Πιο πολύ κατάθλιψη πεθαίνεις.

αχ παιδιά μου τι κάνετε????! ευελπιστό όλα καλά, εγώ ΟΧΙ , οπως σας εχω ξαναγραψη , ειμαι στην ολλανδία,
ωραια χώρα, απαίσιες εμπειρίες εχω προσκομίση απο την αρχή.. το ιστορικο μου κρισης πανικου- καταταθλιψη - φοβιες για ψυχω-σχιζο-θανατους, (λολ)
Εχω πόσσες μέρες παιδιά, που δεν ξερω δεν μπορω να το προσδιορισω πεφτω παρα πολυ ψυχολογικά, ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΡΕΞΗ ΕΔΩ ΚΑΙ 4 ΜΗΝΕΣ ΝΑ ΜΙΛΑΩ , δεν μου βγαινει μιλιά, βαριεμαι να μιλησω, αληθεια , ΜΟΥ ΑΔΙΑΖΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟΟΟΟΟΟ ΕΤΣΙ ΝΙΩΘΩ
πιανω τον εαυτο μου να κοιτάει το ΚΕΝΟ . και τα ματια καρφωμενα στο κενο..δεν μπορω να συγκεντρωθω πια, της προαλλες πηγε να με πατησει ενα αμαξι , επιειδη χαζευω στον δρομο και κοιταω το κενο, ολη μα ολη την ωρα το βλεμμα μου κοιταει με απαθεια , ειμαι πιο αργη και απο την καθυστερηση ΠΙΑ , τι ειναι αυτό το συμπτωμα ρε παιδιά ? ανυσυχω πιααα. θελω να ξυπνησω αλλα δεν μπορω, και σημερα εκει που καθομουνα με επιασε κριση πανικου σαν την πρωτη φορα την εντονη, και απο τοτε που επεσε ολη η διαθεση : (

Πάντως το χιούμορ σου δε το χάνεις :P
Εδω συμπάσχουμε πολλοί. Πες μας κι αλλά αν θες, να σε ακουσουμε

αχ φιλεναδα , τι να κανω η ερμη, κλισμενη σε ενα σπιτι ειμαι και μετα σου λεει ολλανδιες και εξωτερικα και ξεφρενες καταστασης.
χαζεψα απο την κλεισουραα, αλλα εμενα με βασανιζει αυτο το συμοτωμα της απαθειας και το βλεμμα του βοδιου το απλανες. αδειαζει το μυαλο μου ανυσυχω , μην μεινω φυτό στο τελοςς

Ε αν δεν κανεις τίποτα ενεργητικο και δε μιλας με ανθρωπο θα χαζεψεις :P Πως και Ολλανδια εντωμεταξυ?

επρεπε να με καλεσεις ,ευκαιρια και συγκατοικο εψαχνα για να φυγω.:p
ψαξε βρες ελληνες εκει, ολο και καπου θα υπαρχουν, τοσοι και τοσοι εχουν φυγει.

Quote:

---

Originally Posted by garyfalia

αχ φιλεναδα , τι να κανω η ερμη, κλισμενη σε ενα σπιτι ειμαι και μετα σου λεει ολλανδιες και εξωτερικα και ξεφρενες καταστασης.
χαζεψα απο την κλεισουραα, αλλα εμενα με βασανιζει αυτο το συμοτωμα της απαθειας και το βλεμμα του βοδιου το απλανες. αδειαζει το μυαλο μου ανυσυχω , μην μεινω φυτό στο τελοςς

---

Μια απο τα ίδια..

Ξεκιναω απο τον τιτλο που εβαλες στο θεμα.Δυστυχως με πιο πολυ καταθλιψη δεν πεθαινεις ,απλα πιανεις λιγο περισσοτερο πατο απο πριν και δεν ξερω τι ειναι χειροτερο.
Τουλαχιστον αυτο μου λεει η εμπειρια μου με την καταθλιψη και τις κρισεις πανικου και τις ψυχοσχιζοθανατο φοβιες που λες και εσυ.Και ακριβως επειδη δεν υπαρχει θανατος μετα αλλα πατος,οταν ερχεται σαββατοκυριακο να παιρνεις το τρενο μιας και εισαι στην Ολλανδια και να πεταγεσαι μεχρι Γαλλια ή Γερμανια .Δεν κοστιζει πολυ δεν διαρκει πολυ(ακομα και μονοημερη μπορεις να πας) και θα μαζευεις νεες εμπειριες θα ξεφευγεις και λιγο απο την καθημερινοτητα σου και θα αρχισεις να συνερχεσαι.¨Η αρχισε να βγαινεις μονη σου.Προσπαθησε να το διασκεδαζεις ψευτικα μεχρι να αρχισεις να περνας πραγματικα καλα...Και αν δεν εχεις παρεες μην σε νοιαζει πηγαινε μονη σου.Απλα φροντισε να μην πεσεις πιο πολυ και φτασεις σε οριακα σημεια....

αχ παιδιά σας ευχαριστώ πολύ όλουςς! ε που και που περνω το ποδηλατο, αλλα ειμαι σαν ζομπι ;p οταν λες οριακα σημεια? υπαρχη περιπτωση να χασω τον εαυτο μου ρε παιδιά?
να χασω την επαφη με την πραγματικότητα και αφησσω τα κοκκαλα μου εδω στην ολλανδία?

μπορεί κάποιος απο έντονη καταθλιψη να το χάση τελείως? να παλαβώση??: <

Να χαζεψεις δεν νομιζω αλλα αν αφηνεις μια κατασταση να χρονιζει χωρις να την αντιμετωπιζεις δεν αλλαζει κατι.Ειτε θα μενεις εκει που εισαι ή θα χειροτερευεις.
Με λιγα λογια κανε κατι για να νιωσεις καλυτερα.Αν τα πραγματα ειναι πολυ ζορικα πηγαινε σε ψυχολογο.

δεν έχεις φίλους εκεί που είσαι, ανθρωπους να σε αγαπουν? χόμπι? δουλεια ή σπουδες που να σε ευχαριστουν ότι δημιουργεις? στοχοι στη ζωη που τους επιδιωκεις? αυτα τα τεσσερα μαζι ειναι το καλύτερο φαρμακο για την κατάθλιψη.

Αν θες πες μας για ποιο λόγο πήγες εκεί...η προσαρμογή είναι σίγουρα πολύ ζόρικη..γνωρίζω μια κοπέλα που πήγε με τον φίλο της πριν λίγους μήνες στο Άμστερνταμ για να ψαχτούν για δουλειά και εχει ζοριστεί.Ψάξε για Έλληνες που έχουν πάει πρόσφατα ,μέσω της κοινότητας ή διαδικτύου, σίγουρα νιώθουν και αυτοί την ίδια ανάγκη με τη δική σου.
Μην αφήνεσαι