Είμαι απελπισμένος

Καλησπέρα σας

Τη στιγμή που σας γράφω είμαι σε κακή, πολύ κακή φάση!!!

Δεν ελέγχω καθόλου τη ζωή μου. Στη δουλειά έχω σοβαρά προβλήματα και δεν αντέχω το φόρτο και το άγχος. Πρόσφατα άλλαξα ζωή (δουλειά-πόλη-χώρισα με τη σχέση μου) και μου έχει στοιχίσει πολύ.

Πάντα είχα θέματα ψυχολογικά, αλλά τα τελευταία χρόνια είχα ισορροπήσει λίγο. Τώρα αποδιοργανώθηκα πλήρως. Δεν έχω πάει ποτέ σε ψυχίατρο, αλλά ξέρω ότι πρέπει. Το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να ισορροπήσω. Δεν θέλω να βγαίνω (το κάνω από υποχρέωση), δεν θέλω να πηγαίνω στη δουλειά (κάθε πρωί είμαι χάλια) και νοιώθω μόνος και παγωμένος. Επίσης, τις φάσεις που αγχώνομαι στη δουλειά κάνω λάθη και αυτό μου κάνει κακό...ντρέπομαι για τα λάθη αυτά και δεν ξέρω πώς να ελέγξω τον εαυτό μου. Δεν μου έχει ξανασυμβεί ποτέ να εκτίθεμαι τόσο σε μια δουλειά.

Δεν μπορώ να κοιμηθώ...κάθε μέρα είμαι με 4-5 ώρες max ύπνο. Ακόμη και κάτι φυτικά χάπια που πήρα για χαλάρωση δεν μου κάνουν τίποτα...

Είμαι σε απόγνωση!!!

Καλησπερα nonname.
Σε γενικες γραμμες οι αλλαγες-ειδικα αν δεν τις επιλεξαμε- μπορουν να μας ριξουν πολυ ψυχολογικα και ειναι λογικο να αισθανεσαι οπως λες μονος και παγωμενος.Για αρχη δωσε λιγο χρονο στον εαυτο σου για να προσαρμοστει και ισως αισθανθεις καλυτερα.Και ενα ταξιδακι ισως βοηθουσε στο να χαλαρωσεις λιγο.

Γραφεις οτι θα επρεπε να πας σε ψυχιατρο.Ποιοι ειναι οι λογοι που σε κανουν να πιστευεις οτι πρεπει να πας και γιατι δεν το κανεις?Ti ειναι αυτο που σε κραταει?
Φοβασαι την πιθανη διαγνωση ή κατι αλλο?

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση! Θέλω πολύ να πάω σε ψυχίατρο...και σχεδόν εξαρτώμαι από την ιδέα ό,τι θα μου δώσει το μαγικό χαπάκι και θα ηρεμήσω. έχω θέματα μεγάλα: χαμηλής αυτοεκτίμησης, πιθανότητα κατάθλιψης (υπάρχει και οικογενειακό ιστορικό), έλλειψη αίσθησης ικανοποίησης, μειωμένη σεξουαλική διάθεση, αίσθημα μοναξιάς, αϋπνία...

Η αλήθεια είναι ό,τι χωρίς ψυχοθεραπεία δεν θα έχω ολοκληρωμένη λύση. Εκεί, μάλλον είναι και το θέμα μου. Εύκολα θα έπαιρνα χάπια, δύσκολα θα έλεγα τα πάντα σε κάποιον ειδικό. Φυσικά, μεγάλο τροχοπέδη είναι και το οικονομικό. Δεν μπορώ να υποστηρίξω συχνές επισκέψεις σε κάποιον ειδικό.

