αποτελεσματικά. Καλοσυνες και βοήθεια μόνο σ αυτους που πραγματικά έχουν ανάγκη. Οι φιλίες προκύπτουν από μόνες τους εύκολα σαν χημεία όχι με το να παρακαλάς ή με το να παριστάνεις τον εαυτο σου κοινωνικό και ανοικτό.

---

εχεις τοσο δικαιο σε αυτο που γραφεις..οι φιλιες οπως κ οι καλες σχεσεις προκυπτουν απο μονες τους ευκολα σαν χημεια οχι με το να παρακαλας ή με το να παριστανεις εναν ρολο..

Όταν περνάει καιρός αρκετόοοοοοος απο την τελευταία φορά που συνέβη όμως κάτι τέτοιο, κάπου δεν "χάνεστε" ρε παιδιά και δεν ξέρετε πως να φερθείτε στους άλλους; Ή μόνο εγώ το έχω πάθει αυτό; Μήπως τελικά, φιλίες προκύπτουν πιο εύκολα μέχρι μια ηλικία και μετά το πέρας αυτής, πρέπει να βάζουμε κι εμείς το χεράκι μας με κάποιον τρόπο; Δεν ξέρω, απλώς ρωτάω να μάθω τη γνώμη σας.

Εγώ πριν λίγα χρόνια είχα πάντα παρέα και έκανα ο,τι μου κατέβαινε, φερόμουν εγωιστικά, ήμουνα πεισματάρα, γενικά δεν προσπαθούσα καν να κρατήσω κάποιον δίπλα μου και όμως, χτύπαγε πάντα το τηλ μου. Τώρα παρ'όλο που δεν είμαι ακριβώς έτσι αλλά "μετράω" πιο πολύ τις πράξεις μου, τίποτα! Μήπως να ξαναγίνω πάλι ο παλιός, "καλός" μου εαυτός; χεχ!

Μπα.. Ούτε αυτό θα "πιάσει"! Άπαξ και επέλεξα να βγω για λίγο απ το παιχνίδι, το έχασα κιόλας. Θα σταματήσω να το ψάχνω, απλώς θέλω ακόμα λίγο χρόνο να το συνειδητοποιήσω.

Φιλίες σε οποιαδήποτε περίοδο της ζωης σου μπορούν να προκύψουν, διότι και πάλι ειναι θεμα χαρακτηρων χημείας. Συνηθως οι φιλίες από μικρες ηλικίες μέχρι φοιτιτικα χρονια ειναι οι περισσότερες και με μεγαλύτερη αντοχη στο χρονο, χωρις παντα να ειναι και απόλυτο, πχ καποιος που ξεκινησε να ξανοιγεται και να κοινονικοποιείται μετα τα 20 από τοτε θα ξεκινησει να εχει φιλίες. Το "χανεστε" και μετα πως θα επανασυνδεθεις εξαρταται τι σχεση ειχες μαζι του τοτε σαν φιλος, τη χημεια υπήρχε, τι συνδεση. Αν όντως υπήρχε, η επανασύνδεση ειναι παρα πολύ ευκολη λες και συνεχίζει το τοτε ως να μην υπήρξε ο αποχωρισμός. Με ατομα που δεν συνδεοσουν τοτε δεν θα ξερεις πως να τους φερθεις τωρα που τους ξαναβρίσκεις και εκτος αν έχουν αλλάξει σημαντικά οι χαρακτηρες η σχεση θα παραμείνει στο ίδιο επίπεδο με τοτε. Κι οσο κανεις κοινωνικοποιείτε και παιρνει πρωτοβουλίες και δεν ειναι παθητικος στην επικοινωνια πιο ευκολα προκυπτουν φιλίες.