φόβος ότι κάτι έχω

Γεια σας, εδώ και πολύ καιρό παίρνω κουράγιο από τα μηνύματά σας ότι δεν είναι είμαι μόνη, αλλά ούτε τρελή που πονάω. Εδώ και 3 μήνες άρχισαν διάφοροι πόνοι στο σώμα μου.
στην αρχή είχα δυσφορία, πόνο στη πλάτη, κόμπο στο λαιμό και νόμιζα ότι πέθαινα από καρδιά, μετά ακολούθησαν πόνοι στο σώμα μου όπου πίστευα ότι είχα καρκίνο κα μετά από διάφορες εξετάσεις που έκανα, ευτυχώς για μένα, διαπιστώθηκε ότι δεν έχω τίποτα, αλλά ότι όλα αυτά είναι ψυχοσωματικά. έχω αρχίσει τώρα να πηγαίνω σε ψυχολόγο, αλλά ακόμη και τώρα που συνεχίζω να πονάω, να ζαλίζομαι νιώθω συνεχώς ότι κάτι έχω κακό. δεν μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου. η ζωή μου έχει αλλάξει και φοβάμαι ότι δεν θα γίνει ποτέ όπως πριν.
υπάρχει πιθανότητα να γίνω καλά?

γεια σου εχω τα ιδια συμπτωματα και τις ιδιες φοβιες μ σενα!!!!χαιρομαι και εγω που υπαρχουν ανθρωποι μ τ ιδιο προβλημα γιατι ετσι νιωθω καλα.....δεν εχεις απολυτως τπτ στο εγγυομαι!!!!εγω τ εχω 2 χρονια εχασα την μαμα μου,τον τελευταιο καιρο ειμαι καλα προσπαθηε ν χαλαρωσεις ν μην τ σκεφτεσαι κ ν γεμιζεις τον χρονο σ μ πολλα πραγματα!εγ ετσι εκανα κ εχω φτασει σ καλο επιπεδο....εννοειται πως θα περασει τ θεμα ειναι ν μην τ σκεφτεαι οσο τ αγνοεις θα σ ξεχασει κ αυτο ειμαστε οτι σκεφτομαστε ν θυμασαι!!!!

χαιρομαι που ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που με καταλαβαίνουν... είχα αρχίσει να νιώθω μόνη γιατί δεν με καταλάβαινε κανείς. Ελπίζω και να περάσουν και σε μένα τα συμπτώματα όπως και σε σένα. και εγώ πριν 2 χρόνια έχασα τον μπαμπά μου καθως και γέννησα αλλά το παιδί πέθανε. νόμιζα ότι ίσως τα είχα ξεπεράσει, προφανώς έκανα λάθος για πολλά πράγματα στη ζωή μου. σε βοήθησε κάτι? έκανες κάποια θεραπεία?

δεν εχω παει σ καποιον ειδικο κ ν σ πω την αληθεια δεν θελω ν μ γεμιει μ χαπια λενε πως αν τ ξεκινησεις δεν τ σταματας ευκολα τ ν πω δεν ξερω!!!!! μ στηριξαν οι φιλοι μ τ αγορι μου,μην φανταστεις πως τ ξεπερασα τελειως απλα ειμαι πολυ καλυτερα απο τοτε!!!!δεν σκεφτομαι βγαινω περναω καλα σκεφτοαμι μονο θετικα,προσπαθησε ν εισαι παντα ηρεμη ν μην σ αγχωνει τ παραμικρο ξερω πως ειανι δυσκολο γιατι κ εγω μ τ παραμικρο ειμαι χαλια αλλα εχω βρει τροπους που τ δουλευω!!!καποτε φοβομουν ν μεινω κ στο σπιτι μονη μου τρα πια οχι....παλεψε τ σ παρακαλω....

Αγγελικουλα σε ευχαριστώ για την υποστήριξη σου. Θα προσπαθήσω και εγω όσο μπορώ να μην σκέφτομαι αρνητικά γιατί το μόνο σίγουρο είναι οτι τότε θα τρελαθω σίγουρα. Χαίρομαι που ξέρω οτι υπάρχουν άνθρωποι που δεν γνωρίζεις και παρά όλα αυτά μπορεί να σε βοηθήσουν και να σε νιώσουν. Θα ξυπναω καθε μέρα και θα λέω οτι όλα θα πανε καλά και οτι είμαι καλά.

μηπως εισαι υποχονδρια ?