Αν δεν είσαι αναίσθητος ή μαζοχιστής, είναι ανώφελο να ζεις...
Το καταλαβαίνω ότι ακούγεται παράλογο αλλά έτσι είναι.
Αν δεν είσαι αναίσθητος ή μαζοχιστής, για πάντα θα βασανίζεσαι ψυχολογικά
Αν δεν είσαι μαζοχιστής, ποτέ δε θα απολαύσεις τη ζωή...
Αυτό το έχω διαπιστώσει μόνος μου από πολύ άσκημες εμπειρίες μου

Τα χάπια σε κάνουνε γρήγορα λειτουργικό, θα σου φύγει ένα άγχος. αλλά το λες και μόνος σου δεν αρκεί.
Μπορείς να λύσεις τα <θεματάκια> σου όλοι έχουμε. Όσο για το οικονομικό .....υπομονή για όλο τον κόσμο......είναι δύσκολο, άλλο όπου όλοι και εμείς...
Εαν έχεις ασφάλιση μπορείς να απευθυνθείς είτε στον ασφαλιστικό σου φορέα πχ.ΙΚΑ ή σε νοσοκομείο,που να έχει τέτοια ειδικότητα, κλείνοντας ραντεβού στο 1535.

Δεν ξέρω αν σε βοήθησα πουθενά. . . . :)

Quote:

---

Originally Posted by STORM LORD

Αν δεν είσαι αναίσθητος ή μαζοχιστής, είναι ανώφελο να ζεις...
Το καταλαβαίνω ότι ακούγεται παράλογο αλλά έτσι είναι.
Αν δεν είσαι αναίσθητος ή μαζοχιστής, για πάντα θα βασανίζεσαι ψυχολογικά
Αν δεν είσαι μαζοχιστής, ποτέ δε θα απολαύσεις τη ζωή...
Αυτό το έχω διαπιστώσει μόνος μου από πολύ άσκημες εμπειρίες μου

---

Δεν αμφιβάλω για τις εμπειρίες σου.
Είχα και εγώ τις δικές μου....άσχημες.....αλλά....όχι είμαι αποφασισμένη και απολαμβάνω την ζωή....

Quote:

---

Originally Posted by STORM LORD

Αν δεν είσαι αναίσθητος ή μαζοχιστής, είναι ανώφελο να ζεις...
Το καταλαβαίνω ότι ακούγεται παράλογο αλλά έτσι είναι.
Αν δεν είσαι αναίσθητος ή μαζοχιστής, για πάντα θα βασανίζεσαι ψυχολογικά
Αν δεν είσαι μαζοχιστής, ποτέ δε θα απολαύσεις τη ζωή...
Αυτό το έχω διαπιστώσει μόνος μου από πολύ άσκημες εμπειρίες μου

---

Αν είσαι αναίσθητος ή μαζοχιστής σίγουρα δεν ζεις πολύ καλά. Για να απολαμβάνεις τη ζωή δεν πρέπει να είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Αλλά όταν είμαστε απελπισμένοι δεν βλέπουμε καθαρά και δεν σκεφτόμαστε λογικά.

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Αν είσαι αναίσθητος ή μαζοχιστής σίγουρα δεν ζεις πολύ καλά. Για να απολαμβάνεις τη ζωή δεν πρέπει να είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Αλλά όταν είμαστε απελπισμένοι δεν βλέπουμε καθαρά και δεν σκεφτόμαστε λογικά.

---

..συμφωνώ..:)
η αναισθησία όπως και ο μαζοχισμός είναι από μόνες τους "διαταραχές" και φυσικά μας εμποδίζουν να βιώσουμε πραγματικά συναισθήματα και κατ' επέκταση την ίδια τη ζωή.

νονειμ, όλα αυτά που σου συμβαίνουν μπορεί να είναι και αποτέλεσμα των αλλαγών που ήρθαν στη ζωή σου.
Για τον καθένα μας θα ήταν ζόρικο να χωρίσουμε και παράλληλα να αλλάξουμε πόλη και δουλειά.
Είσαι σίγουρος για την επιλογή σου να τα αλλάξεις όλα ή το έκανες πάνω σε νεύρα και πίεση?

