Έχασα τη γατούλα μου...

Σήμερα το πρωί πέθανε η πιο αγαπημένη μου γάτα... :( Ήταν τυφλή λόγω ηλικίας κι έπεσε απ' το μπαλκόνι...το ξέρω ότι δεν είχε πολλή ζωή μπροστά της καθώς έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια αλλά αυτό ήταν ένα σοκ για όλους μας...εγώ προσωπικά συνέχεια φέρνω στο μυαλό μου την εικόνα της πεσμένη και πεθαμένη στο πλακόστρωτο...και μετά που την έφερε ο πατέρας μου σπίτι κι είδα το μωρό μου που το πρωί που ξύπνησα το χαίδευα και το περασμένο βράδυ είχε έρθει στο κρεβάτι μου και ξάπλωσε δίπλα μου σε τέτοια κατάσταση...πεθαμένο, ακίνητο, με τα μάτια ανοιχτά...το σωματάκι του χωρίς ζωή...σχεδόν από εκείνη την ώρα δεν έχω σταματήσει να κλαίω...τώρα πια το μόνο που μου έμεινε είναι τα πραγματάκια της όπως το μαξιλαράκι που κοιμόταν...και μιας και το αναρρωτήριο της ήταν το δωμάτιο μου είναι γεμάτο αναμνήσεις από εκείνη...αλλά δεν πρόκειται να πετάξω τίποτα...
Είχα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας το γεγονός και τα συναισθήματα μου... :(

Και την προηγούμενη μέρα ξάπλωνε στο μπαλκόνι και χαιρόταν τον ήλιο...που να φανταστώ ότι την επομένη δεν θα ζούσε; :(

Λυπαμαι πολυ Κυκνε... ηταν και σκληρο οπως εγινε..τουλαχιστον να σε παρηγορει οτι οσο ζουσε της προσφερες ολη σου την αγαπη...δυστυχως απο την μια στιγμη στην αλλη μπορει να συμβει το οτιδηποτε... δεν μπορουσες να το προβλεψεις για να κανεις κατι...

Quote:

---

Originally Posted by nflu

Λυπαμαι πολυ Κυκνε... ηταν και σκληρο οπως εγινε..τουλαχιστον να σε παρηγορει οτι οσο ζουσε της προσφερες ολη σου την αγαπη...δυστυχως απο την μια στιγμη στην αλλη μπορει να συμβει το οτιδηποτε... δεν μπορουσες να το προβλεψεις για να κανεις κατι...

---

Σ' ευχαριστώ για τη συμπαράσταση...αυτό με την αγάπη όντως με παρηγορεί αλλά δεν φτάνει...όμως αυτό που με "τρώει" είναι ότι επειδή την είχαμε δει που έβγαζε το κεφάλι από τα κάγκελα την προηγούμενη μέρα την παρατηρούσα συχνά όταν ήταν στο μπαλκόνι μην τυχόν και πέσει επειδή ήμουν μόνη στο σπίτι και κοίτα που έπεσε σήμερα που ήμασταν όλοι...αλλά θα ήταν αρκετά πρωί φαίνεται πριν σηκωθούμε αν και δεν είχε πολλή ώρα, ήταν ακόμα σχετικά ζεστή...τουλάχιστον μάλλον πέθανε αμέσως...κάτι άλλο που με παρηγορεί είναι ότι ίσως αυτός ο θάνατος να ήταν καλύτερος από το να αργοπέθαινε από τη νεφρική ανεπάρκεια, δεν ξέρω κιόλας, θα ρωτήσω τον κτηνίατρο γιατί τελευταία όλο και περισσότερο ήθελε να πίνει νερό και γενικά η συμπεριφορά της είχε αλλάξει, ήταν περίεργη...
Αλλά όντως υποθέτω ότι δεν μπορείς να είσαι συνέχεια κι από πάνω της, εσύ τί λες;

