γεια

ετσι.. ειπα να πω ενα γεια στους παλαιοτερους θαμωνες του φορουμ, αλλα κ ενα Γεια στους νεοτερους! καποτε ξημεροβραδιαζομουν σ' αυτο το φορουμ.. περασα ενα διαστημα οπου δεν ειχα καν τι να πω! μεσα απ' ολα αυτα.. θεραπειες, φαρμακα.. ενα καταλαβα κ γι αυτο δεν ειμαι κ σιγουρη, οτι ολα ειναι θεμα οπτικης 'πως βλεπεις δλδ τα πραγματα γυρω σου'.. οι πληγες ποτε δεν παυουν να ειναι πληγες, ο πονος ποτε δεν παυει να ειναι πονος, περανε διαστηματα πιο ηπια κ διαστηματα με εξαρσεις.. μεσα δλδ απ' ολα ετουτα ψαχνεις τροπο να επιβιωσεις κ αν καταφερεις, να ζησεις στιγμες του τωρα, γιατι μονο αυτο υπαρχει! σταματησα να κατεβαζω χουφτες τα φαρμακα, γιατι επαψα να αισθανομαι.. μαθαινω να ζω με οτι κουβαλει η ψυχη, το σωμα κ αν θελεις μπορεις να πεις 'η μαλακια του εγκεφαλου'
αντιος παιδες! κουραγιο, συνεχιστε την προσπαθεια!