Αν δεν μπορείς να γίνεις αναίσθητος ή μαζοχιστής, αυτοκτόνα...
Όσο περίεργο και αν σας ακούγεται, εγώ δε φαντάζεστε πόσο χαίρομαι όταν μαθαίνω ότι κάποιος αυτοκτόνησε...
Θα με πείτε τώρα τρελό ή χαιρέκακο και θα μου πείτε "είσαι ηλίθιος??? χέρεσε που πέθανε ο άλλος???!!!"
Όχι δεν είμαι χαιρέκακος και δε χέρομαι με το κακό του άλλου...
Χέρομαι που πέθανε γιατί ο θάνατος είναι πολύ καλό...
Δεν υπάχει άλλος τρόπος να απαλλαγείς από τα βασανιστήρια σου.
Αν δεις κάποιον που έχει καρκίνο και υποφέρει, θα παρακαλάς να πεθάνει για να μη βασανίζεται, εε εδώ σε αυτές τις περιπτώσεις (ψυχολογικά προβλήματα) το βασανιστήριο έχει άλλη μορφή, ψυχολογική μορφή και όχι σωματική...
Λοιπόν εκείνο που θα με κάνει να χαρώ αν μάθω ότι αυτοκτόνησες, είναι οτι θα απαλαγείς από ότι σε βασανίζει γιατί η ζωή είναι βασανιστήριο και ανώφελη...
Μόνο για να σε βασανίζει υπάρχει...
Και όσοι μου πείτε ότι την απολαμβάνετε, κάνετε πολύ μεγάλο λάθως εκτός και αν είστε αναίσθητοι ή μαζοχιστές...
Αν είσαι φυσιολογικός, δεν απολαμβάνεις τη ζωή και η απόλαυση που νιώθεις, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ψευδαίσθηση...
Γίνε λοιπόν μαζοχιστής (αν τα καταφέρεις, μπράβο σου) γιατί αν σου αρέσει να υποφέρεις, θα απολαμβάνεις τη ζωή...
Θα ήμουν πάρα πολύ τυχαιρός αν γενιώμουν μαζοχιστής ή αν δε γενιώμουν καθόλου...
Δυστυχώς δεν κέρδισα το λαχείο...
Δε θέλω να ξανα αποπειραθώ να αυτοκτονήσω γιατί έχω κουραστεί να τραυματίζομαι και να με κλίνουν στα νοσοκομεία...
Την άλλη φορά είχα σπάσει τη λεκάνη μου. Όταν ξανα αποπειραθώ, θα το κάνω μόνο αν είμαι απολύτως σίγουρος ότι δε θα γλυτώσω (και μέχρι τώρα δεν είμαι ακόμα)
Τώρα όσο για την αυτοκτονία, άλλοι λένε ότι είναι ηρωϊκή απόφαση και άλλοι λένε ότι είναι τρέλα και σημάδι αδυναμίας...
Και οι 2 κάνουν λάθως...
Η αυτοκτονία δεν είναι ούτε "μαγκιά", ούτε ηρωϊσμός και ούτε τρέλα...
Η αυτοκτονία είναι η καλύτερη λύση για να σταματήσεις να υποφέρεις γιατί αν δεν είσαι αναίσθητος ή μαζοχιστής, είσαι καταδικασμένος αιώνια...
Παλιά κορόϊδευα αυτούς που αυτοκτονούν και έλεγα "τρελοί είναι? γιατί να μη ζήσουν και να απολαύσουν τη ζωή???" και τους έλεγα τρελούς...
Αργότερα διαπίστωσα ότι έκανα μεγάλο λάθως...δεν έχω κάνει ποτέ μεγαλύτερο λάθως στη ζωή μου...
Όσοι δεν είστε αναίσθητοι ή μαζοχιστές και απολαμβάνετε τη ζωή, νομίζετε ότι την απολαμβάνετε...ζείτε σε μια μεγάλη ψευδαίσθηση...
Και εγώ ζούσα σε αυτήν όταν κορόϊδευα αυτούς που αυτοκτονούν αλλά αυτοί είναι στα καλά τους...όσοι θέλουν να ζήσουν είναι οι χαζοί και οι παραπλανημένοι από αυτή τη μεγάλη ψευδαίσθηση


Το αυτονόητο

Ζωή=ΑΙΩΝΙΟ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΟ
Θάνατος=ΑΠΑΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ (=το αιώνιο βασανιστήριο)

Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον!!!:) Ασφαλισμένος είμαι, απλά έτσι που τα έκαναν είναι σαν να μην έχεις ασφάλιση.Έχω πάρει τηλέφωνο σε συμβεβλημένους ιατρούς και στο 184 (του πρώην ΙΚΑ) και μου κλείνουν ραντεβού για τέλη Ιουλίου. Αλλιώς ζητάνε λεφτά. Φαντάσου να πρέπει να κάνω και συχνά ραντεβού. Ή να θέλω να πάω σε ψυχολόγο (που εννοείται ότι δεν είναι συμβεβλημένοι με κανέναν). Μόνο ΤΣΜΕΔΕ, ΤΣΑΥ κτλ άρχισαν να δέχονται ψυχολόγους...Σε νοσοκομείο δεν δοκίμασα, αλλά το θεώρησα ακραίο να απασχολήσω δημόσιο νοσοκομείο για κάτι τέτοιο...Εκτός αν μιλάμε για τακτικά εξωτερικά ραντεβού, που τα πρωινά (τα δωρεάν, δηλαδή) είναι και κλεισμένα και σε άβολες ώρες για εργαζόμενους...

Θεοφανία, τα έκανα όλα έπειτα από μακρόχρονο (θεωρητικά) πλάνο, που είχε πάρει αρκετές αναβολές για λόγους εκτός δικής μου ευθύνης. Απλά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και έπρεπε να φύγω. Η σχέση είχε θέματα που με έκαναν να πιστεύω ότι αν έμενα θα γινόμουν βάρος. Ουσιαστικά έφυγα από τη σχέση νοιώθοντας ότι ήταν μια καλή αφορμή για την άλλη πλευρά να χωρίσουμε. Η αλλαγή της πόλης θεωρητικά ήταν για καλό (επέστρεψα στη γενέτειρά μου). Η αλλαγή δουλειάς, πάλι, μέχρι πριν 1 χρόνο θα ήταν πολύ καλή επιλογή, αλλά με τα τωρινά δεδομένα, απλά με έχει γεμίσει πίεση χωρίς κάποια παραπάνω ανταμοιβή.

Quote:

---

Originally Posted by Noname30

Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον!!!:) Ασφαλισμένος είμαι, απλά έτσι που τα έκαναν είναι σαν να μην έχεις ασφάλιση.Έχω πάρει τηλέφωνο σε συμβεβλημένους ιατρούς και στο 184 (του πρώην ΙΚΑ) και μου κλείνουν ραντεβού για τέλη Ιουλίου. Αλλιώς ζητάνε λεφτά. Φαντάσου να πρέπει να κάνω και συχνά ραντεβού. Ή να θέλω να πάω σε ψυχολόγο (που εννοείται ότι δεν είναι συμβεβλημένοι με κανέναν). Μόνο ΤΣΜΕΔΕ, ΤΣΑΥ κτλ άρχισαν να δέχονται ψυχολόγους...Σε νοσοκομείο δεν δοκίμασα, αλλά το θεώρησα ακραίο να απασχολήσω δημόσιο νοσοκομείο για κάτι τέτοιο...Εκτός αν μιλάμε για τακτικά εξωτερικά ραντεβού, που τα πρωινά (τα δωρεάν, δηλαδή) είναι και κλεισμένα και σε άβολες ώρες για εργαζόμενους...

---

Δεν είναι καθόλου ακραίο να απασχολήσεις δημόσιο νοσοκομείο...
Και τα νοσοκομεία γιατί πληρώνουν τους ψυχολόγους τους???
Άμα είναι έτσι, πρέπει να καταργηθούν οι ψυχολόγοι στα δημόσια νοσοκομεία

Δεν διαφωνώ, αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να κάνω συχνά ραντεβού. Φυσικά δεν μπορώ να εκτιμήσω εγώ την κατάστασή μου για να πω αν είμαι σοβαρά, μέτρια ή ελαφριά!!! Εμένα μου φαίνεται βουνό αυτό που ζω. Εννοείται ότι αν κάποιος είναι πολύ άσχημα, επιβάλλεται να πάει...

Κάνε τα εσύ όσο πιο συχνά μπορείς τα ραντεβού σου και μη σκέφτεσαι τίποτα...
Μα δεν τους νοιάζει αν είναι σοβαρό ή όχι το προβλημα σου, αυτοί πληρώνονται για να σε βοηθήσουν