Οταν το ζωακι εχει νεφρικη ανεοαρκεια τα πραγματα ειναι δυσκολα.... σιγα σιγα ολα τα οργανα αρχιζουν να υπολειτουργουν και η ευθανασια ειναι μονοδρομος αν δεν θες να το βλεπεις να ταλαιπωρειται.. μιλαμε βεβαια για τα τελευταια σταδια.
Την κακια στιγμη δεν μπορεις να την προβλεψεις Κυκνε οτι και να κανεις.... ναι μπορει να ειχε παει το μυαλο σου αλλα σιγουρα δεν το φοβοσουν τοσο,αλλιως θα ειχες παρει μετρα... συμβαινουν απιστευτα ατυχηματα καμμια φορα ,απο το πουθενα,σιγουρα δεν γινοταν να εισαι συνεχεια απο πανω...
Σιγουρα ειναι τραγικος και σκληρος ο τροπος.. αλλα τωρα το ζωακι εχει ησυχασει,αυτο να σε παρηγορει... κι αφου εζησε και μια ομορφη ζωουλα κοντα σου.. που δεν εχουν ολα αυτη την τυχη... μπορεις να βρεις παρηγορια σε αυτο...

Quote:

---

Originally Posted by nflu

Οταν το ζωακι εχει νεφρικη ανεοαρκεια τα πραγματα ειναι δυσκολα.... σιγα σιγα ολα τα οργανα αρχιζουν να υπολειτουργουν και η ευθανασια ειναι μονοδρομος αν δεν θες να το βλεπεις να ταλαιπωρειται.. μιλαμε βεβαια για τα τελευταια σταδια.
Την κακια στιγμη δεν μπορεις να την προβλεψεις Κυκνε οτι και να κανεις.... ναι μπορει να ειχε παει το μυαλο σου αλλα σιγουρα δεν το φοβοσουν τοσο,αλλιως θα ειχες παρει μετρα... συμβαινουν απιστευτα ατυχηματα καμμια φορα ,απο το πουθενα,σιγουρα δεν γινοταν να εισαι συνεχεια απο πανω...
Σιγουρα ειναι τραγικος και σκληρος ο τροπος.. αλλα τωρα το ζωακι εχει ησυχασει,αυτο να σε παρηγορει... κι αφου εζησε και μια ομορφη ζωουλα κοντα σου.. που δεν εχουν ολα αυτη την τυχη... μπορεις να βρεις παρηγορια σε αυτο...

---

Μάλλον η δικιά μου δεν είχε φτάσει στο τελευταίο στάδιο αλλά μάλλον ήταν και κοντά...άρα ίσως να ήταν καλύτερα έτσι...απλά αναρωτιέμαι αν πέθανε αμέσως...και ναι, όντως δεν φοβόμουν τόσο πολύ μήπως πέσει γιατί αυτό το έκανε μόνο τις τελευταίες μέρες κι έβγαζε μόνο το κεφαλάκι απ' τα κάγκελα...σήμερα σκέφτηκα μήπως έπρεπε να είχαμε βάλει περίφραξη αλλά δεν το είχα φανταστεί ότι χρειαζόταν...
Θέλω να πιστεύω ότι όταν περάσουν οι μέρες θα απαλύνει λίγο ο πόνος και θα μπορέσω να παρηγορηθώ με τα θετικά όπως το ότι έζησε ευτυχισμένη ζωή...αλλά μου λείπει... :(

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

το πρωί που ξύπνησα το χαίδευα :(

---

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

.αλλά θα ήταν αρκετά πρωί φαίνεται πριν σηκωθούμε

---

Φτιαξε μια ιστορια που να στεκει....

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Φτιαξε μια ιστορια που να στεκει....

---

Ξύπνησα αλλά δεν σηκώθηκα, εντάξει τώρα; Κι η γάτα ήταν στο δωμάτιο μου και τη χάιδεψα και μετά ξανακοιμήθηκα...πιο λεπτομερή περιγραφή δεν μπορώ να κάνω...

Καταλαβαίνω (νομίζω) τη στενοχώρια σου, και ό,τι κι αν σου πει κανείς τώρα δεν μπορεί να την απαλύνει. Έχασες ένα πλάσμα που αγαπούσες, κι αυτό δεν αλλάζει. Σιγά-σιγά όμως ο χρόνος αμβλύνει τη θλίψη και θα έρθει ο καιρός που θα μπορείς να σκέφτεσαι τη γατούλα σου χωρίς να πονάς. Θα σβήσουν οι άσχημες εικόνες που έχεις τώρα στο μυαλό σου και θα μείνουν οι τρυφερές αναμνήσεις από τα όμορφα χρόνια που περάσατε μαζί. Και ίσως κάποια μέρα βρεις χώρο στην καρδιά σου για ένα άλλο ζωάκι που θα σε έχει κι αυτό ανάγκη όπως η τυφλή γατούλα που έχασες.

λυπαμαι κυκνε,εχω και εγω σκυλακι 19 χρονω που δεν μπορει καν να περπατησει πια και δεν βλεπει..
καταλαβανω πως νιωθεις
ενα μονο να ξερεις..πως η γατουλα θα ειναι παντα στην καρδια σου και οσα ζησατε μαζι δεν θα σβησουν ποτε
κουραγιο κοπελα μου

Quote:

---

Originally Posted by Roxanne

Καταλαβαίνω (νομίζω) τη στενοχώρια σου, και ό,τι κι αν σου πει κανείς τώρα δεν μπορεί να την απαλύνει. Έχασες ένα πλάσμα που αγαπούσες, κι αυτό δεν αλλάζει. Σιγά-σιγά όμως ο χρόνος αμβλύνει τη θλίψη και θα έρθει ο καιρός που θα μπορείς να σκέφτεσαι τη γατούλα σου χωρίς να πονάς. Θα σβήσουν οι άσχημες εικόνες που έχεις τώρα στο μυαλό σου και θα μείνουν οι τρυφερές αναμνήσεις από τα όμορφα χρόνια που περάσατε μαζί. Και ίσως κάποια μέρα βρεις χώρο στην καρδιά σου για ένα άλλο ζωάκι που θα σε έχει κι αυτό ανάγκη όπως η τυφλή γατούλα που έχασες.

---

Μακάρι να γίνουν αυτά που είπες, μακάρι, ακούγονται σχεδόν ονειρικά κι αυτό ακριβώς θέλω να γίνει, έτσι θέλω να τη θυμάμαι...
Όσο για άλλα ζωάκια, έχω ήδη άλλες 2 γάτες στο σπίτι αλλά αυτή ήταν η αδυναμία μου...

Quote:

---

Originally Posted by olgaki82

λυπαμαι κυκνε,εχω και εγω σκυλακι 19 χρονω που δεν μπορει καν να περπατησει πια και δεν βλεπει..
καταλαβανω πως νιωθεις
ενα μονο να ξερεις..πως η γατουλα θα ειναι παντα στην καρδια σου και οσα ζησατε μαζι δεν θα σβησουν ποτε
κουραγιο κοπελα μου

---

Το ότι θα είναι πάντα στην καρδιά μου κι ότι οι αναμνήσεις δεν θα σβήσουν ποτέ, είναι το μόνο σίγουρο...
Σ' ευχαριστώ για το "κουράγιο" αλλά πες μου πώς θα περάσει αυτή η νύχτα που είναι ακόμα τόσο πρόσφατο;

δεν μπορω να σου πω οτι θα ειναι ευκολη..
εχει μεγαλο πονο το να χανεις το ζωακι που σε συντροφευε
αλλα επειδη εχω χασει και αλλο σκυλακι και ξερω τα συναισθηματα
μπορω να σου πω οτι μετα απο καιρο θα ειναι μια γλυκεια αναμνηση
κλαψε,βγαλε τον πονο σου θα σου κανει καλο.

Quote:

---

Originally Posted by olgaki82

δεν μπορω να σου πω οτι θα ειναι ευκολη..
εχει μεγαλο πονο το να χανεις το ζωακι που σε συντροφευε
αλλα επειδη εχω χασει και αλλο σκυλακι και ξερω τα συναισθηματα
μπορω να σου πω οτι μετα απο καιρο θα ειναι μια γλυκεια αναμνηση
κλαψε,βγαλε τον πονο σου θα σου κανει καλο.

---

Κι εγώ έχω χάσει κι άλλον γάτο...
Αυτό (το να κλαίω) το κάνω ήδη...μακάρι κάποια στιγμή να με κάνει να νιώσω καλύτερα... :(

κυκνάκι γιαυτό δε θέλω ζωάκι δένεσαι κ μετά όταν τα χάσεις στεναχωριέσαι ,καλά εκανες κ ο μοιράστηκες μαζί μας ,θα το ξεπεράσεις κ σου εύχομαι σύντομα.